Η πλειονότητα των εργαζόμενων σε όλους τους χώρους του πολιτισμού και σε όλες τις ειδικότητες έχουν μείνει, χωρίς κανένα εισόδημα.Του Μάνου Σαββίδη
Ηθοποιοί, μουσικοί, χορευτές, εικαστικοί, σκηνοθέτες, κινηματογραφιστές, λογοτέχνες, θεατρικοί συγγραφείς, σκηνογράφοι, ενδυματολόγοι, τεχνικοί, εργαζόμενοι στις εταιρείες παραγωγής και άλλοι δεν ξέρουν πότε θα ξαναδουλέψουν… Με το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών συντάσσονται ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, το Σωματείο Εργαζομένων στο Θέαμα Ακρόαμα, το Πανελλήνιο Σωματείο Ελλήνων Τραγουδιστών, καλλιτέχνες-δημιουργοί, εικαστικοί, λογοτέχνες, χορευτές, χορογράφοι και το νεότευκτο δίκτυο SupportArtWorkers, μια πρωτοβουλία εργαζομένων στις τέχνες.
Ο Ηλίας Αδάμ, ένα από τα μέλη του δικτύου SupportArtWorkers μας είπε: «Ο Covid-19 και το επακόλουθο lockdown ξεσκέπασε παγκόσμια τη συστημική κοινωνικοοικονομική ανισότητα και έπληξε ομάδες ανθρώπων που σε μεγάλο βαθμό ήδη υπέφεραν. Οι παθογένειες του κλάδου του πολιτισμού, ειδικά μετά την παύση όλων των πολιτιστικών διαδικασιών και χώρων, αναδείχθηκαν σε όλο τους το μέγεθος. Η συστημική αδιαφορία για τους εργαζομένους στις τέχνες και η μη δίκαιη συμπερίληψή τους στα μέτρα στήριξης ήταν αυτό που πυροδότησε την αυθόρμητη έναρξη της πρωτοβουλίας SupportArtWorkers. Τα αιτήματά μας, που αρχικά αφορούν την επείγουσα αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης, συλλέχθηκαν από τις δημοσιεύσεις και τα σχόλια των χιλιάδων μελών της ομάδας και οργανώθηκαν από τη νομική ομάδα της πρωτοβουλίας. Αυτή την περίοδο, κάποιοι καλλιτέχνες που είχαμε το προνόμιο διαθέσαμε έργα μας για online προβολή και σε περιπτώσεις παραμείναμε δημιουργικοί. Η πραγματικότητα, όμως, για την πλειοψηφία των εργαζομένων στον πολιτισμό είναι ότι βρεθήκαμε κλεισμένοι στα σπίτια μας, να προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς θα μπορέσουμε να πληρώσουμε τους λογαριασμούς, το σούπερ μάρκετ. Καταλάβαμε ξανά ότι το να φτιάχνεις έργα τέχνης είναι προνόμιο λίγων. Είμαστε αποφασισμένοι και αποφασισμένες να διεκδικήσουμε τα αιτήματά μας και τη δίκαιη, ανθρώπινη μεταχείριση των ανθρώπων όλων των ειδικοτήτων του πολιτισμού (ηχολήπτες-τριες, εργοδηγούς, ηθοποιούς, μακενίστες, εικαστικούς, ενδυματολόγους, γραφεία Παραγωγής και Τύπου, βοηθούς σκηνογράφων κ.ά.). Δεν ζητάμε την επιπόλαιη επιστροφή στην κανονικότητα, γιατί η κανονικότητα ήταν το πρόβλημα. Θέλουμε μία κυβερνητική πολιτική, η οποία θα μας αντιμετωπίσει ως επαγγελματίες και όχι ως χομπίστες, που θα μας ανακουφίσει κατά την περίοδο της κρίσης και θα σεβαστεί τα εργασιακά μας δικαιώματα στο μέλλον. Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι καθοριστικός, όχι για τόσο την τέχνη, αλλά περισσότερο για τους ανθρώπους της. Και αυτό είναι ένα επίτευγμα της δημόσιας συζήτησης που έχει ανοίξει: έχουμε αρχίσει να κοιτάμε τι και ποιοι βρίσκονται πίσω από τις λαμπερές σκηνές, τις φωτογραφίες, τα τραγούδια».
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
