Ευρωλιγούρ, λαμογίξ; JAMAIS, JAMAIS, KOROPI…
Τελικά, τα «μικρά» ή και τα «μεγαλύτερα» οικονομικά «σκάνδαλα» είναι ένα γεγονός πρωτοφανές στα χρονικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή μήπως όχι; Και αν δεν είναι πρωτοφανές γεγονός, τότε γιατί η συνήθης συγκάλυψη έδωσε την θέση της στην «δυναμική» παρέμβαση ενός δικαστή «άσχετου» με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ο οποίος συνεργάστηκε στενά με δυο βελγικές εφημερίδες;
Το 2001, λόγου χάριν, παραιτείται η ηγεσία τής υπό τον Σαντέρ Ευρωπαϊκής Επιτροπής, λόγω «σκανδάλου» χρηματισμού στο οποίο ενεπλάκη η Γαλλίδα τέως πρωθυπουργός Εντίθ Κρεσόν.
Σύμφωνα με τις «ταξιδιωτικές αναμνήσεις» στο Ευρωκοινοβούλιο του Γιάννη Μαρίνου, ευρωβουλευτή της ΝΔ, το αποκορύφωμα εκείνη την περίοδο ήταν «η έκθεση σουηδού ελεγκτή της οικονομικής διαχείρισης της Κομισιόν, που είχε ζητηθεί από το Ευρωκοινοβούλιο και που αποκάλυπτε ευρεία οικονομική κακοδιαχείριση. Το σκάνδαλο συγκαλύφθηκε με το απίθανο πρόσχημα ότι η έκθεση του ελεγκτού είχε παρατύπως υποβληθεί στο Ευρωκοινοβούλιο και όχι στην Επιτροπή, που είχε αναθέσει την έρευνα. Κι έτσι, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες ιδίως των Άγγλων συντηρητικών βουλευτών, δεν υπήρξε συνέχεια και κάθαρση παρά μετά από πολύ καιρό όταν πια είχε ξεχαστεί το θέμα.
Ενδεικτικές επίσης υπήρξαν και άλλες ιστορίες που είχαν χροιά σκανδάλου, όπως π.χ. η εμμονή της επικεφαλής των συντηρητικών ολλανδών ευρωβουλευτών που με πάθος υπεραμυνόταν της κατάργησης της επιδότησης της καπνοκαλλιέργειας με το επιχείρημα ότι ο καπνός βλάπτει την υγεία. Ιταλός συνάδελφος τελικά αποκάλυψε ότι ο αδελφός της ήταν διευθύνων σύμβουλος της Philip Morris, η οποία θα ωφελείτο από την κατάργηση των κοινοτικών καπνών. Άλλης κυρίας Γερμανίδας ευρωβουλευτού, που υποστήριζε με πάθος τον πόλεμο, ο οποίος εμαίνετο τότε στη Γιουγκοσλαβία, αποκαλύφθηκε ότι ο γιος της εμπορευόταν όπλα στους εμπολέμους. Σκάνδαλο παρεμφερές με της Καϊλή αφορούσε βρετανίδα ευρωβουλευτή, η οποία έπλεκε το εγκώμιον των τούρκων στο Ευρωκοινοβούλιο έως ότου κάποιος συνάδελφός της αποκάλυψε ότι οι Τούρκοι της είχαν κάνει δώρο μια βίλα στην κατεχόμενη Κύπρο» (Βήμα, Το εύκολο χρήμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 24-25 Δεκεμβρίου).
Έχουμε, λοιπόν και λέμε.
Τα «σκάνδαλα» αυτού του είδους στο Ευρωκοινοβούλιο, θεσμισμένα μέσω των περίπου 13 χιλιάδων λεγόμενων λόμπι, ή μη θεσμισμένα, αποτελούν την κανονικότητα και όχι την εξαίρεση. Το συγκεκριμένο «κύκλωμα» αποτελεί κυριολεκτικά μια «παρωνυχίδα» και τίποτε περισσότερο, ενώ τα ποσά που αναφέρονται είναι, επίσης, ψίχουλα σε σχέση με το μέγεθος της «διαφθοράς», αλλά το βασικότερο είναι η αναλογία με την έκταση και το μέγεθος των γεωπολιτικών παιχνιδιών, καθώς και των αμείωτων κυριαρχικών ανταγωνισμών αυτής της περιόδου.
Μ’ άλλα λόγια, αυτοί που πιάστηκαν στα «πράσα» είναι οι ψιλικατζήδες της υπόθεσης, τα «κορόιδα της τράπουλας» και τίποτα περισσότερο. Επομένως, το βασικό και ουσιαστικό ερώτημα παραμένει: καθ’ υπόδειξιν τίνος (αμερικανικού δακτύλου;) προχώρησε η δικαστική διερεύνηση του «σκανδάλου», που πλήττει όχι βέβαια τους «ψιλικατζήδες», αλλά τις ενεργειακές, αλλά και συνολικότερες σχέσεις και συμφωνίες Κατάρ και λοιπών αραβικών χωρών με την ΕΕ, την περίοδο που μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία;
Ας σημειώσουμε, ότι το «Qatar-Gate»… αποκαλύπτεται μόλις λίγες μέρες πριν απελευθερωθεί η visa για τους Καταριανούς και ενώ το τουρκικό κράτος περίμενε πως και πως την εξέλιξη αυτή, ενώ οι «ουρές» του «σκανδάλου» αναμένεται να φθάσουν μέχρι την Κίνα…
Οι Αμερικανοί «φίλοι» έχουν κάθε λόγο να παρακολουθούν στενά, λόγου χάριν, τις πολιτικές προτάσεις των Πρασίνων της Γερμανίας και την ανανεωμένη πρόταση Μακρόν για την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας, που εμφανίζονται ως «αναγκαιότητες» για την Ε.Ε. Θα θυμίσουμε, ότι πρόσφατα ο Γάλλος πρόεδρος, σε συνέντευξή του, ανέφερε ότι «Ένα από τα βασικά σημεία που πρέπει να εξετάσουμε -διότι το θέτει πάντα ο πρόεδρος (της Ρωσίας Βλαντίμιρ) Πούτιν- είναι η ανησυχία του για το ότι το NATO φτάνει στην πόρτα του και η ανάπτυξη όπλων τα οποία θα μπορούσαν να απειλήσουν τη Ρωσία. Το θέμα αυτό θα είναι ένας από τους παράγοντες για την ειρήνη και κατά συνέπεια πρέπει να το προετοιμάσουμε: τι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε, πώς θα προστατεύσουμε τους συμμάχους μας και τις χώρες μέλη προσφέροντας παράλληλα εγγυήσεις στη Ρωσία για τη δική της ασφάλεια, την ημέρα που θα έρθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».
Οι Αμερικανοί «φίλοι» εν ολίγοις «καίγονται» να έχουν λόγο για τους ενεργειακούς, εμπορικούς «δρόμους» της ΕΕ με την Μέση Ανατολή, την Βόρεια Αφρική και φυσικά την Ασία, είτε αυτοί διατηρούνται είτε αυξάνονται, μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Και κάτι ακόμη. Οι δήθεν ευαισθησίες για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους των «αυταρχικών καθεστώτων» στις περιοχές αυτές δεν είναι παρά το φύλλο συκής σ’ αυτό το σκληρό παζάρι και παιχνίδι κυριαρχικής ισχύος.
Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε.
Λ.
ΠΗΓΗ: anarchypress.wordpress.com