Οικολογία-Περιβάλλον

Στίς φλόγες πάλι τά Γεράνεια Oρη: “Στρώνεται” ό δρόμος σιγά σιγά γιά τίς ανεμογεννήτριες

Τά στοιχεία καί οί “συμπτώσεις” δέν παραπέμπουν πιά σέ καμμιά συνομωσιολογία.
Πάρνηθα,Κινέτα,Γεράνεια,Ευβοια,Κιθαιρώνας,Kρήτη,Σκόπελος,Αιτωλοακαρνανία,Αχαία.Οί εμπρησμοί είναι ό πιό εύκολος δρόμος γιά νά καμφθούν οί αντιστάσεις τών κατοίκων καί νά βρούν τά αιολικά τέρατα ανενόχλητα τό δρόμο τους πρός τίς κορφές.Τί μιά ή “κολώνα τής δεη”(πού συμβαίνει σίγουρα σέ μερικές πυρκαγιές) τί μιά “ό τρελός τού χωριού”,τίποτα από αυτά δέν μάς πείθουν πιά.
Kάτοικοι τού Λουτρακίου δηλώνουν κατηγορηματικά ότι δέν υπάρχει καμμιά κολώνα τής δεη στό σημείο πού εκδηλώθηκε ή τελευταία πυρκαγιά.
Ειναι πιά εμφανές ότι τά βουνά τής χώρας έχουν μπεί στό στόχαστρο μιάς εμπρηστικής αιολικής δυναστείας.
Η φωτογραφία από τό αρχείο τής ΡΑΕ(ρυθμιστικής αρχής ενέργειας) μπορεί γιά κάποιους νά αποτυπώνει μιά φυσική εξέλιξη τής ανάπτυξης,αλλά γιά τήν ανθρώπινη λογική είναι ένα σόκ καί δέος.
Οί πανέμορφες βουνοκορφές τών Γερανείων (NATURA 2000) είναι στό σχέδιο τής αιολικής βιομηχανίας,θά τό λέμε ξανά καί ξανά ακόμα καί όταν δέν ιδρώνει τό αυτί κανενός.
Καί στην Ευβοια,ή τελευταία φωτιά πού εκδηλώθηκε στόν δήμο Μεσσαπίων,ήταν σέ μιά περιοχή προτεραιότητας γιά δημιουργία αιολικού πάρκου(ΡΑΕ).Τό ίδιο καί ή αρχή τών Γερανείων πάνω από τήν Κινέτα πέρυσι.
Η προχθεσινή πυρκαγιά πού έφτασε στήν θέση Μεγάλη Ράχη(Παλιοβούνα) τών Γερανείων “βολεύει” πάλι τήν βιομηχανία τών ανεμογεννητριών(φωτο).Καί τά ερωτήματα αναπάντητα πάλι,καί οί “συμπτώσεις” πάλι οί ίδιες:
Γιατί τά Γεράνεια όρη (ό τελευταίος καταπράσινος ορεινός όγκος τής Αττικής) αφέθηκαν πάλι στήν τύχη τους τήν χειρότερη μέρα τού καλοκαιριού απο πλευράς ανέμων?
Γιατί δέν σβήστηκε ή φωτιά όταν ακόμη ήταν μικρή καί υπήρχε αρκετός χρόνος?
Πού ήταν τό πυροσβεστικό πού σταθμεύει πάντα κοντά στό σημείο πού εκδηλώθηκε ή πυρκαγιά?
Τά ερωτήματα θα απαντηθούν δυστυχώς όταν τά δάση τών Γερανείων θά αντικατασταθούν μέ ανεμογεννήτριες.
Πέρυσι καί φέτος κάνανε τήν “μισή δουλειά”,τού χρόνου τήν υπόλοιπη.
Τά Γεράνεια άς τά ξεχάσουμε όπως ξεχάσαμε καί τήν Πάρνηθα,άν δέν τά κάψανε όλα φέτος θά τά κάψουν τού χρόνου.Η “κανονικότητα” τής καθημερινότητας επανέρχεται αφήνοντας ξανά πίσω στάχτη καί αποκαίδια από τά σημαντικότερα δάση μας,μέ τό κράτος νά αφήνει πάλι τούς πνεύμονες πρασίνου στό έλεος τών ανεμοκατακτητών καί μέ τόν οικολογικό κόσμο νά στέκεται αμήχανος μπροστά στόν αιολικό αρμαγεδώνα.
Αυτή ή χώρα δέν δίνει καμμιά σημασία πιά στά δάση,παρά μόνο στίς “κατοικημένες περιοχές” τών δελτίων ειδήσεων,λές καί τά βουνά καί τά δάση δέν είναι κατοικημένες περιοχές,δέ είναι σπίτι τόσων πλασμάτων,χώρα ζωντανής χλωρίδας,σπίτι τόσο αληθινό πού μάς εμπνέει μάς ξεκουράζει,μάς ανανεώνει καί αναζωογωνεί.
Η “πρωτοβουλία πολιτών τής κορίνθου ενάντια στίς ανεμογεννήτριες” είχε προειδοποιήσει από τό 2012 γιά τήν εμμονή τών εταιρειών νά κλέψουν τά Γεράνεια γιά τήν “αιολική ανάπτυξη” μά τίποτα δέν έχει γίνει από τότε γιά νά προστατευτεί ό τελευταίος όμορφος γίγαντας τής Αττικής.
Εδώ τό άρθρο:
“H επιχειρούμενη εδώ και μια πενταετία ανάπτυξη ενός βιομηχανικού μοντέλου παραγωγής Αιολικής Ενέργειας,στα καταπράσινα βουνά της χώρας μας,κορυφώνεται με την πραγματοποίηση φαραωνικών σχεδίων,σχεδόν στο σύνολο της περιφέρειας…
Στην ευρύτερη περιοχή των Γερανίων ορέων,πέντε εταιρείες κοινοπραξίες,ελληνικών και ξένων συμφερόντων, έχουν αναπτύξει ένα σχεδιασμό βιομηχανικής κλίμακας παραγωγής Αιολικής Ενέργειας,με τοποθέτηση 65 ανεμογεννητριών κατά μήκος ολόκληρης της οροσειράς.
Το τεράστιο μέγεθος των βιομηχανικών τύπου μονάδων παραγωγής Αιολικής Ενέργειας,καθώς και οι βοηθητικές του έργου υποδομές,δρόμοι μεγάλου πλάτους για τη διακίνηση βαρύ τύπου οχημάτων,τα δίκτυα και πυλώνες υπερυψηλής τάσης για τη μεταφορά του παραγόμενου ρεύματος με τους απαραίτητους υποσταθμούς,μας προϊδεάζουν για τη βιβλική καταστροφή ενός ακόμα ορεινού οικοσυστήματος,μοναδικού και για την ιδιαιτερότητά του να φιλοξενεί τις πλουσιότατες πηγές του ιαματικού και πόσιμου νερού της περιοχής του Λουτρακίου.
Η πρώτη διαφαινόμενη ολοκλήρωση αδειοδότησης,ανήκει στην Μάντζαρης Αιολική Επιδαύρου Ο.Ε, που με τη δημιουργία του πρώτου Αιολικού Πάρκου στην περιοχή Πράθι του Δήμου Λουτρακίου,Μακριά Ράχη και Βράχο Γερανείων,συνολικής ισχύος 27 MW,που εγκαθίσταται στην οριογραμμή του Υδροφόρου ορίζοντα που τροφοδοτεί τό Λουτράκι και Αγ. Θεοδώρους,με ότι καταστροφική συνέπεια συνεπάγεται για την ποιότητα του νερού και για την υγεία των κατοίκων.
Η Μάντζαρης Αιολική Επιδαύρου Ο.Ε όπως και οι περισσότερες Ελληνικές Κοινοπραξίες με ξένους ομίλους (WPDA.E APPLICATION EΠΕ και ΓΚΑΜΕΣΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΛΛΑΣ ΑΕ),παίζουν τον ρόλο του Δούρειου Ίππου, για τη διείσδυση του ξένου κεφαλαίου,στις ζωτικές για την οικονομία πηγές.
Με συμμετοχή των ελληνικών ομίλων συνήθως έως και το 75% αρχικά, μετά τις αδειοδοτήσεις και την εγκατάσταση των δραστηριοτήτων τους συρρικνώνονται έως και το 2%,επιτρέποντας έτσι στο ξένο κεφάλαιο να κυριαρχεί πλήρως.
Οι Ελληνικές εταιρίες,βιτρίνες ενός παγκόσμιου συστήματος κυριαρχίας και εκμετάλλευσης,δεν αρκούνται στα ψίχουλα των επενδύσεων αυτών,που ρίχνουν κάτω απ’ το τραπέζι τά ξένα αφεντικά τους. Εισπράτοντας τον πακτωλό των επιδοτήσεων στον χώρο των ΑΠΕ και ειδικά της Αιολικής,επιδιώκουν τις περισσότερες φορές την διπλή ωφέλεια του ξεπλύματος χρήματος ως όμιλοι πολλαπλών δραστηριοτήτων στο περιβάλλον του ασφαλούς επιδοτούμενου επιχειρηματικού ανταγωνισμού.
Την τελευταία δεκαετία το ελληνικό και ξένο κεφάλαιο, στο χώρο των ΑΠΕ αλλά και ακόμα στο ενεργειακό πεδίο συνολικότερα,έχει βρεί το φυσικότερο και ιδανικότερο σύμμαχό του,που δεν είναι άλλο από το ίδιο το κράτος.

Η ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας),οι αρμόδιοι Υπουργοί και οι πολιτικές των κυβερνήσεων την τελευταία ειδικά δεκαετία,δημιούργησαν το προνομιακό περιβάλλον που επέτρεψε αφ’ ενός την απαξίωση της οιασδήποτε ενεργειακής αυτονομίας των νοικοκυριών,με το θολό τοπίο που δημιούργησε στον τομέα των ΑΠΕ μικρής κλίμακας και αφ’ εταίρου στη χάραξη ενός πολιτικού σχεδιασμού γιγαντιαίας κλίμακας για την ενέργεια, που περιλάμβανε, από την επιχειρούμενη εγκατάσταση Λιθανθρακικών μονάδων,εξαιρετικά ρυπογόνων (Μυτιληναίος, Γερμανική RWE),δεκάδων μονάδων φυσικού αερίου, (ΜΟTOR OIL, ENDESSA,..),την κατασκευή τεραστίων υδατοφραγμάτων (καταστροφή Αχελώου) και τέλος την πριμοδότηση των ΑΠΕ μεγάλης κλίμακας με βαρύ αντίτιμο την καταστροφή της φύσης και των τοπικών κοινωνιών.
Δεν είναι τυχαίος ο διορισμός του Παπακωνσταντίνου ως Μνημονιακού Υπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος, πιστού υπηρέτη των συμφερόντων του ΔΝΤ και της Τρόϊκας που επιταχύνει με τις διαδικασίες express,το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ ,την εκτροπή του Αχελώου,και σειρά Αναπτυξιακών έργων καταστροφικών για την ύπαιθρο.
Στην απόλυτη κυριαρχία της Δικτατορίας των αγορών και του διεθνοποιημένου κεφαλαίου,η πολιτική του κράτους, συνεργεί μαζί με την ιδεολογικοποιημένη προπαγάνδα των τελευταίων τριών δεκαετιών της οικονομεκλατούρας, των οικοπράσινων διαχειριστών της φύσης,της μόδας και του life style της Οικολογίας.
Προπαγάνδα που έπεισε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού της γης,όχι μόνον ότι η σωτηρία του πλανήτη ανήκει στη λογιστική,οικονομοκρατική αντίληψη της φύσης,που την αντικαθιστά με τον όρο «περιβάλλον»,μετρώντας τό «αποτύπωμα» των ανθρώπινων δράσεων ή επιδιώκοντας το «αντιστάθισμα» των ρυπογόνων μας επιλογών,με λιγότερες ρυπογόνες,εγκαθιστώντας στη συνείδηση των ανθρώπων,την καταστροφική αντίληψη τού ανθρωποκεντρισμού με οικολογικό περιτύλιγμα,τόσο για τις ανθρώπινες κοινωνίες όσο και για τα πλανητικά οικοσυστήματα.
Στην εποχή όμως των Αποκαλύψεων, όπου η ομίχλη της τεχνητής ευμάρειας των κοινωνιών της Δύσης διαλύεται,η φιλοσοφία του υλισμού και του Δυισμού,αποκτά την ουσιαστική της διάσταση με την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας κυριαρχίας των αγορών στον Άνθρωπο και τη Φύση.

Αν η οικονομική κρίση αποτέλεσε κι αποτελεί τη μοναδική ευκαιρία ν’ αντιληφθεί η Κοινωνία το εύθραυστο των Κοινωνικών σχέσεων,που απορρυθμισμένες, δεκαετίες τώρα, από τις εξουσιαστικές και κυριαρχικές δομές που διέπουν κάθε πτυχή της ζωής μας,η διαφαινόμενη περιβαλλοντική κρίση που ήδη δοκιμάζει τον πλανήτη,αποτελεί την τελευταία ευκαιρία στο Ανθρώπινο είδος ν’ αντιληφθεί την ματαιότητα του ανθρώπινου εγωισμού,της αντίληψης τής μοναδικότητας και της απομάκρυνσης των ανθρώπινων κοινωνιών από την πραγματική τους φυσική υπόσταση.
Το Παγκόσμιο σύστημα κυριαρχίας και εκμετάλλευσης,έχοντας ως πρωταρχικό στόχο τον απόλυτο έλεγχο της Ενέργειας,της Τροφής και του Νερού,δημιούργησε και συντηρεί ως ισχυρό άλλοθι της σκλαβοποίησης των πληθυσμών,την μελλοντική «Ανάπτυξη».Όρο συνυφασμένο στις ρημαγμένες κοινωνίες,με τη διατήρηση του βιοτικού επιπέδου στό όριο επιβίωσης,αλλά και με την ψευτικη ευημερία των καταναλωτικών προτύπων,που αλλοτριώνουν συστηματικά τις ανθρώπινες σχέσεις.
Η Ανάπτυξη,ισχυρό εργαλείο για την καταλήστευση ανθρώπου και φύσης,στηρίζεται στην ίδια την καθημερινή μας συμβολή,που δεν είναι άλλη από την ανθρώπινη συνήθεια,την εύκολα χειραγωγούμενη αυτή ψυχική μας διάσταση.
Oι σύγχρονες καταναλωτικές Δικτατορίες επιβάλλουν την Ανάπτυξη,προκρίνοντας την κατανάλωση στα όρια της διαστροφής,μεταβάλλοντας τα κοινωνικά αρχέτυπα,με αγοραία πρότυπα,πολιτιστικά σκουπίδια και μηδενικές αξίες. Στο χώρο της σύγχρονης Παγκόσμιας Αντίστασης, η «Απανάπτυξη»,η επιστροφή δηλαδή των κοινωνιών στην οργανική φυσική τους μήτρα,με όρους οριζόντιας διαχείρισης των κοινωνιών,προϋποθέτει την ολιστική αντίληψη της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση,τοποθετώντας τις ανθρώπινες κοινωνίες ως μέρος των φυσικών οικοσυστημάτων,αλληλοσυμπληρωματικές, αλληλοβοηθούμενες και αμοιβαίες και όχι ανταγωνιστικές και κυρίαρχες.
Η Απανάπτυξη, είναι μια διαδικασία επιστροφής στο σύνολο των Κοινωνικών σχέσεων,που προ της «βιομηχανικής επανάστασης» και της παγκόσμιας κυριαρχίας του Αγοραίου Καπιταλισμού ή αλλιώς Δικτατορίας των Αγορών, αποτελούσαν τον συνδετικό κοινωνικό ιστό τον κύρια υπεύθυνο για τη διατήρηση και ύπαρξη των εννοιών της Κοινότητας, της Γειτονιάς, της Συγγένειας.
Η Απανάπτυξη,είναι το όχημα για την απομάκρυνση από το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο οργάνωσης της Κοινωνίας που έθρεψε τον αδηφάγο Καπιταλισμό και γέννησε το Σοσιαλισμό και τα παρακλάδια του, τοποθετώντας ξανά τις ανθρώπινες κοινωνίες στη σφαίρα του φυσικού και οργανικού κόσμου,μέρος του πλανητικού οικοσυστήματος.
Η ανάδειξη του Δημόσιου και του Κοινωνικού την τελευταία δεκαετία,από τα κοινωνικά κινήματα,αποδεικνύει την τελευταία ελπίδα του ανθρώπου σήμερα,να επιστρέψει στην κοινωνική συνοργάνωση του παρελθόντος,που περιελάμβανε πρωτίστως το ισχυρό πνεύμα του Κοινοτισμού και της συλλογικότητας.
Με την οριζόντια διάρθρωση του συνόλου των κοινωνικών λειτουργιών,την εξάλειψη της ιεραρχίας και της κυριαρχίας,την αποαστικοποίηση και τη δημιουργία των μικρών οργανικών κοινοτήτων ζωής,την καταστροφή των Μητροπόλεων και τον επαναορισμό της εργασίας και του παραγόμενου προϊόντος στη βάση του χρήσιμου σκοπού και τέλος με την απελευθερωτική τεχνολογία της Κοινωνικής Οικολογίας,υπάρχει η ελπίδα να συνθέσουμε ένα βιώσιμο στο μέλλον ανθρώπινο κόσμο αρμονικά συνδεδεμένο με την βιόσφαιρα που τον φιλοξενεί.
Η μικρή κλίμακας Αιολική και Ηλιακή Ενέργεια η Τηλεθέρμανση ,τα μικρά υδροηλεκτρικά φράγματα,
η Ολοκληρωμένη διαχείριση των Απορριμάτων,ο Βιολογικός Κύκλος Παραγωγής και η Αναγέννησης της Οργανικής Γεωργίας,η Διατροφική Δημοκρατία,ο ελευθεριακός Κοινοτικός τρόπος ζωής με τις Οικοκοινότητες και τους ελεύθερους κοινωνικούς συνεργατισμούς,τα Αμεσοδημοκρατικά Εγχειρήματα,οι Αυτοδιαχειριζόμενοι Χώροι Παραγωγής καθώς και οι Αυτόνομες και Αυτοκυβερνούμενες πόλεις και χωριά θα συγκλίνουν στην πραγμάτωση των νησίδων ελευθερίας,που σαν την αμοιβάδα θα πολλαπλασιάζονται αδιάκοπα στερώντας ολοένα και περισσότερο το ζωτικό χώρο στις δυνάμεις της Ανελευθερίας και της Παγκόσμιας Κυριαρχίας.”
Για Ελεύθερα ΓΕΡΑΝΕΙΑ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΠΑΡΚΑ