Μια δυστοπία επίκαιρη : ΘΑ ΕΡΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΣΑΣ….
Γραμμένο το 2014 το διήγημα αυτό του Παναγιώτη Ξηρουχάκη μιλά για μία εισβολή στην καθημερινότητα,για ένα άγνωστο εχθρό που τα διαλύει όλα.Τα δεδομένα αναντρέπονται και το χάος κυριαρχεί.Εχθρός είναι άγνωστος ή ο ίδιος μας ευατός?
Η σημερινή κρίση με τον κορονοιο έκανε πολλά που βλέπαμε στη δυστοπία και scifi θεματολογία πραγματικότητα.
Ο στρατός στους δρόμους,έρημες πόλεις,φυγή και τρόμος.Θέματα που ασχολείται και το διήγημα του Ξηρουχάκη.
Ο Παναγιώτης Ξηρουχάκης είναι τραγουδιστής των Pornostroika Dadaifi που εντάσσονται στο Zero Artistic Movement (ZAM) και συντάκτης του ΖERO GEOGRAPHIC. Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων «Έκτορας το 2065» (2008), το διήγημα «Ευρώπη 2085» (2011), τη νουβέλα «Το Λυκόφως του Τρόμου» (2013) και τα διηγήματα «Θα έρθουμε για εσάς» (2014) και «Ποτέ δε θα με πιάσετε» (2019).
Παρουσιάζουμε απόσπασμα από συνέντευξη του ΠΞ στο σκηνοθέτη Βαγγέλη Μπουκάκη
Β.Μ: Γράφεις ότι «ο καθρέφτης απορροφούσε την αλήθεια της ανθρώπινης ύπαρξης» και καταλήγεις λέγοντας ότι « οι καθρέφτες ανέδειξαν την απανθρωπιά που βρισκόταν καμουφλαρισμένη στη βάση της κοινωνίας». Τελικά πώς μπορεί να μετατοπιστεί ο άνθρωπος ούτως ώστε να γίνει πιο ανθρώπινος;
Π.Ξ: Χρησιμοποίησα τον καθρέφτη σαν ένα συμβολισμό, ο οποίος συμβολισμός απορροφά αυτό που κρύβουμε και εμείς υποσυνείδητα. Πολλοί άνθρωποι λόγω της προσπάθειας που κάνουν να …..
….προσαρμοστούν στην κοινωνία καταδικάζουνε μέσα στον ίδιο τους τον εαυτό ότι επαναστατικό έχουνε. Αυτή την υποχώρηση που κάνουν απέναντι σε ανθρώπινες αξίες, προκειμένου να επιβιώσουν, την θάβουν βαθιά μέσα τους, και πάρα πολλοί από αυτούς δεν κατανοούν καν ότι είναι υποταγμένοι και ψεύτικοι!
Οπότε η άποψη μου είναι ότι πρέπει να πλησιάσουν πιο πολύ στο να είναι αληθινοί .Πρώτα από όλα να μην ξεπουληθούν, αλλά ακόμα και αν το κάνουν αυτό να έχουν τη γνώση ότι κάνουν τον συγκεκριμένο συμβιβασμό.
Β.Μ: Γράφεις «μόλις ξεμυτίσουν οι άνθρωποι από τα όριά τους διαλύονται, δεν δουλεύουν οι καθρέφτες στην ύπαιθρο». Τελικά μήπως η ύπαιθρος είναι μια λύση ή μια διέξοδος από την αποξενωμένη κοινωνία στην οποία ζούμε;
Π.Ξ: Θα σου μιλήσω ειλικρινά. Την ύπαιθρο την έβαλα σαν ένα εφεύρημα που θα βοηθούσε την πλοκή. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν στην επιστροφή στη φύση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι την απορρίπτω. Απλά σε συμβολικό επίπεδο εννοούσα ότι κάποτε οι άνθρωποι ήταν πιο αληθινοί ζώντας πιο κοντά στη φύση.
Επειδή ο πολιτισμός έχει παραχθεί μέσα στις πόλεις και οι καθρέφτες είναι ένα κομμάτι του, όταν απομακρύνεσαι από την πόλη και πας στην ύπαιθρο ξαναγίνεσαι λίγο πιο αληθινός. Αλλά αυτό επαναλαμβάνω μόνο σε συμβολικό επίπεδο. Δηλαδή μια επιστροφή στις ανθρώπινες αξίες μπορεί να γίνει και μέσα στις πόλεις.
Β.Μ: Διαβάζω «δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το σωματικό πόνο, από τη σωματική τιμωρία». Εσύ το έχεις βιώσει στο πετσί αυτό πολλές φορές λόγω των πολιτικών σου πεποιθήσεων. Τελικά αυτού του είδους η κρατική βία δυναμώνει τον άνθρωπο ή τον λυγά;
Π.Ξ: Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσω ότι έχω δεχτεί τέτοιου είδους βία δυο τρεις φορές, αλλά υπάρχον άνθρωποι που έχουν περάσει πολύ περισσότερα. Φυλακίσεις, βασανισμούς και πάει λέγοντας. Σύμφωνα με τις προσωπικές εμπειρίες που είχα με αυτά που βλέπω γύρω μου και από αυτά που έχω διαβάσει, το σίγουρο είναι ότι η εξουσία καταφεύγει πιο εύκολα πλέον σε ειρηνική χειραγώγηση. Αλλά όταν κάποιος θέλει να σταματήσει να είναι απλά ένας αριθμός, όπως θα έλεγε και ο Ζαμιάτιν, τότε το κράτος θα δείξει το πραγματικό του πρόσωπο που είναι η σωματική βία. Πραγματικά δεν Υπάρχει τίποτα χειρότερο από αυτό.
Για παράδειγμα στην ταινία «Ο Άνεμος χορεύει το κριθάρι» ένας είδος βασανιστηρίου είναι ότι έβγαζαν τα νύχια από τους επαναστάτες. Επίσης στον πόλεμο της Αλγερίας οι Γάλλοι βασάνιζαν με ξύλο τους αντάρτες που συλλαμβάνανε το οποίο ανάγκασε την ίδια την επαναστατική οργάνωση της Αλγερίας να πει στους συντρόφους της ότι «έχετε μια μέρα να αντισταθείτε». Δηλαδή αυτό ήταν το όριο. Ήταν τόσο φρικτά τα βασανιστήρια που πίστευαν ότι δεν μπορούσαν να αντέξουν παραπάνω. Αυτό δείχνει ότι τη σωματική βία δεν μπορεί να την ελέγξει, δεν μπορεί να την δεχτεί ο άνθρωπος. Όταν το κράτος λοιπόν καταφεύγει εκεί λίγοι είναι οι δυνατοί άνθρωποι που μπορούν να αντέξουν.
Τώρα εάν τον λυγά ή τον δυναμώνει αυτό εξαρτάται από τον άνθρωπο. Εάν έχεις δύναμη μέσα σου και πιστεύεις πάρα πολύ σε αυτά που πιστεύεις μπορεί να αντέξεις. Άλλοι σπάνε.
Παρόλα αυτά πιστεύω ότι το κράτος δεν το συμφέρει να καταφεύγει σε αυτές τις μεθόδους και ειδικά το «δημοκρατικό κράτος» και να πηγαίνει σε μεθόδους όπως είναι ο καταναλωτισμός, τα ψέματα των Μ.Μ.Ε και πάει λέγοντας. Το σίγουρο είναι πάντως ότι η βία, βία θα φέρει.
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη εδώ
http://magicbuzz.gr/i-stili-guerrilla-sinanta-ton-panagioti-xirouhaki/
Ο συγγραφέας έχει ανεβάσει όλα τα έργα του δωρεάν στο διαδίκτυο.Το συγκεκριμένο υπάρχει εδώ
ΘΑ ΕΡΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΣΑΣ | Αγώνας της Κρήτης
Αποστολέας PANOS XIROUCHAKIS
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
