Διεθνή

Ο ινδιάνος πολεμιστής Λεόναρντ Πελτιέ μπαίνει στο 43ο χρόνο στις φυλακές των ΗΠΑ

“Ήμουν πολεμιστής από την ηλικία των εννέα ετών. Στα 73 μου, ακόμα αισθάνομαι πολεμιστής. Βρίσκομαι εδώ πολύ καιρό. Χρειάζομαι την βοήθειά σας. Χρειάζομαι σήμερα την υποστήριξή σας. Μια μέρα φυλακής ακόμα, για μένα είναι μια ολόκληρη ζωή αυτών που βρίσκονται έξω από δω, γιατί είμαι απομονωμένος από τον κόσμο”.

Φυλακισμένος για 42 χρόνια, έχοντας καταδικαστεί με εξόφθαλμα κατασκευασμένα στοιχεία (που αργότερα οι φυσικοί αυτουργοί το ομολόγησαν), ο ινδιάνος Λεόναρντ Πελτιέ βρίσκεται για 42 ολόκληρα χρόνια στις φυλακές των ΗΠΑ.

Μπαίνοντας στο 43ο έτος κράτησης, απευθύνει ένα γράμμα – κραυγή ελευθερίας από την φυλακή που μεταξύ άλλων αναφέρει:

6 Φεβρουαρίου 2018

Χαιρετίζω την οικογένεια, τους φίλους και τους υποστηρικτές μου

Είμαι συγκλονισμένος, γιατί σήμερα μπαίνω στο 43ο έτος φυλάκισης. Τα τελευταία χρόνια είχα τόσες ελπίδες να μπορέσω να βγω και να γυρίσω με την οικογένειά μου στη Βόρεια Ντακότα. Και όμως, είμαι εδώ, το 2018 εξακολουθώ στα 73 μου χρόνια να αγωνίζομαι για την ελευθερία μου.

Δεν θέλω να φανώ αχάριστος σε όλους τους ανθρώπους που με υποστήριξαν όλα αυτά τα χρόνια. Τους αγαπώ, τους σέβομαι και τους ευχαριστώ για όλη την αγάπη που μου έχουν δείξει. Αλλά η αλήθεια είναι ότι είμαι κουρασμένος, οι αρρώστιες μου μου προκαλούν πόνο, με μικρά διαστήματα ανακούφισης, που πολλές φορές διαρκούν μέρες ολόκληρες. Πρέπει να υποβληθώ σε μία εγχείριση στην καρδιά και έχω και άλλα προβλήματα υγείας που πρέπει να αντιμετωπιστούν, ανεύρυσμα αορτής που μπορεί να σπάσει ανά πάσα στιγμή, προστάτη και αρθρίτιδα στο ισχίο και τα γόνατα.

Δεν νομίζω ότι έχω άλλα δέκα χρόνια και αυτά που μου μένουν θέλω να τα περάσω με την οικογένειά μου. Τίποτα δεν θα μου έδινε μεγαλύτερη ευτυχία, από το να μπορέσω να αγκαλιάσω τα παιδιά μου, τα εγγόνια και τα δισέγγονά μου.

Δεν ήρθα στη φυλακή για να γίνω πολιτικός κρατούμενος. Εντάχθηκα στην αντίσταση της φυλής μου από την ηλικία των εννέα ετών. Η αδερφή μου, ο ξάδερφος μου και εγώ, απαχθήκαμε και μας έκλεισαν σε ίδρυμα. Αυτό είχε έναν φοβερό αντίκτυπο στη ξαδέρφη μου Παολίν και σε μένα. Αυτό το ίδιο συναίσθημα με βασανίζει όταν σκέφτομαι αυτά τα 42 χρόνια της παράνομης κράτησης.

[…] Ήμουν πολεμιστής από την ηλικία των εννέα ετών. Στα 73 μου, ακόμα αισθάνομαι πολεμιστής. Βρίσκομαι εδώ πολύ καιρό. Χρειάζομαι την βοήθειά σας. Χρειάζομαι σήμερα την υποστήριξή σας. Μια μέρα φυλακής ακόμα, για μένα είναι μια ολόκληρη ζωή αυτών που βρίσκονται έξω από δω, γιατί είμαι απομονωμένος από τον κόσμο.

Συνεχίζω να νιώθω δυνατός μόνο χάρη στην υποστήριξή σας, μέσω προσευχών ακτιβισμού και δωρεών που κρατούν νομικά ζωντανή την ελπίδα μου.