Τέτοιες μαλακίες με απασχολούν συνήθως τα βράδια.Του Μανόλη Κωνσταντάκη
Εάν κάποτε στο μέλλον η ανθρωπότητα κατακτούσε την γνώση της κατά βούληση επιμήκυνσης της ζωής έως τα όρια της αθανασίας, ποιοί πιστεύετε πως θα επωφελούνταν πρώτοι από την γνώση αυτή, με ποιό τρόπο και για ποιό σκοπό;
Θα συνέβαινε ό,τι συμβαίνει πάντα με όλες τις εφευρέσεις, καταστροφή των πολλών αδύναμων, για το κέρδος των λίγων και ισχυρών.
Είμαστε αδηφάγα τέρατα, κανίβαλοι, δολοφόνοι ως είδος. Ο μόνος πραγματικός κίνδυνος για τον άνθρωπο είναι ο άνθρωπος.
Μπορεί άραγε η τεχνητή νοημοσύνη στο μέλλον να καταστήσει εφικτή τη μετάβαση του ανθρώπου από το φυσικό σώμα σε ψηφιακή οντότητα; Και το ανθρώπινο σώμα να είναι απλώς ένα κέλυφος, ένα είδος αυγού που θα αναπτύσσεται ο άνθρωπος;
Θα μπορούμε ως ψηφιακές οντότητες να κάνουμε restart, pause ή delete όποτε τα σκατώνουμε και να ξαναφορτώνουμε τη ζωή μας στη μηχανή από το σημείο που θέλουμε; Θα μπορούμε ίσως τότε να «ζούμε» κατά παραγγελία και κατά βούληση;
Τί όντως θα σήμαινε το να απαλλαγούμε από το φυσικό σώμα μας και την φθορά του; Ευδαίμονη αιωνιότητα ανώτερων όντων ή αέναη κόλαση φρικαλέων τεράτων;