Ο δανεισμός αρχαιοτήτων ως μελλοντικό διαπραγματευτικό χαρτί του κράτους

ρόσφατα η Μενδώνη πέρασε νόμο για τον δανεισμό αρχαιοτήτων σε αρχαιολογικά μουσεία άλλων χωρών 25 + 25 ετών. Αρχικά ο νόμος προέβλεπε 50 χρόνια, με δυνατότητα ανανέωσης άλλων 50 χρόνων, αλλά τελικά ο χρόνος μειώθηκε μετά από αντιδράσεις. Ο παραπάνω νόμος πέρασε για χάρη του μουσείου Μπενάκη, το οποίο σχεδιάζει μουσείο στην Μελβούρνη. Οι επενδυτές του μουσείου θεωρούν, ότι ο ισχύων νόμος για 5 έτη δανεισμό δεν φτάνει ώστε ένα αρχαίο τεχνούργημα να κάνει απόσβεση σε σχέση με τα λεφτά που θα δώσουν ώστε να φτιαχτεί το μουσείο. Για το λόγο αυτό προέτρεψαν την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να περάσει νόμο για 50+50 έτη(,) ώστε μέσω της αρχαιότητας να έχουν να φάνε τα δισέγγονα και οι όμοιοι τους.
Μπορούμε να πούμε, ότι η παραπάνω τακτική δανεισμού για έναν αιώνα, σε ξένα μουσεία είναι ένα είδος φαινομενικού πολιτισμικού εθνικισμού και λέμε φαινομενικού γιατί η ουσία κρύβεται στις κατά καιρούς συμφωνίες και ανταλλάγματα που θα μπορούν να κάνουν διακρατικά οι κυρίαρχοι, είτε μέσω ομογένειας είτε μέσω πλουσίων ιδιωτών. Κοινώς, ο νόμος αυτός προσφέρεται για άφθονα μελλοντικά αλισβερίσια και ανταλλάγματα, οικονομικά, πολιτικά, εμπορικά, κ.λπ. Δεν πρόκειται για κάποια «διαφήμιση» του αρχαίου πολιτισμού στο εξωτερικό και στην εθνική τόνωση της ομογένειας , αλλά για το γεγονός ότι τα αρχαία είναι ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί που μπορεί να αποφέρει από λεφτά μέχρι και ψήφους.
E.
ΠΗΓΗ: anarchypress.wordpress.com