Η σύντομη ζωή του αναρχικού Άντζελο Γκάλλι
«Ήμουν ασυναίσθητα στο κέντρο της συμπλοκής.
Είδα μπροστά μου το φέρετρο, καλυμμένο με κόκκινα γαρύφαλλα,
να κλυδωνίζεται επικίνδυνα στους ώμους των νεκροπομπών.
Είδα τα άλογα να δυστροπούν, τα ρόπαλα και τις λόγχες να χτυπιούνται,
τόσο που μου φάνηκε ότι ανά πάσα στιγμή το σώμα θα έπεφτε στο έδαφος
και θα ποδοπατιόταν από τα άλογα». (Κάρλο Κάρρα)
H ζωή του ιταλού αναρχικού Άντζελο Γκάλλι τερματίστηκε απότομα, παραμένει, όμως στη μνήμη μας από το ζωγραφικό έργο του Κάρλο Κάρρα, Η Κηδεία του Αναρχικού Γκάλλι.
Ο Άντζελο Γκάλλι γεννήθηκε το 1883. Στην αναρχική εφημερίδα La Protesta Umana περιγράφεται ως «υποστηρικτής του Ιδεώδους, μια ψυχή που πάλλεται με τον πόνο του κόσμου… ένας μη διανοούμενος, αλλά εντυπωσιακά ευφυής και πρόθυμος για δράση».
Στις 6 Μαΐου 1906, η βασιλική φρουρά του Μιλάνου πυροβολεί εναντίον μιας ομάδας εργαζόμενων, σκοτώνοντας έναν και τραυματίζοντας οκτώ. Ολόκληρη η πόλη κατεβαίνει σε γενική απεργία. Ο Γκάλλι είναι από τους κύριους οργανωτές της. Το πρωί της 10ης Μαΐου πηγαίνει με τους συντρόφους του Ενρίκο Ρεκαλκάτι και Κάρλο Τζελόζα στο εργοστάσιο Macchi & Pessoni για να οργανώσουν μπλόκο κατά των απεργοσπαστών. Οι φύλακες του εργοστασίου, όμως, είναι οπλισμένοι με στιλέτα και επιτίθενται εναντίον τους. Από τη συμπλοκή τραυματίζεται ο Τζελόζα και μαχαιρώνεται θανάσιμα ο Γκάλλι.
Η κηδεία του δολοφονημένου αναρχικού, τρεις μέρες μετά, είναι ένα θυελλώδες γεγονός. Η νεκρική πομπή ακολουθείται από δεκαπέντε μαυροκόκκινες σημαίες και μετατρέπεται σε διαδήλωση. Ακολουθούν βίαιες συγκρούσεις με έφιππους καραμπινιέρους. Τραυματίζονται πολλά άτομα, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών.
Στις συμπλοκές συλλαμβάνεται και ο φουτουριστής ζωγράφος Κάρλο Κάρρα, ο οποίος έχει δεχθεί ισχυρή επιρροή από τους αναρχικούς του Μιλάνου. Το γεγονός χαράζεται έντονα στη μνήμη του. Το 1910 αποφασίζει να το αποτυπώσει σε πίνακα, τον οποίο ολοκληρώνει ένα χρόνο μετά, ονομάζοντάς τον Η Κηδεία του Αναρχικού Γκάλλι.
Ο Άντζελο Γκάλλι βρίσκεται θαμμένος στο νεκροταφείο Musocco, κοντά στο μνημείο για τους 400 μιλανέζους εργάτες που σκοτώθηκαν το 1898, κατά τη διάρκεια εξεγέρσεων ενάντια στις αυξήσεις των τιμών στα τρόφιμα και στο λοιμό.
Μετάφραση-Απόδοση Π
ΠΗΓΗ:https://anarchypress.wordpress.com
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
