Η ζοφερή αβεβαιότητα
ΤΖΕΚΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ /EUROKINISSI
Η πανδημία του κορονοϊού και οι αλλαγές που επιφέρει στην παραγωγική διαδικασία μεγεθύνουν ακόμη περισσότερο τις μεγάλες αντιθέσεις που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια.
Νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός προέβλεψε ότι σε 5 χρόνια από σήμερα οι μισές δουλειές θα πραγματοποιούνται από ρομπότ και μηχανές καθώς όλο και περισσότερες μεγάλες επιχειρήσεις αρπάζουν την ευκαιρία που τους προσέφεραν τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης για να εφαρμόσουν τα επιτεύγματα της τεχνητής νοημοσύνης και να μειώσουν το εργασιακό κόστος.
Ερευνα της McKisney αποκάλυψε προχθές ότι πάνω από τις μισές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις της Ευρώπης κινδυνεύουν να βάλουν λουκέτο ώς τον επόμενο Σεπτέμβριο αν κάτι δεν αλλάξει προς το καλύτερο, οδηγώντας πάνω από 50 εκατομμύρια Ευρωπαίους εκτός αγοράς εργασίας. Το ΔΝΤ προειδοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα ότι η πανδημία μπορεί να βυθίσει φέτος περισσότερους από 90 εκατ. ανθρώπους στην ακραία φτώχεια και την πείνα.
Tην ίδια στιγμή, όμως, μια πολύ μικρή μερίδα της ανθρωπότητας βιώνει την κρίση ως επενδυτική ευκαιρία και αβγατίζει τον πλούτο της σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, συνεισφέροντας όλο και λιγότερα στα κοινά. Για πρώτη φορά εδώ και έναν αιώνα οι 400 πλουσιότερες οικογένειες των ΗΠΑ φορολογούνται με συντελεστή χαμηλότερο από αυτόν της μεσαίας τάξης.
Η κυβέρνηση Τραμπ αλλά και οι υπόλοιπες κυβερνήσεις του κόσμου -που έχουν στην πλειονότητά τους παραδοθεί στα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα των ελίτ- φέρουν σημαντικές ευθύνες γι’ αυτήν την πορεία, την οποία και δεν δείχνουν διατεθειμένες να ανακόψουν. Αντίθετα, τεντώνουν όλο και πιο πολύ το σχοινί, ενισχύοντας απροκάλυπτα το άνοιγμα της ψαλίδας και την ανισότητα, πριμοδοτώντας τον διαχωρισμό και οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια τις κοινωνίες στη βία, στη σύγκρουση, στο φόβο… Πού αλήθεια τελειώνει αυτός εφιάλτης; Θα καταφέρει η ανθρωπότητα να ξεφύγει από αυτή την παγίδα;
ΠΗΓΗ: efsyn.gr
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
