Κάλεσμα σε μικροφωνική παρέμβαση για τις εκκενώσεις των καταλήψεων από Αντιεξουσιαστικό Στέκι Παντείου
Αλληλεγγύη στις Καταλήψεις
Τα ξημερώματα της Δευτέρας 13 Μαρτίου η αστυνομία προχωρά σε εκκένωση δύο καταλήψεων, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στις κρατικές μεθοδεύσεις καταστολής αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων. Πρώτο χτύπημα των δυνάμεων καταστολής ήταν η κατάληψη στέγασης προσφύγων-μεταναστών στην οδό Αλκιβιάδου 4, όπου μάλιστα τα θρασύδειλα ένστολα καθάρματα δεν δίστασαν να κλέψουν και να βανδαλίσουν τα λιγοστά υπάρχοντα των εκεί διαμενόντων και μετά από πολύωρη ταλαιπωρία σε κέντρα κράτησης και ταυτοποίησης να πετάξουν οικογένειες με παιδιά στον δρόμο.
Επόμενος στόχος ήταν η κατάληψη Βίλα Ζωγράφου, κατάληψη με συνεχή παρουσία στους κοινωνικούς αγώνες της γειτονιάς, που στέγαζε επίσης πλήθος δραστηριοτήτων αυτομόρφωσης. Κατά την διάρκεια της εκκένωσης συνελήφθησαν 7 σύντροφοι οι οποίοι και ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη.
Επίσης την ίδια μέρα, το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αγρινίου διαρρήχθηκε από τους μπάτσους οι οποίοι άλλαξαν τις κλειδαριές, λήστεψαν 600 ευρώ από το ταμείο, άφησαν στον δρόμο τα σκυλιά που ζούσαν μέσα στο στέκι και προκάλεσαν φθορές στα μηχανήματα. Παρά την επίθεση που δέχθηκε, το στέκι συνεχίζει να λειτουργεί.
Διαχρονικά οι αναρχικοί καταλάμβαναν εγκαταλελειμμένα κτήρια, τα συντηρούσαν, τους έδιναν ζωή μετατρέποντας τα σε κέντρα αγώνα, ελεύθερης έκφρασης και διακίνησης ιδεών κάνοντας πράξη τα αναρχικά ιδεώδη στο μέτρο του εφικτού. Στις καταλήψεις μας λειτουργούμε οριζόντια και αντιιεραρχικά, μέσα από τις συνελεύσεις μας, σπάζοντας τους ρόλους που επιβάλλονται από την κοινωνία (ταξικούς, έμφυλους, φυλετικούς). Ο σκοπός της κάθε κατάληψης ορίζεται από τους εκάστοτε καταληψίες ανάλογα με τις ανάγκες τους και τις επιθυμίες τους: κάποιες είναι καταλήψεις στέγης, κάποιες χώροι πολιτικής έκφρασης και παρέμβασης στην γειτονιά και στην κοινωνία ευρύτερα και κάποιες συνδυάζουν την στέγαση με την πολιτική παρέμβαση.
Οι κρατιστές και οι καπιταλιστές ενοχλούνται από την ύπαρξη καταλήψεων. Τους ενοχλεί το γεγονός ότι μέσα από αυτές βγαίνει πολιτικός λόγος και δράσεις ενάντια στο υπάρχον σύστημα. Θέλουν μία δημοκρατία που δίνει το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης μόνο σε όσους συναινούν με την αδικία που δημιουργεί η οικονομία της ελεύθερης αγοράς, μόνο σε όσους αποδέχονται τους νόμους που είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα τους. Αλλά δεν είναι μόνο ο πολιτικός λόγος και η πολιτική δράση της κάθε κατάληψης που τους ενοχλεί. Είναι και η ίδια η λειτουργία των καταλήψεων. Ενοχλούνται γιατί κάποιοι άνθρωποι αυτοοργανώνουν την ζωή τους μακριά από τις λογικές της εμπορευματοποίησης. Εξάλλου στα δικά τους σχέδια ακόμα και οι βασικές μας ανάγκες (σίτιση, στέγαση, υγιεινή) είναι εμπορεύματα που όποιος δεν έχει την δυνατότητα να τα αγοράσει αποκλείεται από αυτά. Ενοχλούνται, γιατί κάποιοι άνθρωποι αποφασίζουν να δώσουν ξανά ζωή σε εγκαταλελειμμένα κτήρια της μητρόπολης. Για αυτούς είναι προτιμότερο να υπάρχουν κτήρια-φαντάσματα παρατημένα στην μοίρα τους, αρκεί το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς να μένει σεβαστό, παρά τα ίδια κτήρια να αποκτούν ζωή και χρησιμότητα από άτομα και ομάδες που δεν αναγνωρίζουν την έννοια της ιδιοκτησίας ως ακρογωνιαίο λίθο της κοινωνίας.
Εμείς λοιπόν, είμαστε από αυτούς που δεν αντιλαμβάνονται τις καταλήψεις ως κτήμα τους αλλά σαν χώρους που δεν ανήκουν σε κανέναν και είναι ανοιχτοί στο να χρησιμοποιηθούν από όλους. Οι καταλήψεις μας είναι χώροι που ακροβατούν ανάμεσα σε μια κοινωνία ελευθερίας της ανθρώπινης ζωής και δημιουργικότητας και στην κοινωνία που πασχίζουν να συντηρήσουν αυτοί, όπου όποιος δεν μπορεί να συντηρήσει την δική του ιδιοκτησία είναι ένα παράσιτο που πρέπει να απομονωθεί. Είναι αυτονόητο λοιπόν το κράτος να αντιμετωπίζει τις καταλήψεις ως κάποιο εχθρικό στρατόπεδο εν καιρώ πολέμου και όχι ως “εστίες ανομίας” όπως τα ΜΜΕ σπεύδουν κατηγορηματικά να τις ορίσουν.
Από την πλευρά μας δεν πρόκειται να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι στις κρατικές επιθέσεις ενάντια στις καταλήψεις. Τις θεωρούμε αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα μας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο και ως τέτοιο θα τις υπερασπιζόμαστε μέχρι το τέλος. Η αλληλεγγύη μας προς αυτές είναι δεδομένη. Εκκενώσεις, βανδαλισμοί, επιθέσεις και συλλήψεις δεν μας αποθαρρύνουν, αντίθετα οξύνουν την αντίδραση μας απέναντι στην κρατική καταστολή.
Οι καταλήψεις είναι αγκάθι
και θα ματώσετε για να τις πάρετε!
Την Δευτέρα 27/3, στις 12:00, καλούμε σε μικροφωνική παρέμβαση στο Πάντειο.
Αντιεξουσιαστικό Στέκι Παντείου
ΠΗΓΗ:https://athens.indymedia.org
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
