Μια κοινωνία σε σοκ | Του Χρήστου Λουτράδη
Μια κοινωνία σε σοκ . Ένα πολιτικό σύστημα σε βέρτιγκο και τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης να προσπαθούν να ξεπλύνουν τις κυβερνητικές ευθύνες, εντείνοντας έτι περαιτέρω την οργή αλλά και την σιχασιά της κοινωνίας απέναντι στην πλειοψηφία του δημοσιογραφικού κόσμου.
Η τραγωδία στα Τέμπη, ενδέχεται να αποτελέσει τομή στον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία μας πολιτικοποιείται στην εποχή μας. Πολιτικοποίηση που δεν εξαντλείται στην ανά τετραετία επιλογή ή καταψήφιση των κομμάτων που νέμονται την εξουσία, αλλά κυρίως τον τρόπο με τον οποίο ο πολίτης επιτελεί τις υποχρεώσεις του ως πολίτης.
Η τομή αυτή δεν πραγματώνεται μόνο λόγω της εγκληματικής αμέλειας και του κτηνώδους κυνισμού με τον οποίο αντιμετώπισαν τις ευθύνες τους για την τραγωδία των Τεμπών , αλλά κυρίως την παντελή έλλειψη ενσυναίσθησης και συναισθηματικής νοημοσύνης με ήταν οποία προσπαθούν να διαχειριστούν τις επιπτώσεις από την τραγωδία. . Χρησιμοποιώντας μια τραγωδία, για την οποία και φέρουν την συντριπτική ευθύνη για τον περιορισμό των δικών τους ευθυνών, αλλά και την σπίλωση των αντιπάλων τους, μην έχοντας καμία διάθεση για συνειδησιακή αλλαγή πολιτικού υποδείγματος.
Ως εκ τούτου, η επικοινωνιακή εργαλειοποίηση, επαναφορά στον δημόσιο διάλογο των πιο αποκρουστικών δημοσιογράφων, γνωστών για την εγγενή τους οσφυοκαμψία απέναντι στην εκάστοτε εξουσία, και απουσία πραγματικής ανάληψης των ευθυνών, αποτελούν κάποια μόνο από τα δεδομένα που θα οδηγήσουν στην βίαιη πολιτικοποίηση που φαίνεται ότι βρίσκεται στα σπάργανα.
Η μορφή αυτή της πολιτικοποίησης φαίνεται ότι έχει ως πρωταγωνιστές την νέα γενιά που αντιλαμβάνεται με βίαιο τρόπο ότι το πολιτικό σύστημα , και κυρίως οι δεξιοί εκφραστές του, στον δικό τους ορισμό της πολιτικής προσδίδουν μόνο τεχνοκρατικά χαρακτηριστικά , υποβαθμίζοντας ακόμη και την ανθρώπινη υπόσταση σε εκλογικό νούμερο, και το αναφαίρετο δικαίωμα του πολίτη για αξιοπρέπεια ως παραχώρηση μεγαθυμίας από τους Μεσσίες που έχουν αναλάβει τον ρόλο της διακυβέρνησης.
H μετουσίωση της δικαιολογημένης οργής σε έναν δημιουργικό τρόπο πολιτικοποίησης , θα αποτελέσει το πολιτικό και κοινωνικό στοίχημα , που θα διαμορφώσει τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες του μέλλοντος. Και αν σε αυτό , θα πρέπει να περιμένουμε την ίδια την ιστορία να απαντήσει, το βλέμμα της οργής, θα πρέπει ήδη να στοιχειώνει , του ζωντανούς νεκρούς εκφραστές ενός πολιτικό-δημοσιογραφικού κατεστημένου , νεκρού και ξεπερασμένου από την ίδια την εποχή, αλλά και να μας επιτρέψει να σκάσουμε έστω και ένα αμυδρό μειδίαμα ,μέσα σε αυτές τις μαύρες ημέρες που ζούμε. Η χτεσινή παλλαϊκή κινητοποίηση ίσως αποτελεί και την πρώτη σπορά της κοινωνικής και πολιτικής συνειδητοποιήσης.
ΠΗΓΗ: enallaktikos.gr