Σημειώσεις πάνω στην Παγκόσμια Συγκυρία και την Επέλαση του Ολοκληρωτισμού από Αναρχική Ομάδα Περάματος
Σημειώσεις πάνω στην Παγκόσμια Συγκυρία και την Επέλαση του Ολοκληρωτισμού
Όταν μας ρημάζετε φύση και ζωή, δε θα σας σώσει καμιά καταστολή…
Ενάμιση χρόνο μετά την πανδημία καταστολής (με την πρόφαση) του κορωνοϊού, και πάνω από 10 χρόνια πια «αγκαλιασμένη» συνεχώς με τις απανωτές λεηλασίες δημόσιου κι ιδιωτικού πλούτου που έφεραν τα μνημόνια με σκοπό τη διάσωση της ελληνικής άρχουσας τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, η ελληνική κοινωνία κοντοστέκεται παραζαλισμένη από κάθε είδους χτυπήματα, χαζεύοντας όσα την καταστρέφουν συθέμελα, να καλπάζουν ισοπεδώνοντας ζωές, σώματα, βουνά, θάλασσες και φύση, στο βωμό μιας κολοσσιαίας ληστείας χωρίς προηγούμενο.
Σε πλανητικό επίπεδο, η εμφάνιση του κορωνοϊού, ήρθε σαν την «τέλεια καταιγίδα» που περίμεναν τα αρπακτικά funds απανταχού της γης, για να εξαπολύσουν όποιο επιθετικό σχέδιο κρυβόταν στα συρτάρια της υπερεθνικής ελίτ εδώ και πολλά χρόνια. Με αιχμή του δόρατος το ανεξέλεγκτο βιοπληροφοριακό-στρατιωτικό σύμπλεγμα των μπιγκ-φαρμα γιγάντιων άυλων εταιρειών του διαδικτύου και με μοχλό τις «οροσειρές από λιμνάζοντα κερδοσκοπικά κεφάλαια» (κατά N. Chomsky), φαντασιώνονται και μετατρέπουν το ίδιο το ανθρώπινο σώμα, σε κάθε λεπτό της καθημερινής μας ύπαρξης, σε ένα ατελείωτο ορυχείο αδιάκοπης εξόρυξης προσωπικών δεδομένων, για αέναη αειφόρο κερδοφορία κι ισχυροποίηση της φονικότερης μεγα-μηχανής που γέννησε ποτέ ο «πολιτισμός» των κυριάρχων από καταβολής κόσμου.
Υπήρχε κι υπάρχει ένας τουλάχιστον ακόμη λόγος για τα αφεντικά του πλανήτη να αρπαχτούν από την εμφάνιση της covid-19: η τετραετία 2017-2021, είδε το ξέσπασμα μερικών πολύ σοβαρών και παρατεταμένων εξεγέρσεων σε μια σειρά από χώρες, όπως σε Χιλή, Γαλλία, Αργεντινή, ΗΠΑ και τώρα, Κολομβία αλλά και πολλές περισσότερες εξεγέρσεις μικρότερης έκτασης, σε άλλες, με πλήθος ομοιοτήτων και διαφορών. Παρά το -δικαιολογημένο- μούδιασμα του κόσμου στο ξέσπασμα της πανδημίας, πράγμα που είχε χαθεί από τη συλλογική μνήμη των τωρινών γενεών, λίγο μετά όλα ξαναρχίζουν από την αρχή παντού.
Κι αν σε πολλές/ούς από μας, βγαίνει αβάσταχτο το βάρος ή το εύρος του πόσα πρέπει να γίνουν, ας μην ξεχνάμε ότι ποτέ πριν οι οριζόντιοι ακηδεμόνευτοι αγώνες δεν είχαν μεγαλύτερη γεωγραφική, αν μη τι άλλο, εξάπλωση από τώρα: από τα βουνά του Μεξικού ως το Κουρδιστάν, κι από τις απεργίες εκατοντάδων χιλιάδων εργατών στην Ινδία, ως τις μάχες σώμα με σώμα της Μιανμάρ. Θα αναρωτηθεί ίσως κάποιος, και πού είναι η Ελλάδα μέσα σ’ όλα αυτά;
Προσπαθώντας, λοιπόν, να περιγράψουμε συνοπτικά λόγω χώρου αλλά ουσιαστικά και με βηματισμό ξεπεράσματος του υπαρκτού: έχει πολλές ιδιαιτερότητες όντως το βαλκανικό μόρφωμα στο οποίο ζούμε. Όπως έχει κι ομοιότητες με την αγαπημένη του φαντασίωση, την Ευρώπη όπου (νομίζουν ότι) ανήκουμε. Στο τώρα: είναι ηλίου φαεινότερο σε όλο και περισσότερους ότι οι μάσκες, οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας όπως και πολλά καινοφανή ή όχι κατασταλτικά, είναι πρόβα για ό,τι ετοιμάζεται από φθινόπωρο ή κι αργότερα, με την πρώτη βολική πρόφαση. Εδώ και σε όλον σχεδόν τον δυτικό κόσμο, το καθεστώς εξαίρεσης, γίνεται ο κανόνας μιας πρώην φιλελέ ολιγαρχίας, παραμερίζοντας συντάγματα και νομοθετικές διατάξεις που εμπόδιζαν έστω κι ελάχιστα τον μασκοφορεμένο ολοκληρωτισμό. Αποτελεί καινοφανές αλλά καθόλου απροσδόκητο για μας γεγονός ότι ενώ ο δυτικότροπος καπιταλισμός επέβαλε το καταναλωτικό και φαντασιακό του πρότυπο σχεδόν παντού, η απανταχού κυρίαρχη τάξη του, κρυφοκοίταζε ζηλότυπα την Κίνα που δυτικοποίησε. Και τώρα επιχειρείται η κινεζοποίηση της Δύσης, όχι πια στο οικονομικό αλλά στο θεσμικό πεδίο απαλλάσσοντας/εξαφανίζοντας σαρωτικά όλα τα εναπομείναντα νομικά φληναφήματα. Εδώ, όπως κι αλλού, η υπερχρέωση ατόμων, εταιριών, ταμείων και κρατών βαθαίνει κι απλώνεται σε χρονικό βάθος πολλών δεκαετιών μπροστά.
Κι ενώ δειλά, περιστασιακά, σκάνε όλο και περισσότεροι CEO’s, τα γνωστά κι ως «golden boys», την «πιθανή πρόβλεψη» για ανάγκη τρίτου και τέταρτου εμβολιασμού, συσκοτίζοντας μια ήδη χαοτική στο φαίνεσθαι για τον απλό άνθρωπο πραγματικότητα αλληλοαναιρούμενων διαγνώσεων, το (πολύ) χοντρό παιχνίδι παίζεται -ως συνήθως- λίγο πιο δίπλα, στο ημίφως: μετράμε κέρδη δισεκατομμυρίων από την παραγωγή εμβολίων για όλο τον πλανήτη. Δισεκατομμύρια επίσης, από τις τρελές κούρσες των μετοχών μπιγκ-φάρμα, από την υπερχρέωση μικρότερων και μεσαίων βιομηχανιών για να ανταποκριθούν στις νέες ανάγκες παραγωγής που επιβλήθηκαν. Τελευταίο αλλά ίσως σημαντικότερο απ’ όλα τ’ άλλα μαζί: το ταχύτατο χτίσιμο μιας ενιαίας πλατφόρμας παράθεσης κάθε είδους στοιχείων και δεδομένων ταυτότητας που περιλαμβάνουν τα πάντα πια για τους υπηκόους του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους των κρατών του πλανήτη. Κι όλα αυτά, εμποτισμένα από τη βιομηχανία συστημάτων ασφαλείας κι ελέγχου που θεριεύει συνεχώς, τουλάχιστον από το χτύπημα στους δίδυμους πύργους και μετά.
Σε ό,τι αφορά το βαλκανικό μαγαζάκι όπου ζούμε: οι ολιγάριθμες φαμίλιες που το κυβερνούν ελέω κληρονομικής διαπλοκής (κρατικοδίαιτες οι περισσότερες) είναι στα καλύτερά τους. Από το ξεκοκάλισμα του σχεδίου Μάρσαλ, στα κατοπινά θαλασσοδάνεια και τις αναρίθμητες χαριστικές διατάξεις με όλες τις κυβερνήσεις ανεξαιρέτως, κι από κει στα πακέτα Ντελόρ μέχρι το ΕΣΠΑ, ο χορός δε σταματά ποτέ. Από κοντά «οι αριστερόστροφοι άγιοι της ανθρώπινης ανάπτυξης» εξαντλούν τις διορθωτικές πιρουέτες τους σε επιδοματικά μερεμέτια και κοκαλάκια για την πλέμπα.
Δεν υπάρχει τίποτε καλό να περιμένουμε απ’ όλους τους! Είχαμε κι έχουμε πολύπλευρο πόλεμο, σε κάθε σπιθαμή ζωής, γης και καθημερινότητας. Όπου επεκτείνεται το δολοφονικό καρκίνωμα της νεοφιλελεύθερης επίθεσης, θα συναντά νέους υποτακτικούς, πρόθυμους να σκύψουν το κεφάλι με αντάλλαγμα δουλίτσες, διορισμούς κι αποχαύνωση. Αλλά άλλο τόσο θα συναντά και τους εχθρούς του, σε κάθε κοινότητα εδαφική ή όποιου άλλου είδους φέρνει τους ανθρώπους μαζί αδιαμεσολάβητα, με οριζόντιες δομές και πρωτοβουλίες που ξεπερνούν το υπάρχον, ψάχνοντας ψηλαφιστά και χτίζοντας το καινούριο. Τίποτε δεν τελειώνει, τίποτε δεν έχει κριθεί για πάντα. Ενάντια σε κάθε συγκεντρωτισμό πλούτου, δύναμης, αρμοδιοτήτων κι ιεραρχικών δομών! Πέρα και πάνω από τις θρησκευτικού τύπου συλλογικές αυταπάτες όλων των ειδών. Καμία απαγόρευση δεν είναι στο απυρόβλητο. Αυτοοργάνωση παντού από τα κάτω. Βήματα πίσω μόνο στο τάνγκο!
Αναρχική Ομάδα Περάματος
ΠΗΓΗ: athens.indymedia.org
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
