Και ξάφνου έπεσε σκοτάδι καταμεσήμερο στην Χώρα. Κακό σημάδι αυτό!
Και ξάφνου έπεσε σκοτάδι καταμεσήμερο στην Χώρα. Κακό σημάδι αυτό! άρχισε ο κόσμος να τρομοκρατείται στην προσπάθεια να διακρίνει γύρω του ό,τι μπορούσε: πάνω – κάτω, δεξιά – αριστερά, λοξά – ευθεία (μάταιος κόπος) τίποτα δεν κατάφερνε, έπεφτε ο ένας πάνω στον άλλο, μπερδεύονταν μεταξύ των, πατούσε ο ένας τα κορδόνια του άλλου κι έπεφταν μπρούμυτα, χτυπούσαν τα κεφάλια τους στους τοίχους και στα τζάμια! Άγγιζαν ψηλαφιστά ψυχρά αντικείμενα ή καυτές τσουρουφλιστές γλοιώδεις επιφάνειες και φώναζαν με τρόμο…
Εν – δυο προσοχή! εν – δυο σταματούν όλοι μαζί! Μια φωνή ακούγεται: κλείστε καλά τα μάτια, (ούτως ή άλλως δεν σας χρειάζονται αυτή την στιγμή), πιαστείτε από τα χέρια, διώξτε τις κακές σκέψεις, προχωρείτε σκυφτά και μην βγάζετε άχνα!
Σε λίγο μια μικρή αστραπή φώτισε για μια στιγμή τον τόπο, τα μάτια άνοιξαν, σχεδόν αθέλητα, από τον πόνο του ξαφνικού φωτός … και τότε είδαν ένα απέραντο σμήνος από φτερωτές ακρίδες που κατέβαιναν συντονισμένα από τον ουρανό! Αμέτρητες, πολλές, τρίβοντας τα ποδαράκια τους μεταξύ των παρήγαγαν έναν ήχο (τριγμό), μοιάζουν μεγαλύτερες από το μέγεθος μιας κανονικής ακρίδας, από πού ξεφύτρωσαν τώρα όλες αυτές, συνεννοημένες ήταν;
Έρημη ιστορία πώς επαναλαμβάνεσαι και δεν βαριέσαι;… στη θέση σου θα τα είχα παρατήσει ή θα έκανα κάτι διαφορετικό για να σπάσω την πλήξη της επανάληψης!
Ε! και λοιπόν πες μας τι κατάλαβες; σε πήραμε χαμπάρι από την εποχή των Φαραώ! Εσύ είσαι που στέλνεις τις ίδιες ακρίδες να κατασπαράξουν και πάλι τα σπαρτά μας, τους καρπούς των δέντρων μας, να καταστρέψουν ολοκληρωτικά τις σοδειές μας, ό,τι απέμεινε δηλαδή από το τελευταίο χαλάζι και τον άγριο χιονιά που μας χτύπησε! αυτό δεν ήθελες; αυτές δεν είναι οι προθέσεις σου; Τα μισο/κατάφερες γιατί κάτι είχαμε υποψιαστεί κι εμείς τόσο καιρό που παρακολουθούμε τα πράγματα στην Πολιτεία μας πως κάπως έτσι θα έκανες και βάλαμε πάνοπλους φρουρούς παντού: Στα γραφεία των Δ/ντών της Γενικής Διοίκησης, σε όλους τους ορόφους του Κυβερνείου αλλά και στο υπόγειο της Λέσχης του γενικού επιτελείου των Στρατιωτικών υποθέσεων, στο δεξί ντουλάπι του γραφείου του Α΄ Υποδιευθυντή της Γενικής Γραμματείας, στο τελευταίο συρτάρι της Προϊσταμένης του Προσωπικού του κλάδου των Δημοσίων Υπαλλήλων ως και πίσω απ΄ την βελούδινη κουρτίνα της κάμαρας του Γενικού Συμβούλου πασών των υπηρεσιών του Λογιστηρίου του Κράτους… παντού! εκεί όπου εισχώρησαν τελικά τα πεινασμένα ετούτα έντομα και ρήμαξαν τα πάντα … τίποτα δεν άφησαν, όλα τα καταβρόχθισαν με ανείπωτη λαιμαργία σε λίγο χρόνο, αφήνοντας μόνο τα μαύρα μικρά περιττώματα τους με την χαρακτηριστική οσμή… ίσως να μας ξέφυγαν κάποια μικρά ανοίγματα και νάμαστε τώρα κυκλωμένοι να πολεμάμε τις ακρίδες σου!
Τα ημερόβια και νυχτόβια αυτά έντομα έχουν τη δυνατότητα να κάνουν μεγάλα πηδήματα ώστε εκεί που τα βλέπεις, για παράδειγμα, πάνω σε ένα βιβλίο τσουπ! στο δευτερόλεπτο τα χάνεις απ΄ τα μάτια σου αφού χώνονται με μαεστρία μέσα στο χρηματοκιβώτιο, ο μόνος χώρος που προτιμούν και αγαπούν ιδιαιτέρως! Για τούτο τα λέμε και πηδηκτικά έντομα…
Επίσης, ένα μέρος των ειδών έχει ανεπτυγμένα όργανα αναπαραγωγής συνάπτοντας μέχρι και ερωτική σχέση με ένα άλλο είδος εντόμου τους «κοριούς» εξού και οι «τερατογεννέσεις»
Τα θηλυκά είναι συνήθως μεγαλύτερα από τα αρσενικά. Πολλαπλασιάζονται με αβγά και έχουν συνήθως χρώμα πράσινο ή καφετί. Τώρα όμως με τις τελευταίες μεταλλάξεις έχουν γίνει ΜΠΛΕ (όπως στην φωτο) για να προσαρμόζονται στο περιβάλλον κι έτσι προστατεύονται κι από τους πολλούς εχθρούς.
Τα μικρά αυτά ζωάκια έχουν παχύ και πλατύ σώμα με μεγάλο κεφάλι. Εκεί φέρουν δύο κεραίες, οι οποίες είναι συνήθως μεγαλύτερες σε ύψος κι από το σώμα τους! Με αυτό τον τρόπο λαμβάνουν κι εκπέμπουν μηνύματα διαδικτυακά ακόμα και με εξωγήινους που κατοικούν εδώ, λίγο παραπάνω στον… Υμηττό! (ένα πανέμορφο βουνό της Αττικής Γης με πλούσια βλάστηση, δροσερά-τρεχούμενα νερά και Μοναστήρια) ιδανικός τόπος για καλόγερους και εξωγήινους…
Στα πλάγια του κεφαλιού έχουν δυο μεγάλα σύνθετα μάτια κι επίσης μασητικά όργανα με ισχυρά σαγόνια όπου μπορούν να δαγκώνουν σκληρά αντικείμενα με γεύση και μυρωδιά χρήματος!
Το πεπτικό τους σύστημα αποτελείται από το στόμα, το έντερο και τον πρωκτό, αφοδεύουν όπου κι όπως νάναι ακόμα και εν πτήση! Έτσι πολλές φορές γίνονται αντιληπτά και παγιδεύονται εξ΄ αιτίας της εγωιστικής αλαζονείας για το ακαταδίωκτο, χαρακτηριστικό το οποίο κληρονομούν από γενιά σε γενιά…
Αφήνω τελευταίο τον «κανιβαλισμό» που παρουσιάζει η σεξουαλική τους συμπεριφορά! καθώς τα θηλυκά ενός είδους των «Ακριδοειδών» κατασπαράζουν τους αρσενικούς συντρόφους τους μόλις τελειώσουν την γενετήσια πράξη… (έρωτας ο παμφάγος στα καλύτερά του)! Έτσι λοιπόν κάθε Άνοιξη «τρώγονται» αναμεταξύ των!!! … μιλάμε για κανονική «Ακριδοφαγία», όχι αστεία!!! … κι ενώ πετούν πάνω και γύρω μας, πλησιάζοντας ΜΊΑ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΚΗ από ένα παλιό φωνόγραφο ακούγεται το τραγουδάκι…
Έως πότε η ξένη (ή η μπλε) ακρίδα,
έως πότε σκληρός Βαυαρός
θα γυμνώνει τη δόλια πατρίδα
ενωθείτε αδέλφια, καιρός!
μα τόσες αναλογίες πια; Τόσες συμπτώσεις!!!
Χαρούλα Κοτσάνη
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
