Συνομιλώντας ως άνισοι: η Εβραϊκή-Παλαιστινιακή συνεργασία σε ένα σημείο καμπής
Ο Awni Al-Mashni και εγώ έχουμε περάσει χρόνια συναντώντας Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους σε όλη την επικράτεια για να συζητήσουμε οράματα για το μέλλον. Έχουμε ακόμα απαντήσεις;
Του Meron Rapoport, 23 Οκτωβρίου 2024 (σε συνεργασία με το LOCAL CALL)
(Heather Sharona Weiss/Activestills)
Ο Awni Al-Mashni και εγώ γνωριζόμαστε για περισσότερο από μια δεκαετία. Είμαστε στην ίδια ηλικία και ζούμε μόνο μία ώρα οδικώς ο ένας από τον άλλον –αυτός στη Βηθλεέμ, εγώ στο Τελ Αβίβ. Αλλά η προσωπική μας ιστορία είναι εντελώς διαφορετική: εγώ υπηρέτησα στον ισραηλινό στρατό, ενώ ο Awni εξέτισε ποινή στις ισραηλινές φυλακές για τη δραστηριότητά του στη Φατάχ. Ωστόσο, όταν μας σύστησε ένας Παλαιστίνιος κοινός φίλος, διαπιστώσαμε αμέσως ότι μοιραζόμαστε κοινές αξίες και, το πιο σημαντικό, ένα κοινό όραμα.
Με βάση αυτές τις αξίες και το όραμα, συνιδρύσαμε το 2012 μια οργάνωση που αρχικά ονομάζαμε «Two States One Homeland» (Δύο Κράτη Μια Πατρίδα), που τώρα είναι γνωστή ως «A Land for All» (Μια Γη για Όλους), η οποία προτείνει ένα περίγραμμα για μια συνομοσπονδιακή λύση στην ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση. Έκτοτε, έχουμε συναντηθεί εκατοντάδες φορές, έχουμε ταξιδέψει μαζί σε όλο το Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη και έχουμε μιλήσει με χιλιάδες Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους. Μιλάμε στο τηλέφωνο –στα αραβικά, καθώς ο Awni δεν μιλά εβραϊκά ή αγγλικά– τουλάχιστον δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα, μερικές φορές και περισσότερες. Γίναμε όχι μόνο συνεργάτες στην πολιτική, αλλά και φίλοι.
Στη διάρκεια αυτών των χρόνων που κυλούσαν αργά, χρειάστηκε να ξεπεράσουμε μια πλειάδα σοβαρών κρίσεων στις ισραηλοπαλαιστινιακές σχέσεις: την Ισραηλινή Επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας το 2014, την «Ιντιφάντα των μαχαιριών» του 2015, τη Μεγάλη Πορεία Επιστροφής του 2018, την «Ιντιφάντα της Ενότητας» του 2021 και πολλές άλλες. Ωστόσο, καμία προηγούμενη κρίση δεν πλησίαζε τα χαρακτηριστικά της 7ης Οκτωβρίου και την επακόλουθη σφαγιαστική επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα. Το σοκ εκείνης της ημέρας και ο βαθύς φόβος για το μέλλον αυτής της γης μάς συνοδεύουν από τότε.
Για να τιμήσουμε την επέτειο του ενός έτους από την έναρξη του πολέμου, ο Awni και εγώ ηχογραφήσαμε μια συνομιλία. Ακόμη και πριν αρχίσουμε να μιλάμε, ξέραμε ότι θα υπήρχε ένα όριο στο πώς θα εξελισσόταν η συζήτηση: ο Awni, όσο ευαίσθητος κι αν είναι, δεν μπορεί να κατανοήσει το βάθος του συναισθηματικού σοκ που ένιωσα από τις φρικαλεότητες που προκάλεσε η Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Και εγώ, όσο ευαίσθητος κι αν είμαι, δεν μπορώ να καταλάβω το βάθος του συναισθηματικού του σοκ από την εσκεμμένη μαζική δολοφονία του λαού του στη Γάζα.
Επιπλέον, αυτή δεν ήταν μια συνομιλία μεταξύ ίσων. Εγώ είμαι στην πλευρά του κατακτητή, ο Awni είναι στην πλευρά των κατακτημένων. Αν και δεν αρνούμαι την ευθύνη της Χαμάς και άλλων παλαιστινιακών ομάδων για τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει, είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι το θεμέλιο όλης της βίας μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων βρίσκεται σε αυτό που το κράτος και ο λαός μου έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν καθημερινά. Μέχρι να διορθώσουμε ως Ισραηλινοί αυτήν την αδικία, ούτε εμείς ούτε οι Παλαιστίνιοι θα μπορέσουμε να ζήσουμε εδώ ειρηνικά.
Η ακόλουθη συνομιλία τροποποιήθηκε για λόγους έκτασης και σαφήνειας.
Meron: Θέλω να σου υπενθυμίσω τη συζήτηση που είχαμε πριν από ένα χρόνο, στις 7 Οκτωβρίου. Ένας από εμάς τους δυό, δεν θυμάμαι ποιος, είπε ότι οι επιθέσεις ήταν απροσδόκητες και ωστόσο εντελώς προβλέψιμες. Κατά την άποψή μου, ήταν αναμενόμενο ότι η πολιορκία της Γάζας μια μέρα θα εκρήγνυτο και ότι ολόκληρο το status quo θα κατέρρεε. Αυτό που δεν μπορούσα να προβλέψω ήταν η βαρβαρότητα των ενεργειών της Χαμάς στη διάρκεια εκείνης της ημέρας –οι δολοφονίες αμάχων στα σπίτια τους, η σφαγή στο φεστιβάλ Nova–, καθώς και η αποτυχία του ισραηλινού στρατού να προστατεύσει τους αμάχους. Τι θυμάσαι από τα συναισθήματά σου εκείνη την ημέρα;
Awni: Μου είναι δύσκολο να σκεφτώ τα συναισθήματά μου εκείνη την ημέρα, μετά από όλα όσα έχουν συμβεί έκτοτε. Γεγονός είναι, ότι όσο υπάρχει κατοχή, όσο ο παλαιστινιακός λαός δέχεται επίθεση και φυλακίζεται, οι βαθύτερες αιτίες της 7ης Οκτωβρίου εξακολουθούν να υπάρχουν. Δεν ξέρω τι θα συμβεί, αλλά ξέρω ότι ο παλαιστινιακός λαός δεν θα δεχτεί να συνεχιστεί η κατάσταση ως έχει για πάντα. Στις 7 Οκτωβρίου ήταν η Χαμάς. Στο μέλλον, θα μπορούσαν να είναι άλλες, πιο ριζοσπαστικές οργανώσεις. Θα έρθουν από τη Δυτική Όχθη; Από την Ιορδανία; Δεν ξέρω από που, αλλά θα έρθουν.
Meron: Δεν ρώτησα τι σκέφτεσαι τώρα, ρώτησα πώς ένιωσες στις 7 Οκτωβρίου. Ποια ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη για σένα εκείνη την ημέρα;
Awni: Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν η ικανότητα της Χαμάς να φτάσει να κάνει κάτι τέτοιο και η αδυναμία του ισραηλινού στρατού. Εκείνη την ημέρα, συνειδητοποίησα ότι η Χαμάς είχε σκοτώσει πολλούς αμάχους. Είμαι κατά της δολοφονίας αμάχων, όποιοι κι είναι και όπου κι αν βρίσκονται. Είμαι ενάντια στο να σκοτώνονται άμαχοι σε ένα φεστιβάλ, ενάντια στο να σκοτώνονται γυναίκες και παιδιά, Ισραηλινοί, Παλαιστίνιοι, ξένοι. Έχω εκφράσει αυτά τα συναισθήματα ξεκάθαρα, έχω γράψει άρθρα για αυτό και συνεχίζω να έχω αυτές τις απόψεις. Η δολοφονία 40.000 Παλαιστινίων από το Ισραήλ στη Γάζα δεν άλλαξε αυτά τα συναισθήματα. Είναι απαράδεκτο να σκοτώνεις σχεδόν 1.000 Ισραηλινούς αμάχους, όπως είναι απαράδεκτο για το Ισραήλ να διαπράττει μαζική καταστροφή στη Γάζα.
Meron: Εκείνη τη στιγμή, ήταν σαφές για εμάς ότι έπειτα από αυτό που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου, η ισραηλινή απάντηση θα ήταν αυστηρή και βίαιη. Περίμενες αυτό που θα ακολουθούσε;
Awni: Ειλικρινά όχι, δεν το περίμενα. Περίμενα ότι θα υπάρξουν δολοφονίες, βομβαρδισμοί, εισβολή στη Γάζα. Αλλά σε τέτοια έκταση; Όχι, δεν το περίμενα. Και η μεγαλύτερη έκπληξη για μένα δεν ήταν η απάντηση του στρατού, αλλά η έκταση της υποστήριξης της ισραηλινής κοινής γνώμης στις δολοφονίες και τον λιμό.
Νόμιζα ότι ναι μεν ο ισραηλινός στρατός θα διέπραττε εγκλήματα πολέμου, αλλά πως υπήρχε μια ισραηλινή κοινωνία με ανθρώπινες και ηθικές αξίες που δεν θα το δεχόταν αυτό. Θυμάμαι ότι διαμαρτυρήθηκαν μισό εκατομμύριο Ισραηλινοί στο Τελ Αβίβ για τη σφαγή στη Σάμπρα και τη Σατίλα [το 1982] και ανάγκασαν τον [υπουργό Άμυνας Αριέλ] Σαρόν [ο οποίος θεωρήθηκε υπεύθυνος για την εξουσιοδότηση της σφαγής] να συστήσει μια εξεταστική επιτροπή. Σκέφτηκα ότι μισό εκατομμύριο Ισραηλινοί θα έβγαιναν ενάντια σε αυτήν την σφαγή στη Γάζα. Το γεγονός ότι η ισραηλινή κοινωνία έχει γίνει πιο ακραία κι από τον στρατό –φθάνοντας ακόμη και στο να τον επικρίνει ότι δεν σκοτώνει αρκετούς– ήταν έκπληξη για μένα.
Πώς βλέπεις την ισραηλινή κοινωνία σήμερα, όπου δημοσιογράφοι σε τηλεοπτικά στούντιο μοιράζουν γλυκά και σοκολάτες και ανοίγουν σαμπάνιες για να γιορτάσουν τη δολοφονία ανθρώπων;
Meron: Ομοίως, δεν περίμενα το Ισραήλ να φτάσει σε αυτό το επίπεδο βίας και βαρβαρότητας. Με πονάει που άτομα που συναντώ στους δρόμους, στις καφετέριες, στα νοσοκομεία, μπορεί να έχουν διαπράξει ή να έχουν υποστηρίξει αυτά τα εγκλήματα. Ακούω τι λέει ο κόσμος και ντρέπομαι.
Εργαζόμαστε μαζί για την ειρήνη, την ισότητα και την αμοιβαία αποδοχή μεταξύ Εβραίων και Παλαιστινίων για πάνω από 12 χρόνια. Αλλά τώρα, αναρωτιέμαι αν η ισραηλινή κοινωνία θα δεχτεί ποτέ ότι υπάρχει κι άλλος λαός σε αυτή τη γη και ότι του αξίζει να έχει δικαιώματα. Αναρωτιέμαι αν οι προσπάθειές μας όλα αυτά τα χρόνια είχαν κάποιο αντίκτυπο και δεν έχω απάντηση.
Οι Ισραηλινοί δεν βλέπουν αυτό που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου με το ίδιο πρίσμα όπως εσείς. Είδαν μόνο την ακατανόητη βαρβαρότητα της Χαμάς. Πολλοί Ισραηλινοί έχουν συγγενείς που σκοτώθηκαν και καταλαβαίνω την επιθυμία για εκδίκηση. Είμαστε άνθρωποι. Αλλά έχουμε φτάσει στο σημείο όπου δεν υπάρχει όριο στο τι θα κάνει το Ισραήλ.
Awni: Ίσως μπορεί κανείς να καταλάβει, για ανθρώπινους λόγους, το γεγονός ότι αυτό που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου προκαλεί συναισθήματα εκδίκησης. Το ερώτημα είναι τι θα προκύψει από αυτό που συμβαίνει στη Γάζα; Τι θα γίνει με την παλαιστινιακή γενιά που διαμορφώνεται από αυτό το γεγονός; Πώς θα μεγαλώσουν παιδιά της Παλαιστίνης; Θα μπορέσουν να δουν έναν Ισραηλινό ως συνεργάτη; Δεν έχω απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις.
18 Οκτωβρίου 2024. (Yonatan Sindel/Flash90)
Meron: Τι λέτε στους ανθρώπους που σας ρωτούν για αυτό; Εξάλλου, ο κόσμος ξέρει ότι είστε μέλος μιας οργάνωσης που περιλαμβάνει και Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους.
Awni: Οι άνθρωποι με ρωτούν: «Πώς μπορούμε να ζήσουμε με αυτούς τους ανθρώπους που πηγαίνουν σε διαδηλώσεις ζητώντας να σκοτωθούν περισσότεροι Παλαιστίνιοι ή που εμποδίζουν τα φορτηγά που φέρνουν βοήθεια στη Γάζα;». Μπορώ να τους πω: «Είναι απλώς θυμωμένοι για τις 7 Οκτωβρίου;». Αυτό που βλέπουμε είναι κάτι περισσότερο από μια απλή αντίδραση στην 7η Οκτωβρίου: είναι ένα πολιτικό σχέδιο εκδίωξης και καταστροφής.
Meron: Πραγματοποιήσαμε πολλές συναντήσεις μαζί με Ισραηλινούς. Αν κάναμε μια τέτοια συνάντηση τώρα, τι θα έλεγες σε κάποιον που θα σε ρώταγε πώς μπορούν οι Ισραηλινοί να ζήσουν με τους Παλαιστίνιους μετά από αυτό που είδαμε στις 7 Οκτωβρίου –και το γεγονός ότι όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την πλειοψηφία των Παλαιστινίων, τόσο στη Δυτική Όχθη, όσο και στη Γάζα, να υποστηρίζει αυτό που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου;
Awni: Αυτή είναι μια λογική και δίκαιη ερώτηση. Αλλά οι Ισραηλινοί έχουν κοντή μνήμη. Τα τρία τέταρτα των Παλαιστινίων ήταν υπέρ του Όσλο και της ειρήνης με τους Ισραηλινούς. Οι Παλαιστίνιοι στην Ιεριχώ βγήκαν έξω και έβαλαν κλαδιά ελιάς μπροστά στα ισραηλινά τανκς. Αλλά μετά από 30 χρόνια, οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν αποκτήσει τα δικαιώματά τους. Με ρωτάς γιατί η παλαιστινιακή κοινωνία υποστηρίζει την αντίσταση; Γιατί όταν οι Παλαιστίνιοι στρέφονται προς την ειρήνη, εξακολουθούν να μην αποκτούν τα δικαιώματά τους.
Οι Παλαιστίνιοι συμφώνησαν στη λύση των δύο κρατών εντός των συνόρων του 1967, σε μια αποστρατιωτικοποιημένη Παλαιστίνη και συμφώνησαν σε διεθνή εποπτεία. Αλλά ο Νετανιάχου δεν έχει εμπλακεί σε διαπραγματεύσεις με τους Παλαιστίνιους για περισσότερο από μια δεκαετία. Εάν δεν παραχωρηθεί στους Παλαιστίνιους ένα κράτος και δεν τους επιτρέπεται να ζήσουν μια κανονική ζωή, χωρίς να αντιμετωπίσουν τη βία των στρατιωτών και των ένοπλων εποίκων και την απαλλοτρίωση της γης τους, πώς αναμένεται από αυτούς ότι δεn θα υποστηρίξουν τη Χαμάς;
Meron: Πρόσφατα άκουσα μια συζήτηση στην οποία συμμετείχατε με τον Δρ. Basem Naim, μέλος της ηγεσίας της Χαμάς. Τον ρωτήσες γιατί η Χαμάς αποφάσισε μόνη της την επιχείρηση της 7ης Οκτωβρίου και γιατί δεν προετοίμασε και δεν προστάτευσε τον λαό της Γάζας. Κοιτάζοντας πίσω, πιστεύεις ότι αυτό που έκανε η Χαμάς ήταν λάθος;
Awni: Ίσως η ενέργεια ήταν λάθος και ίσως δεν έπρεπε να γίνει με αυτόν τον τρόπο. Θα έπρεπε να είχε απαγορευτεί η δολοφονία Ισραηλινών αμάχων. Όμως ήταν αδύνατο να συνεχιστεί επ’ αόριστον η κατάσταση ως είχε στη Γάζα. Ήταν αδύνατο για τη Γάζα να παραμείνει υπό πολιορκία για άλλα 20 ή 30 χρόνια, με τον [υπουργό Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ] Μπεν Γκβίρ να κάνει αυτό που έκανε στις φυλακές για άλλα 10 ή 20 χρόνια, με τους οικισμούς στη Δυτική Όχθη να συνεχίσουν να επεκτείνονται όπως κάνουν σήμερα. Ίσως η ίδια η 7η Οκτωβρίου να ήταν ένα λάθος, αλλά δεν μπορείτε να αφαιρείτε τη γη του παλαιστινιακού λαού σιγά σιγά, να σκοτώνετε τα παιδιά της Παλαιστίνης, να γκρεμίζετε τα σπίτια τους και να περιμένετε να μην κάνουν τίποτα.
Θέλω να ρωτήσω το εξής: αν δεν ήταν η 7η Οκτωβρίου, θα είχαν οι Παλαιστίνιοι κράτος; Θα είχαν τα δικαιώματά τους; Θα είχαν καλύτερη μεταχείριση; Μου είπες ότι η 7η Οκτωβρίου εξόργισε τους Ισραηλινούς –έφτασαν να είναι τόσο εξοργισμένοι ώστε να κάνουν παράλογα πράγματα. Αλλά αυτό που συνέβη στους Παλαιστίνιους από το 1967 έως σήμερα, μήπως μπορεί επίσης να κάνει τους Παλαιστίνιους να εξοργίζονται και να είναι παράλογοι;
Αυτό που συνέβη στις 7 Οκτωβρίου και ό,τι συνέβη έκτοτε –ούτε το ένα ούτε το άλλο δεν αναιρεί το γεγονός ότι υπάρχουν δύο λαοί σε αυτή τη γη και ότι και οι δύο λαοί δεν μπορούν να συνεχίσουν για πάντα σε αυτό το μονοπάτι της συνεχιζόμενης βίας.
Meron: Το πιστεύεις αυτό; Παρά όλα όσα έχουν συμβεί;
Awni: Το πιστεύω, ναι. Αυτό που συνέβη στη Γάζα εξοργίζει έναν άνθρωπο, αλλά η απτή πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν επτά εκατομμύρια Ισραηλινοί και επτά εκατομμύρια Παλαιστίνιοι σε αυτή τη γη. Ο πόλεμος δεν θα το αλλάξει αυτό, ακόμα κι αν το Ιράν ή η Συρία εισέλθουν στη σύγκρουση ή αν το Ισραήλ καταλάβει τη Βαγδάτη.
Πιστεύω ότι πρέπει να βρούμε έναν τρόπο για να ζήσουν μαζί αυτοί οι δύο λαοί, αλλά όχι όταν ο ένας λαός κυριαρχεί, καταπιέζει και κατακτά τον άλλον. Νομίζω ότι η ισραηλινή κοινωνία είναι άρρωστη και χρειάζεται θεραπεία –και όχι μόνο επειδή οι αυταπάτες του Ισραήλ θέτουν σε κίνδυνο τους Παλαιστίνιους, αλλά επειδή θέτουν σε κίνδυνο και τους ίδιους.
Meron: Γιατί;
Awni: Επειδή σήμερα, ολόκληρη η Μέση Ανατολή είναι πεπεισμένη ότι το Ισραήλ αποτελεί κίνδυνο για την περιοχή και ότι είναι αδύνατο να ζεις δίπλα του. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τους Παλαιστίνιους, αλλά και για τους Αιγύπτιους, τους Ιορδανούς, τους Σύριους, τους Λιβανέζους, τους Ιρακινούς, τους Ιρανούς και τους κατοίκους του Κουβέιτ. Στην Ιορδανία, πιστεύουν ότι το Ισραήλ είναι ικανό να διώξει εκατομμύρια Παλαιστίνιους πέρα από τα σύνορα της Δυτικής Όχθης, η οποία αποτελεί απειλή για το Χασεμιτικό Βασίλειο. Η απέλαση δύο εκατομμυρίων κατοίκων της Γάζας στην Αίγυπτο θεωρείται, επίσης, ότι αποτελεί απειλή για την Αίγυπτο. Όταν ολόκληρη η περιοχή αισθάνεται ότι το Ισραήλ αποτελεί έναν κίνδυνο, νομίζω ότι οι Ισραηλινοί πρέπει να το σκεφτούν δύο φορές.
Meron: Δουλεύουμε μαζί για περισσότερο από μια δεκαετία. Πώς βλέπεις τα θεμέλια για τον κοινό ισραηλινοπαλαιστινιακό αγώνα στο μέλλον; Έχουμε πιθανότητες;
Awni: Νομίζω ότι ο πόλεμος μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία: μπορεί να οδηγήσει σε μια διαφορετική σκέψη. Ο παλαιστινιακός λαός δεν εξοντώθηκε και οι Ισραηλινοί δεν εξοντώθηκαν, επομένως πρέπει να αναζητήσουμε μια άλλη επιλογή. Οι Παλαιστίνιοι βιώνουν μια υπαρξιακή κρίση τροφής, νερού, φυλακών και κέντρων κράτησης. Οι Ισραηλινοί βιώνουν την κρίση του αύριο, φοβούμενοι για το μέλλον τους.
Μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτές τις κρίσεις και να επιτύχουμε πραγματική ειρήνη, αλλά απαιτεί αλλαγή σκέψης και πολιτικής –μια αλλαγή που απαιτεί περισσότερο από τους Ισραηλινούς να αλλάξουν, παρά από τους Παλαιστίνιους. Οι Ισραηλινοί κρατούν τα κλειδιά, ελέγχουν ολόκληρη τη χώρα, καταπιέζουν τον παλαιστινιακό λαό.
Meron: Και τι απαιτείται από τα ισραηλοπαλαιστινιακά κινήματα;
Awni: Ο Παλαιστίνιος δεν μπορεί να ακούσει τον Ισραηλινό σήμερα. Εάν ένας Ισραηλινός μιλήσει στην παλαιστινιακή κοινωνία, δεν θα ακουστεί. Ο Ισραηλινός πρέπει να εργαστεί μέσα στο Ισραήλ. Ο Παλαιστίνιος πρέπει να εργαστεί στην παλαιστινιακή κοινωνία, αλλά δεν υπάρχουν πολλά να πούμε στους Παλαιστίνιους.
Δεν έχω απαντήσεις, Meron. Έχω χάσει τις απαντήσεις μου έναντι των Παλαιστινίων. Περιμένω από κάθε Ισραηλινό να μου δώσει απαντήσεις, για να τις μεταφέρω στον παλαιστινιακό λαό.
Meron: Κι εγώ επίσης δεν έχω απαντήσεις. Νομίζω ότι το Ισραήλ έχει χάσει το μυαλό του. Δεν σκέφτεται την επόμενη μέρα. Μετά την πρόσφατη επίθεση του στρατού στο Τουλκαρέμ, ένας Παλαιστίνιος φίλος μου έγραψε ότι εμείς, οι Εβραίοι ακτιβιστές, πρέπει να οργανωθούμε και να μιλήσουμε εναντίον αυτών των εγκλημάτων. Είναι τώρα ή ποτέ. Δεν είναι ώρα για λύσεις, μου έγραψε, αυτή είναι η ώρα να συμμετάσχετε στον αγώνα των Παλαιστινίων αδελφών σας.
Είτε το Διεθνές Δικαστήριο της Δικαιοσύνης κρίνει, είτε όχι, –ότι ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα συνιστά γενοκτονία–, είναι σαφές ότι το Ισραήλ είναι πρόθυμο να διαγράψει την παλαιστινιακή ύπαρξη στη Λωρίδα, και ίσως επίσης και στη Δυτική Όχθη. Δεν είναι, λοιπόν, καιρός για συζητήσεις για να βρεθούν λύσεις –είναι καιρός για κοινό αγώνα.
Awni: Οι Ισραηλινοί Εβραίοι σήμερα φοβούνται να μιλήσουν επειδή η κοινωνία τους είναι δεξιά, ρατσιστική και εκφράζει μίσος. Αν έρθει ένας Ισραηλινός και πει ότι ταυτίζεται μαζί μου; Αυτό δεν με βοηθάει.
Η ήττα της ιδεολογικής δεξιάς στο Ισραήλ σήμερα δεν είναι μόνο συμφέρον για τους Παλαιστίνιους, είναι επίσης και προς το συμφέρον των Ισραηλινών Εβραίων που πιστεύουν ότι το Ισραήλ πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει. Γιατί τελικά, αυτή η [δεξιά] πολιτική μπορεί να οδηγήσει μόνο σε ένα σημείο: ότι το Ισραήλ θα πάψει να υπάρχει. Δεν θα επιφέρει ούτε συμφιλίωση, ούτε συνύπαρξη.
(Oren Ziv)
Meron: Γιατί είπες ότι ένας Ισραηλινός που ταυτίζεται μαζί σου δεν αρκεί;
Awni: Είστε μέρος μιας κοινωνίας που διαπράττει εγκλήματα πολέμου. Δεν απαιτείται να πείτε ότι ταυτίζεστε μαζί μου. Πρέπει να αλλάξετε την πολιτική κατάσταση για να αποτρέψετε το Ισραήλ από τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου. Αυτή είναι η δουλειά σας, η ευθύνη σας: να οικοδομήσετε μια κοινωνία στη βάση του ανθρωπισμού, του σεβασμού των άλλων και στη βάση των ίσων δικαιωμάτων. Εξήγησέ μου, από εβραϊκής σκοπιάς, τη λογική που δικαιολογεί αυτό που κάνει το Ισραήλ στον Λίβανο, τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη.
Meron: Αυτή είναι μια ερώτηση που κάνω στον εαυτό μου. Συμφωνώ ότι υπάρχει κίνδυνος αυτό που κάνει το Ισραήλ να καταστρέψει την ίδια του την ύπαρξη. Είναι προς το εβραϊκό μου συμφέρον να πολεμήσω αυτή τη σκέψη. Αλλά την ίδια στιγμή, ξέρω ότι οι περισσότεροι Ισραηλινοί Εβραίοι υποστηρίζουν μια επίθεση στο Τουλκαρέμ, σε σχολεία στη Γάζα, στο Λίβανο. Δεν ακούνε άλλη φωνή.
Και όταν ο Παλαιστίνιος φίλος μου λέει ότι το μόνο πράγμα που μπορούν να κάνουν οι Εβραίοι ακτιβιστές είναι να συμμετάσχουν στον παλαιστινιακό αγώνα, ποια είναι η άποψή σου για αυτήν την προσέγγιση;
Awni: Δεν χρειάζεται να συμμετάσχετε στον αγώνα των Παλαιστίνιων, σας ευχαριστώ πολύ. Υπάρχουν αρκετοί ακτιβιστές στην παλαιστινιακή πλευρά. Αυτό που χρειάζεται είναι ο Ισραηλινός Εβραίος να εκπληρώσει τον ρόλο του στην κοινωνία του, ανεξάρτητα από τους Παλαιστίνιους. Χρειαζόμαστε να δράσετε στο Τελ Αβίβ, στη Χάιφα, στην Άσντοντ, με εβραϊκά κόμματα, με εβραϊκά ιδρύματα, με Εβραίους φοιτητές και να τους πείτε ότι αυτό που συμβαίνει είναι λάθος και ότι καταστρέφει την ύπαρξή σας, το μέλλον σας.
Meron: Νομίζω ότι ένα από τα πράγματα που οι Ισραηλινοί Εβραίοι θέλουν περισσότερο να ακούσουν από τους Παλαιστίνιους είναι ότι είμαστε ευπρόσδεκτοι σε αυτή τη γη, ότι οι Παλαιστίνιοι αποδέχονται την εβραϊκή παρουσία εδώ. Αλλά οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι βλέπουν τους Ισραηλινούς ως προϊόν της βρετανικής αποικιοκρατίας, και όχι ως μέρος της γης. Ίσως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή [να τεθούν τέτοιες απαιτήσεις], αλλά για μένα είναι σημαντικό.
Awni: Βλέπω κι εγώ ότι οι Ισραηλινοί ήρθαν εδώ μέσω της βρετανικής αποικιοκρατίας, δεν υπάρχει αμφιβολία. Αλλά έχουν γίνει ένας ντόπιος λαός. Οι Αμερικανοί είναι άποικοι που ήρθαν από την Ευρώπη, αλλά στο τέλος δημιούργησαν έναν λαό.
Μου λες ότι πρέπει να αναγνωρίσω ένα ιστορικό δικαίωμα στους Εβραίους στην Παλαιστίνη πριν από 3.000 χρόνια; Δεν ξέρω τι συνέβη πριν από 3.000 χρόνια, δεν είμαι αρχαιολόγος, ούτε ένας αρχαιολόγος μπορεί να πει ποιος έχει το δικαίωμα [στη γη σήμερα]. Ασχολούμαι με την πολιτική πραγματικότητα. Δεν ξέρω ποιος ήρθε πριν από ποιον. Αλλά στο τέλος της ημέρας, αναγνωρίζω ότι υπάρχουν δύο λαοί σε αυτήν τη γη.
Όταν μιλούσαμε για μια πατρίδα, θέλαμε να βγούμε από την παγίδα του ιστορικού ζητήματος. Δεν απαιτείται να εγκαταλείψεις την δική σου ιστορική αφήγηση, ούτε από εμένα να εγκαταλείψω τη δική μου, και αναγνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια πατρίδα για δύο λαούς. Το «Two States One Homeland» λύνει αυτήν την εξίσωση. Αντιλαμβάνομαι τη Γιάφα ως μέρος της πατρίδας μου, αλλά στην πράξη είναι μέρος ενός άλλου κράτους. Θα αντιλαμβάνεσαι τη Χεβρώνα όπως θέλεις, αλλά στην πράξη είναι μέρος του παλαιστινιακού κράτους.
Meron: Παρά όλα όσα έχουν συμβεί, πιστεύεις ότι υπάρχει πιθανότητα συμφιλίωσης μεταξύ Εβραίων και Παλαιστινίων;
Awni: Γιατί να μην το πιστέψω; Ποιος διέπραξε το Ολοκαύτωμα; Οι Γερμανοί. Πώς, λοιπόν, το Ισραήλ έχει καλές σχέσεις με τη Γερμανία; Ποιος αποίκισε την Αλγερία για να την εκμεταλλευτεί; Οι Γάλλοι. Πώς γίνεται, λοιπόν, να υπάρχουν καλές σχέσεις μεταξύ Γάλλων πολιτών και Αλγερινών πολιτών; Οι πόλεμοι είναι σκληροί και γεννούν μίσος. Αν θέλετε να ξεπεράσετε το μίσος, πρέπει να παράγετε ίσα συμφέροντα. Οι άνθρωποι βιώνουν το παρελθόν έχοντας νιώσει πόνο, αλλά σκέφτονται περισσότερο το μέλλον.
Meron: Νωρίτερα αυτό το μήνα ήμουν στην Ιταλία, όπου συνάντησα αρκετούς Παλαιστίνιους. Ένας από αυτούς έφυγε από τη Γάζα κατά τη διάρκεια του πολέμου και ένας άλλος έφυγε από τη Γάζα πριν από πέντε χρόνια, όμως ολόκληρη η οικογένειά του είναι ακόμα εκεί. Θα μπορούσαμε εύκολα να συμφωνήσουμε ότι θα πρέπει να υπάρχει ισότητα για όλους όσους ζουν μεταξύ του ποταμού Ιορδάνη και της Μεσογείου, σε μια κατάσταση όπου κανένας λαός δεν απολαμβάνει υπεροχής έναντι του άλλου, και εγώ, ως Εβραίος, δεν έχω κανένα επιπλέον δικαίωμα έναντι των Παλαιστινίων. Είμαστε κοντά. Οι γλώσσες είναι παρόμοιες.
Awni: Πιστεύω σε αυτά τα λόγια, αλλά υπάρχει μια πολιτική τάξη –ειδικά στο Ισραήλ, και ίσως και η Χαμάς– που πρέπει να σκεφτεί διαφορετικά. Ίσως τα ίδια τα γεγονότα του περασμένου έτους να βοηθήσουν να αλλάξουν τη σκέψη τους.
Meron: Με ποιον τρόπο;
Awni: Όταν το επεκτατικό σχέδιο του Ισραήλ φτάσει σε αδιέξοδο, όταν οι Ισραηλινοί καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί βίαια και ότι οι Παλαιστίνιοι –παρά τα όσα τους έχουν συμβεί– είναι παρόντες και έχουν δικαιώματα, αυτό θα μας οδηγήσει σε άλλο μονοπάτι. Θα πάρει χρόνο. Δεν ξέρω πόσο χρόνο.
Η ισορροπία δυνάμεων είναι σημαντική, αλλά επίσης αλλάζει. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, η Σοβιετική Ένωση έγινε από υπερδύναμη σε μη υπαρκτή οντότητα. Ο κόσμος αλλάζει. Το Ισραήλ είναι μια ισχυρή χώρα, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει. Εάν οι Ισραηλινοί βασιστούν μόνο στην τρέχουσα ισορροπία δυνάμεων, μπορεί να πετύχουν βραχυπρόθεσμες νίκες, αλλά στο τέλος θα χάσουν.
Πηγή:
https://www.972mag.com/jewish-palestinian-partnership-october-7-war/
Μετάφραση-απόδοση Π.
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.256, Φεβρουάριος 2025
ΠΗΓΗ: anarchypress.wordpress.com
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
