Παρεμβάσεις στην 4η Δημ. Κοινότητα της Αθήνας για πλειστηριασμούς και ρατσισμό

Στην συνεδρίαση του Συμβουλίου της 4ης Δημοτικής Κοινότητας της περασμένης Τρίτης (18/10), η ανεξάρτητη σύμβουλος Έφη Γαρίδη και μέλη της δημοτικής παράταξης «Πόλης Ξεκίνημα» κατέθεσαν πρόταση ψηφίσματος ενάντια στην επίθεση στην λαϊκή περιουσία με τη μορφή των πλειστηριασμών. Μετά από σχε­τι­κή συ­ζή­τη­ση και παρά την ανά­λω­ση σε δευ­τε­ρεύ­ο­ντα ή ανυ­πό­στα­τα επι­χει­ρή­μα­τα (π.χ. περί του ρόλου της το­πι­κής αυ­το­διοί­κη­σης στην υπό­θε­ση των ιδιω­τι­κών χρεών), το ψή­φι­σμα υιο­θε­τή­θη­κε ομό­φω­να από το Συμ­βού­λιο. Προ­φα­νώς, το συ­γκε­κρι­μέ­νο ψή­φι­σμα δεν απο­τε­λεί κά­ποιου με­γά­λη νίκη – τέ­τοια μπο­ρεί να είναι μόνο η απο­τρο­πή κάθε πλει­στη­ρια­σμού που αφορά τη λαϊκή πε­ριου­σία και κυ­ρί­ως, την πρώτη κα­τοι­κία. Ωστό­σο, θε­ω­ρού­με κρί­σι­μη την κι­νη­το­ποί­η­ση κοι­νω­νι­κών και συλ­λο­γι­κών φο­ρέ­ων και ιδιαί­τε­ρα, την το­πι­κή αυ­το­διοί­κη­ση σε όλες τις βαθ­μί­δες της, για τον αγώνα ενά­ντια στην επί­θε­ση του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου και στις αντι­λαϊ­κές πο­λι­τι­κές και αυτής της μνη­μο­νια­κής κυ­βέρ­νη­σης. Αυτόν τον αγώνα δε­σμευό­μα­στε πως θα τον δώ­σου­με μέχρι κάθε νόμος ή σχέ­διο νόμου που αφή­νει εκτε­θει­μέ­νες τις λαϊ­κές οι­κο­γέ­νειες απέ­να­ντι στους γύπες των τρα­πε­ζών, να γίνει κου­ρε­λό­χαρ­το. Κα­νέ­να σπίτι στα χέρια τρα­πε­ζί­τη! Ρα­ντε­βού στα Ει­ρη­νο­δι­κεία! Το εγκε­κρι­μέ­νο ψή­φι­σμα έχει ως εξής: ΨΗ­ΦΙ­ΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥ­ΝΕ­ΔΡΙΑ­ΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜ­ΒΟΥ­ΛΙΟΥ ΤΗΣ 4ης ΔΗ­ΜΟ­ΤΙ­ΚΗΣ ΚΟΙ­ΝΟ­ΤΗ­ΤΑΣ Το Συμ­βού­λιο της 4ης Δη­μο­τι­κής Κοι­νό­τη­τας, συ­μπα­ρα­στε­κό­με­νο από­λυ­τα στους πο­λί­τες των οποί­ων η λαϊκή πε­ριου­σία κιν­δυ­νεύ­ει από την κερ­δο­σκο­πία των τρα­πε­ζών, θέτει ως προ­τε­ραιό­τη­τα το να στα­θεί δίπλα στους δη­μό­τες, που λόγω της κρί­σης και της ανερ­γί­ας δεν μπο­ρούν να αντα­πο­κρι­θούν στις δα­νεια­κές τους υπο­χρε­ώ­σεις και στις υπο­χρε­ώ­σεις τους στα ασφα­λι­στι­κά τα­μεία και στην εφο­ρία. Η ακί­νη­τη πε­ριου­σία των λαϊ­κών οι­κο­γε­νειών, που στις πε­ρισ­σό­τε­ρες πε­ρι­πτώ­σεις αφορά μια κα­τοι­κία η οποία απο­κτή­θη­κε με πολ­λές στε­ρή­σεις, κιν­δυ­νεύ­ει να χαθεί αφή­νο­ντας στο δρόμο τις οι­κο­γέ­νειες αυτές και δια­γρά­φο­ντας τους κό­πους μιας ζωής. Η μνη­μο­νια­κή πο­λι­τι­κή, σε συν­δυα­σμό με την «το­κο­γλυ­φι­κή» πο­λι­τι­κή των τρα­πε­ζών προ­κά­λε­σε τη χιο­νο­στι­βά­δα των κόκ­κι­νων δα­νεί­ων, των οποί­ων οι δε­κά­δες όροι και προ­ϋ­πο­θέ­σεις, δη­μιουρ­γούν ένα ασφυ­κτι­κό κλίμα για τους απρο­στά­τευ­τους από το νόμο δα­νειο­λή­πτες. Ως Κοι­νο­τι­κό Συμ­βού­λιο οφεί­λου­με να στα­θού­με στο ύψος των πε­ρι­στά­σε­ων και να στη­ρί­ξου­με ου­σια­στι­κά και εμπρά­κτως τους συ­μπο­λί­τες μας που κιν­δυ­νεύ­ουν μέσα σε αυτό το εχθρι­κό πε­ρι­βάλ­λον να χά­σουν την μι­κροϊ­διο­κτη­σία τους. Πρέ­πει να βοη­θή­σου­με να σπά­σει η λο­γι­κή της συ­νυ­πευ­θυ­νό­τη­τας που κυ­ριαρ­χεί σε όσους χρω­στούν, να συμ­βά­λου­με στο να ορ­γα­νω­θεί σε κάθε στά­διο η συλ­λο­γι­κή συ­μπα­ρά­στα­ση τους και να συ­να­πο­τε­λέ­σουν κι αυτοί τμήμα του κι­νή­μα­τος αλ­λη­λεγ­γύ­ης. Η πο­λι­τι­κή της κυ­βέρ­νη­σης είναι τα­ξι­κά μο­νο­με­ρής υπέρ των ιδιω­τι­κών τρα­πε­ζών, των distress funds, των ξένων δα­νει­στών. To πρό­βλη­μα των ιδιω­τι­κών χρεών, που πνί­γουν την οι­κο­νο­μία και την κοι­νω­νία, δεν μπο­ρεί να αντι­με­τω­πι­σθεί με απάν­θρω­πους πλει­στη­ρια­σμούς και κα­τα­σχέ­σεις ούτε φυ­σι­κά με ημί­με­τρα και ασπι­ρί­νες. Η αντι­με­τώ­πι­ση των ιδιω­τι­κών χρεών απαι­τεί όχι μόνο τη δια­σφά­λι­ση της πρώ­της κύ­ριας κα­τοι­κί­ας των νοι­κο­κυ­ριών αλλά κυ­ρί­ως μια ευ­ρεία και γεν­ναία, στη βάση κρι­τη­ρί­ων, «σει­σά­χθεια» (δια­γρα­φή) χρεών για τα λαϊκά νοι­κο­κυ­ριά και τα μι­κρο­με­σαία στρώ­μα­τα της κοι­νω­νί­ας μας, στις πό­λεις και την ύπαι­θρο. Παίρ­νου­με άμεσα πρω­το­βου­λί­ες: -Στη­ρί­ζου­με τόσο πο­λι­τι­κά όσο και με τη φυ­σι­κή μας πα­ρου­σία, τις δρά­σεις απο­τρο­πής πλει­στη­ρια­σμών λαϊ­κών κα­τοι­κιών που λαμ­βά­νουν χώρα κάθε Τε­τάρ­τη 16:00 στο Ει­ρη­νο­δι­κείο. -Ζη­τά­με την από­συρ­ση εκ μέ­ρους της κυ­βέρ­νη­σης του Νόμου για τους πλει­στη­ρια­σμούς της λαϊ­κής ιδιο­κτη­σί­ας. -Απαι­τού­με να μην που­λη­θούν σε ξένα funds τα δά­νεια των πο­λι­τών -Ζη­τά­με τη δια­γρα­φή χρεών για τα λαϊκά νοι­κο­κυ­ριά και τα μι­κρο­με­σαία στρώ­μα­τα της κοι­νω­νί­ας μας. Στην ίδια συ­νε­δρί­α­ση, η σύμ­βου­λος της Λαϊ­κής Συ­σπεί­ρω­σης Ελέ­νη-Μα­ρία Καλ­λια­νιώ­τη και η ανε­ξάρ­τη­τη σύμ­βου­λος Έφη Γα­ρί­δη κα­τέ­θε­σαν από κοι­νού πρό­τα­ση ψη­φί­σμα­τος για την κα­τα­δί­κη της προ ημε­ρών απα­ρά­δε­κτης πα­ρέμ­βα­σης ομά­δας κα­τοί­κων, με σκοπό την απο­τρο­πή της ει­σό­δου προ­σφυ­γό­που­λων από τη Δομή Φι­λο­ξε­νί­ας του Ελαιώ­να στο 66ο Γυ­μνά­σιο. Θυ­μί­ζου­με πως στις 10 Οκτώ­βρη η συ­γκε­κρι­μέ­νη ομάδα με ρα­τσι­στι­κές εκ­φρά­σεις υπο­δέ­χτη­καν παι­διά βα­σα­νι­σμέ­νων προ­σφύ­γων, επι­τέ­θη­κε φρα­στι­κά σε εκ­παι­δευ­τι­κούς, κα­τοί­κους της πε­ριο­χής και μέλη φο­ρέ­ων. Φυ­σι­κά, από τους συ­γκε­ντρω­μέ­νους, λίγοι ήταν γο­νείς, ενώ άλλοι πε­ρισ­σό­τε­ρη σχέση είχαν με την φα­σι­στι­κή – δο­λο­φο­νι­κή ορ­γά­νω­ση της Χρυ­σής Αυγής, παρά με τη γο­νεϊ­κή κοι­νό­τη­τα. Όταν, όμως, το θέμα τέ­θη­κε εκτός ημε­ρή­σιας διά­τα­ξης για συ­ζή­τη­ση στο Συμ­βού­λιο, με έκ­πλη­ξη δια­πι­στώ­σα­με πως όλοι ανε­ξαι­ρέ­τως οι σύμ­βου­λοι – πλην των Γα­ρί­δη, Καλ­λια­νιώ­τη και Κε­σί­δου – με προ­σχη­μα­τι­κό τρόπο, προ­σπά­θη­σαν να απο­φύ­γουν να πά­ρουν θέση, ανα­στο­χα­ζό­με­νοι αν πράγ­μα­τι υπήρ­ξε σω­μα­τι­κή βία, αν επρό­κει­το για μια απλή διέ­νε­ξη κα­τοί­κων ή αν υπάρ­χει κίν­δυ­νος ως προς τον εμ­βο­λια­σμό των παι­διών. Οφεί­λου­με, ωστό­σο, να ξε­κα­θα­ρί­σου­με την θέση μας. Πρώ­τον, ο ρα­τσι­σμός οφεί­λει να κα­τα­δι­κά­ζε­ται από τους δη­μο­κρα­τι­κούς πο­λί­τες, όχι μόνο ως προς την φυ­σι­κή βίαιη εκ­δή­λω­ση του, αλλά στο σύ­νο­λο του – είναι, επο­μέ­νως, πα­ντε­λώς αδιά­φο­ρο αν υπήρ­ξε σω­μα­τι­κή βία και μόνο λε­κτι­κή, καθώς η συ­γκέ­ντρω­ση είχε έντο­νο ρα­τσι­στι­κό πε­ριε­χό­με­νο και πρό­θε­ση. Δεύ­τε­ρον, τα παι­διά στις Δομές Φι­λο­ξε­νί­ας εμ­βο­λιά­ζο­νται με ευ­θύ­νη του Κρά­τους και από τις επι­δη­μί­ες δεν κιν­δυ­νεύ­ουν όσα παι­διά έχουν κάνει εμ­βό­λια, αλλά όσα δεν έχουν κάνει – Ελ­λη­νό­που­λα ή προ­σφυ­γό­που­λα. Για τα υπό­λοι­πα, πα­ρα­πέ­μπου­με στην ια­τρι­κή κοι­νό­τη­τα και κατά τα άλλα, να θυ­μί­σου­με πως επι­χει­ρή­μα­τα περί επι­δη­μιών ήταν κα­τε­ξο­χήν αυτά που χρη­σι­μο­ποιού­σαν οι ναζί στη Γερ­μα­νία για να κι­νη­το­ποι­ή­σουν την Άρεια Φυλή. Εν τέλει, η πλειο­ψη­φία των συμ­βού­λων, με μια θολή το­πο­θέ­τη­ση της ευ­θύ­νης στην πλημ­με­λή ενη­μέ­ρω­ση εκ μέ­ρους της Πο­λι­τεί­ας, με μια γε­νι­κό­λο­γη «κα­τα­δί­κη της βίας» και με χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή επι­μο­νή στο θε­σμι­κό επί­χρι­σμα των αρ­μο­διο­τή­των τους, πα­ντε­λώς ασύμ­βα­τη με τον πο­λι­τι­κό ρόλο των αι­ρε­τών, απέρ­ρι­ψαν την πρό­τα­ση ψη­φί­σμα­τος, την οποία υπερ­ψή­φι­σαν μόνο οι τρεις προ­α­να­φερ­θεί­σες σύμ­βου­λοι. Λυ­πό­μα­στε που το δη­μο­κρα­τι­κό αί­σθη­μα εκλεγ­μέ­νων από την ελ­λη­νι­κό λαό εξα­ντλεί­ται στη σχο­λα­στι­κή, «κατά γράμ­μα» ανά­γνω­ση των κα­θη­κό­ντων τους. Λυ­πό­μα­στε ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο που, προ­κει­μέ­νου είτε να μην στε­να­χω­ρη­θεί κά­ποια με­ρί­δα της εκλο­γι­κής βάσης είτε να στοι­χη­θεί με τις κυ­βερ­νη­τι­κές πο­λι­τι­κές, σύμ­βου­λοι κρύ­βο­νται πίσω από το δά­χτυ­λο τους σε ένα σο­βα­ρό­τα­το πρό­βλη­μα, που μα­στί­ζει τις γει­το­νιές μας και στοι­χί­ζει αν­θρώ­πι­νες ζωές. Τους δη­λώ­νου­με πως τον ρα­τσι­σμό θα τον πο­λε­μή­σου­με όπου υπάρ­χει. Με κάθε δη­μο­κρα­τι­κό πο­λί­τη και την κοι­νω­νία στο πλευ­ρό μας. Με ή χωρίς αυ­τούς.

Πηγή

Κοινοποίηση άρθρου

Αρθρογράφος

Ψυχραιμία