ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΕΣ: ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ
«Που βρίσκεται το νομοσχέδιο για τις πορείες; ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ…» (Εφημερίδα Τα Νέα, 19-6-2020).
Με τον παραπάνω πρωτοσέλιδο τίτλο η ημερήσια εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ιδιοκτησίας Βαγγέλη Μαρινάκη βάζει την απαραίτητη πλάτη στο επικείμενο νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις κάνοντας τον λαγό για ένα «ευαίσθητο» για την κυβέρνηση νομοσχέδιο. Τρεις μήνες μετά την ολοκλήρωση της λεγόμενης δημόσιας διαβούλευσης του περιβόητου νομοσχεδίου σύμφωνα με την συντάκτρια Ελένη Ευαγγελοδήμου, η ψήφισή του παραμένει στα κυβερνητικά συρτάρια. Το δημοσίευμα, με δυο λόγια, «σπρώχνει» προς την ψήφιση του νομοσχεδίου χαρακτηρίζοντάς την μάλιστα πλέον κατεπείγουσα λόγω και του «στραπάτσου» και της κοινωνικής δυσφορίας για τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στα πλαίσια του «Μεγάλου Περιπάτου.»
Μια πρώτη παρατήρηση έχει να κάνει με την ολοφάνερη, εκτός των άλλων, σύνδεση των κυκλοφοριακών αυτών ρυθμίσεων με τον έλεγχο του κέντρου της πόλης και την καταστολή των διαδηλώσεων, αφού ευθέως τίθεται ο αλληλοσυσχετισμός τους.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα (βλ. Sofokleousin.gr) «ένα από τα εντυπωσιακά στοιχεία του νομοσχεδίου, είναι η ομοιότητα των διατάξεων του με το Νομοθετικό Διάταγμα 794/1971. Δηλαδή το θεσμικό πλαίσιο για την διενέργεια των δημόσιων συναθροίσεων, που ίσχυσε κατά την 7ετία της Χούντας. Σε ορισμένα σημεία η συγκριτική ανάγνωση των δύο κειμένων δείχνει ότι στην πραγματικότητα έχει γίνει μετάφραση από την καθαρεύουσα του 1971, στην δημοτική. Πάρα το γεγονός ότι εφόσον ψηφιστεί το νομοθέτημα, αυτό θα γίνει με τους κανόνες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και με βάση το άρθρο 11 του Συντάγματος. Σε κάθε περίπτωση οι εντυπώσεις από τον παραλληλισμό δεν είναι θετικές και αντίκεινται στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου όπου σημειώνεται ότι στόχος είναι «να διαμορφώσει ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο για την άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι».»
Και γιατί να παιδευτούν να φτιάξουν κάτι φαινομενικά διαφορετικό; Οι παλιές, δοκιμασμένες συνταγές δεν είναι και οι καλύτερες;
Ας δούμε, όμως, ορισμένες διατάξεις του χουντοδημοκρατικού νομοσχεδίου.
Στο άρθρο 3 προβλέπεται:
«1. Ο οργανωτής οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή, την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό ή ορισμένες κατηγορίες προσώπων ή αριθμό συγκεκριμένων ατόμων να συμμετάσχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο.
Η γνωστοποίηση γίνεται εγγράφως ή ηλεκτρονικά μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας της Ελληνικής Αστυνομίας και υποβάλλεται εγκαίρως πριν από την πραγματοποίηση της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης. Η γνωστοποίηση περιλαμβάνει οπωσδήποτε τα στοιχεία ταυτότητας και επικοινωνίας του οργανωτή, τον ακριβή τόπο, τον χρόνο έναρξης και τον εκτιμώμενο χρόνο λήξης, τον σκοπό καθώς και το προτεινόμενο δρομολόγιο της συνάθροισης. Δεν απαιτείται γνωστοποίηση για τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις που πραγματοποιούνται για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς και της επετείου της 17ης Νοεμβρίου.»
Εδώ ξεκάθαρα επιβάλλεται η συνδιοργάνωση μιας διαδήλωσης, αφού οι αστυνομικές αρχές απαιτούν να οριστεί διοργανωτής, να γίνουν γνωστά τα ακριβή του στοιχεία και απαιτούν να έχουν λόγο για τα πάντα: τον ακριβή τόπο, χρόνο, σκοπό και το προτεινόμενο (sic!!!) δρομολόγιο. Πόση δουλοπρέπεια χρειάζεται για να συμφωνήσουν οι αριστεροί σ’ αυτήν την ξεφτίλα; Την έχουν;
Σύμφωνα με το άρθρο 4 που προβλέπει τις υποχρεώσεις του διοργανωτή:
«Ο οργανωτής της συνάθροισης υποχρεούται να μεριμνά για την ομαλή διεξαγωγή της λαμβάνοντας κάθε αναγκαίο και πρόσφορο μέτρο. Ιδίως, ο οργανωτής της συνάθροισης:
α. συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή και ιδίως με τον Αστυνομικό ή Λιμενικό Διαμεσολαβητή και συμμορφώνεται στις υποδείξεις τους παρέχοντας τη συνδρομή του στην προσπάθεια για την τήρηση της τάξης και την ομαλή πραγματοποίηση της συνάθροισης.
β. ενημερώνει τους μετέχοντες στη συνάθροιση για την υποχρέωσή τους να μη φέρουν και χρησιμοποιούν αντικείμενα πρόσφορα για την άσκηση βίας και ζητεί την παρέμβαση της αρμόδιας αστυνομικής ή λιμενικής αρχής για την απομάκρυνση ατόμων που φέρουν τέτοια αντικείμενα,
γ. ορίζει επαρκή αριθμό ατόμων, τα οποία παρέχουν συνδρομή στην περιφρούρηση της συνάθροισης.»
Η στόχευση εδώ είναι πολύ συγκεκριμένη και βέβαια στόχο δεν αποτελεί το ΚΚΕ που εφαρμόζει μεταπολιτευτικά ό,τι προβλέπει το συγκεκριμένο άρθρο. Και σε συνεννόηση είναι με τις αστυνομικές αρχές και συνεργάζεται για την σύλληψη των ταραχοποιών και παρέχει στις αστυνομικές αρχές επί πλέον δύναμη αστυνόμευσης, τα γνωστά ΚΝΑΤ.
Το συγκεκριμένο άρθρο ουσιαστικά απαγορεύει τις πορείες στους αναρχικούς, οι οποίοι είναι οι μόνοι, οι οποίοι είναι αδύνατον να δεσμευτούν στην εφαρμογή του ούτε στο ελάχιστο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και οι διατάξεις του άρθρου 14 που προβλέπουν Ποινικές και αστικές κυρώσεις:
«1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 170 και 189 του Ποινικού Κώδικα, όσοι μετέχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, η οποία έχει απαγορευθεί νόμιμα με απόφαση της αρμόδιας αστυνομικής ή λιμενικής αρχής ή παρεμποδίζουν τη διεξαγωγή δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης, τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι ενός (1) έτους.
Στην περίπτωση που παρεισφρέουν σε αυτήν πρόσωπα με σκοπό να αλλοιώσουν με βιαιοπραγίες τον ειρηνικό χαρακτήρα της συνάθροισης, τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο (2) ετών, εκτός αν οι πράξεις τους τιμωρούνται βαρύτερα με άλλη διάταξη.»
Εδώ το κράτος νομοθετεί, θεσπίζει, επίσης, την βία δεκαετιών ενάντια σε μπλοκ αναρχικών, ανυπότακτων νεολαίων και γενικότερα ενάντια σε διαδηλωτές που δεν είναι, κατά την συγκυρία, της αρεσκείας του. Η «παρείσφρηση», αυτή η μεταπολιτευτική κατασκευή της αριστεράς, κομμουνιστικής και μη, για να καλυφθεί η συναίνεση στην καταστολή των «προβοκατόρων», παραμένει το βασικό άλλοθι του κράτους και στην προκειμένη περίπτωση. Η κατασκευή αυτή συνεχίζει να αποτελεί την ιδεολογική κάλυψη της «νέας» καταστολής, που σχεδιάζεται.
Είναι γελοίοι τόσο το κράτος όσο και τα τσιράκια του, αν νομίζουν ότι θα ευοδωθούν οι σχεδιασμοί τους. Τα αποτελέσματα θα είναι ακριβώς τα αντίθετα. Οι βεβαιότητές τους στηρίζονται στην άμμο. Θα καταρρεύσουν. Ανέμπνευστοι και τιποτένιοι, εξοπλίζονται με «νέους» νόμους, με νέες σιδερόφρακτες λεγεώνες, με αύρες, με στρατιές από χαφιέδες για να κρύψουν την ανασφάλειά τους. Δεν τους φοβόμαστε. Δεν τους φοβηθήκαμε ποτέ. Προσπαθούν με περισσή δειλία να περάσουν ήδη στην πράξη το νομοσχέδιο με άτυπες απαγορεύσεις απλών μοτοπορειών, ακόμη και με απαγορεύσεις συζητήσεων στο Πολυτεχνείο με ολιγομελή προσέλευση.
Επιβάλλουν «ανήκουστους» περιοριστικούς όρους (βλ. απόσπασμα από κείμενο ενός εκ των τεσσάρων συλληφθέντων ως μελών της «τρομοκρατικής» οργάνωσης «αναρχικοί-αναρχικές»: «Εμφάνιση σε Α.Τ τρεις φορές τον μήνα, απαγόρευση εξόδου από την χώρα, απαγόρευση κάθε είδους επικοινωνίας μεταξύ μας, απαγόρευση μετάβασης και παραμονής στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων και απαγόρευση συμμέτοχης μας σε οποιαδήποτε πολυπληθή μάζωξη με πολιτικό πρόσημο.»
Ας συνεχίσουν. Μόνο τον τρόμο τους αποδεικνύουν. Και ας μην ξεχνούν, η οργή πολλές φορές είναι συγκολλητική ουσία. Επειδή, οι δρόμοι δεν παραδίδονται και επειδή για άλλο τόσο και παραπάνω δεν παραδίδονται οι ιδέες μας.
Λ.
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 206. Ιούλιος-Αύγουστος 2020
ΠΗΓΗ: anarchypress.wordpress.com
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
