Η Αμερική του Φράντς Κάφκα

Είναι μια σκέψη ακατέργαστη, αυθόρμητη κι ίσως ιερόσυλη ή λανθασμένη, υπερβολική είναι σίγουρα, αλλά έχω την εντύπωση πως καλύτερα από τους Τζακ Λόντον, Τζον Ντος Πάσος και Τζωρτζ Στάινμπεκ και σίγουρα καλύτερα από κάθε Ευρωπαίο συγγραφέα είναι ο Φραντς Κάφκα….
Που έκφρασε, περιέγραψε και αποτύπωσε την Αμερική (των αρχών του 20ου αιώνα τουλάχιστον, πριν το Κραχ του 1929 και κυρίως στο ηθικό επίπεδο) των χιλιάδων κοινωνικών αντιφάσεων, της μοναξιάς, της αλλοτρίωσης που ισοπεδώνει ανθρώπους και τη ζωή στις μητροπόλεις, που ανέδειξε, έστω και ασυναίσθητα – ποιός ξέρει, εκείνους τους δεσμούς κι εκείνες τις καταστάσεις όπου η καθημερινή ζωή συντρίβει τον άνθρωπο και την ηθική του.
Αν αυτό ισχύει, αποτελεί ένα μεγάλο κατόρθωμα από την πλευρά του συγγραφέα εάν συνυπολογίσουμε, και όπως μας παραθέτει ο Μαξ Μποντ, πως ο Κάφκα δεν ταξίδεψε ποτέ πέρα από τη Γαλλία ή τη βόρειο Ιταλία έχοντας όμως τη βιογραφία του Φραγκλίνου ως ένα από τα αγαπημένα του βιβλία όπου χαιρόταν να διαβάζει αποσπάσματα στους φίλους του ενώ παράλληλα αγαπούσε τα απομνημονεύματα και τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις.
«Είναι, λοιπόν, σημειώνει, χαρακτηριστικά ο Μπροντ, η φαντασία του που δίνει ιδιαίτερο χρώμα στην εξιστόρηση των περιπετειών του ήρωα του».
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.
Είναι βέβαια κι άλλες σκέψεις που δημιουργούνται από την ανάγνωση του βιβλίου αλλά το μόνο που θέλω να παραθέσω ακόμα είναι ότι αποτελεί πολύ σοβαρή πιθανότητα ο Τζακ Λόντον να είχε επηρεαστεί από την Αμερική του Κάφκα όταν έγραψε το δικό του βιβλίο, το υπέροχο μυθιστόρημα του Μάρτιν Ίντεν (ή Ήντεν).
Ε.Μ