Ποιες θρησκείες (εκτός από τον Καπιταλισμό) καταστρέφουν αρχαία
Αρης Χατζηστεφάνου
Οι φιλελεύθερες δυνάμεις στην Ελλάδα και ολόκληρο τον κόσμο θρηνούν κάθε φορά που καταστρέφονται μνημεία του αρχαίου ή και του νεότερου πολιτισμού – και έχουν απόλυτο δίκιο.
Η καταστροφή των αγαλμάτων του Βούδα στο Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν, το Μάρτιο του 2001, ήταν πράγματι ένα θέαμα που σου δημιουργούσε ένα κόμπο στο λαιμό.
Το ίδιο συνέβη και όταν δυνάμεις του ISIS κατέστρεφαν μνημεία στην Παλμίρα και αρχαία αγάλματα σε μουσεία της Συρίας.
Όπως φαίνεται όμως ο θρήνος ορισμένων είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με ιδεολογικές, ταξικές και πολιτισμικές επιλογές.
Οι βανδαλισμοί του ISIS και των Ταλιμπάν λόγου χάρη συνδέθηκαν με τον μοναδικά «βάρβαρο» χαρακτήρα του Ισλάμ – παρά το γεγονός ότι και ι δυο δυνάμεις είχαν ενισχυθεί κατά διαστήματα από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες της Δύσης. Η λεγόμενη «σύγκρουση των πολιτισμών», όμως, απαιτούσε οι βάρβαροι να είναι μόνο οι Άλλοι. Κανείς δεν ήθελε τότε να αναφέρει ότι καμία θρησκεία δεν έχει πραγματοποιήσει μεγαλύτερες καταστροφές σε αρχαία μνημεία από τον χριστιανισμό.
Όπως μας θύμιζε παλαιότερα η Ελευθεροτυπία «τα σχέδια του Κάρεϊ είναι αδιάψευστοι μάρτυρες για το τι έγιναν τα αγάλματα στο ανατολικό αέτωμα του Παρθενώνα προκειμένου να εξασφαλιστεί περισσότερο φως στην αψίδα της βασιλικής που χτίστηκε στην «καρδιά» του. Ομως και πολλά άλλα μνημεία «δάνεισαν» το οικοδομικό υλικό τους σε βυζαντινά κτίσματα. Αλλοτε με λεηλασίες και κλοπές, άλλοτε απλώς χρησιμοποιώντας το ήδη κατεστραμμένο υλικό. Ετσι βλέπουμε ενσωματωμένα κιονόκρανα και θωράκια σε ναούς. Οπως οι μαρμαροποδιές και οι κιονίσκοι στη Ρωσική Εκκλησία της οδού Φιλελλήνων».
Αργότερα στα Δεκεμβριανά οι Βρετανοί κατακτητές μετέτρεψαν τον Παρθενώνα σε ασπίδα γνωρίζοντας ότι μπορούν να κρύβονται ανάμεσα στα μνημεία (όσα δεν είχαν λεηλατήσει οι πρόγονοί τους με τον Έλγιν) τα οποία οι Έλληνες δεν θα βομβάρδιζαν. Τα ίδια μνημεία που σεβάστηκαν ακόμη και οι ναζί μετατράπηκαν σε χαρακώματα από τους «συμμάχους» που τους διαδέχθηκαν στην κατάκτηση της χώρας.
Λίγα χρόνια αργότερα ο φωτογράφος Dmitri Kessel θα γράψει στα απομνημονεύματά του: «Οι αλεξιπτωτιστές είχαν καταλύσει μέσα στο Μουσείο. Όπλα κιάλια και μπερέδες κρεμόντουσαν απ’ τα αγάλματα. Οι άνδρες ξαπλωμένοι στο πάτωνα, έγραφαν γράμματα και διάβαζαν στο φως των κεριών. Την επόμενη μέρα τους φωτογράφισα «σε ώρα εργασίας». Η είσοδο της Ακρόπολης ήταν φραγμένη με χοντρά ξύλα κι αμμόσακους. Οι αλεξιπτωτιστές, οπλισμένοι με αυτόματα, είχαν πάρει θέσεις πίσω από πεσμένες κολώνες και μέσα στον Παρθενώνα, όπου υπήρχε ένας σταθμός επικοινωνίας».
δεκεμβριανά ακρόπολη
Σήμερα στην Ελλάδα φτάσαμε να γνωρίσουμε μια ιδιότυπη «συνάντηση των άκρων» με αφορμή την απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου για την προστασία του αρχαιολογικού χώρου στους δήμους Ελληνικού-Αργυρούπολης
Οι εθνικιστές, αρχαιολάτρες, χριστιανοταλιμπάν, σαν τον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνι Γεωργιάδη, ξέχασαν σε μερικά δευτερόλεπτα τα αρχαία μνημεία όταν αυτά απειλούσαν τις επενδύσεις του Λάτση.
Το ίδιο και οι «κοσμοπολίτικες» φιλελεύθερες εφημερίδες όπως η Καθημερινή: Το 2013 μιλούσε με ενθουσιασμό για τους αρχαιολογικούς θησαυρούς του Ελληνικού, οι οποίοι εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας όταν το ελληνικό μετατράπηκε σε φιλέτο του real estate.
Η γνωστή εφημερίδα φάνηκε να ταυτίζεται με τον γερμανικό Τύπου, όπως η εφημερίδα FAZ που σημείωνε ότι «τώρα ανθίστανται και οι αρχαιολόγοι που προέρχονται επίσης από τον χώρο της κρατικοδίαιτης γραφειοκρατίας και θέλουν να αξιοποιήσουν τα μέσα που διαθέτουν για να μπλοκάρουν την επένδυση στο Ελληνικό».
Η καταστροφή συνεχίζεται είτε λέγεσαι Ταλιμπάν, Χριστιανός ή Φιλελές. Ο πολιτισμός θα είναι πάντα ένα εμπόδιο στα σχέδιά σου.