Δημήτρης Πουλικάκος: Είμαι άθεος και τακτικός χασικλής
Από την συνέντευξη που έδωσε ο Δημήτρης Πουλικάκος στην δημοσιογράφο Εμυ Ντούρου και δημοσιεύεται στην εφημερίδα Documento, παραθέτουμε κάποια αποσπάσματα:
– Πιστεύεις στον Θεό
– Οχι
– Δεν πίστεψες ποτέ;
– Οχι, ευτυχώς δεν πίστευαν ούτε οι δικοί μου. Ηταν επιστήμονες. Είχαν σπουδάσει και στη Γερμανία τη δεκαετία του ’30
– Σε παλιές συνεντεύξεις σου, εξέφραζες την ανησυχία σου για το περιβάλλον. Τι έβλεπες τότε;
– Το χάος να έρχεται. Καταρχάς ως χώρα είμαστε ηλίθιοι. Η Ευρώπη στην οποία ανήκουμε κοιτάει να ξεφορτωθεί το πλαστικό ή κάποια από τα πλαστικά μίας χρήσης. Αυτή την στιγμή από κάνναβη φτιάχνεις οτιδήποτε. Στην Ελλάδα απ’ άκρου εις άκρον φυτρώνει καλής ποιότητας κάνναβη, είτε φαρμακευτική είτε βιομηχανική είτε κλωστική είτε ψυχαγωγική – γιατί όχι, ρε πούστη μου;
Εδώ βγαίνουν μεθυσμένοι και πάνε και σκοτώνονται· έχει επιβεβαιωθεί ποτέ κάποιος θάνατος από καταβολής κόσμου από κάνναβη; Οχι. Προς τι λοιπόν η απαγόρευση;
Η Ευρώπη θα μπορούσε να γεμίσει με σακούλες από κάνναβη και να σώσει την Ελλάδα. Ασε που αν ήταν ελεύθερη, θα ήταν καλύτερα τα πράγματα. Τι θα συνέβαινε δηλαδή; Θα γίνονταν όλοι χασικλήδες; Ούτως ή άλλως η μισή Ελλάδα έχει πιει κάνα δυο τσιγάρα στη ζωή της, αν όχι παραπάνω. Στην Αττική σύμφωνα με έρευνες υπολογίζεται ότι οι τακτικοί χασικλήδες, μεταξύ των οποίων και εγώ, είναι γύρω στο μισό εκατομμύριο.
– Γιατί χρειαζόμαστε τις ουσίες;
– Δεν τις χρειαζόμαστε, δεν είναι αναγκαστικό. Αλλά αυτός που τις χρειάζεται γιατί να μην τις έχει; Το αλκοόλ είναι χειρότερο. Κι όμως, βλέπεις 14 χρονών παιδιά και πάνε και γίνονται στουπί και δεν ξέρουν τι κάνουν.
– Εσύ πάντα έκανες χρήση ουσιών;
– Ναι. Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε.
– Θεωρείς ότι σε βοήθησαν να διευρύνεις τη σκέψη σου;
– Ναι, ειδικά το μαύρο. Η φούντα. Τι με βοήθησε; Να δω τα πράγματα αλλιώς, υπό μιαν άλλη άποψη, αν θέλεις. Μπορεί να φαίνεσαι καμιά φορά αποχαυνωμένος, αλλά το μυαλό δουλεύει και ξαφνικά σκέφτεσαι πράγματα που δεν τα είχες σκεφτεί και είναι πιο πραγματικά από όσο νόμιζες ότι είναι. Ο κόσμος δεν είναι όπως τον βλέπουμε εμείς. Αυτό που βλέπουμε εμείς κενό είναι γεμάτο. Το μαύρο είναι η μόνη ουσία που δεν έχει σωματική εξάρτηση.
– Ψυχολογική;
– Μπορεί, όπως μπορεί το λάπτοπ, ο τζόγος κλπ. Δεν πονάς σωματικά, δεν έχεις στερητικά συμπτώματα. Για τον έμπειρο χασικλή το έργο δεν είναι ίδιο κάθε φορά. Εξαρτάται από τα ερεθίσματα της στιγμής. Κάθε φορά είναι αλλιώς, γι’ αυτό έχει ενδιαφέρον. Με την κοκαΐνη τρελαίνεσαι προς στιγμήν, με την πρέζα το έργο είναι πάντα το ίδιο.
– Δηλαδή;
Πάντα το ίδιο είναι, σε πάει όπου θέλει αυτή, ενώ το μαύρο το πας όπου θες εσύ. Με την πρέζα βλέπεις τον εαυτό σου να εκφυλίζεται. Να χάνεις τον χαρακτήρα σου.
ΠΗΓΗ: tsak-giorgis.blogspot.com
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
