GIORGIO AGAMBENΗ ΓΥΜΝΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ Εκδόσεις παρέγκλησις σελ. 42 Αθήνα Βαντεμιαίρ 2021
«Σε ένα τελευταίο πράγμα θα ήθελα να στρέψω την προσοχή όποιου θέλει να συζητά χωρίς να προσβάλλει. Τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να ζήσουν αν δεν δώσουν στη ζωή τους λόγους και αιτιολογήσεις, που κάθε φορά παίρνουν την μορφή θρησκειών, μύθων, πολιτικών πεποιθήσεων, φιλοσοφιών και ιδεωδών κάθε είδους. Αυτές οι αιτιολογήσεις μοιάζουν σήμερα –τουλάχιστον στο πιο πλούσιο και τεχνολογικοποιημένο τμήμα της ανθρωπότητας– να έχουν αμβλυνθεί και οι άνθρωποι να βρίσκονται, ίσως για πρώτη φορά, μπροστά στην καθαρά βιολογική τους επιβίωση, την οποία, απ’ ότι φαίνεται, είναι ανίκανοι να αποδεχτούν. Μόνο αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί, αντί να δέχονται το απλό, αγαπητικό δεδομένο να ζουν ο ένας δίπλα στον άλλο, νιώθουν την ανάγκη να εγκαθιδρύσουν έναν αδυσώπητο υγειονομικό τρόμο, στον οποίο η ζωή, χωρίς πλέον ιδεατές αιτιολογήσεις, απειλείται και τιμωρείται κάθε στιγμή με ασθένειες και θάνατο. Έτσι όπως δεν έχει νόημα να θυσιαστεί η ελευθερία στο όνομα της ελευθερίας, έτσι δεν είναι δυνατό να απαρνηθούμε, στο όνομα της γυμνής ζωής, αυτό που κάνει τη ζωή άξια να τη ζει κανείς».
(Από το οπισθόφυλλο της έκδοσης)
Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει 15 σημειώματα του Giorgio Agamben, η συγγραφή των οποίων έγινε κατά την διάρκεια του 2021 και αφορούν την επιβολή του υγειονομικού διαβατηρίου, τον διαχωρισμό εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων, τα μη «προνόμια» των εμβολιασμένων, την εγκαθίδρυση μιας κοινωνίας δίχως πρόσωπο κ.ά.
Παραθέτουμε ένα εξ αυτών, το οποίο ο Giorgio Agampen (Agamben) συνυπογράφει με τον Massimo Cacciari και έχει τον τίτλο «Σε σχέση με το διάταγμα για το “green pass”».
«Η διάκριση σε βάρος μιας κατηγορίας ατόμων, που αυτομάτως μετατρέπονται σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας, είναι καθαυτή ένα σοβαρότατο γεγονός, οι συνέπειες του οποίου μπορεί να είναι δραματικές για τη δημοκρατική ζωή. Γι’ αυτό δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε το λεγόμενο green pass με μια ασυνείδητη ελαφρότητα. Κάθε δεσποτικό καθεστώς λειτουργεί πάντοτε μέσω πρακτικών διάκρισης, αρχικά πιθανώς περιορισμένων και στη συνέχεια διευρυνόμενων. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην Κίνα δηλώνουν πως θέλουν να συνεχίσουν τις ανιχνεύσεις και τους ελέγχους και μετά το τέλος της πανδημίας. Και αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε το «εσωτερικό διαβατήριο», το οποίο οι πολίτες της Σοβιετικής Ένωσης έπρεπε να επιδεικνύουν στις αρχές σε κάθε τους μετακίνηση. Όταν, άλλωστε, ένα πολιτικό πρόσωπο φτάνει να απευθυνθεί σε όποιον δεν έχει εμβολιαστεί χρησιμοποιώντας μια φασιστική αργκό και λέγοντας «θα τους καθαρίσουμε με το green pass», πρέπει στ’ αλήθεια να φοβόμαστε πως ήδη βρισκόμαστε πέρα από κάθε συνταγματική εγγύηση.
Αλίμονο αν το εμβόλιο μετατραπεί σε ένα είδος πολιτικοθρησκευτικού συμβόλου. Κάτι τέτοιο δεν θα σήμαινε μόνο μια μη ανεκτή αντιδημοκρατική παρέκκλιση, αλλά θα ερχόταν σε αντίθεση και με τις ίδιες τις επιστημονικές αποδείξεις. Κανείς δεν καλεί σε μη εμβολιασμό! Ένα πράγμα είναι να υποστηρίζεις την χρησιμότητα του εμβολίου, άλλο εντελώς διαφορετικό, να σιωπάς για το γεγονός ότι μέχρι τώρα βρισκόμαστε σε μια φάση «μαζικού πειραματισμού» και ότι σε σχέση με πολλές θεμελιώδεις πλευρές του προβλήματος, η επιστημονική συζήτηση είναι καθ’ όλα ανοικτή. Η επίσημη εφημερίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Ιούνη το διατυπώνει με σαφήνεια: «Είναι αναγκαίο να αποφύγουμε την άμεση ή έμμεση διάκριση ατόμων που δεν έχουν εμβολιαστεί, ακόμη και εκείνων που επέλεξαν να μην εμβολιαστούν». Και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Ο εμβολιασμένος όχι μόνο μπορεί να μολύνει αλλά μπορεί ακόμα και να νοσήσει: στην Αγγλία στα 117 νέα κρούσματα τα 50 είχαν λάβει την διπλή δόση. Στο Ισραήλ υπολογίζεται ότι το εμβόλιο καλύπτει κατά 64% αυτόν που το έχει κάνει. Οι ίδιες οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουν δηλώσει επισήμως ότι δεν είναι δυνατόν να προβλεφθούν μακροπρόθεσμες βλάβες του εμβολίου καθώς δεν είχαν τον χρόνο να πραγματοποιήσουν όλα τα τεστ γενοτοξικότητας και καρκινογένεσης. Το “Nature” υπολόγισε ότι θα είναι φυσιολογικό ένα 15% να μην κάνει το εμβόλιο. Συνεπώς μέχρι τότε θα μείνουμε με το pass; Όλοι απειλούνται από πρακτικές διακρίσεων. Παραδόξως εκείνοι που έχουν «πιστοποιηθεί» με το green pass περισσότερο από τους μη εμβολιασμένους (που η καθεστωτική προπαγάνδα τους θέλει «εχθρούς της επιστήμης» και πιθανώς ασκητές πρακτικών μαγείας), από την στιγμή που όλα τους τα βήματα θα ελέγχονται χωρίς ποτέ να μάθουν πως και από ποιον. Η ανάγκη διακρίσεων είναι τόσο παλιά όσο η κοινωνία και είναι ήδη σαφώς παρούσα και στην δική μας, όμως το να την κάνουμε σήμερα νόμο είναι κάτι που η δημοκρατική συνείδηση δεν μπορεί να δεχθεί και είναι ενάντια σε κάτι τέτοια που πρέπει να αντιδράσει άμεσα».
Συσπείρωση Αναρχικών
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 219, Οκτώβρης 2021
ΠΗΓΗ: anarchypress.wordpress.com
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
