Άξιος από όνομα και αυτοδημιούργητος με τις πλάτες του Σημίτη
Μιλάει για αριστεία.. αξιοπαστία.. και αξιοκρατία…
Λογικό…
Σπούδασε στο Χάρβαρντ για να φτιάξει το καλύτερο βιογραφικό της χώρας..
Έπιασε δουλειά για ένα χρόνο σε αμερικάνικη τράπεζα..
Και επέστρεψε στην Ελλάδα για να συνεχίσει μια σπουδαία καριέρα… μ ένα τηλεφώνημα του Σημίτη…
Αν θυμάμαι καλά ήταν τότε που το κόμμα της ΝΔ με αρχηγό τον Κώστα Καραμανλή βρισκόταν στα μαχαίρια με το ΠΑΣΟΚ και κατηγορούσε το Σημίτη ότι “έστελνε τη χώρα στα βράχια”…
Και αν θυμάμαι επίσης καλά, η “χώρα πήγαινε στα βράχια” όχι μόνο από την κακή διαχείριση των οικονομικών του κράτους, αλλά και από την καταστροφική πολιτική της έλλειψης αξιοκρατίας..
Ενώ η ΝΔ μιλούσε για τα βίσματα και τα ρουσφέτια του ΠΑΣΟΚ και κατέβηκε στις εκλογές με το λάβαρο της εξαφάνισης τους, ο Σημίτης του ΠΑΣΟΚ έβαζε το γιο του Μητσοτάκη από την πίσω πόρτα και χωρίς ΑΣΕΠ…
Κάτι καθόλου παράλογο τελικά, αν σκεφτεί κανείς πόσα συμφέροντα ένωναν πάντα το Σημίτη και την οικογένεια Μητσοτάκη από τη στήριξη της Γερμανίας μέχρι τη στήριξη του μαύρου χρήματος..
Και καθόλου παράλογο να κλείσει ένας Μητσοτάκης μια θέση στελέχους στη μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα, αν σκεφτεί κανείς πως η στήριξη της Γερμανίας ισοδυναμεί με τη στήριξη των τραπεζικών συμφερόντων…
Ωστόσο…
Δεν έχουν όλα τα παιδιά των Ελλήνων (και όχι μόνο) την τύχη να ονομάζονται Μητσοτάκης.. ούτε έχουν την τύχη να έχουν τα χρήματα για να φτιάξουν τόσο άριστα βιογραφικά μέσα από πανάκριβα πανεπιστήμια τύπου Χάρβαρντ…
Αναγκάζονται να πηγαίνουν σε δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια χωρίς βαρύγδουπους τίτλους και λίωνουν στο διάβασμα για ένα πτυχίο μετρώντας για περισσότερες προοπτικές καριέρας μια ανεργία ή στην καλύτερη περίπτωση το οτιδήποτε για να ζήσουν εκτός από αυτό που σπούδασαν..
Για το παιδί του μέσου Έλληνα, η αγορά εργασίας είναι σκληρή και απαιτεί βαρβάτη προϋπηρεσία…
Για το παιδί του Μητσοτάκη, ένας χρόνο σε αμερικάνικη τράπεζα είναι αρκετός για ένα καλό βιογραφικό..
Για το παιδί του μέσου Έλληνα, μόνη ευκαιρία για μια καλή καριέρα είναι ο ΑΣΕΠ, διαφορετικά ο μέσος πατέρας θα πρέπει να σέρνεται πίσω από καλές γνωριμίες για να βρει το σπλάχνο του δουλειά σε μια επιχείρηση , ακόμα και για να σερβίρει καφέ.. στην καλύτερη περίπτωση πίσω από πολιτικούς (που έτσι του έμαθαν) για να χωθεί κάπου, αλλά πάντα μέσω ΑΣΕΠ εκτός εξαιρέσεων από νομικά παραθυράκια…
Για το γιο του Μητσοτάκη αρκούσε ένα τηλεφώνημα από τον ίδιο τον τότε Πρωθυπουργό και πρόεδρο του αντίπαλου κόμματος… και αυτό για μια διοικητική θέση (!) στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (!)…
Για το παιδί του μέσου Έλληνα (και όχι μόνο) η σκληρή εργασία είναι κανόνας αν θέλει να παραμείνει στη δουλειά του, αλλιώς ο κίνδυνος της απόλυσης κρέμεται μόνιμα πάνω από το κεφάλι του, ειδικά στον ιδιωτικό τομέα που τόσο ο ίδιος ο Κυριάκος αγαπά και στηρίζει…
Για το γιο του Μητσοτάκη, αυτό δεν ήταν αναγκαίο…
Για το παιδί του μέσου Έλληνα, εργασία δεν σημαίνει πάντα τακτικές αποδοχές… ο εργοδότης (ειδικά στον αγαπητό ιδιωτικό τομέα) έχει κάθε δικαίωμα να δίνει μισθούς όποτε κρίνει ο ίδιος και μάλιστα υπό την αιγίδα του επίσης αγαπητού και (σοφού) Άρειου Πάγου…
Για το γιο του Μητσοτάκη, ούτε αυτό ήταν αναγκαίο… η Τράπεζα έδινε κάθε μήνα κανονικά τον εντυπωσιακό του μισθό πήγαινε δεν πήγαινε στη δουλειά…
Για το παιδί του μέσου Έλληνα, “αυτοδημιούργητος” σημαίνει (πχ) “φτιάχνω δική μου επιχείρηση και ιδρώνω από το πρωί μέχρι το βράδυ για να την κρατήσω”, γιατί “αν την κλείσω μέσα από τις πολιτικές της κάθε αξιοκρατίας του κάθε Μητσοτάκη, έχω καταστρέψει τη ζωή μου”…
Για το παιδί του Μητσοτάκη, “αυτοδημιούργητος” σημαίνει “έχω καλό οικογενειακό επίθετο”…
Σήμερα ο γιος του Μητσοτάκη κουνάει το δάχτυλο σε όσους δεν έχουν τα δικά του “προσόντα”…
Και λογικό…
Οι διαγωνισμοί, η αριστεία και η αξιοκρατία είναι μόνο για τους κοινούς θνητούς…
Όπως και οι εργασιακοί κανόνες…
Και σίγουρα λογικό, αφού οι κοινοί θνητοί δεν συμμετέχουν στα συμφέροντα που ξεπερνούν τις όποιες ταπεινές λεπτομέρειες..
Ναι πράγματι, ο γιος του Μητσοτάκη μπορεί να γίνει ένας άξιος, άριστος και δίκαιος Πρωθυπουργός για την Ελλάδα και το λαό της..
Απόδειξη είναι το παρακάτω κείμενο που κυκλοφορεί στα social media από τη μαρτυρία ενός υπάλληλου της ΕΤΕ που ήταν μπροστά…