Η διαχρονική αντιπαλότητα μεταξύ Ελληνικής και Τουρκικής μεγαλοαστικής τάξης,
Όταν μια χώρα έχει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα συνήθως εξάγει την κρίση της σε γειτονικές χώρες. Η διαχρονική αντιπαλότητα μεταξύ Ελληνικής και Τουρκικής μεγαλοαστικής τάξης, η οικονομική, πολιτική κοινωνική κρίση στην Ελλάδα και την Τουρκία καθώς και ο διαχρονικός ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ, σε συνδυασμό με την πατριδοκαπηλία, δημιουργούν ένα αρκετά επικίνδυνο μίγμα.
Ακούω διάφορες ανοησίες, από δω κι από κει, μια ανούσια προπαγάνδα όσον αφορά τα Ίμια. “Αν κάναμε πόλεμο τότε θα νικούσαμε” ισχυρίζονται οι από δω εθνικιστές. “Ήμασταν έτοιμοι να σας νικήσουμε αλλά τη γλυτώσατε” απαντούν οι εθνικιστές της γείτονας.
Και στους Έλληνες και στους Τούρκους πολεμοκάπηλους λέω να πάνε να πνιγούν. Πιο καλά να κανονίσουν μια συνάντηση μεταξύ τους για να βγάλουν τα μάτια τους μόνοι τους, χωρίς εμάς, ώστε να μας αφήσουν ήσυχους να δούμε πως θα τα βγάλουμε πέρα με τα σοβαρότατα καθημερινά προβλήματα.
Αφήστε τις κουταμάρες. Είναι παλιά τα κόλπα. Φτιάξτε πρώτα τη χώρα σας, αν μπορείτε, που δεν μπορείτε, γίνετε ανεξάρτητοι, που είμαστε κι οι δυο υποτελείς στις ΗΠΑ και μετά ας συζητήσουμε βάσει στοιχείων, αποδείξεων ποιός έχει τι. Παρεμπιπτόντως εμείς είμαστε και υπό Γερμανική Κατοχή. Δεν νομίζετε, ότι πρώτα πρέπει να μας απασχολήσει το Μνημόνιο; Αλλά για να μην ασχολούμαστε με την λεηλασία, μας σερβίρουν ξαναζεσταμένη χαλασμένη εθνικιστική σούπα.
Αν γίνονταν τότε πόλεμος θα έχανε και η Ελλάδα και η Τουρκία. Η ποιοτική κυρίως υπέροχη του Ελληνικού Ναυτικού θα αντισταθμίζονταν τότε από την υλική υπεροχή της Τουρκικής αεροπορίας και φυσικά του Τουρκικού στρατού. Η Τουρκία πολλαπλάσια σε πληθυσμό με ένοπλες δυνάμεις ανάλογα εξοπλισμένες κι εκπαιδευμένες με τις Ελληνικές, δεν είναι αντίπαλος που μπορείς να νικήσεις εύκολα. Αλλά και η Ελλάδα είναι ισχυρή στρατιωτικά. Το πιο πιθανό (γιατί ένας πόλεμος είναι πάντα απρόβλεπτος ως προς την έκβαση και τη διάρκεια) θα ήταν μια αιματηρή ισοπαλία.
Καμία πλευρά δεν είχε συντριπτικό πλεονέκτημα. Η Ελλάδα θα μπορούσε να αποκρούσει τυχόν αποβάσεις σε μεγάλα νησιά, όπως εκτιμούσε τότε η CIA, παρόλα αυτά θα υπήρχαν πολλές απώλειες, που η Τουρκία θα μπορούσε να τις αναπληρώσει ευκολότερα.
Όσο για τον κερδισμένο; Αυτός θα ήταν οι εταιρείες όπλων που θα πουλούσαν τα “φύκια” τους για μεταξωτές κορδέλες καθώς κι άλλες εταιρείες που θα αναλάμβαναν την ανασυγκρότηση από τις καταστροφές. Η οικονομία των εμπολέμων θα πλήττονταν – ούτε λόγος για τουρισμό – εμείς θα είχαμε Μνημόνιο από τότε, ενώ οι νεκροί και οι καταστροφές και στις δυο πλευρές θα αυξάνονταν συνέχεια χωρίς αποτέλεσμα. Διότι, αν υπήρχε σίγουρο αποτέλεσμα, οι ανίκανοι που κυβερνούσαν εκείνη την εποχή θα άρχιζαν αμέσως πρώτοι τις εχθροπραξίες. Η βλακεία και η διαφθορά είναι διαχρονική. Αρκεί να σας θυμίσω ότι τότε είχαμε το Σημίτη και τον “μαζί τα φάγαμε” Πάγκαλο, ενώ οι Τούρκοι την Τανσού Τσιλέρ! Τόσο χάλια όσο οι σημερινοί Τσίπρας – Ερντογάν. Για όσους δεν θυμούνται, η Τσιλέρ τα πήγε τόσο “καλά” στην Τουρκία ,ώστε στις εκλογές του 2002 το κόμμα της απέτυχε να μπει στη Βουλή ενώ η ίδια αποσύρθηκε από την πολιτική.
Νομίζω ότι ότι οι πολιτικοί βλάκες πήραν την άδεια των ΗΠΑ για να κάνουν λιγάκι το “κομμάτι” τους. Θα μας στοιχίσει βέβαια ακριβά, αφού τα αμερικάνικα “παλτά”, τα F-35, μάλλον θα τα παραγγείλουμε κι εμείς κι οι Τούρκοι μετά από τόση “διαφήμιση” για εξοπλισμούς.
Πάντως κάθε φορά που γίνονται τέτοια ή αποπροσανατολισμός είναι ή σπανιότερα άλλοθι για ξεπούλημα κι αλλαγές συνόρων.
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
