No Justice, No Peace: Η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας για την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων
NO JUSTICE NO PEACE
Κείμενο της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Αθήνας:
“Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων πήρε καθαρή θέση ενάντια στην κοινωνία που απαιτεί δικαιοσύνη. Αυτή είναι πλέον η καθολική διαπίστωση και φαίνεται πως μπορεί να οδηγήσει, αργά ή γρήγορα, στην έρπουσα χρόνια τώρα βούληση του δικαστικού λόμπυ της εξουσίας για κράτος δικαστών, το οποίο θα λειτουργεί ενισχύοντας τα πιο σάπια και αντιδραστικά παράγωγα του καθεστώτος.
Έχουν αποθρασυνθεί και απαιτούν σιγή νεκροταφείου στις όποιες αποφάσεις τους. Άλλωστε, η φαιδρότητα του περιεχομένου των αποφάσεών τους καταδεικνύει και τον κυνικό τρόπο με τον οποίον θέλουν να εξουσιάζουν τις ζωές των άλλων.
Προς αυτή την κατεύθυνση, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων απαιτεί ένα προαναγγελλόμενο και μόνιμο στρατηγικό της πολιτικό στόχο: την Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Με αυτό εννοούν αυτό που ρητά διατυμπανίζουν. Την ανεξαρτησία τους από τη σύγχρονη πολιτική κοινωνία, προκειμένου χωρίς πιέσεις να εφαρμόσουν το δικαστικό τους φαντασιακό για το οποίο έχουν δώσει ήδη δείγματα γραφής. Να αποφασίσουν νομιμοποιώντας τα μνημόνια, να αποφασίσουν την απαλλαγή μεγαλοοφειλετών, να διαγράψουν χρέη αφεντικών, να νομιμοποιήσουν τα αιματοβαμμένα κέρδη του κεφαλαίου είτε προέρχονται από την καταλήστευση της εργασίας είτε από την απαξίωσή της, όπως πρόσφατα ο Άρειος Πάγος αποφάσισε ότι «η καθυστέρηση καταβολής του μισθού δεν συνιστά βλαπτική μεταβολή των όρων της σύμβασης εργασίας», είτε από τη διακίνηση ναρκωτικών από αστούς βαρόνους της ηρωίνης. Αυτές μπορεί βέβαια να είναι οι εκκωφαντικές περιπτώσεις δικαστικών αποφάσεων, αλλά υπάρχουν και τα σκοτεινά σημεία του οικονομικού και οικολογικού εγκλήματος που αναφέρονται στον πυρήνα του διακαιικού συστήματος. Όμως πάνω από όλα, το δικαστικό αυτό λόμπι φροντίζει και θέλει να φροντίσει για τη σταθερότητα του καθεστώτος, την παγίωσή του και τη διασφάλιση του μέσα από τη θωράκιση ενός ποινικού δίκαιου του εχθρού. Με βάση αυτό το σκεπτικό απαιτούν ανεξαρτησία της δικαιοσύνης κι ας μην ξεχνάμε πως ήταν το ναζιστικό καθεστώς το πρώτο που έδωσε την ανεξαρτησία στους δικαστές, ακόμα και όσον αφορά στο ποινολόγιο, να δικάζουν και έξω από το νόμο. Το έκαναν αυτό οι ναζί διότι η αντίστοιχη Γερμανική Ένωση Δικαστών Εισαγγελέων είχε ενσωματώσει και εσωτερικεύσει όχι μόνο τους νόμους της Νυρεμβέργης αλλά το σύνολο της ναζιστικής ρατσιστικής θέσμισης.
Η αλληλεγγύη που εκφράστηκε στο πρόσωπο της διωκόμενης Ηριάννας και του Περικλή ήταν ένα συνειδητό πράττειν στηριγμένο στη γνώση και στην ενδελέχεια. Δεν ήταν μόνο οι υπογραφές καθηγητών, νομικών αλλά και εκατοντάδων ανθρώπων που συμμετέχουν στα κοινωνικά δρώμενα. Δεν ήταν η κοινή γνώμη, αλλά η κοινωνία η ίδια που δημιούργησε τους ανοιχτούς όρους αυτού του κινήματος αλληλεγγύης. Και απέναντι σε αυτό ακριβώς το πλατύ κίνημα ήτα που οι δικαστές πήραν θέση σαν εχθροί και αντίπαλοι μιας κοινωνίας που απαιτούσε δικαιοσύνη. Από την άλλη μεριά γίναμε μάρτυρες ενός ιδιότυπου δικαστικού λαϊκισμού που δεν ποινικοποιούσε μόνο τις προσωπικές σχέσεις, αλλά δημιούργησε και μια καινούρια ταξιδιωτική οδηγία για πόλεις και περιοχές που τις καθιστά ανομικές και σε κατάσταση εξαίρεσης από τη Γεωγραφία. Τόσο φαιδροί και απροκάλυπτοι. Δεν είναι επικίνδυνοι για την κοινωνία; Αν δεν είναι αυτοί οι δικαστές και εισαγγελείς, φορείς ενός καινοφανούς νομικού ανορθολογισμού, επικίνδυνοι, τότε ποιος είναι; Η Ηριάννα και ο Περικλής; Δηλαδή όλοι εμείς που ζούμε σε μια κοινωνία και πρέπει να επιλέξουν οι δικαστές για εμάς με ποιους θα ζήσουμε και πού θα ταξιδέψουμε;
Απευθυνόμαστε προς όλους, τώρα που οι μάσκες της «Δικαιοσύνης» έπεσαν. Χωρίς Δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη. Ας προετοιμαστούμε να αντισταθούμε στο δικαστικό και κρατικό ολοκληρωτισμό που θέλουν να εφαρμόσουν. Έχουν στοχοποιήσει κάθε τι που αμφισβητεί αλλά και κάθε τι που ζητάει την αξιοπρέπεια σαν όρο ύπαρξης. Η Κυβέρνηση της Αριστεράς έκανε το καθήκον της ενισχύοντας όλες τις αντιδραστικές θεσμίσεις. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα και από κανέναν. Με την κοινωνία και τους καταπιεσμένους.
Αντίσταση αλληλεγγύη αξιοπρέπεια.
Κατάργηση του τρομονόμου
Λευτεριά στην Ηριάννα και τον Περικλή
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας”
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
