Δήμητρα Περλορέντζου

Ολόκληρη ζωή ανταλλαγή για μια στιγμή.Της Δήμητρα Περλορέντζου

Κάποιες φορές μια στιγμή κρύβει τα θαύματα μιας νέας εποχής.
Αλλόκοτα , παράξενα , ασυνήθη.
Ένα λεπτό και οι ζωές έρχονται τούμπα , αλλάζουν ρότα και προορισμό.
Γίνονται σκέψεις και συναισθήματα που χρόνια ψάχνανε την αφορμή.
Χρόνια κρυμμένα σε σεντούκια του μυαλού να περιμένουμε εκείνο που θα έρθει.
Εκείνο το πρώτο γελαστό απόγευμα.
Με μια αναμονή ταξιδιάρικη αλλιώτικη , χαρούμενη αστεία μα πάντα σε ένα βλέμμα μελαγχολικό σαν του παιδιού που βλέπει στην βιτρίνα ένα πανάκριβο παιχνίδι.
Τα χρόνια σβήνουν και κάποιοι δεν τα γιορτάσαν ποτέ.
Όσα κι αν έζησαν ,
όσα κι αν γεύτηκαν ,
όσα κι αν ταξίδεψαν,
όσα κι αν αγάπησαν και έχασαν σε ένα κλείσιμο του ματιού.
Και τώρα τι αλλάζει πες μου;
Πως φτιάχνεται έτσι απλά σε παραμύθι;
Πως γίνεται μια στιγμή να ‘χει πριγκίπισσες και ξωτικά και δάση πράσινα και δρόμους χωμάτινους και ταξιδιάρικα πουλιά και τόσα αξιολάτρευτα γραμμένα;
Οι άνθρωποι κερδίζονται στις λεπτομέρειες θα πω, εκεί στα μικρά που δεν μπορείς να αντικρίσεις.
Στο πλαϊνό κοίταγμα αυτής της μιας στιγμής.
Στα δάχτυλα που ισιώνουν τα μαλλιά και ξεγυμνώνουνε τα πόδια.
Στο σκουλαρίκι που χαϊδεύεται στην χούφτα καθώς το γέλιο ανεβαίνει στον λαιμό.
Στο χέρι που πάει ν’ακουμπήσει το δικό σου.
Στα βλέμματα των φίλων ,
στις λέξεις τους όταν νομίζεις δεν ακούει κανείς ,
στο προσεχώς μιας αγκαλιάς που δεν κατάφερε να ζήσει.
Στο λάθος που αλλάζει σε ταπείνωση αληθινή , ατόφια , ακριβή σαν το κουτάβι που λουφάζει στην φωλιά του.
Στον πρωινό καφέ που αφιερώνεται , μαζί με σκέψεις που συντροφεύουν μάτια σφαλιστά.
Σκέψεις δύσκολες που κοινωνούνται.
Ολοκληρο το είναι για μια σταλιά αγάπης.
Σκέψου.
Πιο έντιμο και από την ίδια την ομορφιά ,
πιο δύσκολο και από την ίδια την ευτυχία ,
πιο απόμακρο και από την ίδια την απόσταση και πιο αληθινό από τον πόνο μιας αγάπης που αργεί.
Ολοκληρη ζωή ανταλλαγή για μια στιγμή.
Αυτήν την πρώτη.
Για εκείνο το γελαστό απόγευμα.
Που κρύβει τα θαύματα μιας νέας εποχής.
Αλλόκοτα παράξενα και ασυνήθη.