Σήμερα όποιος διαμαρτύρεται, διαπράττει ανομία και πρέπει να παταχθεί. Του Μανόλη Κωνσταντάκη
Ο Μεσαίωνας θεωρείται και είναι από τις πιο σκοτεινές εποχές της ανθρωπότητας. Προλήψεις, θρησκοληψία, αμορφωσιά, τυρρανία των λίγων δυνα(σ)τών στους πολλούς αδυνάτους. Καταστολή του ελεύθερου πνεύματος, ασυδοσία των αρχών, σκληρές εξοντωτικές ποινές για παραδειγματισμό, κρατική τρομοκρατία για να είναι υποταγμένες οι μάζες, με αντίτιμο ένα κομμάτι ψωμί και αν. Έτσι ο καθένας κοιτούσε τη δουλίτσα του για να κρατήσει το κεφάλι του στους ώμους του. Η οργή βέβαια συσσωρεύονταν και κάπου έπρεπε περιοδικά να στραφεί. Η θρησκεία συνήθως κατάφερνε να την στρέψει στις αμαρτίες των ανθρώπων, έφταιγαν οι ίδιοι για τα δεινά τους. Όταν αποτύγχανε αυτό, έπρεπε να στραφεί κάπου «δημιουργικά» και ελεγχόμενα. Τότε κατασκευάζονταν εξιλαστήρια θύματα, συνήθως η πιο αδύναμη κοινωνική ομάδα ή μειονότητα. Εξιλαστήρια θύματα για να στρέφεται εναντίον τους η οργή της μάζας, αντί να στραφεί εναντίον των τυράννων, πότε οι εβραίοι, πότε κάποιοι αιρετικοί. Κι αν δεν μπορούσαν να υπάρξουν αιρετικοί, τότε έπρεπε να βρεθεί κάποιος εχθρός, στη τελική, οι μάζες πολεμούσαν. Δικό τους το αίμα και τα δάκρυα. Αν ο πόλεμος ήταν νικηφόρος, δοξαζόταν ο ελέω θεού ηγέτης, αν ο πόλεμος χανόταν, τιμωρούνταν ο λαός για τις αμαρτίες του. Ο ηγέτης πάντα σχεδόν ήταν κερδισμένος, εκτός και τον έτρωγε άλλος ηγέτης.
Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας όμως, ότι στο μεσαίωνα, οι άνθρωποι δεν είχαν τα μέσα και την δυνατότητα να αποκτήσουν πρόσβαση σε βιβλία και μόρφωση. Τα βιβλία ήταν σπάνια, ακριβά και συνήθως θρησκευτικού περιεχομένου, δηλαδή σχεδόν άχρηστα.
Μετά ήρθε η Αναγέννηση, η εποχή των εξερευνήσεων, ο Διαφωτισμός, η Αμερικάνικη και Γαλλική Επανάσταση, η Ελληνική Επανάσταση, η βιομηχανική επανάσταση, η αποικιοκρατία, ο ιμπεριαλισμός, δύο παγκόσμιες σφαγές αμέτρητες τοπικές, η εποχή του ατόμου, η ψηφιακή επανάσταση κι εγώ ο μαλάκας που μάταια γράφω όλα αυτά.
Σήμερα λοιπόν, τα βιβλία είναι φτηνά, λίγοι όμως αγοράζουν, λιγότεροι τα διαβάζουν. Σήμερα η μόρφωση είναι υποχρεωτική και υποτίθεται δωρεάν, η πρόσβαση στην πληροφορία πανεύκολη. Σήμερα μπορεί να μορφωθεί όποιος θέλει. Υπάρχουν τρόποι.
Σήμερα οι περισσότεροι κοιτάζουν τη δουλίτσα τους για ένα κομμάτι ψωμί, ψάχνουν ηγέτη να υπηρετήσουν, παραμένουν στις προλήψεις, αταβιστικά θρησκόληπτοι.
Σήμερα ψάχνουν εχθρούς να στραφεί η οργή τους για τα δεινά τους, αίτιους της κακοδαιμονίας τους, εξιλαστήρια θύματα, συνήθως την πιο αδύναμη κοινωνική ομάδα.
Σήμερα οι ηγέτες λένε όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά «ζείτε πάνω από τις δυνατότητες σας».
Σήμερα φταίει ο ξένος που φτωχοποιήθηκες.
Σήμερα οι ροπαλοφόροι κτηνάνθρωποι της εξουσίας, βαράνε στο σωρό γιατί «χούντα έχουμε εδώ» και θα κάνουμε ό,τι γουστάρουμε.
Σήμερα ξεβρακώνουν ανθρώπους στο δρόμο και βαράνε στο ψαχνό.
Σήμερα η πλειοψηφία τα έχει όλα αυτά γραμμένα στα παπάρια της, είναι Πέμπτη, ο ήλιος λάμπει και ο καθένας κοιτάει τη δουλίτσα του, οι περισσότεροι για ένα κομμάτι ψωμί, οι λίγοι για το παντεσπάνι τους.
Σήμερα δεν έχουμε μεσαίωνα, είμαστε πολιτισμένοι.
Κι όποιος διαμαρτύρεται, διαπράττει ανομία και πρέπει να παταχθεί.
Σήμερα έχουμε εκλεγμένη ακροδεξιά κυβέρνηση. Και θυμάμαι ότι και ο Χίτλερ με εκλογές ανέβηκε στην εξουσία.
Τον στήριξε και η λαϊκή δεξιά.
Σήμερα είναι Πέμπτη κι ο ήλιος λάμπει.
Ας λάμψει για όλους όμως.
Μέχρι τότε;
Δεν κοιτάω τη δουλίτσα μου!