ΑΝ είχαμε όμως; Του Μανόλη Κωνσταντάκη
»Τελικά Λουκά έχει και τα καλά του να μένουμε στην πόλη τον Αύγουστο.
-Δηλαδή Σόλων;
»Να, βρίσκεις να παρκάρεις σχεδόν παντού, σχεδόν όλες τις ώρες. Δεν είναι σπουδαίο αυτό;
-Μα Σόλων!… Εμείς δεν έχουμε αυτοκίνητο!
»Ναι δεν έχουμε… Σωστά, δεν έχουμε….
ΑΝ είχαμε όμως;
-Αν είχαμε!!!…
Έχεις ένα τάληρο; Πεινάω ξανά…
»Πάλι;
Χτές δεν φάγαμε την τυρόπιτα;
Αχχχχ, αν είχαμε!…
-Τυρόπιτα!
Ολόκληρη ο καθένας! Μπορεί…μπορεί και ΔΥΟ!
»Μα είναι Αύγουστος Λουκά! Ο φούρναρης είπε πως θα πάει για μπάνια.
-Με το αυτοκίνητο;
»Με το αυτοκίνητο.
-Προτιμώ τις τυρόπιτες Σόλων…
»Μα… είναι Αύγουστος, το ξέχασες;
-Ε και; Κι αν δεν ήταν δεν θα πεινούσαμε πάλι; Το αμάξι του φούρναρη θέλει τάληρο και τους υπόλοιπους μήνες.
»Πάμε για μπάνιο κι εμείς Λουκά μου; Τί λες;
-Πάμε, βεβαίως να πάμε. Αλλά…
»Αλλά; Τί;
-Δεν έχουμε αμάξι, το ξέχασες;
»Ούτε τάληρο, ούτε τυρόπιτα, ούτε αμάξι. Σωστά. Έχουμε όμως κάτι Λουκά. Έχουμε κι εμείς κάτι.
-Τί; Τί έχουμε Σόλων;
»Έχουμε ο ένας τη φτώχεια του άλλου να κάνει όνειρα να τα μοιραζόμαστε.
-Πάμε λοιπόν;
»Και δεν πάμε;
(αφιερωμένο στην αγαπημένη μου σειρά των παιδικών μου χρόνων, Εκείνος κι Εκείνος)