Διεθνή

Οι αναμνήσεις που έχουμε από τον Aaron Bushnell, όπως τις διηγούνται οι φίλοι του

29-02-2024

Στις 25 Φεβρουαρίου, ο Aaron Bushnell αυτοπυρπολήθηκε στην πύλη της ισραηλινής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, την πρωτεύουσα των Η.Π.Α., ως μια πράξη διαμαρτυρίας ενάντια στη συνεχιζόμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα. Εχθρικοί επικριτές προσπάθησαν να απαξιώσουν τη δράση του Aaron, ως συνέπεια μιας ψυχικής ασθένειας. Αντίθετα, η επιλογή του Aaron ήταν μια πολιτική δράση που προέκυψε από τις βαθιά ριζωμένες αναρχικές του πεποιθήσεις. Στην ακόλουθη συλλογή κειμένων, παραθέτουμε τις απόψεις του ίδιου του Aaron, ακολουθούμενη από τις μαρτυρίες τριών στενών του φίλων.

Όπως διηγήθηκε ο Άαρον στους συντρόφους του σε μια ομάδα αλληλοβοήθειας στο Σαν Αντόνιο, μεγάλωσε σε έναν πολύ συντηρητικό χριστιανικό θύλακα λευκών (αίρεση) στο Κέιπ Κοντ. Ήταν 18 ετών όταν εξελέγη ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο ίδιος εντάχθηκε στην Πολεμική Αεροπορία το 2019. Ενώ ήταν στην Πολεμική Αεροπορία, γνώρισε τις αναρχικές απόψεις μέσα από μια διαδικασία αυτομόρφωσης.

Τον Φεβρουάριο του 2023, ο Άαρον ετοίμασε ένα κείμενο με στόχο να βοηθήσει αυτή την ομάδα αλληλοβοήθειας να γίνει πιο συνεκτική. Όπως μας είπε ένας άλλος συμμετέχων στην ομάδα, «ο Άαρον προσπάθησε να αποσαφηνίσει και να βοηθήσει να ωριμάσουν ορισμένες από τις μεθόδους οργάνωσής μας και θεώρησε ότι η βαθιά και ανοιχτή συζήτηση ήταν ένα κρίσιμο πρώτο βήμα για την οικοδόμηση μιας μακροπρόθεσμης εμπιστοσύνης. Δημιούργησε μια λίστα ερωτήσεων ως έναν τρόπο για την αριστερίστικη μικρή ομάδα μας, η οποία ασχολιόταν με την αλληλοβοήθεια, ώστε τα μέλη να ξεκινήσουν μια συζήτηση μεταξύ τους».

Στις δικές του απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις, ο Aaron αναφέρει:

Είμαι αναρχικός, που σημαίνει ότι πιστεύω στην κατάργηση όλων των ιεραρχικών δομών εξουσίας, ειδικά του καπιταλισμού και του κράτους… Θεωρώ τη δουλειά που κάνουμε σαν την αντεπίθεση στον ταξικό πόλεμο που έχει κηρύξει η καπιταλιστική τάξη στην υπόλοιπη ανθρωπότητα. Αυτό το κείμενο πληροφορεί επίσης τον τρόπο με τον οποίο θέλω να οργανωθώ, καθώς πιστεύω ότι οποιαδήποτε ιεραρχική δομή εξουσίας είναι αναπόφευκτο πως θα αναπαράγει την ταξική δυναμική και την καταπίεση. Έτσι, θέλω να συμμετάσχω σε ισότιμες μορφές οργάνωσης που παράγουν οριζόντιες δομές οργάνωσης βασισμένες στην αλληλοβοήθεια και την αλληλεγγύη, ικανές να απελευθερώσουν τους ανθρώπους…

Υποστηρίζω τη λήψη αποφάσεων που βασίζεται στη συναίνεση, έναντι της «δημοκρατικής» λήψης αποφάσεων ή της διακυβέρνησης που βασίζεται στην ψήφο.

Στο ίδιο έγγραφο, ο Άαρον εξήγησε γιατί δεσμεύτηκε να προσφέρει έργο αλληλοβοήθειας σε ένδειξη αλληλεγγύης στους άστεγους:

Πάντα με ενοχλούσε η πραγματικότητα της έλλειψης στέγης, ακόμα και την περίοδο της ενηλικίωσής μου, όταν ζούσα σε μια συντηρητική κοινότητα. Έχω καταλήξει να πιστεύω στη σημασία της πολιτικής αλληλεγγύης και θεωρώ την επιβολή της έλλειψης στέγης ως μείζον μέτωπο στον ταξικό πόλεμο που πρέπει να διεξαχθεί για χάρη όλων μας. Θεωρώ το να βοηθάω τους άστεγους γείτονές μου ως μια ηθική υποχρέωση, ένα ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης και ως ένα θέμα υγιών ανθρώπινων ιδεωδών. Αν δεν σταθώ με αυτούς που είναι πιο περιθωριοποιημένοι από εμένα σήμερα, τότε ποιος θα μείνει μαζί μου αύριο;

Θεωρώ την αναγκαστική έλλειψης στέγης ως κοινωνική αποτυχία και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Πιστεύω ότι σε κανέναν δεν αξίζει να στερηθεί τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Πιστεύω ότι η έλλειψη στέγης ως ακούσια κατάσταση πρέπει να καταργηθεί.

Στις τρεις ακόλουθες διηγήσεις, οι φίλοι του Aaron μοιράζονται τις αναμνήσεις τους για το ποιος ήταν και πώς η ζωή του άγγιξε τη ζωή τους.

Αν θέλετε να κάνετε κάτι στη μνήμη του Άαρον, μια επιλογή είναι να κάνετε δωρεά στο Ταμείο Αρωγής για τα Παιδιά της Παλαιστίνης, το οποίο ανέφερε στη διαθήκη του.

«Ο Άαρον θα ζει για πάντα»

Lupe

Ο Άαρον θα ζει για πάντα. Το ξέρω αυτό, γιατί ο καθένας που αγαπήθηκε από τον Ααρών θα κουβαλήσει ένα κομμάτι από αυτόν στην ψυχή του, και όσοι είδαν τη θυσία του θα τον έχουν πάντα μέσα τους. Ο Άαρον αγαπούσε τη ζωή. Ήξερε ότι εγκαταλείποντας την δική του, θα μπορούσε να δώσει στον λαό της Παλαιστίνης την ευκαιρία να διατηρήσει τη δική του. Ο Άαρον άλλαξε οριστικά τον ιστό της ύπαρξής σου. Το ξέρεις αυτό γιατί για το υπόλοιπο της ζωής σου, θα παλεύεις με τη σκέψη τού τι θα θυσιάσεις για την απελευθέρωση των άλλων.

Ένας φίλος μου, μού είπε ότι, όπου πήγε ο Άαρον, φύτευε δέντρα. Φαντάζομαι ότι αυτούς τους σπόρους να φυτεύονται στην καρδιά και στο μυαλό όλων. Θα φυτρώσουν, θα μεγαλώσουν και θα γίνουν γιγάντια δυνατά δέντρα με βαθιές ρίζες φτιαγμένες για να ξεπεράσουν τις πολλές μάχες που βρίσκονται μπροστά μας σε αυτόν τον φλεγόμενο πλανήτη. Θα παραμείνουν όρθιοι, όπως έκανε ο Ααρών, μέχρι να μην μπορούν πλέον, αλλά μέχρι τότε οι δικοί τους σπόροι θα έχουν φυτευτεί στις καρδιές των αγαπημένων μας και θα μεγαλώσουν και σε δέντρα. Θα συνεχίσουν αυτόν τον αγώνα μέχρι να γεννηθεί ο όμορφος κόσμος που ο Άαρον ήξερε ότι μας αξίζει.

«Ήταν κάποιος που πραγματικά τον χρειαζόμασταν»

Τ Bear

Φαίνεται ότι πολλοί άνθρωποι είδαν τον Aaron ως κάποιον που ανήκε στον στρατό. Οι διαδικτυακοί αριστεριστές και τα φιλελεύθερα μέσα ενημέρωσης έσπευσαν να απορρίψουν τα λόγια και τις πράξεις του και επέλεξαν να τον κρίνουν με βάση πουριτανικά ιδανικά που ήταν εξίσου άσχημα με αυτά από τα οποία προσπαθούσε να ξεφύγει σε όλη την ενήλικη ζωή του.

Το γράφω αυτό γνωρίζοντας ότι θα διαβαστεί από τους συντρόφους. Θέλω να πω κάτι βαθύ, που μπορεί να μας κάνει να αναλογιστούμε γιατί έχουμε μια τέτοια τάση να αντιμετωπίζουμε τους άλλους ως μιας χρήσης [στμ. Απορριπτικά], αλλά δεν νομίζω ότι μπορώ. Ελπίζω ότι, αντ’ αυτού, θα κουβαλήσετε το βάρος της εύρεσης μιας απάντησης σε αυτό μαζί με μένα.

Μετά από μια ζωή ενασχόλησης με αναρχικούς, ο τόσο πρόσφατα ριζοσπαστικοποιημένος 25χρονος εν ενεργεία αεροπόρος με τον οποίο πέρασα δύο χρόνια, μου έδειξε τις αλυσίδες μου –πολύ πριν από την απόφασή του να φύγει από αυτή τη γη. Ο Άαρον είχε αυτή την επίδραση σε κάθε άτομο που συναντούσε. Ήταν απίστευτα αφοσιωμένος στην ανάπτυξη σχέσεων που βασίζονται στη βαθιά εμπιστοσύνη και την κατανόηση –και θα ήταν ο πρώτος που θα σας αποδοκίμαζε για μια σκληρή απάντηση σε μια σημαντική ερώτηση. Ποτέ δεν άφησε μια πιθανή άσχημη κατάσταση να περάσει απαρατήρητη. Ενσάρκωσε περισσότερο από οποιονδήποτε γνωρίζω το αναρχικό πνεύμα, «αυτό το βαθιά ανθρώπινο συναίσθημα, που στοχεύει στο καλό όλων, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη για όλους, την αλληλεγγύη και την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων»¹.

Ήταν κάποιος που χρειαζόμασταν πραγματικά εδώ. Σας ενθαρρύνω να θυμάστε τα λόγια και τις πράξεις του Aaron την επόμενη φορά που πρόκειται να ισοπεδώσετε τις βιωμένες εμπειρίες κάποιου. Σας ενθαρρύνω να αναλογιστείτε τις σχέσεις σας και πώς μπορείτε να μειώσετε τον έλεγχο και τη δυναμική της καταναγκαστικής εξουσίας. Σας ενθαρρύνω να οικοδομήσετε ισχυρούς και ολοένα βαθύτερους δεσμούς με τους συντρόφους σας. Τιμήστε τους τώρα. Δεν αξίζει να τους χάσετε.

«Ο φίλος μου Aaron»

Ο φίλος μου ο Άαρον ήταν ευγενικός, συμπονετικός και με αρχές, μερικές φορές σε σημείο που να είναι ενοχλητικά επίμονος, και ήταν απίστευτα στοχαστικός και πρόθυμος να αλλάξει για να καλύψει τις ανάγκες μου στη σχέση μας. Ήταν ένας από τους φίλους μου που έγιναν πιο γρήγορα και ένας καλύτερους φίλους μου.

Αγαπούσα τον Άαρον βαθιά. Έχω μετανιώσει για λίγα μόνο πράγματα στη σχέση μου μαζί του. Ήμουν σταθερά ευάλωτη και ανοιχτή, κάτι που μου επέστρεφε με καλοσύνη. Του έλεγα, συχνά, όλα όσα ένιωθα για εκείνον. Πέρασα όσο περισσότερο χρόνο μπορούσα μαζί του και είμαι πολύ ευγνώμων που το έκανα. Αυτό που φοβάμαι περισσότερο αυτή τη στιγμή είναι ότι η σχέση μας, η φιλία μας, η βαθιά, βαθιά αγάπη που είχα για εκείνον, όλες οι μικρές προσωπικές στιγμές, τα κομμάτια, τα γέλια, τα γεγονότα για τις απόψεις του, όλα αυτά –φοβάμαι το γεγονός να είμαι το μόνο άτομο που κατέχει αυτή τη γνώση. Δεν θέλω να εξαφανιστεί, δεν θέλω να κρατιέται μόνο από εμένα και την εσφαλμένη μνήμη μου. Θέλω απλώς να μάθει ο κόσμος ότι τον αγαπούσα.

Αίρεση

Θέλω να δώσω κάποιο υπόβαθρο για τη ζωή του Άαρον. Το μοιράστηκε μαζί μου εμπιστευτικά, αλλά αισθάνομαι καλά που το μοιράζομαι με όλους σας τώρα, γιατί έχει φύγει και θέλω να τον βοηθήσω να διαμορφωθεί στην συνείδηση όλων σας. Ο Τύπος έχει, επίσης, προσεγγίσει ανθρώπους από το παρελθόν του, οπότε θα βγει στην επιφάνεια έτσι κι αλλιώς και νομίζω ότι είναι καλύτερα όλοι να μάθετε για αυτόν από έναν σύντροφο.

Ο Άαρον μεγάλωσε σε μια αίρεση. Σε μια χριστιανική αίρεση και σε ένα αυτοαποκαλούμενο μοναστήρι που ονομάζεται Κοινότητα του Ιησού (the Community of Jesus). Σε αυτή την αίρεση, όπως ισχύει και σε πολλές αιρέσεις, ο Άαρον ήταν συνεχώς απασχολημένος με κάτι, από πολύ νεαρή ηλικία. Μέσω της απλήρωτης εργασίας, της ενασχόλησης με την εντατική εκπαίδευση για προγράμματα παραστατικών τεχνών που οργανώνονταν από την κοινότητα ή της ενασχόλησης με τα λατρευτικά καθήκοντα. Αυτό τον τραυμάτισε βαθιά, εν μέρει επειδή έπρεπε να το συνεχίσει, ενώ αντιμετώπιζε τη νευροδιαφορετικότητά του, η οποία παρενέβαινε στην ικανότητά του να εκτελεί σωστά τα καθήκοντα του. Έπρεπε να μάθει να κρύβεται από πολύ μικρός και ένιωθε ότι του έκλεψαν την παιδική ηλικία.

Ως έφηβος, έπρεπε να εργάζεται κάθε μέρα σε πολλές δουλειές μέσα σε ένα καλοκαίρι για να βγάλει αρκετά χρήματα ώστε να πληρώνει περιττές αμοιβές για ένα πρόγραμμα καλλιτεχνικών παραστάσεων στο οποίο έπρεπε υποχρεωτικά να συμμετάσχει. Τα πάντα στην «Κοινότητα του Ιησού» είχαν το κίνητρο της ντροπής και της ενοχής και την απειλή του εξοστρακισμού. Αυτό τον επηρέασε βαθιά και διαμόρφωσε θεμελιωδώς την εμπλοκή του στις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους. Αυτός είναι και ο λόγος που άφησε την SACC [Συλλογική Φροντίδα του Σαν Αντόνιοm San Antonio Collective Care], για δική του προστασία. Ήμουν απίστευτα τυχερή που μπόρεσα να σφυρηλατήσω τη σχέση που οικοδόμησα μαζί του.

Το να μεγαλώσει σε μια αίρεση, ουσιαστικά σε μια μικρή κοινωνία με διαφορετικά πολιτιστικά πρότυπα από τη δική μας, έδωσε στον Άαρον τη δυνατότητα να δει και να αναγνωρίσει καλύτερα τους κανόνες και τις ιδιότητες της κοινωνίας μας, γεγονός που είναι πιο δύσκολο για εμάς να δούμε, επειδή έχουμε εξαρτηθεί από αυτήν. Έβλεπε τη λανθάνουσα φασιστική λογική και τις, παρόμοιες με της αίρεσης, τάσεις μέσα στις οποίες πνιγόμαστε καθημερινά. Μπορούσε να τα δει και να τα νιώσει με τρόπους που εγώ παλεύω να νιώσω και να κατανοήσω πέρα από ένα πνευματικό επίπεδο. Ήταν πάντα πολύ επιφυλακτικός με το παρελθόν του και έκανε ό,τι μπορούσε για να μην πει ψέματα. Μπορεί να τον θυμάστε να λέει πράγματα, όπως «κάπως» ή «κάτι τέτοιο», όποτε του έκαναν ερωτήσεις σχετικά με το αν ήταν μέλος σε θεατρική ομάδα ή σε μουσικό συγκρότημα.

Όταν ο Άαρον ζούσε εκεί, πίστευε πλήρως, συμμετείχε σε όλα τα ντροπιαστικά τελετουργικά και τα βλαβερά δρώμενα. Είχε επενδύσει πλήρως σε αυτή την πραγματικότητα. Το γεγονός ότι μπόρεσε να ξεφύγει από αυτή την ιδεολογία και η εκ μέρους του ενστικτώδης απόρριψη αυτής της κοσμοθεωρίας ήταν ένα από τα πράγματα που τον έκαναν τόσο απίστευτα προσανατολισμένο σε αρχές και αφοσιωμένο στην κατάργηση της ιεραρχίας.

Η στιγμή που Άλλαξε και Συλλογίστηκε

Μου έστελνε μηνύματα και τον κατηγορούσα ότι στέλνει μηνύματα σαν στρέιτ άντρας (όπως και ήταν). Δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ emoji αντίδρασης ή σημεία στίξης ή εκφράσεις γέλιου όπως lol. Ήταν απίστευτα ενοχλητικό. Και έκανε μια τόσο δυνατή προσπάθεια να κάνει αυτά τα πράγματα αφότου του το ζήτησα, πολύ γρήγορα και με συνέπεια.
Κάποτε, ο Άαρον και εγώ κάναμε μια συζήτηση, μια πολιτική συζήτηση για την ηθική της κατανάλωσης και της παραγωγής κρέατος. Ως πρώην βίγκαν, είχα πολλές απόψεις, όπως και αυτός. Σε ένα σημείο, η συζήτηση έφτασε στα φυτά και ο Άαρον απάντησε ότι θεωρούσε τα φυτά σαν βιολογικές μηχανές που στερούνται εντελώς ζωής ή τουλάχιστον την ουσία που κάνει κάτι ηθικά πολύτιμο και άξιο προστασίας, όπως τα αισθανόμενα ζώα. Ειλικρινά σοκαρίστηκα πολύ. Του είπα ότι έκανε λάθος, με περισσότερες λέξεις από αυτό, και του είπα να διαβάσει το Braiding Sweetgrass, με τον τρόπο που λες στους ανθρώπους να διαβάζουν βιβλία, αλλά ποτέ δεν περιμένεις να το κάνουν. Η συζήτησή μας φάνηκε να τον βαραίνει, επανήλθε μερικές ακόμα φορές τις επόμενες εβδομάδες. Οδηγώντας μέχρι το Οχάιο, άκουσε το Braiding Sweetgrass και μου έστελνε μηνύματα σχετικά. Του άρεσε πολύ, πολύ. Νομίζω ότι αναμόρφωσε κάποια κομμάτια από την κοσμοθεωρία του.

Αρχές

Ο Άαρον είδε την ιεραρχία και την αδικία και τον ρόλο του σε αυτά τα συστήματα και τον μίσησε. Ένιωθε πολλές ενοχές λόγω της κατάστασης στην οποία μεγάλωσε· η ενοχή ήταν το πρωταρχικό συναίσθημα μέσω του οποίου ασχολήθηκε με τα περισσότερα πράγματα. Νιώθω πολύ λυπημένη που δεν μπόρεσε να θεραπευθεί πλήρως από αυτό, πριν από αυτό που συνέβη.

Είχε τόση αγάπη για τις γάτες του. Οι αντιφάσεις τού να κατέχεις κάποιον που αγαπάς τον βάραιναν πολύ. Συνεχώς σκεφτόταν πώς να τις φιλοξενήσει καλύτερα και να χειριστεί αυτή τη σχέση κυριαρχίας, απόλυτου ελέγχου της ζωής τους. Είδα πώς τον στενοχωρούσε πραγματικά.

Ο Άαρον αρνιόταν να πει λέξεις όπως τρελός, παράφρων ή χαζός, λόγω των πεποιθήσεών του για τις διακρίσεις υπέρ των αρτιμελών και με μάλωνε που χρησιμοποιούσα τη λέξη χαζός συνεχώς. Δεν θα έλεγε τη λέξη «γάμησε», γιατί έβλεπε τις ρίζες της στον μισογυνισμό και την ετεροπατριαρχία.

Επίσης στον Άαρον δεν άρεσε η λέξη δημοκρατία για λόγους που είναι πολύ μακροσκελείς για να εξηγηθούν· μαλώναμε πολύ συχνά γι’ αυτό.

Ο Άαρον διέγραψε το Signal [στμ. signal messenger, εφαρμογή στο κινητό του] πριν αυτοπυρποληθεί. Μια τελευταία πράξη προστασίας και αγάπης για τους συντρόφους του.

Αποσπάσματα

Ήμουν πολύ ευαίσθητη και ανοιχτή με τον Άαρον και είμαι περήφανη γι’ αυτό. Η ευαισθησία χτίζει εμπιστοσύνη και βαθαίνει τους δεσμούς μεταξύ μας· είναι κάτι που εργάζομαι εντατικά για να καλλιεργήσω στον εαυτό μου. Για το σκοπό αυτό, θα ήθελα να μοιραστώ αποσπάσματα από δύο κείμενα που έγραψα στον Aaron.

Όλες μας οι σχέσεις μας αλλάζουν, μας διαμορφώνουν. Όταν κοιτάζω τους ανθρώπους, τους φίλους, που αγαπώ περισσότερο, τους ανθρώπους με τους οποίους έχω τις πιο ασφαλείς σχέσεις αγάπης, μπορώ να σημειώσω τους τρόπους με τους οποίους με άλλαξαν. Οι τρόποι, οι συνήθειες, οι μορφές λόγου ή οι κοσμοθεωρίες που υιοθέτησα από αυτούς. Με κάνει να νιώθω τόσο περήφανη και ευγνώμων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι με έχετε ήδη αλλάξει με τρόπους για τους οποίους θα είμαι περήφανη και ευγνώμων, αλλά αισθάνομαι ότι ένα από τα πράγματα που πονάει περισσότερο είναι το πένθος για την απώλεια των τρόπων που θα μπορούσατε να με αλλάξετε…

Μακάρι να μπορούσα να σε γνωρίσω περισσότερο. Υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα που θέλω να μάθω για σένα και τόσα άλλα πράγματα που θέλω να ξέρεις για μένα. Μακάρι να μπορούσα να δω από πρώτο χέρι τη συνεχιζόμενη πολιτική σου εξέλιξη και μακάρι να μπορούσαμε να έχουμε στενότερο αντίκτυπο ο ένας στην ανάπτυξη του άλλου. Μακάρι να μπορούσες να δεις τη δική μου, να την αλλάξεις και να με κάνεις καλύτερη επαναστάτρια. Θέλω να σε δω να αγωνίζεσαι, να μάθω να παλεύω δίπλα σου και να παλεύω μαζί σου. Θέλω να είσαι εδώ.

Συνεχίζω να σε φαντάζομαι εδώ. Όταν στοχάζομαι, σε φαντάζομαι εδώ, αλλά όχι όπως σε ξέρω, σε φαντάζομαι εδώ και ελεύθερο. Χωρίς να έχεις βιώσει τη στρατιωτική σου θητεία. Μου φέρνει τόση χαρά να σε φαντάζομαι ελεύθερο και ενεργό στον αγώνα, να φαντάζομαι τη χαρά σου.

Συμπέρασμα

Νομίζω ότι θα είναι δύσκολο να θρηνήσω αυτή την απώλεια χωρίς να μπορώ να είμαι με το σώμα του. Να μην μπορώ να βιώσω τις σωματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις τού να είμαι με το σώμα του, άλλου αφότου εκείνος έχει φύγει.

Αισθάνομαι μικροσκοπική και συντετριμμένη από το μέγεθος και την αδράνεια των συστημάτων ενάντια στα οποία παλεύουμε. Αισθάνομαι μικροσκοπική και αβοήθητη μπροστά σε αυτά τα συστήματα που υπάρχουν για εκατοντάδες χρόνια και πιθανότατα θα υπάρχουν για εκατοντάδες ακόμη χρόνια. Συνήθως νιώθω το αντίθετο, αλλά αυτή τη στιγμή νιώθω τόσο μικρή. Πώς σε αυτόν τον κόσμο βρίσκουμε ειρήνη που δεν είναι συνενοχή; Ελπίζω ο Άαρον να βρήκε την δική του.

Όμως, η έκρηξη συμπαράστασης και παράλληλης θλίψης από όλους εσάς και τους συντρόφους μου σε όλη τη χώρα ήταν τεράστια και νιώθω πραγματικά δέος. Συνήθιζα να λέω στον Άαρον για το πώς μερικές φορές με καταλάμβανε δέος και αγάπη σε σημείο να κλαίω, ενώ σκεφτόμουν τους συντρόφους μου. Η υποστήριξη του ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ με έχει κάνει να δακρύσω πολλές φορές τις τελευταίες ημέρες. Δεν έχω λόγια να εκφράσω πόσο σας αγαπώ όλους. Βρίσκομαι αδιάκοπα σε δέος.

Θέλω να τελειώσω με δύο πράγματα, μερικές λέξεις από τη διαθήκη του Άαρον και ένα ποίημα που είχε εξασκηθεί να απαγγείλει όταν έφυγε από τον στρατό.

Από τη διαθήκη του Aaron:

«Λυπάμαι τον αδερφό μου και τους φίλους μου που σας άφησα έτσι. Φυσικά, αν λυπούμουν πραγματικά, δεν θα το έκανα. Αλλά η μηχανή [στμ. ο κρατικός μηχανισμός] απαιτεί αίμα. Τίποτα από αυτά δεν είναι δίκαιο».

«Εύχομαι να αποτεφρωθούν τα λείψανά μου. Δεν εύχομαι να σκορπίσουν οι στάχτες μου ούτε να ταφούν τα λείψανά μου καθώς το σώμα μου δεν ανήκει πουθενά σε αυτόν τον κόσμο. Εάν έρθει μια στιγμή που οι Παλαιστίνιοι ανακτήσουν τον έλεγχο της γης τους και αν οι γηγενείς κάτοικοι της χώρας θα ήταν ανοιχτοί στο ενδεχόμενο αυτό, τότε θα ήθελα πολύ η στάχτη μου να σκορπιστεί σε μια ελεύθερη Παλαιστίνη».

Η Αυτοκρατορία με Μεγάλωσε

Ένα ποίημα από το Anansi’s Library

Ήμουν στρατιώτης για εκείνη πριν μάθω το όνομά της
Μεγάλωσα για να πεθάνω πριν μάθω πλήρως το δικό μου
Φτιαγμένος στο χέρι για αιώνιο πόλεμο
Μεγάλωσα για μάχη ως φύλακας της αυτοκρατορίας
Μεγάλωσα στρατιώτης
Φτιάχτηκα για να υποκλίνομαι
Να πέφτω στα γόνατα και να προσκυνώ στο άκουσμα της
Κεφάλαιο βουτηγμένο στο αίμα και στέμμα του βασιλιά του πετρελαίου
Υπακούστε σ’ αυτούς που μάς επιβάλλονται, προσευχηθείτε στη σημαία μας
Ο θεός μας είναι το κράτος και ο πόλεμος η μπαλάντα του
Και συ μεγάλωσες στρατιώτης
Κράτα τη γλώσσα σου παιδί μείνε σιωπηλό σε εκλιπαρώ
Δεν ξέρεις ότι ο θεός μας μπορεί να κοιτάξει μέσα στο μυαλό σου
Να δει σκέψεις και εικόνες
Φόβος και τρόμος τα διαμορφώνουν όλα σε θέληση
Κάνεις πάρα πολλές ερωτήσεις
Κοίταξε μέσα από την ομίχλη
Βάλε την αλήθεια στην εξαπάτηση και ξεσήκωσε τους ανθρώπους
Πολέμησε για πραγματική δικαιοσύνη και σύντομα θα δεις
Την ομορφιά των όπλων μας να δείχνει κατευθείαν σε εσένα και σε μένα
Τελικά αυτό το κράτος δεν γνωρίζει πίστη
Γιατί ήμασταν και οι δύο μεγαλωμένοι στρατιώτες
Κοίταξε μέσα από τα παράθυρα και παρακολούθησε τον κάθε δρόμο
Πρόσεξε τα λόγια του Τζορτζ Τζάκσον* [στμ. Ακτιβιστής]
Πρόσεχε τα γουρούνια και μην κοιμάσαι ποτέ
Ένα ψηλό από μουσελίνα γρασίδι

Μια αναλαμπή στο σκοτάδι
Βόμβες για τις μάζες
Σε λίγο θα ξεκινήσουν οι φωτιές
Ένας κυνηγός τη νύχτα
Ένα αρπακτικό
Ένα drone
Δακρυγόνα και φλόγες
Στρατιωτικές Μπότες στο σπίτι σου
Έρευνες από πόρτα σε πόρτα
Στα γόνατα πέφτοντας για εξιλέωση
Φοβισμένοι και χωρίς λόγια κοιτάμε όλοι
Προς το κάψιμο της Ρώμης αυτό μπορεί μόνο να προχωρήσει
Προς τον πανικό στους δρόμους
Αστυνομική βία και αναταραχή
Απελπισμένες ταραχές για να ξεφύγουμε από τη σκληρότητα
Ενώ οι ενοχές τοποθετούνται ακριβώς πάνω στους ώμους όσων έχουν ανάγκη
Ο αγώνας για δικαιοσύνη είναι η μεγαλύτερη αμαρτία
Τιμωρήθηκε με θάνατο από τότε που ξεκίνησε η αυτοκρατορία
Και μεγάλωσα στρατιώτης
Τώρα το ρύγχος είναι στην πλάτη μου
Οι μπότες είναι στην πόρτα μου
Τα όπλα είναι όλα γεμάτα
Και όπως τους προγόνους μου στο παρελθόν
Ένα χαλάζι από σφαίρες θα με ελευθερώσει
Εξπρές παράδοση σε μια ημέρα
Από το κράτος θεό σου σε σένα
Μην περιμένεις από τον κύριό σου καμία πίστη
Γιατί μεγάλωσα στρατιώτης

Σημειώσεις:

«Με τον όρο αναρχικό πνεύμα εννοώ αυτό το βαθιά ανθρώπινο συναίσθημα, που στοχεύει στο καλό όλων, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη για όλους, την αλληλεγγύη και την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων. που δεν είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό μόνο των αυτοαποκαλούμενων αναρχικών, αλλά εμπνέει όλους τους ανθρώπους που έχουν γενναιόδωρη καρδιά και ανοιχτό μυαλό». Errico Malatesta, Umanita Nova, 13 Απριλίου 1922.

Στμ.

https://en.wikipedia.org/wiki/George_Jackson_(activist)

George Lester Jackson (September 23, 1941 – August 21, 1971) was an American author, activist and convicted felon. While serving an indeterminate sentence for stealing $70 from a gas station in 1961, Jackson became involved in revolutionary activity and co-founded the prison gang Black Guerrilla Family.[3]

In 1970, he was charged, along with two other Soledad Brothers, with the murder of correctional officer John Vincent Mills in the aftermath of a prison fight. The same year, he published Soledad Brother: The Prison Letters of George Jackson, a combination of autobiography and manifesto addressed to an African-American audience. The book became a bestseller and earned Jackson personal fame. Jackson was killed in prison by prison guards in 1971, during an escape attempt in which three prison guards and two inmates were killed.

Πηγή: https://crimethinc.com/2024/02/29/memories-of-aaron-bushnell-as-recounted-by-his-friends

Μετάφραση – απόδοση Συσπείρωση Αναρχικών

ΠΗΓΗ: anarchypress.wordpress.com