Ήσυχα και Εκκωφαντικά
Σςςςςςς, μη μιλάς,
ή έστω προσπάθησε ό,τι έχεις να μου πεις, να το πεις χαμηλόφωνα.
Κοίτα γύρω σου,
προσπάθησε να δεις πίσω από το κεφάλι σου,
δες με ανεπαίσθητη, συναισθητική ματιά,
ζύγισε τα και εξήγησε τα μου όλα.
Έχω μείνει καιρό εδώ.
Φωνές,
σαματάδες, κόσμος πολύς και κίνηση.
Δεν ξέρω πως εγκλωβίστηκα σ’ αυτή την ανεστραμμένη σιωπή.
Χωρίς έρωτα, χωρίς καύλα καμιά.
Διεκπεραιωτικά.
Γι’ αυτό σου λέω, μη μιλάς.
Σε θέλω χαμηλόφωνα και σε ποθώ ψιθυριστά.
Δες γύρω σου, με ανεπαίσθητη ματιά που περιλούζει τα πάντα,
και γέμισε.
Πρόσεξε όμως,
μεγάλη προσοχή, όλα ανεπαίσθητα, χαμηλόφωνα και ελάχιστα.
Μην μας βάλουν μαζί τους.
Μην παρασυρθούμε στα βουβά στόματα, στα άδεια πανέμορφα κρανία.
Μη μείνουμε χωρίς πρόσωπο,
μην ξεχάσουμε τον εκκωφαντικό ήχο της ανάσα μας.
Εύξυ
ΠΗΓΗ: anarchypress.wordpress.com
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
