ΜΕΤΑ: Προκήρυξη ΤΩΡΑ 24ωρης πανεργατικής απεργίας!
Η κυβέρνηση και το κεφάλαιο εντείνουν την επίθεση και προκαλούν τον κόσμο της δουλειάς κάθε μέρα, κάθε ώρα!
Η κυβέρνηση πουλάει «χάντρες και καθρεπτάκια» στους ιθαγενείς, με τα μέτρα – ασπιρίνες που παίρνει για την ακρίβεια που έχει ενσκήψει σε βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης, την ίδια ώρα, που με ευθύνη της, συνεχίζεται η καταλήστευση του εισοδήματος των «εξαρτημένων από το μισθό», με αποτέλεσμα η αξιοπρεπή διαβίωση, η θέρμανση, το ρεύμα, το νερό, η τροφή, οι μετακινήσεις και το δικαίωμα στη μόρφωση και στη διασκέδαση να είναι πολυτέλεια.
Το τέταρτο κύμα της πανδημίας είναι ήδη εδώ, η χώρα παρουσιάζει ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά θνητότητας στην Ευρώπη, και η κυβέρνηση δε λαμβάνει κανένα ουσιαστικό μέτρο ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας. Οι ΜΕΘ δεν επαρκούν και τα δημόσια νοσοκομεία παρουσιάζουν εικόνα διάλυσης εξαιτίας της συνεχιζόμενης υποστελέχωσης αλλά και της αναστολής εργασίας χιλιάδων υγειονομικών. Οι «άριστοι» που κυβερνούν δε νοιάζονται για τις ανθρώπινες ζωές, αλλά εργαλειοποιούν για μια ακόμη φορά την πανδημία προκειμένου να υλοποιήσουν τους σχεδιασμούς για ΣΔΙΤ κι εργολάβους στα νοσοκομεία και τελικά για πλήρη ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των δημόσιων αγαθών.
Η ίδια εικόνα κυριαρχεί και στον χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει διά πυρός και σιδήρου την αξιολόγηση προκειμένου να κατηγοριοποιήσει τα σχολεία, να αποσείσει την ευθύνη της ενιαίας κρατικής χρηματοδότησης και να τα μετατρέψει σε επιχειρήσεις που θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Την ίδια στιγμή που στήνει βιομηχανία δικαστικών διώξεων εις βάρος των εκπαιδευτικών, συγχωνεύει τμήματα στοιβάζοντας 28 και 29 παιδιά σε συνθήκες πανδημίας κι έχει το θράσος να μιλά για «αναβάθμιση του σχολείου» και «ενδυνάμωση του εκπαιδευτικού
Η κυβέρνηση της ΝΔ αδιαφορεί για την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού, τον οποίο εγκαταλείπει στη μοίρα του, στο… Θεό και στις βουλές του, σε κάθε πυρκαγιά, πλημμύρα, σεισμό, βαφτίζοντας «θεομηνία» κάθε καταστροφή που συντελείται λόγω των επιλογών του καπιταλισμού και της περιβαλλοντικής κρίσης, αφού οι μηχανισμοί του κράτους είναι διαλυμένοι και υποστελεχωμένοι, ανίκανοι να ανταποκριθούν στην αποστολή τους, καθώς οι προτεραιότητες είναι άλλες: πολεμικοί εξοπλισμοί τεράστιας εμβέλειας, γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί, ενίσχυση του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου.
Οι μισθοί και οι συντάξεις πετσοκόβονται συνεχώς, με κρατική παρέμβαση, υπέρ των εργοδοτών, τα εισοδήματα «εξαερώνονται» με την ταξική φορολογία, με τον πληθωρισμό να εκτινάσσεται και την κυβέρνηση να κοροϊδεύει ότι «αντιμετωπίζει» το πρόβλημα επιβίωσης των εργαζομένων, με πενιχρά επιδόματα για πολύ μικρό τμήμα της κοινωνίας που υποφέρει.
Με τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη, που έχει θέσει σε εφαρμογή η κυβέρνηση, επιδιώκει να δημιουργήσει έναν εργαζόμενο «νέου τύπου». Αυτόν που ζει για να δουλεύει για τις ανάγκες του κέρδους των αφεντικών, κι όχι για να καλύπτει τις βασικές του ανάγκες σε τροφή, στέγη, υγεία, παιδεία και ψυχαγωγία. Ο νόμος αυτός κατοχυρώνει την εργοδοτική αυθαιρεσία κι ασυδοσία, ελαστικοποιεί πέρα από τα ανθρώπινα όρια τη ζωή των εργαζομένων και αποδιαρθρώνει το εναπομείναν εργατικό δίκαιο. Για να γίνουν πράξη όλα αυτά επιχειρεί να αδρανοποιήσει τα σωματεία, να καταργήσει συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα, την εργατική πάλη, τις απεργίες, τις συλλογικές διαδικασίες. Δημιουργούν έναν τεράστιο μηχανισμό «φακελώματος», με το αρχείο συνδικαλισμένων εργαζομένων, το οποίο θα είναι στη διάθεση του υπουργείου και της εργοδοσίας. Με το πρόσχημα της «μεγαλύτερης συμμετοχής», παρεμβαίνουν ωμά στα όργανα των εργαζομένων, επιβάλλοντας ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στα σωματεία, απαξιώνοντας τη συλλογική, ζωντανή και δημοκρατική συζήτηση και απόφαση των μελών τους, ελέγχοντας τις αγωνιστικές διεκδικήσεις, επιβάλλοντας στον κόσμο της δουλειάς να πάρει την άδεια από το κράτος και την εργοδοσία για να απεργήσει.
Απέναντι σε μια τέτοιας έντασης επίθεση, απαιτείται ανάλογη απάντηση από την πλευρά του συνδικαλιστικού κινήματος. Το ΜΕΤΑ θεωρεί ότι θα έπρεπε ήδη να έχει προσδιοριστεί η πανεργατική απεργιακή απάντηση μέσα στον Νοέμβρη ή το αργότερο αρχές Δεκέμβρη. Στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ στις 4/10 υποστηρίξε την ανάγκη να προκηρυχθεί έγκαιρα η 24ωρη απεργία, για να υπάρξει η απαιτούμενη προετοιμασία με ενημέρωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, ώστε να εξασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή συμμετοχή. Παρά το γεγονός ότι η απεργία ψηφίστηκε, βρισκόμαστε στα μέσα του Νοέμβρη και η πλειοψηφία της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ δεν έχει αναλάβει καμία πρωτοβουλία ούτε για τον προσδιορισμό της ούτε για συντονισμό με τον ιδιωτικό τομέα. Στις 12/11, το ΜΕΤΑ, από κοινού με τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, κατέθεσε αίτημα για έκτακτη σύγκληση της ΕΕ με θέμα τον προσδιορισμό της απεργίας, αλλά καμία από τις υπόλοιπες παρατάξεις δεν το στήριξε.
Τα βαρύγδουπα λόγια περί ανατροπής του νόμου Χατζηδάκη που με περισσή ευκολία αρθρώνονται από τους εκπροσώπους των παρατάξεων έχουν μικρή σημασία και αξία, αν δεν μετουσιώνονται σε πράξεις. Οι νόμοι και οι πολιτικές δεν ανατρέπονται με λόγια και συνθήματα, αλλά με μαζικούς συλλογικούς αγώνες στον δρόμο. Οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών παρατάξεων οφείλουν να κατανοήσουν και να αναλάβουν τις μεγάλες ευθύνες τους απέναντι στους εργαζομένους. Όσο απέναντι στην ασύμμετρη επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου, θα δίνονται απαντήσεις με εθιμοτυπικού χαρακτήρα απεργίες που παραπέμπουν στις προηγούμενες δεκαετίες, τόσο θα απαξιώνεται το συνδικαλιστικό κίνημα στη συνείδηση του κόσμου της δουλειάς, και τότε ο στόχος της κυβέρνησης, η απενεργοποίηση και εξαΰλωση της συνδικαλιστικής δράσης και της απεργίας, θα γίνει πολύ ευκολότερη.
Δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε την προσπάθεια και τον αγώνα! Για εμάς, ένας άλλος συνδικαλισμός, ταξικός, ανεξάρτητος, αντεργοδοτικός και αντικυβερνητικός είναι εφικτός, και θα παλέψουμε για αυτόν μαζί με τις δυνάμεις που μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες.
Προκήρυξη ΤΩΡΑ 24ωρης πανεργατικής απεργίας!
Ανατροπή – κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη – Μαζική εργατική απειθαρχία – Η απεργία και τα συνδικάτα είναι υπόθεση των εργαζομένων, όχι του κράτους και της εργοδοσίας
Αυξήσεις στους μισθούς, στα μεροκάματα, στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα
Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους/ες. Άρση των αναστολών εργασίας και επιστροφή των εργαζομένων στη δουλειά τους
Μείωση του ωραρίου εργασίας στις 35 ώρες την εβδομάδα, με προοπτική το 30ωρο για όλους/ες χωρίς μείωση αποδοχών
Κατάργηση του θεσμικού πλαισίου της «αξιολόγησης», που οδηγεί στη διάλυση της εκπαίδευσης και όλου το δημόσιου τομέα και στην ιδιωτικοποίησή τους
Λεφτά για τις κοινωνικές-λαϊκές ανάγκες – Όχι για εξοπλισμούς.
ΕΝΩΝΟΥΜΕ τις φωνές αντίστασης και διεκδίκησης κάθε/μιάς εργαζόμενου/ης, ντόπιου/ιας και μετανάστη/τριας, και οργανώνουμε την αντεπίθεση!
13-11-21
Από το ΜΕΤΑ
ΠΗΓΗ: ergasianet.gr
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
