Σουδάν: Πίσω Από στη σφαγή στο Χαρτούμ
Τον Δεκέμβριο του 2018, μαζικές διαμαρτυρίες και αναταραχές που διοργανώθηκαν από οργανώσεις εργατών και επιτροπών γειτονιάς σε όλο το Σουδάν ανέτρεψαν τον δικτάτορα Omar Al-Bashir. Αξιοποιώντας την αρχαία Νουβιακή εικονογραφία και μυθολογία, καθώς και τα σύγχρονα συνθήματα και τακτικές, οι επαναστάτες εξέφρασαν ποικιλόμορφο κύμα οργής στις προσπάθειές τους να ξεφύγουν από τις εθνοτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις των τελευταίων δύο δεκαετιών. Μετά την απομάκρυνση Al-Bashir από τη θέση του οι ταραχές συνεχίστηκαν, οι αποκλεισμοί και οι διαμαρτυρίες κατά του Μεταβατικού Στρατιωτικού Συμβουλίου που πήρε τον έλεγχο της κυβέρνησης, υποσχόμενο να συντονίσει τις εκλογές το 2020. Στις αρχές του 2019, παραστρατιωτικές ομάδες που συνδέονται με το Συμβούλιο άρχισαν να πραγματοποιούν σκληρές επιθέσεις στις φοιτητικές διαμαρτυρίες στο Χαρτούμ, με αποκορύφωμα τη σφαγή στις 3 Ιουνίου όταν κατέστειλαν άγρια την κατάληψη της πλατείας Αλ Κιάντα. Σε απάντηση, μια γενική απεργία καθήλωσε μεγάλο μέρος του Σουδάν από τις 9 έως τις 11 Ιουνίου. Ορισμένοι επαναστάτες έχουν δεσμευτεί να συνεχίσουν τον αγώνα τους από το να κρύβονται παρά τη βία από αυτές τις νομαδικές παραστρατιωτικές ομάδες.
Σε όλο τον κόσμο σήμερα, βλέπουμε τις ίδιες τριμερείς συγκρούσεις. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό παίρνει τη μορφή ανταγωνισμού μεταξύ κεντρώων όπως Emmanuel Macron και η Hilary Clinton, ακροδεξιούς δημαγωγούς όπως η Marine Le Pen και ο Donald Trump και τα κοινωνικά κινήματα για απελευθέρωση. Στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, αυτό συχνά εκδηλώνεται ως αγώνας ανάμεσα σε δικτάτορες όπως ο Bashar al-Assad και ο Abdel Fattah el-Sisi, μαχητικές ισλαμιστικές ομάδες και τα κοινωνικά κινήματα που επιδιώκουν τη δημοκρατία και την ισότητα. Βλέπουμε τον δικό μας αγώνα στα κοινωνικά κινήματα στο Σουδάν· πρέπει να μάθουν όσα μπορούν περισσότερα για τους αντιπάλους τους οποίους αντιμετωπίζουν και τις διαδικασίες που τους δημιούργησαν. Πολλοί πιστεύουν ότι οι κυβερνήσεις της Σαουδικής Αραβίας, της Αιγύπτου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων εμπλέκονται στην ενθάρρυνση του αιματοκυλίσματος με το οποίο οι σημερινοί ηγέτες του Σουδάν επιδίωξαν να τερματίσουν το κοινωνικό κίνημα που ανέτρεψε τον Al-Bashir και κατέλαβε την πλατεία Αλ Κιάντα. Αυτό τονίζει τα παγκόσμια στάδια της σύγκρουσης. Εάν οι διαδηλωτές συντριφθούν στο Σουδάν, το χτύπημα αυτό θα ακουστεί σε όλη την Μέση Ανατολή και τον κόσμο· αν επιβιώσουν και επιμείνουν, θα δώσουν ελπίδα σε πολλά άλλα εκατομμύρια.
Το ακόλουθο κείμενο, μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από το σουδανέζικο-γαλλικό σχήμα Sudfa, διερευνά την προέλευση των Janjaweeds, της παραστρατιωτικής δύναμης πίσω από τη σφαγή της 3ης Ιουνίου. Στη διαδικασία αυτή, προσφέρει μια ανατριχιαστική ματιά στο πώς τα συνοριακά καθεστώτα που βιώνουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργούν από την άλλη πλευρά του παγκόσμιου μηχανισμού καταστολής, στις ζώνες που έχουν καθοριστεί για την εξόρυξη πόρων και τον περιορισμό του λεγόμενου πλεονάζοντος πληθυσμού. Παρέχει επίσης μια εικόνα για τις συνθήκες που παράγουν το είδος των μισθοφόρων που μπορούν να σφαγιάσουν τα κοινωνικά κινήματα· αν δεν ανταποκριθούμε στις ανάγκες των απογοητευμένων και απελπισμένων πληθυσμών που εκτοπίζονται από τον πόλεμο και τη νεοφιλελεύθερη ανάπτυξη, οι εθνικιστές και άλλοι απολυτάρχες θα τους εκμεταλλευτούν για να προωθήσουν τα δικές τους σχέδια.
Οι Janjaweeds στην Εξουσία
Ποιοι είναι οι Janjaweeds;
Janjaweeds σημαίνει ουσιαστικά «έφιπποι άνδρες με όπλα». Η φράση αυτή εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1980, όταν οι παναραβιστές αντάρτες, που εκδιώχθηκαν από το Τσαντ από δυνάμεις που υποστήριζαν οι ΗΠΑ και η Γαλλία, κατέφυγαν στο δυτικό Σουδάν για να ανοικοδομήσουν το κίνημά τους και να συνεχίσουν την δημιουργία ενός παναραβικού κινήματος στην περιοχή. Το 2003, στις αρχές του πολέμου στο Νταρφούρ, όταν ο Σουδανικός Απελευθερωτικός Στρατός (SLA) προέλαυσε σε αρκετές πόλεις προκαλώντας μαζικές διεθνοτικές εξεγέρσεις εναντίον των δυνάμεων ασφαλείας, η κυβέρνηση του Omar Al-Bashir ζήτησε από αυτές τις αραβικές φυλές να σταματήσουν την προέλαση των ανταρτών. Για το σκοπό αυτό, εξόπλισε ομάδες ανδρών από αυτές τις φυλές για να ελέγξουν την περιοχή και να πολεμήσουν τις δυνάμεις των ανταρτών.
Οι janjaweeds προέρχονται από αραβικές φυλές· πολλοί προέρχονται εκτός Σουδάν, κυρίως από το Τσαντ, το Νίγηρα και το Μάλι. Ένα πρόσφατο βίντεο δείχνει ότι ένας από τους συμμετέχοντες είπε ότι αρχικά ήρθε από το Τσαντ, πήγε να πολεμήσει στον πόλεμο στην Υεμένη και τώρα βρίσκεται στο Χαρτούμ για να «ελευθερώσει» την πρωτεύουσα. Διάφορες μαρτυρίες από τους επιζώντες της σφαγής το επιβεβαιώνουν.
Οι Σουδανοί εξακολουθούν να τους αποκαλούν «janjaweeds», αν και αυτό το όνομα δεν αναγνωρίζεται από την κυβέρνηση. Το επίσημο όνομά τους είναι «Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης» (RSF ή Δυνάμεις Ταχείας Βοήθειας).
Σήμερα, η κυβέρνηση αρνείται να παραδεχτεί ότι εμπλέκεται στην στη δημιουργία του RSF. Εντούτοις, μετά το 2008, παραδέχτηκε τη χρησιμοποίηση του RSF στην «ειρήνευση» της περιοχής του Νταρφούρ, προκειμένου να «σταματήσει το χάος, να προστατεύσει τους ανθρώπους και να προστατεύσει του θεσμούς». Το 2014, σε μια κυβερνητική προσπάθεια ενοποιήσης αυτών των δυνάμεων, συνδέθηκαν με την πανίσχυρη NISS (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών και Ασφάλειας). Έτσι, είναι επίσημα μια ευέλικτη παραστρατιωτική πολιτοφυλακή, που συνδέεται με την Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας.
Η πολιτοφυλακή αυτή, που κατά κύριο λόγο προέρχεται από αγροτικές περιοχές στα δυτικά του Σουδάν, έχει ισχυρούς δεσμούς με το Τσαντ και τη σουδανική κυβέρνηση. Για παράδειγμα, ο πρόεδρος του Τσαντ, Idriss Déby, παντρεύτηκε την κόρη του Musa Hilal, αρχηγού των Janjaweeds κατά τη γενοκτονία του Νταρφούρ στη δεκαετία του 2000.
Ο Musa Hilal διοικούσε την Ταξιαρχία της Υπηρεσίας Πληροφοριών Συνόρων στα βόρεια του Νταρφούρ, η οποία είναι μια ειδική δύναμη των Janjaweeds που κινητοποιήθηκε στα σύνορα. Το 2008, ήταν επίσης υπουργός των Ομοσπονδιακών Υποθέσεων του Σουδάν. Είναι το σύμβολο των θηριωδιών που διαπράττονται στο Νταρφούρ και αναζητείται για τα εγκλήματά του από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Οι δυνάμεις αυτές ήταν γνωστές ότι ήταν «έτοιμες, γρήγορες, βάναυσες».
Ο Ali Osman Taha ήταν αντιπρόεδρος του Σουδάν από το 2005 έως το 2013. Διόρισε τον Musa Hilal ως επικεφαλής των δυνάμεων των Janjaweed, για την στρατολόγηση και την διοίκηση τους.
Οι Janjaweeds προέρχονται από τις αραβικές φυλές της περιοχής. για παράδειγμα, ο Musa Hilal προέρχεται από τη φυλή Baggara (μια αραβική φυλή που εκτρέφει τις αγελάδες, εξ ου και το όνομά τους). Ο Hamedti, μέλος του Μεταβατικού Στρατιωτικού Συμβουλίου που είναι επιφορτισμένος με την εποπτεία νέων εκλογών, προέρχεται από την Al-Abala, μια άλλη αραβική φυλή που εκτρέφει καμήλες. Αρχικά, οι Janjaweeds δημιουργήθηκαν στην Αλ-Μιστεριχα, μια πόλη που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του Νταρφούρ.
Ενώ ήταν διοικητής του στρατού στο Νταρφούρ στα Όρη Μαρά, ο Burhan, ο σημερινός επικεφαλής του Μεταβατικού Στρατιωτικού Συμβουλίου, είπε: «Είμαι ο Θεός των Φουρ (ΣτΜ: η μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα στο Νραφούρ), έχω δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω τους».
Από το 2003, οι Janjaweeds σκοτώνουν και λεηλατούν. Δεν υπάρχει ακριβής αριθμός, αλλά σύμφωνα με τον ΟΗΕ ο Omar Al-Bashir είναι υπεύθυνος για το θάνατο μισού εκατομμυρίου ανθρώπων. Οι πραγματικοί αριθμοί μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτεροι. Άλλες πηγές μιλούν για τρία εκατομμύρια εκτοπισμένους και αμέτρητους τραυματίες.
Οι Janjaweeds έχουν χρησιμοποιήσει το βιασμό ως όπλο πολέμου, με συστηματικές επιθέσεις σε γυναίκες κατά τις επιδρομές τους στα χωριά. Καίνε όλα τα σπίτια και τα αγροκτήματα, σκοτώνουν τους άνδρες και τα παιδιά. Ο τρόπος δράσης τους είναι γνωστός σε όλους: φτάνουν με άλογα ή με αυτοκίνητα και ισοπεδώνουν το χωριό μέσα σε λίγες ώρες, με στρατιωτικά αεροπλάνα και ελικόπτερα να επιβλέπουν τη δράση τους. Κατά τη διάρκεια αυτών των επιθέσεων, κάποιοι από τους επιζώντες κατορθώνουν να διαφύγουν, για παράδειγμα ακολουθώντας ρυάκια και με το να κρύβονται σε κοντινούς καταυλισμούς. Συχνά συλλαμβάνονται ξανά από ομάδες που περιμένουν ακόμα έξω από τα χωριά. Οι εκτοπισμένοι καταλήγουν σε καταυλισμούς σε ολόκληρη τη χώρα και σε τεράστιες παραγκουπόλεις γύρω από τις πόλεις, όπου οι Υπηρεσίες Ασφαλείας και οι Janjaweeds συνεχίζουν να τους βασανίζουν.
Τα κυριότερα θύματα των Janjaweeds είναι οι Φούρ, καθώς και οι Μασαλίτ, οι Ζαγχάβα και άλλες φυλές με σκουρόχρωμο δέρμα που χαρακτηρίζονται «αφρικανικές» ή «μη αραβικές», των οποίων οι πληθυσμοί έχουν αποδεκατιστεί και εκτοπιστεί. Οι Janjaweeds κατηγορήθηκαν για γενοκτονία εναντίον αυτών των πληθυσμών.
Πως χρηματοδοτούνται οι Janjaweeds;
Αρχικά, το εισόδημά τους λέγεται ότι είχε τη μορφή άμεσης μισθοδοσίας από την κυβέρνηση. Ο Ali Osman Taha είπε κάποια στιγμή ότι διέθεσε μέρος του κρατικού προϋπολογισμού για τον RSF.
Μαζί με άλλους ισχυρούς κυβερνητικούς αξιωματούχους, οι Ali Osman Taha, Ahmed Harun και Khalifa Kushayb (στις περιοχές του Όρους Αλ Νούμπα και του Γαλάζιου Νείλου) είναι οι τρεις βασικές φιγούρες πίσω από τη χρηματοδότηση αυτών των δυνάμεων. Ο RSF εξαρτώνταν οικονομικά και υλικοτεχνικά από την κυβέρνηση.
Ο Ahmed Harun, σημερινός δήμαρχος του Αλ Ομπέιντ και πρώην υπουργός Εσωτερικών, βοήθησε στη χρηματοδότηση των Janjaweeds. Από τον Δεκέμβριο του 2018, έχει απειλήσει τους διαδηλωτές λέγοντάς τους πως ο RSF είναι ισχυρότερος από αυτούς και υποσχόμενος σκληρή καταστολή. Έχει κατηγορηθεί ότι έδωσε εντολή στις πολιτοφυλακές να σκοτώνουν, να βιάζουν και να βασανίζουν πολίτες και πως είναι πίσω από αρκετές επιθέσεις σε χωριά και πόλεις στα δυτικά του Νταρφούρ, κυρίως στις σφαγές των Μασαλίτ. Κατηγορήθηκε επίσης ότι προχώρησε σε αναγκαστικό εκτοπισμός 20.000 ανθρώπων το καλοκαίρι του 2003 και πως είπε πως «όλα τα παιδιά των Φούρ ήταν αντάρτες… όλος ο πληθυσμός των Φούρ είναι λεία για το Janjaweed».
Ένα από τα συνθήματα των πρόσφατων διαδηλώσεων λέει: «Ali Osman, δειλέ! Nafi Ali Nafi, άχρηστε». Οι διαδηλωτές αντιμετωπίζουν αυτούς που καθοδηγούν και χρηματοδοτούν τους Janjaweeds ως παραβάτες που πρέπει να ανατραπούν όπως ο Al-Bashir.
Μετά το 2010, όταν τα μέτρα λιτότητας μείωσαν δραστικά τις δημόσιες δαπάνες και τους πόρους, οι Janjaweeds ανακάλυψαν άλλες πηγές εισοδήματος, όπως τα ορυχεία χρυσού στην περιοχή του Νταρφούρ γύρω από το Όρος Αμιρ. Απέκτησαν επίσης χρήματα στον πόλεμο του Νταρφούρ: για παράδειγμα, στις επιθέσεις εναντίον τhw Ταβιλά, της Κόρμα και του Κουτούμ, έκλεψαν χρήματα και αγαθά καθώς και τα ζώα και τις συγκομιδές των πλουσιότερων κατοίκων. Επιτέθηκαν σε στόχους για οικονομικούς λόγους όπως και για την πραγματοποίηση εθνοκάθαρσης: συγκεκριμένοι πληθυσμοί των Φουρ με γη και ζώα ήταν εύκολοι και κερδοφόροι στόχοι.
Οι Janjaweeds έγειραν αξιώσεις σε εκτάσεις και σπίτια, εποικώντας και καταλαμβάνοντας τις περιοχές που άδειαζαν. Οι ηγέτες των επαναστατικών κινημάτων (όπως ο SLA) αγωνίζονται για να εκδιώξουν εκείνους που εγκαταστάθηκαν στα σπίτια των σφαγμένων και εκτοπισμένων φυλών. Καταγγέλλουν την εθνοτική αντικατάσταση (αραβικές φυλές που αντικαθιστούν τις φυλές των Φουρ και των Μασαλίτ), η οποία έχει εμποδίσει την επιστροφή μη-αραβικών σουδανικών φυλών και δημιουργεί μια μακροπρόθεσμη φιλοκυβερνητική προκατάληψη στην περιοχή.
Μεταμφιεσμένοι με το όνομα RSF και αναγνωρισμένοι ως παραστρατιωτική δύναμη, οι Janjaweeds κέρδισαν οικονομικά επίσης από τον πόλεμο στην Υεμένη. Η Σαουδική Αραβία πίεσε την κυβέρνηση του Σουδάν να στείλει στρατεύματα στην Υεμένη για να συμμετάσχει στον πόλεμο. Τα δυνάμεις των Janjaweed αναπτύχθηκαν στη συνέχεια στην Υεμένη και πήραν χρήματα και όπλα από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία. Χάρη στη στρατιωτική συμμετοχή τους στη σύγκρουση από το 2016, η επιρροή και η εξουσία τους στο Σουδάν έχουν αυξηθεί σημαντικά. Έχουν οργανωθεί καλύτερα και έχουν ενταχθεί πολλοί νέοι, ιδίως νέοι από αραβικές φυλές.
Η πολιτοφυλακή είναι ικανή να στρατολογεί χάρη σε διάφορους παράγοντες, αλλά κυρίως επειδή οι μισθοί είναι σχετικά υψηλοί και μπορούν να προσφέρουν ένα πολύ αναγκαίο εισόδημα σε φτωχές οικογένειες. Στρατολογούν μεγάλο αριθμό παιδιών στρατιωτών, πείθοντας τις οικογένειες τους με τρόπο αυτό.
Έτσι, η κυβέρνηση ξεκίνησε μια προσπάθεια να αλλάξει την εικόνα του RSF στα μέσα ενημέρωσης. Διόρισαν εκπρόσωπο και προσπάθησαν να παρουσιάσουν αυτές τις δυνάμεις ως τακτική εθνική ένοπλη δύναμη. Για το σκοπό αυτό, οι Janjaweeds εγκαταστάθηκαν σε στρατώνες και στρατόπεδα στις μεγάλες πόλεις με τους στρατιώτες του στρατού, για παράδειγμα στη Νιάλα, το Αλ Φασίρ και το Ζαλινγκέι. Κατά την επιστροφή τους από την Υεμένη, μέλη του RSF δήλωσαν ότι περίπου το 40% των σουδανικών στρατευμάτων αποτελούνταν από παιδιά. Συχνά συμμετέχουν σε εξάμηνες αποστολές, μετά τις οποίες οι άνδρες επιστρέφουν στο Σουδάν και συμμετέχουν σε κυβερνητικές αποστολές. Τα παιδιά δεν λαμβάνουν σχεδόν καμία εκπαίδευση (περίπου ενάμιση μήνα βασικής φυσικής αγωγής και εκπαίδευσης στα όπλα) προτού σταλούν στην πρώτη γραμμή της Υεμένης για να χρησιμεύσουν ως ανθρώπινες ασπίδες. Ο RSF ευθύνεται για τις σφαγές του πληθυσμού των Χούθι στην Υεμένη, συμπεριλαμβανομένων των αυθαίρετων δολοφονιών αμάχων και παιδιών.
Αν και ο RSF αποτελείται από πολλές αραβικές κοινότητες, υπάρχει μια εσωτερική ιεραρχία. Κυριαρχούνται από τη φυλή Ριζαϊγκάτ. Εκείνοι που δεν προέρχονται από αυτή τη φυλή αποστέλλονται πρώτα στις αποστολές προς την Υεμένη και λαμβάνουν τις χαμηλότερες θέσεις, σύμφωνα με τη ρατσιστική ιεραρχία που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση. Ένας μεγάλος αριθμός αρχηγών της RSF είναι από την Ριζαϊγκάτ.
Ο Mohammed Hamdan Dogolo, γνωστός ως «Hemedti», στρατολογήθηκε από τη σουδανική κυβέρνηση για να διευθύνει τις επιχειρήσεις στη ζώνη της Νιάλα· οι άνδρες του, από την αραβική φυλή Ριζαϊγκάτ, εξοπλίστηκαν από τον Omar Al-Bashir. Πήρε την ηγεσία μετά το 2013. Θεωρώντας πως ο Musa Hilal απαιτούσε υπερβολική ανεξαρτησία, το καθεστώς του Al-Bashir τον αντικατέστησε με τον Hemedti.
Τα ρωσικά και βελγικά όπλα που δίνονται στην κυβέρνηση ανακατανέμονται στις πολιτοφυλακές. Αρκετές δεκάδες κινεζικά άρματα και βομβαρδιστικά έχουν έρθει στο Σουδάν μετά το 2004. Η Κίνα έχει χτίσει εργοστάσια όπλων για τη σουδανική κυβέρνηση γύρω από την πρωτεύουσα Χαρτούμ. Το εργοστάσιο αυτό παρήγαγε την πλειοψηφία των σφαιρών και πυρομαχικών που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο του Νταρφούρ και σήμερα στην καταστολή των διαδηλωτών. Η Κίνα είναι πλέον ο κύριος πωλητής όπλων στο Σουδάν, παρέχοντας την πλειοψηφία των αρμάτων, των αεροπλάνων και των φορτηγών. Αυτά τα φορτηγά χρησιμοποιήθηκαν για να μεταφέρουν τους κατοίκους του Γουάντι Σαλέχ στο Νταρφούρ, όπου στη συνέχεια εκτελέστηκαν.
Στο Νταρφούρ, οι Janjaweeds έχουν περικυκλώσει τoυς καταυλισμούς προσφύγων. Έχουν βιάσει γυναίκες που βγήκαν από το στρατόπεδο, κυρίως γυναίκες που έψαχναν ξύλα· συλλαμβάνουν τους άνδρες που μπαίνουν ή βγαίνουν από τα στρατόπεδα και τις πόλεις για να τους ανακαλύψουν ή να τους απειλήσουν. Δρώντας ως κομάντο, εισβάλουν επίσης στα στρατόπεδα, όπως το στρατόπεδο Κάλμα δίπλα στη Νιάλα, ή το στρατόπεδο Ζαμ-Ζαμ δίπλα στο Αλ Φασίρ, αναζητώντας άντρες ή όπλα, σπέρνοντας το τρόμο στη διάρκεια των επιδρομών τους. Κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων που πραγματοποίησαν οι εκτοπισμένοι, έχουν σκοτώσει δεκάδες ανθρώπους και συνέλαβαν εκατοντάδες ακόμη. Κάποιοι κάτοικοι εξαφανίστηκαν τη νύχτα, μεταφέρθηκαν στη φυλακή με τη συνενοχή των Υπηρεσιών Ασφαλείας.
Έχουν επίσης επιτεθεί σε χωριά γύρω από τις μεγάλες πόλεις όπως στο Αλ Φασίρ, που φτάνουν με Land Cruiser και φορούν καφέ στολές σαν τα μέλη του NISS και τουρμπάνια που κρύβουν τα πρόσωπά τους. Είναι γνωστό ότι διέπραξαν μαζικούς βιασμούς γυναικών το 2014 και το 2015 στην Τάμπι και το Γκόλο στο Νταρφούρ, πριν δολοφονήσουν τα θύματα και τα εγκατέλειψαν σε μαζικούς τάφους. Έκαψαν χιλιάδες χωριά· ο ΟΗΕ μιλά για 3000 χωριά που «σβήστηκαν από το χάρτη», αν και οι αριθμοί είναι σίγουρα μεγαλύτεροι.
Μια άλλη από τις πηγές εισοδήματός τους είναι η απάτη και ο εκβιασμός, συμπεριλαμβανομένων των φόρων που απαιτούν για τα οχήματα και τις συνοδείες των εκτοπισμένων στη διαδρομή μεταξύ Αλ Φασίρ και Χαρτούμ. Αν τα οχήματα ή οι συνοδείες αρνούνται να πληρώσουν, ομάδες τους επιτίθονται και κλέβουν τα προϊόντα και τις αποστολές στα φορτηγά. Δεδομένου ότι αυτή είναι η μόνη διαδρομή που συνδέει τη Δύση με την πρωτεύουσα, οι οδηγοί δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να συμμορφωθούν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της έχουν συνάψει πολλές συμφωνίες εταιρικής σχέσης με το Σουδάν, συγκεκριμένα τη συμφωνία που ονομάζεται «Khartoum process» το 2014, ενισχυμένη με μια νέα συμφωνία το 2015. Στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης του Σουδάν μετά την απόσπαση του Νότιου Σουδάν και την απώλεια σημαντικών εσόδων από το πετρέλαιο, οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες βοηθούν στη φύλαξη των συνόρων, ένα μεγάλο όφελος για το καθεστώς του Χαρτούμ. Ο εξοπλισμός και τα έσοδα που κατασχέθηκαν στα σύνορα προορίζονται για την αστυνομία και παραλαμβάνονται από τους Janjaweeds, οι οποίοι ελέγχουν επίσης τα σύνορα με τη Λιβύη. Ο Hamedti δήλωσε ήδη αρκετές φορές ότι απλά εφάρμοζε την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης «κατά της εμπορίας ανθρώπων», ωθώντας έτσι την ΕΕ να «αποζημειώσει τις προσπάθειές του» διαθέτοντας του ακόμη περισσότερους πόρους.
Ακόμη και αν η ΕΕ αρνείται την άμεση υποστήριξη των πολιτοφυλακών, αρκετές αναφορές, όπως η στα αγγλικά του Suliman Baldo, «Έλεγχος των συνόρων από την κόλαση», δείχνουν ότι υλικό ηλεκτρονικών υπολογιστών, οχήματα και άλλος εξοπλισμός που παρέχει η ΕΕ αποκτάται από τον RSF σε συνεργασία με την αστυνομία και τις Υπηρεσίες Ασφαλείας. Η ΕΕ βασίζεται στην αστυνομία του Σουδάν για την ενίσχυση των συνόρων στην Ανατολή και το Βορρά και για τη ρύθμιση της διέλευσης των Σουδανών μεταναστών αλλά εκείνων από την Ερυθραία, την Αιθιοπία και πολλών άλλων ανθρώπων. Το 2015, η Διάσκεψη Κορυφής στη Βαλέτα συνέχισε αυτή τη διαδικασία, ζητώντας σχέδια για την «πρόληψη της παράτυπης μετανάστευσης» και της «διακίνησης ανθρώπων». Ο RSF είναι η βασική δύναμη που δραστηριοποιείται στα σύνορα, τον οποίο χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για την υλοποίηση των πολιτικών στόχων της ΕΕ, πραγματοποιώντας πράξεις τρομοκρατίας και χάους κατά του πληθυσμού και των μεταναστών. Έτσι, οι Janjaweeds βρίσκουν έναν ειδικό προϋπολογισμό, ο οποίος ενισχύει τη δύναμή τους.
Οι Janjaweeds και η χειραγώγηση των εθνοτικών συγκρούσεων στο πόλεμο
Ανάλογα με τη περίσταση, οι Janjaweeds έχουν σταλεί σε ολόκληρη τη χώρα ως κινητή δύναμη, κυρίως στις περιοχές του Γαλάζιου Νείλου, του του Όρους Αλ Νούμπα και του Κορντόφαν, όπου τρομοκρατούσαν πολίτες και πραγματοποιούσαν λεηλασίες, βιασμούς, σφαγές και καταστολή. Στο Νταμαζίν το 2013 και στην Κασάλα το 2018, όλοι οι πολίτες αυτών των περιφερειών κατηγορήθηκαν λόγω της εθνικής καταγωγής τους για υποστήριξη ή συμμετοχή σε ανταρτικές δυνάμεις, όπως ο SLA (Σουδανικός Απελευθερωτικός Στρατός), το SPLM (Σουδανικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κίνημα), ή το JEM (Κίνημα Δικαιοσύνης και Ισότητας), ανάλογα με την περιφέρεια. Για παράδειγμα, οι κάτοικοι του Μπλε Νείλου κατηγορούνται ότι ανήκουν στο SPLM επειδή ο αρχηγός του SPLM Malik Agar προέρχεται από την περιοχή αυτή.
Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε τους Janjaweeds για να ενισχύσει τη διαίρεση μεταξύ των λεγόμενων «αραβικών» φυλών και των αποκαλούμενων «αφρικανικών» φυλών, μια διάκριση που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980 σε τοπικές συγκρούσεις μεταξύ αγροτών και νομάδων. Αυτή η εθνοτική διαίρεση έχει χειραγωγηθεί πολιτικά από την κυβέρνηση για να νομιμοποιήσει και να ενισχύσει την εξουσία της.
Η Σφαγή στο Χαρτούμ
Η κινητοποίηση του Δεκεμβρίου του 2018, η οποία οδήγησε στην πτώση του Al-Bashir, ήταν η πρώτη φορά που οι δυνάμεις του RSF μπήκαν σε μεγάλο αριθμό στο Χαρτούμ για να καταστείλουν τις διαδηλώσεις και την κατάληψη της Πλατείας Αλ Κιάντα. Ο αρχηγός του RSF, Hemedti, ονομάστηκε Αντιπρόεδρος του Στρατιωτικού Συμβουλίου, υπό την προεδρία του Burhan.
Αρχικά ήταν μάλλον ήσυχος και ένα τμήμα του σουδανικού λαού ήταν αισιόδοξο λόγω του διορισμού του, δεδομένου ότι δεν ήταν γνωστός εκτός των περιοχών ένοπλων συγκρούσεων. Αλλά μέσα σε λίγες εβδομάδες, αποκαλύφθηκε, διατάζοντας τις δυνάμεις του να τρομοκρατήσουν και να διαλύσουν τους διαδηλωτές στην Πλατεία Αλ Κιάντα με τη βία. Ο Hemedti και οι άνδρες του δεν έχουν καμία σχέση με τη νεολαία των πόλεων, ειδικά με τη μεσοαστική νεολαία του Χαρτούμ· οι περισσότερες από τις δυνάμεις του προέρχονται από αγροτικό περιβάλλον και δίχως ιδιαίτερη πρόσβαση στο σχολείο. Το χάσμα μπορεί να διαπιστωθεί στις πρόσφατες επιθέσεις. Για κάποιους από αυτούς, ήταν η πρώτη φορά που ήρθαν στην πόλη ή είδαν smartphones· υπάρχουν φωτογραφίες τους στην πρωτεύουσα να παίζουν στα παιδικά πάρκα και να χορεύουν και να τραγουδούν στους δρόμους μετά τις σφαγές.
Τον Μάιο, ορισμένες μεμονωμένες ομάδες του RSF επιχείρησαν να εκδιώξουν την πλατεία, αλλά δεν κατάφεραν να περάσουν λόγω των οδοφραγμάτων και της οργάνωσης των διαδηλωτών. Στις 13 Μαΐου, σκότωσαν τέσσερις διαδηλωτές και τραυματίστηκαν περίπου τριάντα με σφαίρες. Οι διαδηλωτές αναγνώρισαν ξεκάθαρα τους επιτιθέμενους ως Janjaweeds. Μετά από αυτά τα γεγονότα, ο Burhan, πρόεδρος του Στρατιωτικού Συμβουλίου, υποσχέθηκε να «αρχίσει έρευνα» για τα μέλη του RSF που ήταν υπεύθυνα για τις δολοφονίες. Ωστόσο, οι δυνάμεις ασφαλείας συνέλαβαν αυθαίρετα έξι στρατιώτες από το Νταρφούρ, απαιτώντας να ομολογήσουν στην κρατική τηλεόραση και τους φυλάκισαν, παρόλο που μερικοί από αυτούς δεν βρίσκονταν κοντά στην επίθεση όταν συνέβη. Πολλοί άνθρωποι καταδίκασαν απερίγραπτα αυτήν την εξαπάτηση στα δίκτυα κοινωνικών μέσων.
Αρκετές άλλες επιθέσεις έγιναν από μέλη του RSF γύρω από τα σημεία εισόδου της πλατείας, ειδικά γύρω στις 25 Μαΐου· σκότωσαν πολλούς ανθρώπους και τραυμάτισαν και συνέλαβαν άλλους. Η κυβέρνηση επισήμως αναγνώρισε αυτές τις επιθέσεις και τις δικαιολόγησε, λέγοντας ότι η περιοχή «Κολούμπια», στην πίσω είσοδο του Πανεπιστημίου του Χαρτούμ, καταλήφθηκε από πόρνες και αντιπροσώπους ναρκωτικών.
Στις 3 Ιουνίου, την 29η ημέρα του Ραμαζανιού, φάλαγγες οχημάτων του RSF εισήλθαν στην πρωτεύουσα με αυτοκίνητα της υπηρεσίας ασφαλείας και απομάκρυναν την μη συνεργάσιμη αστυνομία και στρατό. Αποτελούσαν μια συνοδεία περισσότερων από 10.000 μελών που στάλθηκαν στην πρωτεύουσα από όλες τις περιοχές του Σουδάν.
Άρχισαν να πυροβολούν στο πλήθος γύρω στις 6 πμ, καίγοντας τις σκηνές στην πλατεία και συλλαμβάνοντας τους διαδηλωτές και ρίχνοντας τους σε φορτηγά. Χρησιμοποίησαν τα κτίρια του Πανεπιστημίου του Χαρτούμ και του τζαμιού για να κρατήσουν τους ανθρώπους για τρεις ημέρες, χτυπώντας και βασανίζοντας τους. Κάποιοι πέθαναν εξαιτίας των φρικτών συνθηκών κράτησης. Κάποιοι από τους ανθρώπους που επέζησαν αυτές τις τρεις ημέρες κράτησης έδωσαν ανατριχιαστικές μαρτυρίες για τη μεταχείριση που υπέστησαν.
Πολλοί άλλοι άνθρωποι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν από σφαίρες· το υπουργείο Υγείας αναγνώρισε 61 θανάτους στις 3 Ιουνίου, ενώ αξιόπιστες πηγές αναφέρουν πάνω από 100 θανάτους, συμπεριλαμβανομένων 19 παιδιών. Οι Janjaweeds βίασαν δεκάδες γυναίκες και επιχείρησαν να βιάσουν δεκάδες ακόμα. Τα βίντεο αναρτήθηκαν σε δίκτυα κοινωνικών δικτύων. Μια φωτογραφία κυκλοφόρησε δείχνοντας έναν ένοπλο άνδρα χρησιμοποιώντας το ρόπαλο του για να επιδείξει τα εσώρουχα των γυναικών στις οποίες είχε επιτεθεί, σαν τρόπαια πολέμου.
Σύμφωνα με ανθρώπους στην πλατεία Αλ Κιάντα, κάποια πτώματα κάηκαν εκεί, άλλα ρίχτηκαν στον Νείλο. Στο τέλος της εβδομάδας, τα σώματα ανέβηκαν στην επιφάνεια του νερού και οι διαδηλωτές έκαναν ότι μπορούσαν για να ανακτήσουν τα σώματα και να τα θάψουν. Συνολικά, περισσότεροι από 500 άνθρωποι τραυματίστηκαν μεταξύ των κατοίκων του Ομντουρμαν και του Χαρτούμ, συμπεριλαμβανομένων πολλών ξυλοδαρμένων, τραυματισμένοι από σφαίρες και αφημένοι να πεθάνουν στη μέση του δρόμου. Όσοι προσπάθησαν να τους βοηθήσουν κάτω από το χαλάζι των σφαιρών χτυπήθηκαν επίσης εν ψυχρώ.
Ο RSF μπήκε σε άλλες γειτονιές στο Χαρτούμ και τον Ομντούρμαν, επιτιθέμενος στα τυφλά σε πολίτες. Καταστράφηκαν καταστήματα, φαρμακεία και αυτοκίνητα. Αδέσποτες σφαίρες σκότωσαν μερικούς ανθρώπους στα σπίτια τους.
Εισήλθαν σε νοσοκομεία, χτυπούσαν τους γιατρούς και τους απειλούσαν με θάνατο εάν φρόντιζαν τους διαδηλωτές, βιάζοντας γυναίκες και χτύπησαν τους τραυματίες. Συνέλαβαν την αντιπολίτευση, συμπεριλαμβανομένου του Yasser Saïd Arman, αρχηγού ενός τμήματος του SPLM. Τα μέλη του γραφείου της Σουδανικής Επαγγελματικής Ένωσης κρύβονται από τότε.
Την ημέρα μετά τη σφαγή, το Στρατιωτικό Συμβούλιο ανακοίνωσε την ακύρωση όλων των συμφωνιών και των οφελών από τις διαπραγματεύσεις έως εκείνη τη στιγμή με την Σουδανική Επαγγελματική Ένωση και ανέστειλε όλες τις περαιτέρω διαπραγματεύσεις. Ανακοίνωσε ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν το 2020 – και ήδη γνωρίζουμε τα αποτελέσματα αν ελέγχονται από τους Burhan και Hemedti.
Οι Σουδανοί συνεχίζουν να διαδηλώνουν, κλείνουν διαδρομές και δρόμους, φτιάχνουν οδοφράγματα και καίνε ελαστικά· η πρωτεύουσα είναι η σκηνή ενός εμφυλίου πολέμου.
Μέχρι τις 7 Ιουνίου, ο επίσημος αριθμός είχε φθάσει σε 111 θανάτους και πάνω από 500 τραυματίες. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κανένα φόβο διάψευσης. Ο Hamedti σε ένα γκροτέσκο λόγο στον οποία είπε:
«Οι Ταχείες Δυνάμεις δεν είναι υπεύθυνες για αυτά τα γεγονότα. Ομάδες πολιτών ντυμένες όπως οι Ταχείες Δυνάμεις πήραν τα αυτοκίνητά τους και επιτέθηκαν στους διαδηλωτές. Ορκίζομαι ότι οι δυνάμεις μας δεν έχουν σκοτώσει κανέναν».
Οι Janjaweeds, υπό την επωνυμία Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης, ελέγχουν εφεξής τη χώρα. Είναι μια ισχυρή δύναμη, ανεξέλεγκτη και αιμοδιψής. Μετά από 20 χρόνια, οι Janjaweeds είναι συνηθισμένοι να χρησιμοποιούν βίαιη δύναμη για να σφαγιάσουν μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Αυτή η πολιτοφυλακή χρηματοδοτείται από τις χώρες του Κόλπου και την Ευρωπαϊκή Ένωση και αποτελεί την απειλή ενός επικείμενου εμφυλίου πολέμου στο Σουδάν.
Πηγή: CrimethInc
ΠΗΓΗ:https://www.provo.gr
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
