2000 .. 2010 .. 2016 …. Παρακολουθώντας το στόχο να απομακρύνεται

Με την εκκίνηση του ενιαίου Ευρωπαϊκού νομίσματος, η σιγουριά των οικονομικών αναλυτών και των παραγόντων που κινούν τα νήματα στην Ε.Ε. , για το μέλλον του εγχειρήματος, ήταν στα ύψη.
Έθεσαν μάλιστα σαν Ε.Ε. και ένα στόχο …
Το 2010 να είναι το έτος εξάλειψης της φτώχειας στην Ε.Ε. την ενίσχυση της παράδοσης για την Ευρώπη που λέγεται “Κοινωνική Προστασία”, την εξάλειψη των διακρίσεων.
Φιλόδοξος στόχος .. αλλά η Ευρώπη ήταν το μόνο μέρος του πλανήτη που υπήρχε μια πολύ καλή βάση.
Παράδοση που χτίστηκε με κόπο, αίμα και θυσίες από τον 16ο αιώνα.
Πιθανά το χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε. πρόγραμμα να είχε παραπλανητικό τίτλο.
Γιατί από τότε μέχρι τώρα, ΟΛΗ η Ευρώπη, έχει κάνει τεράστια βήματα προς τα πίσω.
Σχεδιασμένα, με σύστημα, η Ευρώπη κυλάει στους τομείς που υποσχέθηκε καλυτέρευση, προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Σχεδιασμένα και με σύστημα.
Πίσω από τις λέξεις, τις υποσχέσεις, τις προσδοκίες, κρυβόταν – πιθανά – η
μεγαλύτερη επιχείρηση μετατροπής της Κοινωνικής Ευρώπης σε μια περιοχή που θυμίζει αποικία της ίδιας!
Υποκριτικά, – όπως και σε τόσα άλλα μεγαλόστομα – το πρόγραμμα συνεχίζεται με τους ίδιους στόχους.
Σαν να μην κατάλαβαν ότι το 2010 πέρασε, ότι αυτά που το 2000 ήταν κεκτημένα, έχουν χαθεί, ότι αυτό που υποσχέθηκαν οι ηγέτες της Ενωμένης Ευρώπης το 2000, κατηγορείται από παντού σαν “λαϊκισμός” , “ιδεοληψία” , καταστροφή για την Οικονομία.
Ο Ευρωπαϊκός Νότος βλέπει τη φτώχεια να πλησιάζει το 50%, όταν το 2000 τους έταζαν πλήρη εξάλειψη!!
Αλλά και τα 14εκ. των Γερμανών που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, μας δείχνουν ότι το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο γεωγραφικά, “εθνικά” .. ή όπως αλλιώς προσπαθούν να το παρουσιάσουν.
Το πρόβλημα είναι κυρίως – όχι μόνο -ταξικό.
Η χρησιμότητα του Κοινωνικού κράτους αποδομείται, υποτιμάται, εξοβελίζετε.
Τα οφέλη μονόπλευρα, προς την ίδια κατεύθυνση σε όλες τις χώρες, με διαφορετική προς το παρόν ένταση.
Η λύση δεν μπορεί να έρθει από αυτούς που τεχνητά την δημιούργησαν.
Δεν υπάρχει από αυτή τη πλευρά λύση, μόνο διόγκωση του προβλήματος.
Και τη λύση μπορούν να τη δώσουν οι Λαοί της Ευρώπης
Συνειδητοποιώντας ότι τη σωτηρία από αυτή τη βαρβαρότητα, τη κρατούν οι ίδιοι στα χέρια τους.
Στις γροθιές τους.
Γ.Παπανικολάου