Επανέρχεται το πλαίσιο πολιτικής καταστολής μετεμφυλιακών χρόνων
Σε άρθρο του στον εσωτερικό διάλογο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο ίδρυμα, τοποθετείται για τη δίωξη της ΚΝίτισσας στο Κιλκίς και καλεί και τους συναδέλφους του να αντιδράσουν. Παραθέτουμε το κείμενό του:
«Στις 2 Δεκεμβρίου δικάζεται στο Κιλκίς φοιτήτρια του μεταπτυχιακού προγράμματος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου μας. Δικάζεται με βάση το άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα (1951), «Διέγερση σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια».
Το «έγκλημά» της ήταν ότι μοίραζε προκηρύξεις και κουβέντιαζε με μαθητές έξω από σχολική μονάδα (Λύκειο) του Κιλκίς. Η κινητοποίηση αφορούσε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές και ο χώρος της Εκπαίδευσης γενικότερα.
Η δίωξη που της ασκήθηκε εξομοιώνει οποιοδήποτε κάλεσμα σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις (αποχή, διαδήλωση, κατάληψη, διαμαρτυρία) με πρόσκληση σε διάπραξη εγκλήματος ή πλημμελήματος. Ως εκ τούτου, επαναφέρει στο νομικό αλλά κυρίως στο πολιτικό προσκήνιο το πλαίσιο περιορισμού των ελευθεριών και πολιτικής καταστολής που ίσχυσε στη μετεμφυλιακή Ελλάδα.
Η προσπάθεια αναβάθμισης του άρθρου 184 του ΠΚ του 1951 σε εργαλείο καταστολής ενάντια στους λαϊκούς αγώνες και μέσο για τη φαλκίδευση των πολιτικών ελευθεριών διατρέχει ολόκληρη τη διαδρομή του άρθρου αυτού από το 1951 έως σήμερα. Ενίοτε η επίκλησή του υπήρξε πληθωρική, ενίοτε περνούσε στην αφάνεια. Πριν μερικά χρόνια χρησιμοποιήθηκε ενάντια στον αναρχικό χώρο. Πιο πρόσφατα «αξιοποιήθηκε» στις κινητοποιήσεις ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές.
Σήμερα φαίνεται ότι οι συνθήκες έχουν «ωριμάσει» και διαμέσου του άρθρου αυτού επιχειρείται η αναβίωση του νομικού πλαισίου που συνδεόταν με τους εμφυλιακούς νόμους, όπως τον 509/1947. Στην πράξη, το άρθρο έρχεται να πάρει τη θέση του νόμου «Περί αναμοχλεύσεως των παθών» του 1946.
Η άμεση συνέπεια της παραπάνω εξέλιξης είναι η επιστράτευση του παραπάνω άρθρου ενάντια σε δραστηριότητες μελών του ΠΑΜΕ, της ΚΝΕ και του ΚΚΕ.
Ας μη θεωρούμε, δε, καθόλου αφύσικο το γεγονός ότι η ανάσυρση τέτοιου είδους νομικών τερατουργημάτων γίνεται σε καιρούς «αριστερής» διακυβέρνησης. Επιπλέον, να μη θεωρούμε επίσης αφύσικο ότι δεν έχει ποτέ γίνει χρήση του άρθρου αυτού ενάντια σε πολύ γνωστούς κήρυκες μίσους και υποκινητές βίαιων πράξεων ενάντια σε εργαζόμενους, σε μετανάστες, σε πρόσφυγες, σε αλλόθρησκους, σε ομοφυλόφιλους, κήρυκες που πληθωρικά εμφανίζονται σε έντυπα και ηλεκτρονικά – δημόσια – μέσα «ενημέρωσης».
Σε αυτές τις συνθήκες, όπως διαμορφώνονται, θα είχε ιδιαίτερο βάρος μια κινητοποίηση ενάντια στις αντιδημοκρατικές αυτές μεθοδεύσεις με τα μέσα που διαθέτουμε. Μια έκφραση της αντίθεσής μας και της συμπαράστασής μας στη διωκόμενη, έστω μέσα από τον Διάλογο, θα ήταν χρήσιμη. Θα ήταν, επίσης, καλό να εκφράσουν οι συνάδελφοι, ιδιαίτερα της Νομικής Σχολής και των Πολιτικών Επιστημών, την αντίθεσή τους σε αυτή την καταχρηστική επιστράτευση του Ποινικού Κώδικα ενάντια στις ποικιλόμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις/διεκδικήσεις του λαού μας».
από
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
