ΚΕΦΤΕΔΕΣ Του Μανόλη Κωνσταντάκη
Ο άντρας μέσα στην βαριά στολή του που τον κάλυπτε ολόκληρο, έβλεπε παραμορφωμένα από το γρατζουνισμένο κρύσταλλο με την τριπλή ειδική επίστρωση, την πορφυρή ερημιά σκεπτικός. Έπρεπε να διασχίσει τα περίπου 700 μέτρα που τον χώριζαν από το Κεντρικό Μπούνκερ με τα πόδια. Ο δείκτης θερμοκρασίας στον αριστερό του βραχίονα έδειχνε 67 βαθμούς Κελσίου και ας ήταν ακόμα έξι το πρωί. Ο αντίστοιχος δείκτης ακτινοβολίας ήταν στο πρώτο στάδιο από τα τρία του Κίτρινου, ευτυχώς.
Σήμερα είχε την εβδομαδιαία διανομή καθαρού νερού και συσκευασμένων μερίδων φαγητού. Δεν έπρεπε να τη χάσει. Ξεκίνησε με αργά βήματα από την προσπάθεια να σύρει το ειδικά θωρακισμένο τροχήλατο καρότσι. Η ηλεκτρική υποβοήθηση τα είχε φτύσει από την περασμένη φορά. Αυτό ήταν άλλο ένα πρόβλημα, που στον σύντομο χρόνο της παραμονής του εκεί έπρεπε να επιχειρήσει με κάποιο τρόπο να βρει λύση. Η ζέστη ήταν αφόρητη, αλλά πάντα έτσι ήταν όσο θυμόταν ο ίδιος. Δηλαδή όχι πάντα, όχι…
Θυμήθηκε πως παιδί μικρό όταν ήταν, ο ουρανός ήταν γαλάζιος με σύννεφα. Θυμήθηκε μέχρι και τη βροχή. Έβρεχε τότε ακόμα. Και το νερό….
Το ΝΕΡΟ ήταν τόσο άφθονο και νόστιμο…
Τα βήματα του σήκωναν τώρα μικρές κίτρινες τολύπες σκόνης στη φρυγανισμένη γη της επιφάνειας. Το ένα βήμα μετά το άλλο συνέχιζε.
Θυμήθηκε τον πατέρα του. Κάθε φορά που έκανε την διαδρομή αυτή τον θυμόταν. Πριν από αυτόν ήταν εκείνος που έκανε τον ίδιο δρόμο. Οι στολές ακόμα τότε ήταν αυτοσχέδιες. Σε μία τέτοια έξοδο για νερό και τροφή ήταν που χάθηκε. Δεν τον είδε ποτέ κανείς ξανά.
Θυμήθηκε τον πατέρα του να κοιτάζει σκεφτικός την κίτρινη σκόνη από τη Σαχάρα που είχε κατακλύσει την πόλη που ζούσαν τότε και την έλεγαν Αθήνα. Όμορφη πόλη, του άρεσε όσο τη θυμόταν. Θυμήθηκε την ασυνήθιστη ζέστη της Άνοιξης εκείνης και το καυτό καλοκαίρι που ακολούθησε. Το πρώτο από τα καυτά καλοκαίρια. Μέχρι που πήρε φωτιά ο κόσμος.
Θυμήθηκε τον πατέρα του να λέει:
«Αν είναι τόσο ζεστή η άνοιξη, τον Ιούλιο θα έχει γίνει το σκατό μας ξερογκαργκανιασμένιοι κεφτέδες…»
Όσο κι αν προσπαθούσε όμως κάθε φορά, του ήταν αδύνατον να θυμηθεί τί και πως ήταν οι κεφτέδες.
Συνέχισε προς το Κεντρικό.
Ο δείκτης ακτινοβολίας προχωρούσε στο δεύτερο Κίτρινο.