Όταν περάσει….Του Μανόλη Κωνσταντάκη
Όταν περάσει όλο αυτό το άγριο μακέλεμα των ζωών και των ονείρων μας, οι περισσότεροι από εμάς δεν θα υπάρχουμε. Θα υπάρχουν όμως τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Όσα από αυτά δηλαδή αντέξουν να παραμείνουν εδώ, στον τόπο αυτό.
Όταν περάσει λοιπόν η λεηλασία των ζωών μας, δεν πρέπει ΠΟΤΕ να ξεχάσουμε τον ρόλο των Τραπεζών, ντόπιων και ξένων, και των χωρών (των κυβερνήσεων και των πολιτικών τους, όχι των λαών) που επωφελήθηκαν, ενορχήστρωσαν, και μεθοδικά εκτέλεσαν την πολυπληθέστερη τάξη ενός λαού. Γιατί ταξική είναι η εκτέλεση και η λεηλασία.
Το μόνο που θα έχει μακροχρόνια αποτελέσματα είναι να περάσουμε στα παιδιά μας την ακλόνητη πεποίθηση να μην συνεργαστούν ποτέ με τράπεζες. Τουλάχιστον να μην πέσουν στις πλάνες της δικής μας γενιάς. Ξέρω, αναγνωρίζω και κατανοώ ότι απευθύνομαι σε πολύ μικρό ποσοστό ανθρώπων. Αυτό όμως είναι στο χέρι μας να το αλλάξουμε. Να το αυξήσουμε. Παρακαλώ, μην παρεξηγηθεί αυτό που λέω. Δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένα κόμματα. Δεν τα πιστεύω. Αναφέρομαι σε αυτοοργάνωση της κοινωνίας με ταξικό πρόσημο. Αναφέρομαι στο να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με διαφορετικά πρότυπα από αυτά της γενιάς μας. Τα πρότυπα του βολέματος, της «δουλίτσας μας», της ρεμούλας, της λαμογιάς, του ξεβλαχέματος, του καταναλωτισμού και κυρίως της αναζήτησης «σωτήρων». Δεν θα σωθούμε, δεν θα μας σώσει κανείς. Ας φροντίσουμε όμως να σωθούν από αυτά που έγιναν η αιτία να καταστραφούμε, οι γενιές που έρχονται. Ό,τι απομείνει τέλος πάντων.
Ας προχωρήσουμε από το ΕΓΩ στο ΕΜΕΙΣ, χωρίς σωτήρες και από μηχανής θεούς.
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
