STUDIO new star: Πλήθος κόσμου τίμησε τον Τσε Γκεβάρα στις εκδηλώσεις τιμής για «55 Χρόνια από τη δολοφονία του ΤΣΕ»
Με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου πραγματοποιήθηκε χθες Σάββατο στον «Studio NEW STAR art cinema» η κεντρική εκδήλωση στο πλαίσιο των δεκάδων προβολών και δράσεων που διοργανώνει η New Star, προς τιμήν του κομμουνιστή επαναστάτη Τσε Γκεβάρα, με αφορμή τα 55 χρόνια από τη δολοφονία του.
Παρούσα στην εκδήλωση η κόρη του Τσε, Αλέιδα Γκεβάρα Μαρτς, η οποία βρίσκεται στη χώρα μας και την Παρασκευή παραχώρησε συνέντευξη Τύπου, ενώ νωρίτερα σήμερα συναντήθηκε με τους φίλους τους «Κόκκινου Αερόστατου» και μαθητές Γυμνασίων μέλη της ΚΝΕ.
Το «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, και ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής.
Μεταξύ άλλων, παραβρέθηκε επίσης η πρώην ευρωβουλευτίνα Κωνσταντίνα Κούνεβα.
Ανθρωπος της δράσης και στοχαστής, μας καλεί και σήμερα στην πάλη
Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα βίντεο, με τον Μάνο Λοΐζο να τραγουδάει τον «Τσε».
Αμέσως μετά, τον λόγο πήρε ο πρέσβης της Κούβας στην Ελλάδα, Αραμίς Φουέντε Ερνάντες, ευχαριστώντας τον Βελισσάριο Κοσσυβάκη για τη διοργάνωση και καλωσορίζοντας την Αλέιδα Γκεβάρα Μαρς. Μιλώντας για τον Τσε σημείωσε μεταξύ άλλων ότι αν και η φιγούρα του και το παράδειγμα του είναι πάντα παρόντα, μια μέρα σαν τη σημερινή τον τιμούμε με θερμότητα. Βλέπουμε πιο καθαρά από ποτέ στις σημερινές συνθήκες ότι η γιγάντια φιγούρα του μας καλεί στην πάλη. Υπογράμμισε ότι ο Τσε ανύψωσε τις ιδέες του μαρξισμού – λενινισμού και γι’ αυτό το διεθνιστικό του πνεύμα είναι βαθιά ριζωμένο στον αγώνα των λαών μας ενάντια στις αδικίες που δημιουργεί η ιμπεριαλιστική καταπίεση. Τόνισε δε ότι συγκέντρωνε τις εξαιρετικές ιδιότητες του ανθρώπου της δράσης καθώς κι αυτές ενός στοχαστή, παλεύοντας για τους πιο ταπεινούς, τους πιο υποβαθμισμένους, συνέδεσε την τύχη του με τους φτωχούς και υπερασπιζόμενος αυτές τις ιδέες προσέφερε τη ζωή του στη Βολιβία.
Με τη σειρά της η Αλέιδα Γκεβάρα Μαρτς τόνισε ότι η εγκυρότητα της σκέψης του Τσε αναδεικνύεται περισσότερο στις στιγμές που ζούμε. Μεταφέροντας διαρκώς δικά του λόγια, μίλησε για τις εμπειρίες του από τα ταξίδια του στη Λατινική Αμερική, εκεί όπου η έλλειψη μέσων, οδηγούσε η απώλεια ενός παιδιού να γίνεται… ένα ατύχημα. Ο νεαρός Ερνέστο νιώθοντας αυτά, ενώνεται με τον Φιντέλ και τον Ραούλ στο Μεξικό και γίνεται ένας επαναστάτης που μάχεται για τα πιστεύω του. Καταφέρνει να κάνει πολλούς να περπατήσουν δίπλα του, τον αγαπάει ένας ολόκληρος λαός. Ανησυχεί για τη διαμόρφωση των νέων γενεών και μιλάει συχνά με τους νέους, τονίζοντας: Το να είσαι ουσιαστικά άνθρωπος, να προσεγγίζεις το καλύτερο από τα ανθρώπινα, το να αναπτύξεις στο μέγιστο βαθμό την ευαισθησία, είναι να νιώθεις αγωνία όταν δολοφονείται ένας άνθρωπος σε οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου και να χαίρεσαι όταν υψώνεται μια σημαία ελευθερίας σε οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου… Τίποτα δεν πέφτει από τον ουρανό πρέπει να σφυρηλατήσουμε το μέλλον αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι να παλέψουμε γι’ αυτό. Ολη μας η δράση είναι μια πολεμική κραυγή ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ας προάγουμε την αλληλεγγύη, ας αγωνιστούμε πάντα για τη νίκη.
Ο γιατρός Ηλίας Σιώρας μετέφερε λόγια του Τσε που έχει επιλέξει η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών ως προμετωπίδα στην ιστοσελίδα της, λέγοντας ότι εμείς οι Ελληνες γιατροί εμπνεόμαστε από τον επαναστάτη γιατρό Τσε, όπως και από μορφές όπως τον Πέτρο Κόκκαλη, τον Γρηγόρη Λαμπράκη κι άλλους που προέταξαν το εμείς απέναντι στο εγώ. Μίλησε επίσης για το τεράστια έργο αλληλεγγύης της Κούβας στον τομέα της Ιατρικής ανά τον κόσμο. Αναφέρθηκε στην περιοδεία του Τσε στην Λατινική Αμερική, την προσπάθειά του να φτάσει στο γκέτο των λεπρών. Μετέφερε αποσπάσματα κατοπινής ομιλίας του προς φοιτητές Ιατρικής της Κούβας, που τους καλούσε να γίνουν επαναστάτες γιατροί. Το 2005 ιδρύθηκε διεθνές τάγμα γιατρών για να καταπολεμήσει τον θάνατο και το τάγμα μάλιστα βραβεύτηκε το 2017. Την ταξιαρχία αυτή τη γνωρίσαμε πρόσφατα με αφορμή την πανδημία, εξήγησε ο Ηλίας Σιώρας κι αναφέρθηκε στην προσπάθεια να της απονεμηθεί το Νόμπελ Ειρήνης.
Η Ζωή Τηγανούρια και ο Νίκος Θεοδωράκης έντυσαν μουσικά στη συνέχεια ένα μικρό διάλειμμα ανάμεσα στις ομιλίες, τραγουδώντας «εδώ θα μείνει για πάντα το ζεστό το πέρασμά σου, φωτιά που ανάβει η ματιά σου Κομαντάντε Τσε Γκεβάρα».
Μόνη του δέσμευση η Επανάσταση
Ο Μπάμπης Ζαφειράτος, μίλησε για μια άλλη λιγότερο γνωστή πλευρά του Τσε, την ποιητική του. Ακόμα και στα πιο απλά του ποιήματα το λιβάδι αναδεικνύεται σε μια ολόκληρη ήπειρο, είπε. Ταξιδεύοντας δεν υποφέρει τόσο από το άσθμα του όσο από τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού και τον ανθρώπινο πόνο, πρόσθεσε, μεταφέροντας στο κοινό αποσπάσματα από ποιήματα του Τσε, αλλά και από άλλους στίχους ποιητών της Λατινικής Αμερικής για τον Κομαντάντε. Ο Μπ. Ζαφειράτος επανέλαβε αποσπάσματα από ποιήματα του Τσε γραμμένα μεταξύ 1954 – 56 και έκλεισε με δυο δικά του ποιήματα για τον Τσε.
Ο Τσε μπροστά στα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που όπως είναι φυσικό εμφανίστηκαν μετά τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης, μέσα στα πλαίσια του σκληρού ταξικού αγώνα και στη προσπάθεια απόκρουσης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, μπόρεσε να διαμορφώσει μια προσωπική άποψη για βασικές πλευρές της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, τόνισε μεταξύ άλλων ο Νίκος Καρανδρέας, Ομότιμος Καθηγητής του ΕΚΠΑ και πρόεδρος του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης. Και υπογράμμισε: «Ο Τσε ήταν ένα αδέσμευτο πνεύμα. Η μόνη του δέσμευση ήταν η επανάσταση, η προσφορά με κάθε τρόπο στην ανάπτυξη επαναστατικής συνείδησης, της επαναστατικής διαδικασίας. Η δέσμευση αυτή, ξεκινώντας από ένα εφηβικό ρομαντισμό, αναπτύχθηκε μέσα από τη συμμετοχή του στην Κουβανική Επανάσταση, μέσα στην οργανωμένη πάλη με τη καθοδήγηση του Φιντέλ Κάστρο, μέσα στη γοργή μετατροπή της επανάστασης από αντιιμπεριαλιστική σε σοσιαλιστική».
Ο Γιώργος Μαυρίκος, επίτιμος πρόεδρος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, τόνισε ότι ο μύθος του Τσε εμπνέει τους αγώνες της εργατικής τάξης ακόμα και σήμερα. Θύμισε τις ζωντανές συζητήσεις του με τις λαϊκές μάζες και τους εργάτες, που είναι παρακαταθήκη σήμερα για τον κόσμο που θέλουμε να φτιάξουμε. Ηταν ένας ρεαλιστής επαναστάτης στην υπηρεσία της εργατικής τάξης, για τον σοσιαλισμό ενάντια στις καρικατούρα του. Δεν υπήρχε απόσταση ανάμεσα στα λόγια του και στις πράξεις. Αφιέρωσε όλες του τις δυνάμεις στον ταξικό αγώνα για την απελευθέρωση των λαών.
Η Δέσποινα Μάρκου, πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, τόνισε μεταξύ άλλων: «Ο κουβανικός λαός που τόσο αγάπησε ο Τσε, περνάει σήμερα ιδιαίτερα δύσκολα. Οι προσπάθειες του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ να ανατρέψει την Επανάσταση έχουν ενταθεί ακόμα περισσότερο, παίρνει διάφορες μορφές, όπως είδαμε στις 11 Ιούλη 2021, δεν αρκείται στον οικονομικό, εμπορικό και χρηματοπιστωτικό αποκλεισμό που κρατάει πάνω από 60 χρόνια. Η Κούβα χρειάζεται σήμερα την αλληλεγγύη μας όσο ποτέ άλλοτε».
Ο Νίκος Μότας, εκ μέρους του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου της Θεσσαλονίκης, τόνισε ότι σήμερα είμαστε εδώ για να θυμηθούμε, να εμπνευστούμε και να αντλήσουμε δύναμη από τις αξίες και τα ιδανικά για τα οποία θυσιάστηκε, αυτός ο κομμουνιστής επαναστάτης της πράξης και της συνείδησης.
Στο κλείσιμο της εκδήλωσης, ο Βελισσάριος Κοσσυβάκης μίλησε για το πώς είδε ο κινηματογράφος τον Τσε, με τις πρώτες ταινίες – ντοκιμαντέρ να γυρίζονται αμέσως μετά τον θάνατο του και πολλές άλλες να γυρίζονται μέχρι τις μέρες μας. Η συλλογή της New Star φτάνει τις 55 ταινίες, που προβάλλονται στο πλαίσιο των εκδηλώσεών της για να 55 χρόνια από τον θάνατο του Κομαντάντε.
Συγκινημένη από όσα ακούστηκαν, η Αλέιδα Γκεβάρα Μαρς, θέλησε να πει ακόμα δυο λόγια και μεταξύ άλλων σημείωσε: Εγώ μεγάλωσα στην Κούβα σε μια σοσιαλιστική επαναστατική χώρα και είναι σχετικά εύκολο να είσαι επαναστάτης όταν γεννιέσαι σε ένα τέτοιο μέρος. Αλλά σε αυτό το μέρος του κόσμου όπου η κοινωνία σε πηγαίνει σε αντίθετο μέρος να κρατήσεις τα επαναστατικά ιδανικά είναι κάτι πιο δύσκολο. Ευχαριστώ για τη νύχτα που μου δώσατε, γιατί παρότι πέρασαν 55 χρόνια από τον φυσικό του θάνατο, ο Τσε αισθάνεται πολλαπλασιασμένος στους άντρες και τις γυναίκες αυτές της χώρας. Κι αποχαιρέτησε το κοινό τραγουδώντας ένα κουβανέζικο τραγούδι και ξεσηκώνοντας ένα θερμότατο χειροκρότημα.
ALEIDA GUEVARA MARCH ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟΥ
Το πρωί του Σαββάτου στο STUDIO new star art cinema η Aleida Guevara March ξεκίνησε την ομιλία της στα δεκάδες παιδιά από το περιοδικό «Κόκκινο Αερόστατο» που είχαν συγκεντρωθεί για να γνωρίσουν την κόρη του Τσε και να ακούσουν όσα είχε να τους διηγηθεί για τον θρυλικό πατέρα της λέγοντας:
«Όταν πέθανε ο πατέρας μου ήμουν έξι χρονών. Δεν έχω πολλές αναμνήσεις από αυτόν. Γεννήθηκα μαζί με την Κουβανέζικη επανάσταση όπου όλοι, ανάμεσά τους και ο πατέρας μου, δούλευαν πολύ για να οικοδομήσουν τη νέα κοινωνία. Αλλά έχω μία μοναδική ανάμνηση που την κρατάω σαν φυλαχτό. Λίγο πριν φύγει για την Βολιβία, ο πατέρας μου γυρνώντας από το Κονγκό, ήρθε στη Κούβα, χωρίς να το γνωρίζει κανείς παρά μόνο ο Φιντέλ. Μπήκε στη χώρα μεταμφιεσμένος, φαλακρός, με πρόσθετη οδοντοστοιχία και γυαλιά με χοντρούς φακούς.
Εμείς ήμασταν τέσσερα μικρά παιδιά, εγώ η μεγαλύτερη ήμουν έξι χρονων και ο μικρότερος αδερφός μου δύο. Η μητέρα μας μας έβγαλε έξω για φαγητό με έναν υποτιθέμενο φίλο του πατέρα μας. Αυτός ο κύριος ήταν πολύ σοβαρός, δεν είχε καμμία από τις συνήθειες του πατέρα μου, για παράδειγμα έπινε κόκκινο κρασί, χωρίς να προσθέτει νερό όπως το προτιμούσε ο Τσε.
Ενώ λοιπόν τρώγαμε τα παιδιά, παίζαμε και εγώ πάνω στο παιχνίδι χτύπησα το κεφάλι μου στο μάρμαρο του τραπεζιού. Τότε ο άγνωστος σηκώθηκε έντρομος με πήρε αγκαλιά και άρχισε να με εξετάζει. Ούτε τότε κατάλαβα ότι ήταν ο πατέρας μου. Αντίθετα είπα στη μαμά μου αυτός ο κύριος είναι ερωτευμένος με μένα. Δεν ήξερα ποιος ήταν, ένιωσα όμως την βαθιά αγάπη του».
«Ήμουν πολύ μικρή όταν έμαθα ότι σκοτώθηκε» συνέχισε την διήγηση της. «Η μητέρα μας, όταν ειδοποιήθηκε για την δολοφονία του, μας μάζεψε και μας διάβασε την επιστολή που είχε γράψει για μας. Την διάβαζε και έκλαιγε. Ήταν πολύ δύσκολο για ένα κοριτσάκι όπως ήμουν τότε, να βλέπει τη μητέρα του να κλαίει. Αλλά κάτι είχα υποπτευθεί, γιατί την προηγούμενη μέρα, ο Φιντέλ, ο θείος Φιντέλ όπως τον έλεγα κάλεσε εμένα και την αδερφή μου να φάμε. Εκείνο το βράδυ μας είπε ότι ο πατέρας μας του έστειλε ένα γράμμα που του έγραφε ότι αν σκοτωθεί να μην κλάψουμε. Γιατί δεν πρέπει να θρηνούμε όταν κάποιος σκοτωθεί κάνοντας αυτό που θέλει. Ουσιαστικά μας προετοίμασε. Και με έβαλε να του δώσω τον λόγο μου ως επαναστάτρια ότι δεν θα κλάψω».
Η Aleida δεν έκλαψε τότε, αλλά χρειάστηκε χρόνο για να γνωρίσει τον πατέρα της. «Είμαι περήφανη που είμαι κόρη του Τσε. Και θα ήθελα να είναι κι αυτός περήφανος για τα παιδιά του. Η μητέρα μου μας έμαθε να τον αγαπάμε. Όταν ήμουν δεκαέξι μου έδωσε ένα βιβλίο. Όταν το διάβασα ενθουσιάστηκα και ήθελα να γνωρίσω τον συγγραφέα. Τότε μου αποκάλυψε ότι ήταν του Τσε. Στα εικοσιτρία μου διάβασα το ημερολόγιο για το ταξίδι που έκανε νέος στην Λατινική Αμερική. Είναι κάτι παράξενο, αλλά όταν διαβάζω τα βιβλία του, ανακαλύπτω κάτι καινούργο για τον πατέρα μου.
Ο Τσε έζησε λίγο, δολοφονήθηκε στα τριανταεννέα του χρόνια. Εγώ τα εξηνταένα μου χρόνια δεν έκανα ούτε τα μισά απ’ όσα έκανε αυτός στη σύντομη ζωή του. Αλλά αποτελεί παράδειγμα για μένα. Να είμαι πρωτοπόρος, να αγωνίζομαι, να μην το βάζω κάτω. Όλα τα παιδιά του, είμαστε παιδιά της Κουβανικής επανάστασης, τιμούμε τις αξίες που μας δίδαξε. Εγώ ως παιδίατρος, δούλεψα για δύο χρόνια στην Αγκόλα, ένα χρόνο στη Νικαράγουα και σε πολλά μέρη του κόσμου. Προσπαθώ να εφαρμοσω αυτό που λέει μία μιλόνγκα, ένα παραδοσιακό τραγούδι της Αργεντινής: αν πεθάνω μην κλαις για μένα, κάνε αυτό που έκανα και θα συνεχίζω να ζω..»
Όσο για την Κούβα είναι περήφανη ως κόρη του Τσε και παιδί της επανάστασης. «Ζούμε σε μία κοινωνία όπου δεν υπάρχουν τάξεις. Είμαστε όλοι εργαζόμενοι που δείχνουμε την αλληλεγγύη μας ο ένας στον άλλον. Η επανάσταση σημαίνει ότι έχεις την δυνατότητα να αλλάξεις όσα πρέπει να αλλάξουν. Δεν είναι μία στατική διαδικασία. Σημαίνει ότι πρέπει να σέβεσαι όλους πέρα από φύλο ή φυλή. Να προστατεύεις τα παιδιά και τους ηλικιωμένους. Να λες πάντα την αλήθεια στο λαό, να τον ακούς και να λύνεις τα προβλήματα με γνώμονα την επαναστατική ηθική. Δεν είμαστε τέλειοι, αλλά μαθαίνουμε από τα λάθη μας».
Στην εκδήλωση που έγινε παρουσία του πρέσβη της Κούβας Aramis Fuente Hernandez, η μουσικός Νατάσα Μουσάδη, τραγούδησε με την κιθάρα της, το τραγούδι «Τσε Γκεβάρα» του Μάνου Λοίζου. Ενώ παιδιά από το Κόκκινο Αερόστατο διάβασαν μία σύντομη βιογραφία του Τσε και αποσπάσματα από την επιστολή του Τσε στα παιδιά του. Πριν την ομιλία της Aleida Guevara March προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ «Μία φωτογραφία κάνει τον γύρο του κόσμου».
ΠΗΓΗ: imerodromos.gr