Κελιά από νοβοπάν
Ιδιοκτήτες καταστροφείς δημοσκοπήσεις εποχικές προσφορές προεκλογικές εξέδρες αναθέρμανση οικονομίας καταστολή εγκεφαλικών ιστών μισοτελειωμένα φαγητά τί θέλει να πει ο ποιητής ποτέ δε θα μάθουμε μεταφραστές υποκείμενων θεωριών προσβλητικές προσφωνήσεις ρούχα για όλα τα μεγέθη σώματα… απόντα θα χαρούμε πολύ να σας συμπεριλάβουμε στην ατζέντα του ατελέσφορου μήνα φιλικά διακείμενοι στις εθελοντικές σφαγές προκαταρκτικές διαβουλεύσεις ανήμερα θηρία προκαταβολικές αναθεωρήσεις πνιγμένα γέλια μάς βρήκανε τα χρόνια ακόμα να συγκατοικήσουμε στα όνειρά μας μήπως να ξεκλέψουμε λίγα λεπτά παραπάνω οι μοναχικοί δρόμοι συναντιούνται λίγο πριν το τέλος των ευθείων εργόχειρα πώς αντέχεται τόση δυστυχία μετά τις δώδεκα (τα μεσάνυχτα) να έχεις ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά αποκοιμίζουν τα παιδιά δοχεία με αίμα γάτες σε οίστρο χαμένοι στα λόγια χαμηλά ημερομίσθια υψηλοί στόχοι βουλώνουμε τις τρύπες με ύφασμα οργάντζας εξουσιαστές εναντίον εξουσίας μακριά η διαδρομή από την ώρα που θα σηκώσεις το βλέμμα ευδιάκριτα σημεία δυσδιάκριτα όρια πίσω από σύμβολα κρύβονται ανθρωποδαμαστές αποστολή εξετελέσθη βουβά τα πουλιά κρατούνται σε κελιά από νοβοπάν ιδροκοπούν οι μύθοι να πείσουν για την αλήθεια τους εξαιρετικές αφηγήσεις εξαίρετοι μαέστροι εξαιρούνται οι κανόνες θυμάσαι νοσταλγείς χωρίς προφυλάξεις αποκόμματα ζωών ανήθικες προτάσεις τεχνοτροπία του όχλου σκέψεις διαμαρτύρονται συνθήκες κράτησης αποτυπώματα από παπούτσια νούμερο μηδέν (άγνωστο) γυμνοί πολυέλαιοι φωτίζουν τα σκοτάδια αιώνων μανούβρες ψήγματα υπομονής απόδοση ευθυνών βρεγμένα χαρτιά οι μυρωδιές δε σβήνουν ποτέ από τη μνήμη τσιμεντένιες φυλακές αποδράσεις στους δρόμους φεγγίτες καμωμένοι από όνειρα φιλάσθενες ανάσες δέντρα ξεριζωμένα κόβουν βόλτες σα φαντάσματα με χέρια σπασμένα τάφοι κοιμούνται υπό το άγρυπνο βλέμμα του ουρανού τρύπιες ομπρέλες καθυστερήσεις δρομολογίων χρόνια κωφοί κι αόμματοι ψάχνουν τη χαμένη Ατλαντίδα ζωντανοί σκελετοί χοροπηδούν τρομάζοντας τα πουλιά οι δρόμοι ξυπνούν τις νύχτες τις ημέρες παριστάνουν τους κοιμισμένους φύλακες των παιδικών ονείρων μας ο κόσμος δεν κατακτιέται αγαπιέται με ξεκούρδιστα ρολόγια προγραμματίζουμε τις δοσολογίες που μας αναλογούν αποστειρωμένη ελευθερία με λίγη εσάνς αποσταγμένου θυμιάματος παλιοκαιρισμένη η χλαίνη κρεμασμένη στα σχοινιά της αειφόρου συγκομιδής πτωμάτων οι πετεινοί έπαψαν να λαλούν σε μια κόλλα αναφοράς καταγράφονται ζωές δίχως πρόσωπο έσπασαν τα στηρίγματα και φάνηκε ο ζόφος της μηρυκασμένης συνήθειας διασταυρωμένες πληροφορίες μάς ενημερώνουν για το άτοπο της πληροφορίας τίποτα δεν θα αλλάξει εάν δεν (το) αγαπήσεις πραγματικά σταθμευμένες οι ώρες αναλώνονται σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων προκαθήμενοι σε έδρες ξοδεύουν και το τελευταίο γραμμάριο γνώσης πεινασμένοι αυλικοί διαπληκτίζονται με λιμοκοντόρους άμοιροι ευθυνών εξάγουν σκάρτο εμπόρευμα από το περίσσευμα της διαλλακτικής σύζευξης κοπράνων και αίματος αθυρόστομοι ταραξίες ενέπνευσαν την ποινικοποίηση εξαγωγής δοντιών και νυχιών στις στέπες της ερήμου ανθίζουν τριαντάφυλλα χάνεται η ανάσα μας μέσα σε νάιλον σακούλες ομαδικές απόπειρες δολοφονίας νέων (άνευ ηλικίας) κάποτε ο άνθρωπος θα απεκδυθεί το ρόλο του εξουσιαστή άκου δες μίλησε άσε το φεγγάρι να πλανέψει τους δείκτες των χεριών σου άσε την ομίχλη να δροσίσει τα χείλη σου άσε τον πόνο να κατέβει στο σώμα της γης πώς θα (μάς) ακούσουν ποια λόγια θα γκρεμίσουν το τείχος της πνευματικής αναπηρίας η πρόνοια της προνοητικής καταστολής η αοιδός ξεψύχησε κανείς δεν άκουσε τι ψιθύρισε στο αυτί του ανέμου αφυπνίστηκε η σάρκα και τώρα ζητάει αίμα η πολλή θεωρία σκοτώνει τη σκέψη καθοδήγηση σε ελεύθερη μετάφραση αυτόχειρες κρεμασμένοι στα κλαδιά της τραγικής ειρωνείας αναπολείς στιγμές του μέλλοντος στο ύψος του εμπροσθοβαρούς παρόντος η αγανάκτηση ανασηκώνεται στα δυο της πόδια κυκλοφοριακοί συνειρμοί οπισθοδρομικές υπερβάσεις μεταλλαγμένοι λαιμοί αφύσικο το όλον του σήμερα παρατάσσει τις δυνάμεις του στο επέκεινα οι κατσαρίδες ευγνωμονούν τους φωταγωγούς για την καθημερινή προσφορά τους το λουλούδι του κάκτου θα ανθίσει νωρίτερα προμηθευτές διαλόγων πελάτες μονολόγων ασβεστωμένα πρόσωπα αποχαιρετούν τη μιζέρια η θέληση αποστρέφεται την ένδεια της απόφασης μεταξοσκώληκες ροκανίζουν τρυφερά τις πρώτες κουβέντες του βίου τους κοινωνικός καμβάς με ξεθωριασμένες λεπτομέρειες οι ρόδες του μυαλού οργώνουν τα σύννεφα αφήνοντας ένα αμυδρό αποτύπωμα όσων ονειρευτήκαμε λιγότερο αύριο περισσότερο σήμερα πρώιμα σημάδια δείχνουν εκεί που δεν θέλαμε να φτάσουμε ατροφικοί κριτικοί σχολιάζουν την απουσία μέριμνας φιλόστοργοι υπερόπτες καταργούν την αλυσίδα των συνεχόμενων αιματοβαμμένων πρωινών πριν λύσεις έναν κόμπο βεβαιώσου πρώτα πως υπάρχει καβούρια στις τσέπες τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος κανείς δεν κατάφερε να δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση ανάλγητο το ψέμα ξυρίζει τις φαβορίτες της κάλπικης μοίρας άλλη μια αλληγορική μέρα προσκρούει στον τοίχο της κουτσής ιστορίας νεκροταφεία αυτοκινήτων φοβικοί εναντίον εμμονικών η διαιώνιση της βίας της επιβίωσης της αντιβίωσης η γελοιότητα και η επικινδυνότητα να μιλάς για όραμα και να σκοτώνεις τα όνειρα άλλοι διαβάζουν το βιβλίο άλλοι μένουν στα σημεία στίξης δεσμοφύλακες παρακαταθήκη κι όλα αυτά για λίγα χρόνια ζωής
ophelia
ΠΗΓΗ: anarchypress.wordpress.com
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
