Ο αυτοματισμός της συνειδητότητας από την καπιταλιστική εξουσία. από Δανάη Σ.
Στο παρακάτω δοκίμιο αποτυπώνονται περιγραφικά τα στάδια ετεροκατεύθυνσης και μεταποίησης της επιθυμίας από τους αόρατους μηχανισμούς του καπιταλιστικού ελέγχου. Στόχος του είναι η προσπάθεια μίας ευρύτερης ανίχνευσης του κεφαλαιακού δεσποτισμού στις διάφορες εκφάνσεις του κοινωνικού εποικοδομήματος, προκειμένου να διαφωτιστούν οι αναγνώστες σχετικά με τους τομείς που απαιτείται αποδόμηση.
Ο αυτοματισμός της συνειδητότητας.
Μέσα στη μηχανική του πλουτοκρατικού ή του ευρύτερα γνωστού καπιταλιστικού αποστακτηρίου, η οποία περικλείει τα στάδια της βιομηχανικής, τεχνολογικής, καταναλωτικής, βιοηθικής αποστείρωσης της αυτενέργειας, συντελείται μεθοδευμένα ο σταδιακός αποχρωματισμός της ανθρώπινης δυναμικής από την αλληλενέργεια της με τη συναρμολογημένη ανθρώπινη βιολογία. Αξιοσημείωτη είναι η εναλλαγή και ο χαρακτήρας μετάθεσης της συστημικής εξουσίας και των επάλληλων δομών της: απ’ την κατάφωρη ενέργεια καταστολής της αυτοδιάθεσης, με την κατίσχυση προσώπων που αντιπροσωπεύουν την ορατή έκφανση της εξουσιαστικής διάθεσης, παρατηρείται μία αδιόρατη μετενσάρκωση και αποκέντρωση του καθεστώτος της εξουσίας στον ρόλο του ετεροκαθορισμού, της διαδικασίας κατασκευής και παραγωγής του επιθυμητικού, μέσω μίας αναντίρρητης μεταμφιεστικής ιδιότητας των διαμεσολαβητικών υποδομών του. Πρόκειται για απρόσωπες εσωτερικευμένες λειτουργίες νευρωτικής συμπίεσης, οι οποίες στοχεύουν σε μία βαθμιαία αποδόμηση της περιφρουρημένης υποκειμενικότητας και στην επιτηδευμένη ανακαίνιση του εσωτερικού χώρου ώστε να εγκαθιδρυθεί η επιτομή του ιμπεριαλιαστικού κινητήρα του κοινωνικοοικονομικού κατεστημένου με βιαιότητα στο ψυχικό και πνευματικό σώμα. Η αρμοδιότητα αυτής της μεταφοράς έχει ανατεθεί προς εκτέλεση απ’ τα όργανα που συνθέτουν το τεχνικό έρεισμα του πολιτισμικού εποικοδομήματος και τα οποία επωμίζονται το καθήκον συντήρησής του. Αυτά συναπαρτίζονται από τις προλήψεις, τις προκαταλήψεις, τις κοινωνικές επιταγές, την έννομη τάξη, τους άπαράγραπτους ηθικούς νόμους, την κατάτμηση των κοινωνικών ταυτοτήτων, την συμπεριφορική νόρμα, τη σεξουαλικότητα και τους τύπους κοινωνικού ελέγχου, με άλλα λόγια όλα όσα μπορούν να αποκαλεστούν θεσμοί και συγκροτούν την τάξη της οργάνωσης, είναι αυτά που επιφέρουν την καταδυνάστευση και την μεταποίηση της επιθυμίας. Το σύμπλεγμα αυτών αντιπροσωπεύει την πολλαπλότητα των εκφάνσεων προσωποποίησης της εξουσίας, οι οποίες αφομοιώνονται από τα τμήματα της συνείδησης μέσω της εκάστοτε μορφής διαπαιδαγώγησης με την έννοια της κατάφασης του ανθρώπου με την πειθαρχία της αυστηρής καθοριστικότητας και της στατικής κατηγοριοποίησης της βούλησης και του βεληνεκούς της δυνατότητας. Έτσι, το προτσέσο αυτό, συντελεί στην εκμηχάνιση της ατομικότητας και στην διαμόρφωση ελεγχόμενων εκ των έσω υπηκόων.
ΠΗΓΗ: athens.indymedia.org
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
