33η ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΝΕ Μοναδική διέξοδος από τη βαρβαρότητα των πολέμων είναι να δυναμώσει η πάλη για την οριστική ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος (VIDEO – ΦΩΤΟ)
Εκδήλωση για τα 25 χρόνια από τον πόλεμο ΝΑΤΟ – ΕΕ στη Γιουγκοσλαβία…
«25 χρόνια από τον πόλεμο ΝΑΤΟ – ΕΕ στη Γιουγκοσλαβία. Καμία εμπλοκή στα σύγχρονα σφαγεία των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ», ήταν το θέμα της εκδήλωσης που που έγινε το απόγευμα της Παρασκευής στην 33η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ, με ομιλητή τον Θανάση Παφίλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ και με ένα μεγάλο πλήθος κατασκηνωτών να παρακολουθούν με ενδιαφέρον αντλώντας πλούσια διδάγματα.
Παρεμβάσεις στην εκδήλωση έκαναν επίσης η Λιάνα Κανέλλη, βουλευτής του ΚΚΕ και δημοσιογράφος, η οποία αναφέρθηκε στη δίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στη Χάγη και την κατάθεσή της εκεί που εκδόθηκε πρόσφατα από τη «Σύγχρονη Εποχή», ο Νίκος Γαρδίκης, στέλεχος του ΚΚΕ, ναύτης στο Α/Τ «Θεμιστοκλής» την περίοδο του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, ο οποίος αναφέρθηκε στην περήφανη στάση του πληρώματος που εξέφρασε με κάθε τρόπο την άρνησή του να συμμετάσχει στην πολεμική αποστολή στην Αδριατική, καθώς και ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, στέλεχος του ΚΚΕ, ο οποίος αναφέθηκε στους αγώνες του λαού με μπροστάρη το ΚΚΕ στη Βόρεια Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη, που είχε μετατραπεί εκείνη την περίοδο σε ορμητήριο πολέμου. (Διαβάστε εδώ αναλυτικά)
Στην ομιλία του, ο Θανάσης Παφίλης, αφού χαιρέτισε την 33η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ, τους χιλιάδες νέους και νέες που στέλνουν ηχηρό μήνυμα ενάντια στο σύστημα των πολέμων, της εκμετάλλευσης και της αδικίας, σημείωσε μεταξύ άλλων:
«Αν, φίλοι και φίλες, συντρόφισσες και σύντροφοι, η φετινή νεανική συνάντηση και διαδήλωση είναι αφιερωμένη στον βρώμικο πόλεμο ΝΑΤΟ – ΕΕ κατά της Γιουγκοσλαβίας, δεν είναι μόνο για να τιμήσουμε τα ιστορικά γεγονότα, ένα μέρος από τα εκατομμύρια δολοφονημένων από τον ιμπεριαλισμό.
Δεν είναι μόνο για να αναφερθούμε στην πάλη των λαών, με επικεφαλής τους κομμουνιστές και τις θυσίες τους, τον ηρωισμό που διαπαιδαγωγεί τις νέες γενιές.
Είναι κυρίως γιατί γνωρίζοντας την Ιστορία και βλέποντας την κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα με τα σύννεφα του πολέμου να πυκνώνουν επικίνδυνα, να διδαχτούμε από αυτά για να δυναμώσουμε τον αγώνα, να συσπειρώσουμε ακόμα περισσότερους νέους και νέες στην πάλη για την ανατροπή.
Ενα μακελειό που κράτησε 78 μέρες…
25 χρόνια πριν, στις 24 Μάρτη του 1999, τα αμερικανοΝΑΤΟικά αεροπλάνα και οι πύραυλοι άρχισαν να σκορπούν τον θάνατο και να ποτίζουν με αίμα τη Γιουγκοσλαβία, προσθέτοντας μια ακόμη αιματοβαμμένη σελίδα στην ιστορία της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ.
Εκείνη τη μέρα ξεκίνησε ένα μακελειό, που κράτησε 78 μέρες, οδηγώντας στον θάνατο πάνω από 3.500 ανθρώπους, εκ των οποίων τα 3/4 ήταν άμαχοι και μεταξύ αυτών ήταν 400 παιδιά!
Η ΝΑΤΟική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία καταγράφηκε στην Ιστορία ως ο πρώτος μεγάλος πόλεμος στην ευρωπαϊκή ήπειρο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη διάρκεια των 11 βδομάδων, που διήρκεσαν οι βομβαρδισμοί, πραγματοποιήθηκαν 2.300 αεροπορικές επιδρομές με τη χρήση 1.150 ΝΑΤΟικών υπερσύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών.
Εκτοξεύτηκαν από τον αέρα συνολικά 420.000 βλήματα, πύραυλοι και βόμβες, ενώ χρησιμοποίησαν 37.000 βόμβες διασποράς, “απαγορευμένες” από διεθνείς συνθήκες, που προκάλεσαν τις περισσότερες απώλειες στον άμαχο πληθυσμό, καθώς και χιλιάδες βόμβες ραδιενεργού απεμπλουτισμένου ουρανίου.
Ισπανός πιλότος, ο οποίος παραιτήθηκε, έγραψε: “Χρησιμοποιήσαμε βόμβες και όπλα που δεν ξέραμε ότι υπήρχαν. Βόμβες άνθρακα, βόμβες στείρωσης, βιολογικά όπλα καταστροφής των καλλιεργειών”. Προσέφυγε στο ονομαζόμενο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου. Αγνοήθηκε πλήρως η καταγγελία του.
59 βάσεις του ΝΑΤΟ στο έδαφος 12 χωρών – μελών του, ανάμεσά τους και της Ελλάδας, τέθηκαν στη διάθεση της πολεμικής μηχανής, στηρίζοντας τις επιθέσεις κατά της Σερβίας και του Μαυροβουνίου.
Βομβάρδισαν 25.000 κτίρια, αεροδρόμια, διυλιστήρια, το 1/3 των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής, σχεδόν όλα τα εργοστάσια της χώρας, σχολές, σχολεία, νοσοκομεία και μαιευτήρια, μοναστήρια, γέφυρες και δρόμους. Δεν δίστασαν να χτυπήσουν μέχρι και κομβόι προσφύγων, έως και νεκροταφεία! Εκτός από τους 3.500 νεκρούς, εκατοντάδες χιλιάδες έγιναν πρόσφυγες και 2.500.000 καταδικάστηκαν σε πλήρη οικονομική εξαθλίωση. Για όλα αυτά ονομάστηκε ΒΡΩΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ».
Οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις δεν είναι παράγοντας ασφάλειας
Αφού μίλησε για το ιστορικό της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας και τη γενικευμένη, πολύμορφη επέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στα Βαλκάνια μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες, αναφέρθηκε στα προσχήματα που χρησιμοποίησαν οι ΝΑΤΟικοί για τον βρώμικο πόλεμο και τόνισε ότι:
«Προσχήματα, αφορμές, δικαιολογίες έχουν αποδείξει ότι μπορούν να σκαρφιστούν δεκάδες, αρκεί να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες που δημιουργούν τους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που δεν είναι άλλες από τον έλεγχο των σφαιρών επιρροής, τον έλεγχο των νέων αγορών για τα μονοπώλια, των πρώτων υλών, των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων. Για να αποκτήσουν πλεονέκτημα στον ανταγωνισμό με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Για να το πετύχουν δεν δίστασαν να αλλάξουν σύνορα, να αποδυναμώσουν κυρίαρχα κράτη και να δημιουργήσουν κράτη – δορυφόρους, όπως είναι το Κόσοβο.
Αποδεικνύουν έτσι ότι οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις όχι απλά δεν είναι παράγοντας ασφάλειας και ειρήνης, αλλά είναι πρωταγωνιστές στο αιματοκύλισμα λαών και στην τροφοδότηση του εθνικισμού. Αλλωστε ΗΠΑ – ΕΕ – ΝΑΤΟ, ήδη από το 1997, μέσω των μυστικών υπηρεσιών τους, εξόπλισαν, εκπαίδευσαν και χρηματοδότησαν τους εγκληματίες του αλβανικού UCK (ΟΥΤΣΕΚΑ), που υποδαύλισαν την αντιπαράθεση και διεκδίκησαν την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία, αξιοποιώντας το χάος το οποίο προέκυψε μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, που είχαν πετύχει λίγα χρόνια πριν.
Σε όλη τη διάρκεια του πολέμου, σε κάθε μία από τις 78 μέρες του εγκλήματος, το Κόμμα μας χωρίς καμιά ταλάντευση ξεκαθάρισε από την αρχή τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου, κατήγγειλε τη συμμετοχή της χώρας με τις αποφάσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και τη συναίνεση της ΝΔ, καθώς επίσης και τη γραμμή ίσων αποστάσεων από το ΝΑΤΟ και την πολιτική του Μιλόσεβιτς από τον ΣΥΝ που τότε προέβαλλε, όπως και άλλες οπορτουνιστικές δυνάμεις στην Ευρώπη.
Το ΚΚΕ εξέφρασε τη διεθνιστική αλληλεγγύη όχι μόνο με μεγάλες και πολύμορφες κινητοποιήσεις, αλλά οι κομμουνιστές ήταν πρωταγωνιστές στην οργάνωση αποστολών στη Γιουγκοσλαβία από Συνδικάτα, ΕΕΔΥΕ και πολλές μαζικές οργανώσεις. Με πολλές μορφές πάλης που χτυπήθηκαν από τις δυνάμεις καταστολής εμπόδισε τη διέλευση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων. Στις 78 ημέρες των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών υπήρχαν καθημερινά πολύμορφες λαϊκές κινητοποιήσεις», επισήμανε.
25 χρόνια μετά οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι κλιμακώνονται επικίνδυνα
Ερχόμενος στο σήμερα, τόνισε ότι «ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία, ανάμεσα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ουκρανική αστική τάξη, με την καπιταλιστική Ρωσία και τους συμμάχους της συμπληρώνει δυόμισι χρόνια και έχει στοιχίσει ακριβά στον ουκρανικό και τον ρωσικό λαό, εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, ερειπωμένες περιοχές και εκατομμύρια ξεσπιτωμένους.
Και σε αυτήν την περίπτωση, όπως και στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, ο “ασκός του Αιόλου” άνοιξε με την αντεπανάσταση, με την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, με την καπιταλιστική παλινόρθωση που οδήγησε δύο λαούς, τον ρωσικό και τον ουκρανικό, που έχτιζαν μαζί τη νέα σοσιαλιστική κοινωνία, πολέμησαν και τσάκισαν από το ίδιο χαράκωμα τον φασισμό στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, να σκοτώνονται μεταξύ τους για τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των αστικών τάξεων. (…)
Τον πόλεμο τον διεξάγουν οι αστικές τάξεις. Είναι ιμπεριαλιστικός και από τις δύο πλευρές και έχει μεγάλη σημασία το κάλεσμα του ΚΚΕ στον λαό μας και τους άλλους λαούς, να μην ταχθούν με το μέρος κανενός ληστή (…)
Στην Παλαιστίνη, η σφαγή που βρίσκεται σε εξέλιξη με το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ να κατακρεουργεί τον Παλαιστινιακό λαό, βλέπουμε τις σκηνές με τα διαμελισμένα παιδικά πτώματα και ανατριχιάζουμε με το μέγεθος της κτηνωδίας. Είναι ξεκάθαρο, μετά από τόσους μήνες πολέμου, ότι ο στόχος της ισραηλινής ηγεσίας είναι η γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης, ο εκτοπισμός όσων επιβιώσουν, ώστε να αδυνατίσει κι άλλο ο δίκαιος αγώνας αυτού του λαού ενάντια στην πολύχρονη κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών.
Επιδιώκουν να βάλουν στο χέρι όλο τον παραθαλάσσιο χώρο, από την Αίγυπτο έως το Λίβανο, όπου κι εκεί επιχειρεί ο ισραηλινός στρατός, για να ικανοποιηθούν μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ που ανήκει στους Παλαιστίνιους. (…)
Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι συνένοχοι για το έγκλημα στην Παλαιστίνη. Τάσσονται με το μέρος του θύτη σε βάρος του θύματος, χρηματοδοτούν, εξοπλίζουν το ισραηλινό κράτος και συνθηματολογούν περί ανθρωπιστικής βοήθειας ή κλαψουρίζουν σκοπίμως για παραβίαση της “αναλογικότητας” στις δολοφονίες αμάχων.
Θέλουν το Ισραήλ χωροφύλακα και τοποτηρητή για τον έλεγχο της περιοχής, κόμβο υλοποίησης του εμπορικού ινδικού δρόμου, Βομβάη – Πειραιάς, που θα διαπερνά τη Μέση Ανατολή και θα φτάνει μέχρι την Ευρώπη, σε ανταγωνισμό με τον κινέζικο νέο δρόμο του Μεταξιού. Ενδιαφέρονται για την επιβίωση και προώθηση των συμφωνιών του Αβραάμ, που είναι εμπορικές συμφωνίες, μεταξύ Ισραήλ, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Μπαχρέιν, Σουδάν και της Σαουδικής Αραβίας για να προχωρήσουν οι μπίζνες.
Ορατός ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου
Σε αυτό το εύφλεκτο σκηνικό είναι πια ορατός ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου, ενώ βλέπουμε ότι το στοιχείο που πιο έντονα χαρακτηρίζει τις διεθνείς σχέσεις είναι η όξυνση της αντιπαράθεσης ΗΠΑ – Κίνας, και των συμμάχων τους ανά τον κόσμο, για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, που εκτός του οικονομικού υπόβαθρου έχει άμεση αντανάκλαση σε πολιτικό – διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο.
Μέσα σε αυτήν τη διαπάλη μπορούμε να δούμε και το αναμμένο φιτίλι που καπνίζει στα Βαλκάνια και στην περιοχή μας. Οι τουρκικές αξιώσεις συνεχίζονται αμείωτα να διαμορφώνουν ατζέντα εφ’ όλης της ύλης, προβάλλονται ήδη συμβιβασμοί επώδυνοι για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, ακόμα και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της Ανατ. Μεσογείου, που δεν πρόκειται να σπάσουν τον φαύλο κύκλο των ανταγωνισμών, ούτε βέβαια να λύσουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Οι εξελίξεις στη Β. Μακεδονία, με την επικράτηση των δυνάμεων που τάσσονται ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών και επιδιώκουν στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία, φανερώνουν τη μεγάλη εικόνα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπου κάθε συμβιβασμός εμπεριέχει το σπέρμα του επόμενου κύκλου έντασης. Το ίδιο ισχύει και για τις σχέσεις της Β. Μακεδονίας με την (επίσης ΝΑΤΟική σύμμαχο) Βουλγαρία. Εντάσεις αναζωπυρώνονται και στα υπόλοιπα Βαλκάνια. Οι σχέσεις Ελλάδας – Αλβανίας είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.
Στη Σερβία όπου υπάρχει η μεθόδευση των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ για την αναγνώριση του προτεκτοράτου του Κοσόβου, με ενεργό και βρώμικο ρόλο της ελληνικής κυβέρνησης (με προεξάρχουσα θέση τον Αλ. Τσίπρα), αλλά και οι στενές σχέσεις της Σερβίας με τη Ρωσία και την Κίνα, τροφοδοτούν την αντιπαράθεση με ΝΑΤΟ και ΕΕ, που κλιμακώνουν τον εκβιασμό “ή με εμάς ή με τους άλλους”.
Η πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου της Κίνας στη Σερβία, και οι στρατηγικές συμφωνίες που υπογράφηκαν για την οικοδόμηση ενός “κοινού μέλλοντος” είναι σοβαρή εξέλιξη και καταλύτης για την παραπέρα όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην καρδιά των Βαλκανίων και συσσωρεύει ακόμα περισσότερο μπαρούτι.
Το σχέδιο των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ για την “ευρωατλαντική ολοκλήρωση” των Δυτ. Βαλκανίων, μέρος του οποίου ήταν και η Συμφωνία των Πρεσπών, όχι μόνο χωλαίνει, αλλά οι αντιθέσεις ενισχύονται και μέσα στην ΕΕ, με επίκεντρο τη στάση της απέναντι στη Ρωσία και τον πόλεμο».
Αμαρτωλός ο ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας
Αναφερόμενος στο ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας σημείωσε ότι έχουν μαζευτεί πολλά ράμματα για τη γούνα της «ώστε να κερδίσει δίκαια τον χαρακτηρισμό “αμαρτωλή”. Ο ρόλος της στην προώθηση των βρώμικων σχεδίων ΝΑΤΟ και ΕΕ είναι αναντικατάστατος», είπε, θυμίζοντας ότι «οι βόμβες που ισοπέδωσαν τη Γιουγκοσλαβία είχαν αποστολέα την ευρωενωσιακή σοσιαλδημοκρατία, που κυβερνούσε σε ουκ ολίγα κράτη – μέλη της ΕΕ».
«Σήμερα, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Σολτς στη Γερμανία είναι αυτή που προωθεί το εξοπλιστικό πρόγραμμα – μαμούθ των 100 δισ. για τον εκσυγχρονισμό των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων και διακηρύσσει το ιστορικό “σημείο καμπής” στο οποίο εισέρχεται η γερμανική στρατιωτική και εξωτερική πολιτική.
Οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις σε Ισπανία και Πορτογαλία πρωταγωνίστησαν στη μαζική αποστολή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία, ενώ τα πρότυπα του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς σοσιαλδημοκράτες βρίσκονταν στις κυβερνήσεις Σουηδίας και Φινλανδίας όταν αυτές κατέθεσαν αίτημα να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.
Σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις σε όλη την ΕΕ πρωταγωνιστούν στην πολεμική προετοιμασία και τάσσονται υπέρ των οικονομιών πολέμου, όπως τις αναφέρουν. (…)
Κάπως έτσι η ΕΕ περνάει σε οικονομία πολέμου, προκειμένου να βρουν διέξοδο τεράστια κεφάλαια στην οπλοβιομηχανία της ΕΕ, για την έρευνα και την ανάπτυξη οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών, αλλά και για την αύξηση των παραγωγικών δυνατοτήτων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων στον τομέα των στρατιωτικών εξοπλισμών. (…)
Η πολιτική της εμπλοκής βάζει τον λαό μας σε μεγάλες περιπέτειες
Η Ελλάδα ως μέλος ΝΑΤΟ – ΕΕ πρωταγωνιστεί στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και μάλιστα σε ρόλο σημαιοφόρου με τη συναίνεση όλων των αστικών κομμάτων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΝΕΑΡ, Βελόπουλος κ.λπ.), με συγκεκριμένες ευθύνες ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια ΝΔ για μετατροπή της χώρας σε απέραντη ΝΑΤΟική βάση και ορμητήριο πολέμου. (…)
Τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν 7 δισ. χαράτσι κάθε χρόνο, δεκάδες δισ. για τα μαχητικά “F-35”, την αναβάθμιση των “F-16”, τις φρεγάτες “Μπελαρά”. Για ποιον λόγο; Για στρατιωτικούς εξοπλισμούς που δεν υπηρετούν την άμυνα της χώρας, αλλά τις ΝΑΤΟικές ανάγκες, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις την προετοιμασία για νέες πολεμικές αναμετρήσεις. Αυτό αποδεικνύεται καθημερινά.
Δεν είναι μόνο οι φρεγάτες “Υδρα” και “Ψαρά” στον πόλεμο στην Ερυθρά Θάλασσα. 500.000 ευρώ την ημέρα.
Ελληνική πυροβολαρχία του πυραυλικού συστήματος “Πάτριοτ” βρίσκεται στη Σαουδική Αραβία. Πάνω από 100 Ελληνες στρατιωτικοί.
Πολεμικά πλοία περιπολούν στα στενά του Ορμούζ, στον Περσικό Κόλπο και στο Κέρας της Αφρικής, με τη ΝΑΤΟική αρμάδα στην Ανατολική Μεσόγειο, κολαούζοι σε αμερικανικά αεροπλανοφόρα.
Τμήματα των ενόπλων δυνάμεων είναι στο Κόσοβο, στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη, μαχητικά “F-16” περιπολούν στα Βαλκάνια, στους εναέριους χώρους της Βόρειας Μακεδονίας, της Αλβανίας και του Μαυροβουνίου.
Αποστολή όπλων και πολεμικού εξοπλισμού στην Ουκρανία (ακόμα και απαγορευμένου λευκού φωσφόρου), αξιοποίηση ΝΑΤΟικών βάσεων για να περνούν εξοπλισμοί και να ρίχνουν λάδι στη φωτιά του πολέμου και να ενισχύουν το καθεστώς Ζελένσκι.
Η πολιτική της εμπλοκής στρέφεται κατά άλλων λαών και βάζει τον λαό μας σε μεγάλες περιπέτειες, τον μετατρέπουν σε στόχο αντιποίνων κι αυτό πρέπει να προβληματίσει, να ξεσηκώσει και τον πιο διστακτικό γιατί μέρα με τη μέρα οι κίνδυνοι πολλαπλασιάζονται».
Η λαϊκή πάλη, με μπροστάρη το ΚΚΕ, μπορεί να δώσει την απάντηση
Και κατέληξε τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, η λαϊκή πάλη, με μπροστάρη το ΚΚΕ, μπορεί να δώσει την απάντηση, να δυναμώσει το ρεύμα της αμφισβήτησης, της σύγκρουσης με την κυρίαρχη πολιτική, το κεφάλαιο και την εξουσία του, να κλιμακωθεί ο αγώνας για την απεμπλοκή, να ανοίξει ο δρόμος για την αποδέσμευση της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με τον λαό κυρίαρχο, οικοδόμο της νέας, της σοσιαλιστικής κοινωνίας.
Στην πράξη αποδεικνύεται ότι το ΚΚΕ σηκώνει επάξια την ευθύνη της αγωνιστικής ανάτασης του λαού, αποτελεί την πραγματική εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση και μπορεί με συνέπεια να εκφράσει τις λαϊκές ανησυχίες και προβληματισμούς, να τροφοδοτήσει τη λαϊκή αντεπίθεση, με τη συμμετοχή κι αυτών ακόμα που δεν είχαν σκεφτεί την αναγκαιότητα της συμπόρευσης με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας. (…)
Μοναδική διέξοδος από τη βαρβαρότητα των πολέμων είναι να δυναμώσει η πάλη για την οριστική ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος που γεννά τους πολέμους, να δυναμώσει η πάλη για την Ελλάδα, τα Βαλκάνια, την Ευρώπη του σοσιαλισμού. Να μπουν στη μάχη νέες δυνάμεις, να συσπειρωθούν στον καθημερινό οργανωμένο αγώνα για την ανατροπή του απάνθρωπου αυτού συστήματος, να φουντώσει η διεκδίκηση και η δράση και να μπει στο επίκεντρο της πάλης ο στόχος για μία κοινωνία που δεν θα παράγει φτώχεια, θλίψη, πολέμους και θάνατο, αλλά ένας κόσμος της κοινωνικής δικαιοσύνης και ευημερίας, ο κόσμος που δεν θα έχει ως προτεραιότητα τα κέρδη αλλά τις κοινωνικές ανάγκες. Για τον κόσμο του μέλλοντος, για τον σοσιαλισμό θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις και θα νικήσουμε».
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
