Ο νεοφιλελευθερισμός σκοτώνει και με κορονοϊό και με πείνα!
Του Σπύρου Γουδέβενου
Εφιαλτικές διαστάσεις παίρνει το δεύτερο κύμα του κορονοϊού, με το νούμερο σήμερα να πιάνεις τις 1500 νέες διαγνώσεις και η πανδημία να φαντάζει πλέον ανεξέλεγκτη στη χώρα. Σε Ελλάδα και Ευρώπη που κάνει πάρτι ο ιός, αποδείχθηκε περίτρανα ότι οι περιορισμοί που αφορούν μόνο το βράδυ δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα, καθώς ο κορονοιός δεν είναι νυχτόβιος και κολλά σε μέσα μαζικής μεταφοράς και χώρους εργασίας.
Και ενώ το γενικό lock down φαντάζει ως η μόνη εγγυημένη υγειονομική λύση, τα πράγματα είναι ξεκάθαρο ότι δεν μοιάζουν με τη κατάσταση στα τέλη Μαρτίου. Ο ιός ναι μεν παραμένει επικίνδυνος, αλλά μέχρι το καλοκαίρι έχουμε μπροστά μας πάνω από έξι μήνες που θα είναι κρύοι με συνθήκες που ευνοούν γενικά τις λοιμώξεις, και έτσι μιλώντας για lock down μιλάμε για πολύμηνο κλείσιμο. Οι θεωρίες ότι ένα γενικευμένο κλείσιμο λίγων εβδομάδων θα αρκούσε για ένα reboot μπορεί και να διαψευσθούν λόγω της ήδη μεγάλης διασποράς του ιού στην κοινότητα που σημαίνει ότι απαιτούνται πολλές εβδομάδες για να καθαρίσει μία κοινότητα από κρούσματα κορονοίό.
Το γενικευμένο lock down που φαντάζει υγειονομικώς ιδανικό, για μεγάλο διάστημα δεν συνίσταται ούτε για λόγους ψυχικής υγείας του πολίτη, αλλά κυρίως δεν αποτελεί επιλογή των κυβερνήσεων γιατί το οικονομικό κόστος είναι τεράστιο.
Μιλάμε για τις ίδιες νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις που μετά το πρώτο κύμα σε Ελλάδα και Ευρώπη δεν ενίσχυσαν τα συστήματα δημόσια υγείας για το επερχόμενο δεύτερο κύμα, και το καλοκαίρι ελέω πιέσεων από μεγάλα συμφέροντα άφησαν εντελώς ελεύθερες τις μετακινήσεις ΧΩΡΙΣ τεστ. Και μιλώντας για την Ευρωπαϊκή Ένωση έχουμε την μεγάλη ατυχία να μιλάμε για μία συμμορία οικονομικών δολοφόνων, που μετά το εαρινό-δίμηνο lock down έβγαλε ψίχουλα από το ταμείο της που δεν μπόρεσαν να ανασχέσουν ούτε κατ’ ελάχιστο την ύφεση που προκλήθηκε από το μόλις δίμηνο αποκλεισμό, και σήμερα βέβαια δεν τολμά να αρθρώσει τον όρο γενικό lock down για το επόμενο εξάμηνο.
Στην Ελλάδα το άκουσμα του όρου “γενικό Lock Down) για επαγγελματίες και εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα προκαλεί τρόμο, όχι γιατί είναι εργασιομανείς, αλλά γιατί η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη εγγυάται την φτωχοποίηση που θα φέρει. Να μην ξεχνάμε ότι τα επιδόματα του Απριλίου, τον επόμενο μήνα μειώθηκαν δραστικά ενώ η αγορά ήταν ακόμα επι της ουσίας κλειστή. Σήμερα τα επιδόματα πείνας δίνοντας σε εργαζομένους (όχι επαγγελματίες) επιχειρήσεων που είναι σε αναστολή λόγω μέτρων, και όχι αυτών που πλήττονται από τα συνεχή και εντεινόμενα περιοριστικά μέτρα.
Με την ΕΕ να αποκλείει κάθε συζήτηση για νέο πακέτο στήριξης το γενικό λουκέτο για όλο τον χειμώνα (και βλέπουμε..) δημιουργεί την εικόνα, οικογένειες να ζουν με ψίχουλα ή και με τίποτα (μιλώντας για τους “μαύρους” εργαζόμενος που πάντα είναι εκτός επιδομάτων).
Οι κυβερνήσεις μαζί με την δική μας μεταθέτουν τις ευθύνες της ανεξέλεγκτης πορείας του κορονοϊού αποκλειστικά στους πολίτες, αρνούμενες να απολογηθούν για τις ΜΕΘ που δεν αυξήθηκαν, για τα ΜΜΕ που δεν αποσυμφορήθηκαν, κτλ. Μεταθέτουν την ευθύνη αποκλειστικά στον πολίτη, και για το ενδεχόμενο να νοσήσει από κορονοϊό αλλά και για το ενδεχόμενο να πεθάνει από την πείνα που θα προκαλέσει επιλογή για ολικά ή σχεδόν ολικά lock down με αντίτιμο ψίχουλα ενίσχυσης.
Και αν νομίζουν ορισμένοι ότι διαδηλώσεις κατά των μέτρων προστασίας από τον κορονοϊό που βλέπουμε σε Ιταλία και αλλού στον κόσμο αποτελούν εχθρό των νεοφιλελεύθερων, μάλλον θα απογοητευθούν. Είναι πολύ βολικό για την Ευρωπαϊκή Ένωση κάποιος αντί να ζητά κρατική προστασία, να επιθυμεί να εκτεθεί σε ένα ιό που σκοτώνει μικρό, αλλά αξιοσέβαστο ποσοστό του πληθυσμού.
Με τα παραπάνω δεδομένα, εμείς, η αριστερά ως εκφραστής των υποτελών τάξεων, στο αδιέξοδο που δημιουργεί η αισχρή νεοφιλελεύθερη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, οφείλει καθαρά να μιλά να ζητά και να μάχεται ταυτόχρονα στο δίπολο της εξασφάλισης των όρων ώστε οι πολίτες αυτής της χώρας να είναι υγιείς αλλά ταυτόχρονα και “χορτάτοι”. Αποτελεί μεγάλο ολίσθημα αυτή τη περίοδο να προτείνεις οτιδήποτε που δεν εξυπηρετεί ταυτόχρονα το παραπάνω δίπολο.
Κραυγές του στυλ “προέχει η υγεία και μόνο για αυτή μιλάμε τώρα” (λες και υπάρχει η πιθανότητα νηστικός να επιβιώσεις), αλλά και του στυλ “αφού πεθαίνουν γέροι, ας συνεχίσουμε τις ζωές μας” , είναι εξίσου εγκληματικές. Να διεκδικήσουμε ΤΩΡΑ την διάθεση μέρους του πλούτου που τόσα ξεδιάντροπα καρπώνονται δεκαετίες τώρα τόσο λίγοι στη χώρα, σε εμάς τους πολλούς που θέλουμε να παραμείνουμε τουλάχιστον υγιείς. Και με μάσκες μπορούμε να βγούμε στον δρόμο, για να απαιτήσουμε το δικαίωμα στη ζωή.
ΠΗΓΗ: anemosantistasis.blogspot.com
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
