Μετατροπή της Ζεϊτούν σε Σιβάτ Σιόν: Η ισραηλινή σύνοδος κορυφής οραματίζεται την επανεγκατάσταση στη Γάζα
Απτόητοι από το ICJ, υπουργοί και ηγέτες εποίκων προώθησαν σχέδια για απέλαση Παλαιστινίων και «επιστροφή» των Ισραηλινών στη Γάζα σε μια μεγάλη διάσκεψη στην Ιερουσαλήμ.
του Όρεν Ζιβ, 30 Ιανουαρίου 2024 Αναδημοσίευση, +972 Magazine σε συνεργασία με Local Call
Το πιο περίεργο θέαμα στη «Διάσκεψη για τη Νίκη του Ισραήλ», που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Κυριακής στο Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο της Ιερουσαλήμ, δεν ήταν ο χάρτης, που απεικόνιζε δεκάδες νέους οικισμούς, τους οποίους οι Ισραηλινοί έποικοι ελπίζουν να δημιουργήσουν σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας μετά το τέλος του πολέμου. Ήταν η στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι χόρευαν γύρω από την αίθουσα τραγουδώντας εορταστικά τραγούδια –ένα σπάνιο θέαμα στο Ισραήλ μετά την 7η Οκτωβρίου, με το μεγαλύτερο μέρος του έθνους να θρηνεί ακόμα τα θύματα των επιθέσεων της Χαμάς και να φοβάται για την ασφάλεια των ομήρων στο Γάζα.
Ωστόσο, για τους συμμετέχοντες στο συνέδριο –ανάμεσά τους 11 υπουργοί του υπουργικού συμβουλίου και 15 μέλη του συνασπισμού, οι οποίοι συμμετείχαν με χαρά στο χορό– υπάρχει πράγματι κάτι να γιορτάσουν. Γι’ αυτούς, η 7η Οκτωβρίου και ο πόλεμος που ακολούθησε, παρουσίασαν μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία να ανακαταλάβουν τη Γάζα και, ει δυνατόν, να δημιουργήσουν την κατάσταση έτσι ώστε να μην μείνουν Παλαιστίνιοι, όταν φτάσουν οι νέοι έποικοι.
Ο υπουργός Οικονομικών Bezalel Smotrich ξεκίνησε την ομιλία του με κάποια επιφύλαξη για τη χαρά που κυριαρχούσε: «Πρέπει να πω ότι έχω ανάμεικτα συναισθήματα, όσον αφορά την ατμόσφαιρα σε αυτή την αίθουσα», είπε, πριν προσθέσει αμέσως: «Αλλά υπάρχει κάτι φυσικό και υγιές για αυτό που υπάρχει εδώ, στη δύναμη, στη χαρά, στην αφοσίωση στη Γη του Ισραήλ, που έχει τη δυνατότητα να δώσει τεράστια δύναμη». Ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας Itamar Ben Gvir μίλησε για «εθελοντική μετανάστευση», κατανοώντας προφανώς την ανάγκη να μετριαστεί, κάπως, η γλώσσα του υπό το φως των συνεχιζόμενων νομικών διαδικασιών στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης (ICJ).
Παρά την εντυπωσιακή προσέλευση υπουργών και μελών της Κνεσέτ από το Otzma Yehudit του Ben Gvir, το Θρησκευτικό Σιωνιστικό Κόμμα του Smotrich, το Likud του πρωθυπουργού Benjamin Netanyahu και τον υπερορθόδοξο United Torah Judaism –τέσσερα από τα κόμματα που αποτελούν τον σημερινό συνασπισμό– τα αληθινά αστέρια της διάσκεψης ήταν ο επικεφαλής του Συμβουλίου της Σαμάρειας, Yossi Dagan, και η πρόεδρος της μεγάλης οργάνωσης εποίκων Nahala, Daniella Weiss. Πριν την 7η Οκτωβρίου, ήταν απασχολημένοι στη Δυτική Όχθη, στο Eviatar και στο Homesh, όπου έλαβαν την υποστήριξη της κυβέρνησης για την αποκατάσταση των φυλακίων που είχαν καταστραφεί. Από την αρχή του πολέμου, ωστόσο, μια νέα αγορά έχει ανοίξει για αυτούς τους πρόθυμους επιχειρηματίες –και δεν σχεδιάζουν να αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Όσον αφορά το ερώτημα, τι θα γίνει με τα 2,3 εκατομμύρια Παλαιστίνιους, οι οποίοι σήμερα αποκαλούν τη Γάζα στην πατρίδα τους –ερώτηση που τέθηκε από πολλούς από τους ξένους δημοσιογράφους, οι οποίοι ήρθαν για να καλύψουν τη διάσκεψη– η Weiss είχε μια απάντηση, που επανέλαβε ξανά και ξανά: «Οι Άραβες θα κινηθούν».
Εξήγησε ότι, όπως το Ισραήλ «δεν τους δίνει φαγητό» για να πιέσει τη Χαμάς να απελευθερώσει τους ομήρους, έτσι και το Ισραήλ «δεν πρέπει να τους δώσει τίποτα, έτσι θα πρέπει να μετακινηθούν. Ο κόσμος θα το δεχτεί αυτό».
Έμπειρη στην περίπλοκη δυναμική μεταξύ του κινήματος των εποικισμών και της ισραηλινής κυβέρνησης, η Weiss χαμογέλασε, όταν ρωτήθηκε για το πώς θα απαντήσει ο Νετανιάχου στην απόφαση της περασμένης εβδομάδας του ICJ, ότι το Ισραήλ πρέπει να δράσει για να αποτρέψει τη γενοκτονία στη Γάζα.
«Η κυβέρνηση θα δεχτεί την πίεση του κοινού», απάντησε.
«Η 7η Οκτωβρίου άλλαξε την ιστορία», δήλωσε η Weiss από τη σκηνή. «Η Γάζα, η νότια πύλη προς το Ισραήλ, θα είναι ορθάνοιχτη. Οι κάτοικοι της Γάζας θα εγκαταλείψουν [τη Λωρίδα] για όλα τα μέρη του κόσμου και ο εβραϊκός λαός θα κάνει τη γη των προγόνων μας να ανθίσει. Κάθε σβώλος της Γης του Ισραήλ που έχουν οι στρατιώτες μας στα χέρια τους, μας δίνει την απαραίτητη δύναμη για να πολεμήσουμε ενάντια σε έναν σκληρό και αιώνιο εχθρό. Δεν επιστρέφουμε σε ξένη γη, αλλά στη χρυσή άμμο της Γάζας μας. Δεν υπάρχει «μετά» –η επόμενη μέρα είναι σήμερα, είναι κάθε μέρα που ο εβραϊκός λαός κερδίζει και επιστρέφει για να εγκατασταθεί στη Γάζα».
Για το σκοπό αυτό, υπήρχε ένας γιγαντιαίος χάρτης της Γάζας στον τοίχο της αίθουσας συνεδριάσεων με σημειωμένες τις τοποθεσίες των υποθετικών νέων οικισμών –που εκτείνονται σε όλη τη διαδρομή από τη Ράφα στο νότο έως το Beit Hanoun στο βορρά. Υπήρχε ένα περίπτερο, που αντιστοιχούσε σε κάθε οικισμό, όπου μπορούσες να εγγραφείς ως ενδιαφερόμενος άποικος, καθώς και το περίπτερο όπου βρίσκεται σήμερα η πόλη της Γάζας το οποίο πρότεινε ακόμη και νέα ονόματα για όλες τις γειτονιές της πόλης: η «Zeitoun» θα γίνει «Shivat Zion». Η Shuja’iya θα γίνει «Gibor Oz».
«Οι Συμφωνίες του Όσλο έχουν πεθάνει – Am Yisrael Chai»
Οι διοργανωτές του συνεδρίου, όπως φάνηκε, δεν ενοχλήθηκαν ιδιαίτερα από το γεγονός, ότι η στάση τους για απέλαση και εγκατάσταση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την επίσημη γραμμή του κράτους, όπως παρουσιάστηκε στη Χάγη. Ένα από τα βίντεο που παρουσιάστηκαν στη διάσκεψη, ήταν το διαβόητο, πλέον, κλιπ με στρατιώτες, οι οποίοι περίμεναν να συμμετάσχουν στην χερσαία εισβολή του Ισραήλ στη Λωρίδα φωνάζοντας «δεν υπάρχουν αθώοι στη Γάζα», το οποίο η Νότια Αφρική είχε προσκομίσει ενώπιον του ICJ ως απόδειξη γενοκτονικής πρόθεσης. Η ιδέα της «μεταφοράς» του παλαιστινιακού πληθυσμού της Γάζας αναφέρθηκε, σχεδόν, σε κάθε ομιλία.
Όταν ο Ben Gvir σηκώθηκε για να μιλήσει, μερικά νεαρά μέλη του ακροατηρίου σήκωσαν ένα πανό που έγραφε: «Μόνο η μεταφορά θα φέρει την ειρήνη». Ο Μπεν Γκβίρ τους απάντησε: «Ναι, και επίσης [πρέπει να υπάρχει] μια ηθική, λογική, βιβλική και χαλακική [εβραϊκή θρησκευτική νομοθεσία] λύση, ενθαρρύνοντας τη μετανάστευση και επιβάλλοντας τη θανατική ποινή για τους τρομοκράτες… για να τους ενθαρρύνουμε να φύγουν».
Ο υπουργός Επικοινωνιών Shlomo Karhi ήταν πιο άμεσος: «Δεν θα υπάρξει ποτέ ένα παλαιστινιακό κράτος μεταξύ του ποταμού και της θάλασσας… Έχουμε υποχρέωση να δράσουμε, για χάρη μας, και για χάρη των υποτιθέμενων αμέτοχων [αμάχων στη Γάζα], για την εθελοντική μετανάστευση. Ακόμα κι αν ο πόλεμος που μας επιβλήθηκε μετατρέπει το θέμα της οικειοθελούς μετανάστευσης σε εξαναγκασμό σε σημείο που να λένε: «Θέλω [να φύγω]».
Σε αντίθεση με τους πολιτικούς, που ήταν τουλάχιστον κάπως προσεκτικοί στην επιλογή των λέξεων, άλλοι ομιλητές ήταν πολύ πιο ωμοί. Ο Ραβίνος Uzi Sharbaf είναι ένας από τους ηγέτες του κινήματος για την επανεγκατάσταση της Γάζας. Επικεφαλής της ομάδας εποίκων Harchivi Makom Aholech, ο οποίος εργάζεται για την εξαγορά παλαιστινιακών περιουσιών στη Χεβρώνα, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τρομοκρατικές επιθέσεις με το εβραϊκό υπόγειο τη δεκαετία του 1980, προτού αποφυλακιστεί μετά από επτά χρόνια.
Στην αρχή του συνεδρίου, δήλωσε: «Πρέπει να σκεφτούμε πώς τόσοι πολλοί Εβραίοι σκοτώθηκαν βάναυσα μέσα σε λίγες μόνο ώρες στις [7 Οκτωβρίου]. Υπάρχει μόνο πρόβλημα ασφαλείας εδώ; Πολλοί λένε, δικαιολογημένα, ότι η κοσμοθεωρία πρέπει να αλλάξει μετά τη σφαγή. Αλλά δεν είναι μόνο η προσέγγιση που πρέπει να αλλάξει· πρέπει να ανεβούμε ένα επίπεδο, έναν όροφο, ως έθνος, ως κράτος. Ας σταματήσουμε να μιλάμε για κομμάτια της Γης του Ισραήλ. Τι είναι οι [Περιοχές] Α, Β και Γ; Ποιο είναι το βόρειο τμήμα της Λωρίδας [Γάζας]; Ολόκληρη η Λωρίδα, ολόκληρη η γη, είναι μέρος της Γης του Ισραήλ».
Ο επικεφαλής του Περιφερειακού Συμβουλίου της Σαμάρειας, Yossi Dagan, ήταν ένας από τους πολλούς ομιλητές, που δημιούργησαν μια σύνδεση μεταξύ της «απεμπλοκής» του 2005 –κατά την οποία το Ισραήλ διέλυσε όλους τους οικισμούς του στη Λωρίδα της Γάζας μαζί με μια χούφτα μικρών οικισμών στο βόρειο τμήμα Δυτική Όχθη– και της σφαγής που πραγματοποίησε η Χαμάς.
«Μετά τις 7 Οκτωβρίου, είναι σαφές σε όλους, ότι όπου υπάρχουν οικισμοί υπάρχει ασφάλεια και όπου δεν υπάρχουν οικισμοί υπάρχει τρόμος», είπε ο Ντάγκαν. «Ο εβραϊκός λαός… βρίσκεται σε μια σπάνια [κατάσταση] ενότητας σε αυτόν τον πόλεμο για τη ζωή του, για την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ. Αυτό πρέπει να το πούμε δυνατά και καθαρά. Το Όσλο και η απόφαση της απεμπλοκής μάς έφεραν αυτό το Ολοκαύτωμα. Λέω καιεπαναλαμβάνω μετά από μένα: «Οι Συμφωνίες του Όσλο έχουν πεθάνει – Είμαι ο Yisrael Chai [ο λαός του Ισραήλ ζει]». Το κοινό μούγκρισε τα λόγια του ως απάντηση.
Ο επικεφαλής του Συμβουλίου Kiryat Arba, Eliyahu Liebman, του οποίου ο γιος Elyakim απήχθη στη Γάζα, ενώ φρουρούσε το μουσικό φεστιβάλ Nova, δήλωσε ότι οι όμηροι συνελήφθησαν για να επιτραπεί η επιστροφή στη Γάζα: «Σήμερα το βράδυ, θυμόμαστε… όλοι οι ήρωες που έπεσαν, τραυματίστηκαν, απήχθησαν, έτσι ώστε, αν θέλει ο Θεός, να επιστρέψουμε γρήγορα για να εγκαταστήσουμε το Γκους Κατίφ και το βόρειο Σόμρον».
Ο Liemban, προφανώς, αγνοώντας τις λεπτομέρειες της διαδικασίας στη Χάγη, επικαλέστηκε τη βιβλική εντολή για την εξάλειψη των εχθρών των Ισραηλιτών. «Το parashah [τμήμα της Τορά] που διαβάζουμε αυτό το Σαμπάτ τελειώνει με: «Θα εξαλείψω τη μνήμη του Αμαλέκ από τη γη». Εμείς, σε αυτή τη γενιά, πολεμάμε τον Αμαλέκ».
Μετά τις συζητήσεις στο ICJ, το Ισραήλ θα δυσκολευτεί πολύ να ισχυριστεί, ότι οι ιδέες, που εκφράστηκαν στη διάσκεψη, δεν αντιπροσωπεύουν επίσημη πολιτική. Στο φυλλάδιο, που μοιράστηκε στους παρευρισκόμενους το μήνυμα ήταν ακόμη πιο ξεκάθαρο από ό,τι στις ομιλίες. Σχετικά με το πώς το Ισραήλ πρέπει να μεταχειρίζεται τον παλαιστινιακό πληθυσμό στη Γάζα, ο δικηγόρος Aviad Visoli –ένας εξέχων ακτιβιστής του κινήματος του Ναού– έγραψε: «Η Nakba 2, δηλαδή η μαζική απέλαση των Αράβων της Γάζας, δικαιολογείται επίσης από τους νόμους του πολέμου».
Το σχέδιο επανεγκατάστασης στη Γάζα μπορεί να φαίνεται τραβηγμένο, και είναι αλήθεια ότι ο Νετανιάχου και το κατεστημένο ασφαλείας μπορεί να αποτελέσουν εμπόδιο –ειδικά εν μέσω αυξημένου διεθνούς ελέγχου. Αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε, ότι εν τω μεταξύ, η απέλαση των Παλαιστινίων και η εγκατάσταση Εβραίων στη θέση τους προχωρά αστραπιαία στη Δυτική Όχθη, όπου τουλάχιστον 16 παλαιστινιακές κοινότητες έχουν εκδιωχθεί από εποίκους –με την πλήρη υποστήριξη τους από τον στρατό– από τις 7 Οκτωβρίου.
Έξω από το συνέδριο, κοντά στον Κεντρικό Σταθμό Λεωφορείων, κάποιος είχε ζωγραφίσει με σπρέι το σύνθημα του κινήματος: «Επιστροφή στη Γάζα». Η χαρά της διάσκεψης είχε τις ρίζες της στην πεποίθηση, ότι αυτή η επιστροφή θα διασφαλίσει την ασφάλεια του εβραϊκού λαού και του κράτους του Ισραήλ.
Αλλά κάποιος άλλος είχε δει το γκράφιτι και είχε εισάγει το δικό του, λιγότερο αισιόδοξο μήνυμα: «Επιστρέφοντας για να πεθάνω στη Γάζα».
Ο Oren Ziv είναι φωτορεπόρτερ, ρεπόρτερ για το Local Call και ιδρυτικό μέλος της φωτογραφικής συλλογικότητας Activestills.
ΠΗΓΗ: anarchypress.wordpress.com