ΔΕΘ 2018: Αντι-κυβερνητική-Αντι-καπιταλιστική-Αντι-κρατική διαδήλωση από Αναρχική πρωτοβουλία Nabat

Από την Ιθάκη μέχρι το Κασταλόριζο να υψώσουμε τις σημαίες της κοινωνικής επανάστασης
ΔΕΘ 2018: Αντι-κυβερνητική-Αντι-καπιταλιστική-Αντι-κρατική διαδήλωση. Ενάντια στους εμπόρους της ελπίδας, τα παλιά και νέα μνημόνια, το κράτος και τα αφεντικά.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, το εκάστοτε πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης δημοσιοποιεί στην ΔΕΘ ένα μέρος της πολιτικής του ατζέντας, αποκαλύπτοντας τα σχέδια του κεφαλαίου για την “σεζόν που ξεκινά”. Άλλοτε οι διακηρύξεις στοχεύουν στην απόσπαση κοινωνικών συναινέσεων για την ανεμπόδιστη εφαρμογή νέων βάρβαρων μέτρων με λαϊκό προκάλυμμα (βλ. πρόγραμμα Θεσσαλονίκης 2014) και ενίοτε προαναγγέλλουν χωρίς δισταγμό και προσχήματα το τι έπεται για την συντριπτική πλειοψηφία του κοινωνικού συνόλου. Φέτος, η ΔΕΘ θα φιλοξενήσει το πρώτο μεγάλο προεκλογικό στοίχημα για το κυβερνών κόμμα, με το κεντρικό θέμα της πρωθυπουργικής ομιλίας να είναι αν μη τι άλλο προβλέψιμο.
Τρία χρόνια μετά την αναρρίχηση του σύριζα στην πολιτική εξουσία, το μεγαλύτερο ψέμα της “πρώτης φοράς αριστερά” έρχεται να αντικαταστήσει όλα τα προηγούμενα και να εμπλουτίσει την αναίσχυντη δημοκοπία της πιο επικίνδυνης και λαοκτώνας κυβέρνησης στην σύγχρονη μεταπολιτευτική ιστορία: “η έξοδος από τα μνημόνια”. Με αυτό το “χαρτί” ο Τσίπρας θα ανέβει στην τελευταία του επίσκεψη ως πρωθυπουργός στην ΔΕΘ, σε μια ομιλία κατά βάση προεκλογική, προπαγανδιστική και αποπροσανατολιστική, που σε κάθε περίπτωση κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική και κρίσιμη για την κυβέρνηση και το κόμμα του.
Στις 8 Σεπτεμβρίου ο σύριζα θα ρίξει την αυλαία σε μια τριετή θητεία συνεχόμενων πολιτικών κοινωνικής καταβαράθρωσης και ταξικού εξανδραποδισμού. Θα “ρίξει την αυλαία” όχι με την έννοια πως θα προκηρύξει εκλογές , αλλά επειδή απο’δώ και πέρα, κάθε κίνηση θα αφορά την πολιτική διαχείριση της επερχόμενης ήττας του, κάθε κίνηση θα είναι “προεκλογική”. Γι’αυτό και η αυριανή ομιλία θα είναι ένα πανηγύρι με κεντρικό τίτλο “μνημόνια τέλος”, ένα one man show παροχολογίας και λαϊκισμού. Το σίγουρο είναι πως η καταρρέουσα κυβέρνηση έχει χάσει προ πολλού την κοινωνική συναίνεση και το μόνο που αποζητεί είναι το κατάλληλο timing για την αναγγελία εκλογών με όσο το δυνατών χαμηλότερο κόστος.
Τους τελευταίους μήνες και ιδιαίτερα μετά το κλείσιμο της τέταρτης και τελευταίας αξιολόγησης του χρέους τον περασμένο Μάιο, η πολιτική επικαιρότητα υποσκιάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την συζήτηση για την διαχείριση της “μεταμνημονιακής εποχής” και τις θριαμβολογίες υπουργών, κομματικών στελεχών και εγκάθετων της κυβέρνησης για την “δικαίωση των θυσιών του ελληνικού λαού”. Τι συνέβη όμως στην πραγματικότητα;
Στις 20 Αυγούστου εξέπνευσε το τρίτο κατά σειρά πρόγραμμα διάσωσης, δηλαδή το τρίτο μνημόνιο, αυτό που η αστική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση υπέγραψε το καλοκαίρι του 2015 μετά την μπλόφα του δημοψηφίσματος . Η λήξη του προγράμματος ανακοινώθηκε και επίσημα στις 21 Αυγούστου από τον Τσίπρα στην Ιθάκη, σε μια κακόγουστη αντιστροφή των δηλώσεων Παπανδρέου το 2010 με “θαλασσινό αέρα”.
Η λήξη του προγράμματος προφανώς δεν σηματοδοτεί ούτε την λήξη της διεθνούς εποπτείας, ούτε την αρχή του τέλους των μνημονίων, της λιτότητας και της βίαιης φτωχοποίησης. Οι περικοπές των συντάξεων είναι προσυμφωνημένες, η θεσμοθέτηση του κόφτη δημοσιονομικής προσαρμογής από το 2016 διασφαλίζει πως οι αποκλίσεις από τους στόχους των υψηλών πλεονασμάτων θα ενεργοποιούν αυτόματα περαιτέρω προσαρμοστικά μέτρα ανεξαρτήτου πολιτικής βούλησης, σε πλήρη ισχύ θα εφαρμόζονται οι μνημονιακοί νόμοι και η επιτήρηση των μηχανισμών θα είναι σε ισχύ έως και το 2060. Παρά τα κυβερνητικά ψέμματα, τα μνημόνια διαρκείας θα αποτελούν ασπίδα για την διεθνή οικονομική ελίτ και μάστιγα για τα προλεταριακά στρώματα για πολλά χρόνια. Και τα νέα έπονται.
Γενικεύοντας, η παγκόσμια οικονομική κρίση, η πιο βαθιά και ανεξέλεγκτη στην ιστορία του καπιταλισμού, ήρθε για να μείνει. Το ίδιο ισχύει και για την εγχώρια έκφραση της. Τα προγράμματα διάσωσης, μπορεί να καθυστέρησαν μια ενδεχόμενη χρεωκοπία, δεν κατάφεραν όμως να επιλύσουν το ίδιο το πρόβλημα. Το χρέος εκτοξεύθηκε, η κρίση σε διεθνές επίπεδο ολοένα και οξύνεται, το Ελληνικό παράδειγμα, ακόμα κι αν θεωρήθηκε σημαντικό “πείραμα” για την αντιμετώπιση των κρίσεων, κάθε άλλο παρά φάρος καπιταλιστικής ανάκαμψης αποτέλεσε.
Η κρίση του καπιταλισμού έβαλε φρένο σε μια εποχή φρενήρους αισιοδοξίας για την παγκόσμια αστική τάξη, που σύμφωνα με τους ιδεολογικούς εκφραστές της, χαρακτηριζόταν από το “τέλος των ιδεολογιών”, “το τέλος της ιστορίας”, την “νίκη της φιλελεύθερης δημοκρατίας”. Η αδυναμία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου να κατευνάσει την κρίση και η κατάρρευση του ιδεολογήματος περί “προσαρμοστικότητας της αγοράς σε καταστάσεις σοκ” οδήγησε την διεθνή ελίτ σε επαναφορά του κρατικού παρεμβατισμού και σε ορισμένες περιπτώσεις, των εργαλείων του προστατευτισμού, των εμπάργκο και του οικονομικού εθνικισμού. Στην πραγματικότητα όμως, τίποτα δεν μπορεί, κανένα μέτρο, καμιά πολιτική, να σταματήσει αποτελεσματικά και εξολοκλήρου την δομική αυτή κρίση και το ξαναμοίρασμα της γης θα αποτελέσει μονόδρομο για τους ισχυρούς, προκειμένου να υπάρξουν νικητές και νικημένοι και στο στρατόπεδο τους.
Επομένως, καμία πολιτική δύναμη, από όλο το φάσμα των αστικών κομμάτων και αντιλήψεων, δεν μπορεί και δεν θέλει να σταματήσει τις πολιτικές εξαθλίωσης που η καπιταλιστική κρίση επιβάλλει. Μόνη λύση είναι να οργανώσουμε ένα ισχυρό επαναστατικό κίνημα στην κοινωνική βάση, με πολιτικό πρόγραμμα και στρατηγική την οργανωμένη μετάβαση από τον καπιταλισμό και το κράτος στην οικοδόμηση της ελεύθερης αταξικής κοινωνίας. Το αναρχικό πρόταγμα είναι ο μόνος ιστορικά επιβεβλημένος δρόμος για την απελευθέρωση από την βαρβαρότητα της μισθωτής σκλαβιάς και της κρατικής εξουσίας.
Η πραγματική έξοδος από τα μνημόνια θα έρθει μέσα από την έξοδο από τον καπιταλισμό και το κράτος
Από την Ιθάκη μέχρι το Κασταλόριζο να υψώσουμε τις σημαίες της κοινωνικής επανάστασης
Βαρβαρότητα ή Αναρχία
Αναρχική πρωτοβουλία Nabat
Υ.Γ. 1 Τα πρακτοράκια-γατάκια των ΗΠΑ και τα αυξημένα μέτρα καταστολής του κράτους, είναι αιτία για να συρρεύσουμε στη Θεσσαλονίκη μαζικά από κάθε πόλη της χώρας και όχι αιτία φόβου
Υ.Γ.2 Αναλυτικό κείμενο για την πολιτική συγκυρία και το ψέμα “του τέλους των μνημονίων” θα δημοσιεύσουμε το προσεχές διάστημα.