Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ H ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΦΡΙΝ
H τουρκική εισβολή στο Afrin της βόρειας Συρίας φαντάζει εκ πρώτης όψεως ένα ακόμη (σημαντικό) βήμα για τον διαμελισμό του συριακού κράτους, στο πλαίσιο της συγκρότησης της «νέας Μέσης Ανατολής», έτσι όπως αυτή έχει επανασχεδιαστεί τουλάχιστον από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, σύμφωνα και με δηλώσεις της τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις.
Η κατάσταση, όμως, είναι αρκετά πιο περίπλοκη.
Το συριακό κράτος, άλλωστε διαμελίζεται εδώ και επτά χρόνια, σύμφωνα με τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα κρατών όπως οι ΗΠΑ, Γαλλία, Σαουδική Αραβία, Τουρκία και Ισραήλ και βέβαια η Ρωσία, το Ιράν και η Χεζμπολλάχ του Λιβάνου. Κράτη που εμπλέκονται σε μια ανείπωτη ανθρωποσφαγή, που ήδη έχει αφήσει πίσω της 340.000 νεκρούς, ανάμεσά τους τουλάχιστον 100.000 άμαχοι, ανυπολόγιστο αριθμό τραυματιών. Επί πλέον ο μισός πληθυσμός των 22 εκατομμυρίων κατοίκων της χώρας έχει αναγκαστεί να εκτοπιστεί, 5,4 εκατομμύρια Σύριοι έχουν εγκαταλείψει την χώρα, μισό εκατομμύριο άνθρωποι έχουν περάσει από τις φυλακές του Άσαντ, 60.000 άνθρωποι πέθαναν από βασανιστήρια ή από απάνθρωπες συνθήκες κράτησης του συριακού καθεστώτος, ενώ επίσης αρκετές χιλιάδες πέθαναν σε φυλακές σύρων ανταρτών και τζιχαντιστών.
Ας θυμηθούμε, όμως, ορισμένα πρόσφατα γεγονότα που προηγήθηκαν και φωτίζουν σ’ έναν βαθμό την τουρκική εισβολή στο Afrin.
Τo τουρκικό κράτος επιδιώκει με κάθε τρόπο (αν και με άκρως αμφίβολες προοπτικές) να ελέγξει μια έκταση περίπου 200 χιλιομέτρων στα σύνορά του με την Συρία και δυτικά του Ευφράτη ποταμού. Γιατί;
Ο αρχισυντάκτης της ερντογανικής τουρκικής εφημερίδας Yeni Safak Ιμπραήμ Καραγκιούλ, υπογράφει άρθρο στις 11-8-2017 με τίτλο: «Πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα, αλλιώς θα κτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο» (βλ. ιστοσελίδα Pontosnews):
«Ο (κουρδικός) διάδρομος που έχει δημιουργηθεί στα βόρεια της Συρίας, είναι ένα σχέδιο καταστροφής της Τουρκίας. Μόλις ολοκληρωθεί ο διάδρομος αυτός, από το Ιράν μέχρι τη Μεσόγειο, θα μπει σε εφαρμογή ο χάρτης που ετοίμασαν για την Τουρκία. Μέχρι σήμερα προετοίμασαν αυτόν τον χάρτη, μας τύφλωσαν και μας αποκοίμισαν με το Ισλαμικό Κράτος, μετέφεραν εκεί τρομοκράτες και το ΡΚΚ και βήμα-βήμα περικύκλωσαν την Τουρκία. Έκαναν ένα παιχνίδι με το Κομπάνι και μας ξεγέλασαν. Οι ΗΠΑ, ενώ έδωσαν υποσχέσεις στην Τουρκία για την Ιεράπολη, την παρέδωσαν στο ΡΚΚ, όπως και όλες τις άλλες περιοχές του διαδρόμου. Η Τουρκία αντέδρασε με την επιχείρηση “Ασπίδα του Ευφράτη”, όμως μας σταμάτησαν εκεί. Δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα παραπέρα. Και τώρα έρχεται η σειρά του Ιντλίμπ, που έχει μπει στο στόχαστρο των ΗΠΑ. Ετοιμάζονται να κάνουν επιχείρηση εκεί, επειδή την περιοχή ελέγχει μια οργάνωση που ανήκει στην Αλ Κάιντα. Θα παραδώσουν την περιοχή αυτή στο ΡΚΚ και έτσι θα βγουν οι Κούρδοι στη Μεσόγειο.
Και μετά θα μας πουν να φύγουμε από την Αλ Μπαμπ και από την Τζαραμπλούς. Όσοι μετέφεραν το ΡΚΚ στις ακτές της Μεσογείου, δεν οδηγούν στο διαμελισμό μόνο τη Συρία, αιχμαλωτίζουν και την Τουρκία, για να εφαρμόσουν και σε μας αργότερα το ίδιο σενάριο. Είμαστε αντιμέτωποι με τον μεγαλύτερο κίνδυνο μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όλα αυτά δεν είναι ούτε θέμα τρομοκρατίας, ούτε ποιος θα ελέγξει τη Συρία. Είναι κάτι πιο βαθύ, πώς θα απομονωθεί, πώς θα περικυκλωθεί, για να διαμελιστεί στη συνέχεια, η Τουρκία. Όταν ολοκληρωθεί εκείνος ο διάδρομος, η Τουρκία θα αποκοπεί από τον ισλαμικό κόσμο. Θα αποκλειστούμε πρώτα από τον Αραβικό κόσμο και στη συνέχεια από το Ιράν.
Τότε, μια απομονωμένη Τουρκία, θα οδηγηθεί από τις ΗΠΑ και την ΕΕ στο διαμελισμό (…). Αν δεν κάνουμε κάτι τώρα, τότε θα χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο».
Στις 25 Σεπτεμβρίου 2017 η Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση (KRG) στα βόρεια του Ιράκ πραγματοποίησε δημοψήφισμα, για την ανεξαρτησία της, με βασικό στόχο την άσκηση πιέσεων στην Βαγδάτη, για την διαχείριση των πετρελαιοπαραγωγών περιοχών. Ο Ερντογάν απαντά άμεσα, δηλώνοντας ότι «Μια βραδιά μπορεί ξαφνικά να έρθουμε» προσθέτοντας ότι «δεν θα επιτρέψουμε επ’ ουδενί τρομοκρατικό κράτος στα σύνορά μας», προειδοποιώντας και απειλώντας ότι «Ήδη έχει αποκλειστεί η είσοδος προς το Ιράκ. Τα σύνορα θα κλείσουν τελείως. Εντός μιας εβδομάδας θα λάβουμε και άλλα μέτρα. Θα κλείσουμε και τις κάνουλες του πετρελαίου για να δούμε τότε η διοίκηση του βορείου Ιράκ πού θα πουλάει το πετρέλαιό της».
Σημειωτέον ότι υπέρ του κουρδικού δημοψηφίσματος και της δημιουργίας ενός κουρδικού κράτους έχει ταχθεί το Ισραήλ, καθώς ένα «ανεξάρτητο» Κουρδιστάν θα αποτελούσε σημαντικό σύμμαχο εναντίον του ιρανικού κράτους (το οποίο επίσης καταδυναστεύει εκατομμύρια Κούρδους). Το Ιράν «απαντά» στο δημοψήφισμα με στρατιωτική άσκηση με την ονομασία «Μουχαράμ» στα σύνορα με τις κουρδικές περιοχές, με την συμμετοχή των Φρουρών της Επανάστασης, τεθωρακισμένων, πυροβολικού και αεροσκαφών.
Ενδιαφέρον, φυσικά, έχει και η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο τις παραμονές του δημοψηφίσματος διαμηνύει προς την Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση πως «η πραγματοποίηση του δημοψηφίσματος σε αμφισβητούμενες περιοχές είναι ιδιαίτερα προκλητική και αποσταθεροποιητική».
Οι ιρανικοί σχεδιασμοί εκφράζονται, επίσης, από τον «δούρειο ίππο» της Τεχεράνης στο Ιράκ, δηλαδή την σιιτική πολιτοφυλακή Χαρακάτ Χεζμπολάχ αλ Νουτζάμπα, με επικεφαλής τον σιίτη κληρικό, Ακράμ Κααμπί. Το ιρανικό κράτος επιχειρεί να δημιουργήσει έναν διάδρομο από το Ιράν, στο Ιράκ και τη Συρία, ο οποίος θα ελέγχεται από την Τεχεράνη και θα επεκτείνει την σιιτική εξουσία της.
Η Νουτζάμπα, που το όνομα της σημαίνει «οι Ενάρετοι», έχει υπό τις εντολές της 10.000 μαχητές, είναι από τις πιο σημαντικές πολιτοφυλακές της χώρας και μάχεται υπό την «ομπρέλα» των Λαϊκών Δυνάμεων Κινητοποίησης (PMF), στις οποίες εντάσσονται εκατοντάδες σιίτες, σουνίτες, χριστιανοί και γιαζίντι, που μάχονται κατά των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους. Ιρακινοί αξιωματούχοι, με δηλώσεις τους στο πρακτορείο Reuters, εκφράζουν τους φόβους τους ότι η σιιτική πολιτοφυλακή θα βοηθήσει το Ιράν να πραγματοποιήσει μία στρατηγική νίκη στη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με τον Φαρχάτ, στρατηγό εν αποστρατεία του στρατού του Λιβάνου, «εάν το Ιράν καταφέρει να ανοίξει τον δρόμο τότε θα έχουν πρόσβαση από το Ιράκ και τη Συρία μέχρι την σιιτική Χεζμπολάχ στον Λίβανο».
Στις 13 Ιανουαρίου το αμερικανικό Πεντάγωνο ανακοινώνει επίσημα την συγκρότηση ενός Σώματος Συνοριοφυλακής 30.000 ανδρών (Border Security Force) με βασικό κορμό τούς Κούρδους μαχητές του YPG (Μονάδα Προστασίας Πολιτών), ενώ τον εξοπλισμό και την περαιτέρω εκπαίδευσή τους εποπτεύει η CIA, με στόχο υποτίθεται την διαφύλαξη των πάλαι ποτέ συριακών συνόρων με το Ιράκ και την Τουρκία από τους εναπομείναντες θύλακες του ISIS.
Στις 20 Ιανουαρίου, ακριβώς μια εβδομάδα μετά την ανακοίνωση του αμερικανικού Πενταγώνου, ο ίδιος ο Ερντογάν ανακοινώνει την έναρξη των τουρκικών στρατιωτικών επιχειρήσεων για την κατάκτηση του Afrin, ενώ οι ρωσικές χερσαίες δυνάμεις αποσύρονται από την περιοχή λίγο πριν από την τουρκική εισβολή, δίνοντας το πράσινο φως για την πραγματοποίησή της και συνεχίζοντας βέβαια να διατηρούν τον εναέριο έλεγχο ολόκληρης της ευρύτερης περιοχής.
Στις 7 Μαρτίου πραγματοποιείται στην τουρκική πόλη Αττάλεια συνάντηση των τριών Αρχηγών Γενικών Επιτελείων, ΗΠΑ-Ρωσίας και Τουρκίας. Ο στρατηγός Τζόζεφ Ντάνφορντ, των ΗΠΑ, ο στρατηγός Βαλερύ Γερασίμοφ της Ρωσίας και ο στρατηγός Χουλουσί Ακάρ της Τουρκίας συναντώνται και συμφωνούν για τον συντονισμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Συρία.
Σύμφωνα με σχετικές ανακοινώσεις συζητούν:
α. Πως θα αποτραπούν «ατυχήματα» μεταξύ των τριών στρατών που ευρίσκονται πέριξ, εντός και εκτός της Μανμπίζ.
β. Πως θα υπάρξει καλύτερη συνεργασία κατά την διάρκεια των μελλοντικών επιχειρήσεων.
γ. Πως ενδεχομένως θα υπάρξει τριμερής συνεργασία, όταν και αν απαιτηθεί, ώστε να ηττηθεί το Ισλαμικό Κράτος.
δ. Ερευνήθηκε και αποφασίστηκαν κοινοί τρόποι χειρισμού και διαχείρισης με τον Συριακό Αραβικό Στρατό (δυνάμεις του Άσαντ), που τώρα είναι κάτω από τον έλεγχο της Ρωσικής Διοίκησης στην Συρία.
Στις 18 Μαρτίου 2018 ο ίδιος ο Ερντογάν ανακοινώνει ότι «Μονάδες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, οι οποίες υποστηρίζονται από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, θέτουν εντελώς υπό τον έλεγχό τους το κέντρο της πόλης Αφρίν σήμερα το πρωί στις 08:30», προσθέτοντας ότι συνεχίζονται οι επιχειρήσεις για τον εντοπισμό ναρκών. «Τώρα κυματίζει εκεί η τουρκική σημαία! Κυματίζει εκεί η σημαία του Ελεύθερου Συριακού Στρατού!», θριαμβολογεί ο Ερντογάν.
Η τουρκική εισβολή και κατοχή του Αfrin (μέχρι το 2012 ανήκε διοικητικά στην τοπική κυβέρνηση του Χαλεπίου) έχει τεράστια σημασία καθώς ήδη από το 2013, μαζί με το Jazira και το Euphrates, συναποτελούν τα «αυτοδιοικούμενα» καντόνια της Rozava (στα κουρδικά σημαίνει Δυτικό Κουρδιστάν) με συνολικό πληθυσμό περίπου 4,5 εκατομμύρια κούρδους.
Το Afrin είχε μέχρι και την τουρκική εισβολή δικό του τοπικό κοινοβούλιο, και ψηφισμένο προσωρινό Σύνταγμα. Το τουρκικό κράτος εισβάλλει στο Afrin συνεπικουρούμενο από τον λεγόμενο Ελεύθερο Συριακό Στρατό, ο οποίος αρχικά αποτελούνταν από Ουϊγούρους, Τσετσένους, φανατικούς ισλαμιστές και μισθοφόρους, που συγκροτήθηκαν για να πολεμήσουν κατά του Συριακού καθεστώτος, χρηματοδοτούμενοι από Σαουδική Αραβία, Κατάρ, ΗΠΑ και εφοδιαζόμενοι μέσω Τουρκίας. Τα απομεινάρια των τζιχαντιστών, που διέφυγαν από την Ράκα, δηλαδή συμμορίες της Αλ Νούσρα, της Αλ Κάιντα και του ISIS αποτελούν τις αφιονισμένες ορδές που συνοδεύουν τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής του Afrin.
Στις 22 Μαρτίου 2018 ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου δηλώνει ότι η Τουρκία θα εκδιώξει από τη συριακή μεθόριο την κουρδική πολιτοφυλακή του YPG αν δεν υπάρξει τελικά μια συμφωνία με τις ΗΠΑ για ένα σχέδιο απομάκρυνσης της οργάνωσης από την κουρδική πόλη Μανμπίτζ. «Αν αυτό το σχέδιο δεν εφαρμοστεί, η μοναδική επιλογή που μας απομένει θα είναι η απομάκρυνση των τρομοκρατών. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τη Συρία, αλλά και για το Ιράκ», δηλώνει σε συνέντευξή του στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu.
Μόλις μια ημέρα πριν, ο τούρκος υπουργός ανακοίνωσε ότι η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέληξαν σε «μια συνεννόηση, όχι σε συμφωνία» σχετικά με την Μανμπίτζ (Ιεράπολις). Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου, ο Τσαβούσογλου δήλωσε, ακόμη, πως η Άγκυρα επιδιώκει μια συμφωνία με την Ουάσινγκτον για το ποιος θα αναλάβει την ασφάλεια της Μανμπίτζ μετά την αποχώρηση από την περιοχή της πολιτοφυλακής YPG των Κούρδων της Συρίας, την οποία το τουρκικό κράτος θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση, ενώ, επίσης, πρόσθεσε ότι η Τουρκία θέλει η συνεννόηση με τις ΗΠΑ αναφορικά με την Μανμπίτζ, όπου σταθμεύουν αμερικανικά στρατεύματα, να αποτελέσει πρότυπο για όλες τις περιοχές που ελέγχονται από τη YPG.
Δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία ούτε ιδιαίτερες ικανότητες ανάλυσης για να καταλάβουμε ότι η συνέχεια στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, στην οποία «συνωστίζονται» ολοένα και περισσότερες πολεμικές δυνάμεις, που προασπίζονται, επίσης σθεναρά, ενεργειακούς πόρους και διαδρόμους (νέους και παλαιότερους) θα είναι εκρηκτική και δυστυχώς με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους πληθυσμούς της περιοχής…
Συσπείρωση Αναρχικών
Από την ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ φ. 181, Απρίλιος 2018
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
