Κάποια ιστορικά μαθήματα στον ανιστόρητο, προκλητικό κ. Χατζηδάκη που αυτοθυματοποιείται.
Του Γιώργη Γιαννακελλη
Πέρα από ανεπάγγελτος -στα μοναδικά ένσημα που έχει στην ζωή του εργοδότης παρουσιάζεται το κόμμα του, η Ν.Δ- ο υπουργός εργοδοσίας είναι και εντελώς ανιστόρητος.
Στην χθεσινή του ομιλία στην βουλή, ο Κ. Χατζηδάκης, πέρα ότι επέλεξε να αυτοθυματοποιηθεί μιλώντας ότι κάποιοι επιδίδεται σε «δολοφονία χαρακτήρα» του, θέλησε να αυτολιβανιστεί τονίζοντας: «Έχω κριθεί κατ’ επανάληψη από τους Έλληνες πολίτες, έχουν ακούσει την κριτική με την οποία και τώρα με περιλούζετε, αλλά πρέπει να σας πω ότι από το 2007 που κατεβαίνω, εκλέγομαι σταθερά στις πρώτες θέσεις και στις τελευταίες εκλογές εξελέγην παίρνοντας την πρώτη θέση στον Βόρειο Τομέα της Β’ Αθηνών, όπου εκλέγομαι».
Θεώρησε μάλιστα τόσο σημαντικό το “επιχείρημα” ότι έχει αποδοχή από τους ψηφοφόρους της δεξιάς, ώστε το συγκεκριμένο απόσπασμα της ομιλίας του το ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter.
Μπορείτε να το δείτε εδώ και να διαπιστώσετε την υποδοχή που εισέπραξε από τους χρήστες του twitter.
Αλλού όμως θέλω να σταθώ εγώ μιας και τυχαίνει να έχω “πετριά” με την ιστορία μας ειδικά την πρόσφατη.
Αν γνώριζε κάπως την ιστορία του κόμματος του ο Χατζηδάκης, θα ήξερε ότι μεγάλο μέρος της εκλογικής βάσης του κόμματος του, αποτελείται από πολιτικά και κοινωνικά κατακάθια. Εκφράστηκε με το ποσοστό της «Εθνική Παράταξη» που αφομοίωσαν στο κόμμα τους (στις εκλογές του 1977 οι νοσταλγοί της Απριλιανής δικτατορίας, είχαν λάβει ποσοστό 6,82%, ενώ τρία χρόνια μετά και αφού υπήρξαν τα παρασκηνιακά παζάρια με τον τότε αρχηγό της Ν.Δ. Γ. Ράλλη, οι χουντικοί διαλύουν το κόμμα τους, με δεκάδες στελέχη τους να ενσωματώνονται στον κρατικό μηχανισμό και με τον αρχηγό του Σπ. Θεοτόκη να εκλέγεται βουλευτής Επικρατείας της Ν.Δ).
Κάτι παρόμοιο έγινε αργότερα με τους θαυμαστές του δικτάτορα Παπαδόπουλου, που είχαν απομείνει και ψήφιζαν κάποτε “Εθνικό Μέτωπο” και αργότερα με τα στελέχη του το ΛΑ.Ο.Σ του Καρατζαφέρη. Απ’ αυτές τις πολιτικές μήτρες γεννήθηκαν οι σημερινή πρωτοκλασάτοι υπουργοί Βορίδης και Γεωργιάδης.
Θα συνεχίσω όμως το ιστορικό μου μάθημα στον κ. Κωστή Χατζηδάκη πηγαίνοντας και λίγο πιο παλιά.
Αν ψάξει να δει πόσα τομάρια που την εποχή που οι χώρα μας βρισκόταν κάτω από την Γερμανική κατοχή, αυτοί είχαν γερμανοντυθεί και υπηρέτησαν πιστά τους κατακτητές για να ανταμειφθούν στην συνέχεια από τους δεξιούς ψηφοφόρους γινόμενοι υπουργοί και βουλευτές στις δεξιές κυβερνήσεις μετά την απελευθέρωση θα πάθει πλάκα.
Αν αρχίσω να του αραδιάζω ονόματα από τον Πατίλη και τον Χρήστος Γερακίνης, μέχρι τον Νικόλαο Καράμπελα και δεκάδες άλλους ομοϊδεάτες του του Χατζηδάκη οι οποίοι ήταν απ’ τα μεγαλύτερα καθάρματα που έχει βγάλει αυτός ο τόπος και ταυτόχρονα υπήρξαν εκλεκτοί δεξιών ψηφοφόρων για να αναδειχτούν σε εθνοπατέρες, θα μας πει ο υπουργός εργοδοσίας ότι κάνουμε αναμόχλευση πολιτικών παθών. πάθει πλάκα ο Χατζηδάκης.
Μόνο μια περίπτωση θα γνωστοποιήσουμε στον κ. Χατζηδάκη. Αυτή του βουλευτή που εκλέχτηκε αρχικά με τον Ελληνικό Συναγερμό και μετά με την ΕΡΕ Κων/νου Παπαδόπουλου. Του προσώπου που σύμφωνα με τον επικεφαλής της ΕΔΑ Ηλία Ηλιού: “μπόρεσε να βάλει στην ναφθαλίνη την στολή του Γερμανού αξιωματικού, την οποίαν έφερε, αλλά έφερε την χιτλερικήν νοοτροπίαν του στην βουλή”.
Εν κατακλείδι: Είναι βαθιά νυχτωμένοι κάποιοι αν θεωρούν ότι οι βουλευτικές κάλπες λειτουργούν σαν κολυμπήθρες του Σιλωάμ και τους ξεπλένουν από τα εγκλήματά τους.
ΠΗΓΗ: tsak-giorgis.blogspot.com
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
