Απεργία πείνας του κρατούμενου Said Elgibak στις φυλακές Δομοκού

Από σήμερα 21/10/2016, στις φυλακές Δομοκού, ξεκινώ απεργία πείνας ως διαμαρτυρία στην εντελώς άδικη απόφαση που πήρε στις 21/10/2016, το Τριμελές Ειρηνοδικείο Λαμίας για την απέλαση μου από την χώρα.
Η απόφαση είναι άδικη επειδή, στις 26/9/2016 το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης με απάλλαξε πλήρως από τις κατηγορίες για τις οποίες βρισκόμουν στην φυλακή για 5 χρόνια και 9 μήνες πιο συγκεκριμένα από τις 24/3/2011.
Στην φυλακή βρισκόμουν άδικα αφού τελικά με αθώωσαν.
Σήμερα το δικαστήριο θεώρησε ότι η απέλαση που ήταν απόφαση που εξέδωσε το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών στις 16/12/2013 στο πλαίσιο των αρχικών κατηγοριών που τελικά δεν είχαν καθόλου να κάνουν με μένα θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί. Το μεγάλο πρόβλημα της υπόθεσης είναι ο εννιάχρονος γιος μου ο οποίος γεννήθηκε και πηγαίνει στο σχολείο διαμένει στην Ελλάδα σε φιλική μου οικογένεια και αν η απέλαση πραγματοποιηθεί θα μείνει μόνος του χωρίς πατέρα και μητέρα (η οποία τον έχει εγκαταλείψει τα τελευταία έξι χρόνια).
Η απόφαση μου είναι αμετάκλητη και δεν πρόκειται να σταματήσω την απεργία πείνας (μιας και είναι το μόνο μου όπλο) εάν δεν βρω το δίκιο μου, που θα μου επιτρέψει να ξανασμίξω με τον γιο μου τον οποίο ήδη έχω στερηθεί άδικα εδώ και 5 χρόνια και 9 μήνες.
Με εκτίμηση
Said Elgibak