Δολοφονία Ναχέλ στο Ναντέρ του Παρισιού. Η μόνη δικαιοσύνη είναι η εξέγερση σε κράτος και εξουσία

Άλλη μια δολοφονία από μπάτσο συνέβη στη Γαλλία. Στις 27 Ιουνίου 2023, ο 17χρονος Ναχέλ, σταματά με το αυτοκίνητο που οδηγεί σε αστυνομικό έλεγχο. Ένας από τους μπάτσους τον σημαδεύει με το όπλο του. Ο Ναχέλ προσπαθεί να διαφύγει και δέχεται εξ επαφής πυροβολισμό στο στήθος από τον αστυνομικό που τον σημάδευει.
Το αρχικό αφήγημα της αστυνομίας ήταν το γνωστό: «το όχημα προσπάθησε να εμβολίσει τις αστυνομικές μηχανές» και « η ζωή των αστυνομικών βρέθηκε σε κίνδυνο». Τα ίδια ακριβώς αφηγήματα υπήρχαν και σε ανάλογες περιπτώσεις στον ελλαδικό χώρο, με τελευταία την δολοφονία του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη από σφαίρες μπάτσων. Να σημειωθεί, σ’ αυτό το σημείο, πως την ημέρα που ο Κώστας Φραγκούλης υπέκυψε στα βαριά τραύματά του, υπερψηφίστηκε στη βουλή, από όλα τα κόμματα πλην το ΜΕΡΑ25, εφ’ άπαξ επίδομα 600 ευρώ στους ένστολους.
Οι μπάτσοι στην Γαλλία, όμως, διαψεύστηκαν από βίντεο το οποίο δείχνει την στιγμή της δολοφονίας, όπου φαίνεται ότι το αυτοκίνητο ήταν σταματημένο, ο οδηγός απειλούταν με όπλο και όταν προσπάθησε να διαφύγει, χωρίς οι αστυνομικοί να κινδυνεύουν, ένας εκ των μπάτσων τον πυροβόλησε στο στήθος. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και με το βίντεο ως αδιάψευστο μάρτυρα, είναι εξαιρετικά απίθανο να αποδοθεί η όποια «δικαιοσύνη». Πρώτον, γιατί ήδη από το 2017 έχει ψηφιστεί νόμος που ουσιαστικά λύνει τα χέρια στους αστυνομικούς, επιτρέποντας τους να ανοίγουν πυρ, όχι μόνο όταν βρίσκονται σε κίνδυνο, αλλά και εναντίον οχήματος που διαφεύγει ή γενικά για να προστατευτεί η υπό την ευθύνη τους περιοχή. Δεύτερον, γιατί μόνο για το 2022 έχουν δολοφονηθεί από την αστυνομία, σε παρόμοια περιστατικά, 13 άτομα και από τους 13 αστυνομικούς μόνο σε 5 έχουν απλώς απαγγελθεί κατηγορίες. Τρίτον, γιατί ο Μακρόν, μετά τις συνεχιζόμενες ταραχές στη Γαλλία (κίτρινα γιλέκα, συνταξιοδοτικό), έχει ήδη προσπαθήσει να χτίσει ένα θεωρητικό πλαίσιο με αναφορές για «αποπολιτισμό», έτσι ώστε η βία των μπάτσων να νομιμοποιηθεί πλήρως στα μάτια των υπηκόων ως σωστή και αναγκαία, έναντι των «βαρβάρων» οι οποίοι απειλούν τον πολιτισμό, δηλαδή το ίδιο το κράτος! Γίνεται σαφές, πως όλα τα παραπάνω λειτουργούν προωθητικά στην ψυχοσύνθεση κάθε μπάτσου με αποτέλεσμα το δάχτυλό του με ευκολία να πιέζει την σκανδάλη, το χέρι με ευκολία να πέφτει στο κεφάλι του διαδηλωτή και το μάτι με ευκολία να σημαδεύει το κεφάλι διαδηλωτή με μια κρότου λάμψης ή ένα δακρυγόνο.
Ευτυχώς, τα αντανακλαστικά των εξουσιαζόμενων στην Γαλλία είναι ακόμα ενεργά και φαίνεται πως κρατούν ζωντανή την φλόγα της εξέγερσης. Αμέσως μετά την είδηση της δολοφονίας του Ναχέλ, στα προάστια του Παρισιού και ειδικά στο δυτικό προάστιο του Ναντέρ, ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους κάνοντας επιθέσεις στους μπάτσους με πέτρες, κάποιες μολότοφ, στήνοντας οδοφράγματα, αλλά και με πλήθος πυροτεχνημάτων που τα εκτόξευαν εναντίον των μπάτσων. Κάηκαν αυτοκίνητα, πυρπολήθηκε το δημαρχείο, ενώ υπάρχουν αναφορές για εμπρησμό ενός ωδείου και ενός νηπιαγωγείου. Την πρώτη νύχτα των ταραχών κάηκαν περίπου σαράντα οχήματα, δέκα περιπολικά και ένα πυροσβεστικό όχημα.
Την δεύτερη μέρα οι ταραχές συνεχίστηκαν. Κλάπηκαν λεωφορεία, πυροβολήθηκαν κάμερες παρακολούθησης, πυρπολήθηκαν αστυνομικά τμήματα, σούπερ-μάρκετ και κτήρια του δημοσίου, ενώ επίθεση δέχτηκε και η μεγαλύτερη φυλακή της Γαλλίας.
Την τρίτη μέρα, η μητέρα του Ναχέλ κάλεσε σε διαδήλωση στις 29 Ιουνίου. Η πορεία έφτασε στο δημαρχείο της Ναντέρ και εκεί υπήρχαν συγκρούσεις με τους μπάτσους. Πλέον δεν μιλάμε για μεμονωμένες ταραχές αλλά μια γενικευμένη εξέγερση σε όλη την Γαλλία. Το γαλλικό κράτος ανέπτυξε επίλεκτες μονάδες της στρατοχωροφυλακής οι οποίες ανέλαβαν το κατασταλτικό τους έργο στις πόλεις Τραπ, Ελανκούρ, Γκαρζ-λες-Γκονές, Μπομπιγκνί, Νίκαια, Μασσαλία, Τουλούζη, Μπορντό, Μονπελιέ, Ρεν, Νανσί, Λιλ, Στρασβούργο και Λυών. Συγκρούσεις υπήρχαν και στο Βέλγιο.
Οι εξεγερμένοι στη Γαλλία εδώ και χρόνια μας δείχνουν πως όσο και αν οι εξουσιαστές μέσω διαφόρων αφορμών αυστηροποιούν τους ελέγχους στις ζωές μας, όσο και αν η καταστολή μεγαλώνει, τόσο η εξέγερση θα παραμένει η μόνη απάντηση στην καταπίεση.
Εννοείται πως έπεται και συνέχεια…
Από τον Κώστα Φραγκούλη στη Θεσσαλονίκη, μέχρι τον Ναχέλ στο Ναντέρ του Παρισιού, το κράτος έχει δώσει το ελεύθερο στους μπάτσους να δολοφονούν.
Η μόνη δικαιοσύνη είναι η εξέγερση ενάντια στο κράτος και σε κάθε εξουσία.
Ελευθερόκοκκος
ΠΗΓΗ: anarchypress.wordpress.com