Το Μήνυμα έχει Ληφθεί; ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΗΣ (ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ)
«Μπορεί να είναι ισχυροί σαν θεοί, αλλά τους τρομοκρατεί η ανθρώπινη δικαιοσύνη»…
Το σπήλαιο των ιδεών
Τα χρόνια που ακολούθησαν την λεγόμενη «πτώση του τείχους», δηλαδή, όταν ο «ψυχρός πόλεμος» έφτασε στο τέλος του, αν τα αξιολογήσουμε αποτιμώντας τα, θα καταλήξουμε να παραδεχτούμε την νίκη της νεοφιλελεύθερης τάξης πραγμάτων.
Οι τελευταίες δεκαετίες, κυρίως τα χρόνια που προηγήθηκαν της καπιταλιστικής κρίσης του 2008, ήταν μια μεθυστική περίοδος για τις «αγορές», καθώς κυριάρχησαν στην σκέψη μας και στις αξίες μας και εξουσιάζουν πια, ως εργαλειακός κοινωνικός δεσμός και θεσμός, το σύνολο της ζωής μας.
Επιπρόσθετα, τα οικονομικά έγιναν κυρίαρχη επιστήμη, κυρίως μετά την βράβευση με Νόμπελ του θεμελιωτή της περιβόητης σχολής του Σικάγο Μίλτον Φρίντμαν, μα και άλλων νεοκλασικών οικονομολόγων, όπως ο Φιν Ε. Κίντλαντ ή ο Εντουαρντ Κ. Πρέσκοτ, γιατί κατά κανόνα, τα εξωπραγματικά και απάνθρωπα μοντέλα κοινωνικών δυναμικών του νεοφιλελευθερισμού που δημιούργησαν, χρησιμεύουν αφενός στην κερδοσκοπία των χρηματιστηριακών αγορών, αφετέρου στην ιδεολογική επιβολή πολιτικής οργάνωσης της εξουσίας. Με λίγα λόγια, θεμελίωσαν «φυσικώ δικαίω» την ιδεολογική κατασκευή, πως η οικονομική οργάνωση είναι ο διαμορφωτής και της πολιτικής οργάνωσης και όχι το αντίστροφο.
Τι νομίζετε;
Τυχαία ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, του Βελγίου, Ζαν-Λυκ Ντεάν και της Ιταλίας, Τζουλιάνο Αμάτο, έγιναν αντίστοιχα σύμβουλοι της JP Morgan, της Dexia και της Deutsche Bank;
Άλλωστε, η πολιτική εξουσία ήταν που εδραίωσε στο κόσμο την πεποίθηση, ότι οι «ελεύθερες» από δημόσιους θεσμικούς νόμους «αγορές» αποτελούν το πρωταρχικό μέσο για την επίτευξη της ευημερίας και του κοινού καλού. Μα ας αφήσουμε να μιλήσει το κατά τον Φρίντμαν ευαγγέλιο «Καπιταλισμός και Ελευθερία«: «Η οικονομική οργάνωση παίζει έναν διπλό ρόλο στην προαγωγή μιας ελεύθερης κοινωνίας. Αφενός, η ελευθερία στην οικονομική οργάνωση είναι από μόνη της μια συνιστώσα της ελευθερίας με την ευρεία έννοια, με αποτέλεσμα η οικονομική ελευθερία να είναι σκοπός καθαυτός ∙ αφετέρου, η οικονομική ελευθερία είναι επίσης απαραίτητο μέσο για την επίτευξη της πολιτικής ελευθερίας» (σελ. 31-32).
Στην λογική της «ελεύθερης» αγοραπωλησίας της νεοκλασικής οικονομίας, όπου τα πάντα μπορούν να αγοραστούν και να πουληθούν, έχω να σας προτείνω μερικούς πρωτότυπους τρόπους που θα συμβάλουν στην φιλελεύθερη μεγιστοποίηση του ατομικού σας συμφέροντος, μέσω της αριστοποίησής σας, και συνάμα θα σας βοηθήσουν να κερδίσετε χρήματα ώστε να νιώσετε ελεύθεροι με την «ευρύτερη έννοια».
Αρχίζω:
1) Πουλήστε το αίμα σας!
Δεν χρειάζεται καμιά σκέψη πάνω στο θέμα!
Το αίμα είναι προϊόν. Δείτε το αίμα σας ως μια πηγή εσόδων και γίνετε η βιτρίνα του νεοφιλελευθερισμού!
Σε μια εμπορευματοποιημένη κοινωνία, όπου όλες οι κοινωνικές παροχές: παιδεία, υγεία, ασφάλεια είναι ανοικτές στις αγορές, και που σύμφωνα με τον Φρίντμαν “there’s no such thing as a free lunch”, δεν πρέπει να αποτελεί γνώρισμα της κοινωνικής ζωής ο αλτρουισμός της εθελοντικής αιμοδοσίας. Αντίθετα, το αίμα πρέπει να πωλείται στην ελεύθερη αγορά! Η αόρατος χείρ των αγορών θα καθορίζει την οικονομική αποζημίωση του δότη και την χρηματική τιμή που θα ικανοποιεί την εταιρεία, με βάση τον κανόνα της προσφοράς και της ζήτησης…
Ήδη σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Ιαπωνία λειτουργούν ιδιωτικές εταιρείες που αγοράζουν αίμα ως 200 ευρώ την φιάλη και στην συνέχεια την μεταπωλούν με τεράστιο κέρδος.* Η παρέμβαση του δημοσίου προς εξασφάλιση ελέγχου ή ακόμα και για δωρεάν χορήγηση αίματος μεταφράζεται ως καταπάτηση της ελευθερίας των ατόμων…
Άλλωστε, ο αλτρουισμός πρέπει να περιορίζεται μόνο στις περιπτώσεις που η αόρατος χείρ των αγορών αποτυγχάνει…
Συμφωνείτε;
Στις Ηνωμένες Πολιτείες η μετατροπή του ανθρώπινου αίματος σε εμπόρευμα είχε ως αποτέλεσμα να «προσφέρουν περισσότερο αίμα, οι φτωχοί οι ανειδίκευτοι, οι άνεργοι, οι μαύροι και άλλες ομάδες χαμηλού εισοδήματος. […] Η ανακατανομή αίματος από τους φτωχούς προς τους πλούσιους φαίνεται να είναι ένα από τα κυριότερα αποτελέσματα των αμερικανικών (σ.σ ιδιωτικών) τραπεζών αίματος.[…]Η εμπορευματοποίηση και η άντληση κέρδους από το αίμα έχουν εκτοπίσει τον εθελοντή αιμοδότη».*
Όμως για σκεφτείτε το…
Αφού η νεοφιλελεύθερη επικράτηση εδώ και τριάντα χρόνια οδήγησε στο βάθεμα των κοινωνικών ανισοτήτων, στην μαζική ανεργία, στην δυαδική κοινωνία, στην ενίσχυση του ατομισμού και στην υπονόμευση των συλλογικοτήτων και της αλληλεγγύης, γιατί να στερήσουμε από τους φτωχούς και τους άστεγους βρε αδελφέ ένα εισόδημα;
Εκτός και αν είστε απάνθρωποι και θέλετε να βλέπετε εικόνες που λες και βγήκαν από λογοτεχνήματα του Ντίκενς και του Στάινμπεκ…
2) Νοικιάστε το σώμα σας!
Δεν είναι αμφιλεγόμενη επιλογή…
Σε σας μιλώ, που καθώς αδυνατείτε να κατανοήσετε τον τρόπο παραγωγής των μορφών κοινωνικής ανισότητας και την ανταγωνιστική λειτουργία των αγορών, και γι’ αυτό αποδέχεστε να ζείτε σε ένα κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο ασφυκτικής πίεσης, γιατί να μην εξασφαλίσετε ένα έξτρα εισόδημα;
Έχετε πίστη, λοιπόν, στις αρετές της ελεύθερης αγοράς, όπου όλα γίνονται ελεύθερα με εκούσια επιλογή μεταξύ ιδιωτών! Νοικιάστε το πρόσωπό σας και το κορμί σας συνολικά, αν προτιμάτε, ως άλλο Airbnb, σε εταιρείες που ήθελαν να διαφημιστούν!
Γιατί, ναι μεν μπορεί οι μεγάλες εταιρείες να παραπέμπουν την παραγωγή τους σε εργολήπτες, αλλά πάντοτε χρειάζονται την διαφήμιση για να πουλούν τα επώνυμά τους.
Να μερικά παραδείγματα: Η εταιρεία FeelUnique.com, ένα βρετανικό ηλεκτρονικό κατάστημα προϊόντων ομορφιάς, πλήρωσε 100 λίρες σε άνδρες και γυναίκες που νοίκιασαν τα βλέφαρα τους για να τους κάνουν τατουάζ με τη διεύθυνση Web της εταιρείας στα βλέφαρά τους.
Η Snore-Stop της Green Pharmaceuticals νοίκιασε το μέτωπο του Andrew Fischer ως χώρο διαφήμισης και μετά τον έβγαζε, ως ζωντανό διαφημιστικό καμβά σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές στις ΗΠΑ, ενώ εταιρείες γυμναστηρίων νοίκιασαν πολλές έγκυες γυναίκες για να εμφανίσουν προσωρινά τατουάζ στις στρογγυλεμένες κοιλιές τους, με τα επωνυμία τους. Τέλος, η αεροπορική εταιρεία Air New Zealand προσέλαβε τριάντα άτομα για να ξυρίσουν το κεφάλι τους και να χτυπήσουν τατουάζ, με την φράση «Χρειάζεσαι μια αλλαγή; Η νέα Ζηλανδία σε περιμένει»*
Ελάτε τώρα, μην το σκέπτεστε…
Ούτως η άλλως, στον πυρήνα της θριαμβολογίας των «ελεύθερων αγορών» δεν υπάρχει έλλειμμα ηθικής ή συνείδησης…Κάντε το, γίνετε εργοδότης του εαυτού σας. Πουλήστε τον και θα δείτε πως, εκτός του ότι θα απελευθερωθείτε από αναχρονισμούς όπως μόνιμη σταθερή δουλειά και οκτάωρο, θα νιώθετε και τόσο ευτυχισμένοι σαν να έχετε καπακωθεί με Χanax και Prozak μαζί…
3) Διαθέστε το σώμα σας ως πειραματόζωο σε φαρμακευτικές εταιρείες.
Έχετε ποτέ αναρωτηθεί, ποιος, πώς και για ποιον εργάζεται κάποιος στην σημερινή κοινωνική και οικονομική συγκρότηση;
Τι ρωτάω κι εγώ τώρα…
Αγαπητοί μου αναγνώστες, μην σκοτίζετε το μυαλό σας!
Αυτοαξιοποιηθήτε προς μια καλύτερα αμειβόμενη σταδιοδρομία!
Οι πολυεθνικές εταιρίες φαρμάκων για τις δοκιμές τους, στρέφονται σε φτωχούς ανθρώπους, ώστε εξασφαλίσουν «φθηνούς» ασθενείς! Οι εταιρίες στρέφονται στους φτωχούς και εξαθλιωμένους, οι οποίοι δεν έχουν δυνατότητα να αγοράσουν οποιοδήποτε φάρμακο για την ασθένειά τους και δε διστάζουν να πάρουν μέρος σε τέτοια προγράμματα, αφού είναι ίσως η μοναδική τους ευκαιρία. Άσε που θα λάβουν και μια καλή αμοιβή ανάλογα με τον χαρακτήρα της πάθησης ή την επεμβατική διαδικασία που θα χρησιμοποιηθεί. Άνεργοι, φοιτητές, συμβασιούχοι, συνταξιούχοι, απασχολήσιμοι, σκεφτείτε το! Δεν είναι καλύτερα ελεύθερα να προσφέρετε τον εαυτό σας, «ελεύθερα» ως ερευνητικό υποκείμενο και να βγάζετε ένα αξιοπρεπές εισόδημα από το να είστε δούλος σε ένα ξυπνητήρι, ενός μεροκάματου ή ενός επιδόματος τρεις και εξήντα;*
Γι’ αυτό σας λέω: Μην περιμένετε τίποτα από τις δημόσιες υποδομές, γιατί «Δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα». Βγείτε στην αγορά και βγάλετε λεφτά, ευκαιρίες υπάρχουν! Αν σας ενδιαφέρει το επάγγελμα, απευθυνθείτε στην Pharmaceutical Product Development, μια εταιρεία που δραστηριοποιείται σε τριάντα χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας, του Ισραήλ και της Νότιας Αφρικής…
Κάντε το βήμα και θα δείτε πως θα περάσετε καλά στα ελεύθερα παζάρια του κόσμου…κατά φαντασία βέβαια και ει δυνατόν, όχι πολύ.
Ελπίζω, λοιπόν, να το λάβατε το μήνυμα και να εκτιμάτε την προσπάθειά μου με μερικά παραδείγματα να σας ανοίξω τα μάτια, και ως άλλος Κήνσορας να σας προτρέψω να πιστέψετε, πως είναι καλύτερα να διαθέτεις «ελεύθερα» τον εαυτό σου για να τον αγοράσουν παρά να πουλιέσαι…
Ε δεν είστε μαλάκες για να πουληθείτε…
Έτσι δεν είναι;
Επιτρέψτε μου, όμως, να επαναλάβω πως στην πορεία αριστοποίησής σας στο πεδίο του νεοφιλελεύθερου φονταμενταλισμού, πρέπει να είστε αυτοδύναμοι, να μην βλέπετε οκτάωρα, μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες σας, μα ούτε και δικαιώματα στην παιδεία, την υγεία, την περίθαλψη, την ενέργεια και άλλα τέτοια κουραφέξαλα και απηρχαιωμένες ιδέες.
Ας σοβαρευτώ όμως…
Με θάρρος και σε πείσμα όλων πρέπει να αποβάλουμε την μοιρολατρία. Δεν έχει νόημα μόνο να στηλιτεύουμε. Απαιτείται βούληση για ανυπακοή. Ωστόσο, ο αυθορμητισμός και ο αυτοσχεδιασμός, ενώ είναι δυνατόν να εμπνεύσουν μια εξεγερσιακή στιγμή, δεν διασφαλίζουν μια ανατροπή. Είναι σαν να ρίχνουμε όλα τα κομμάτια ενός ρολογιού στο ίδιο τραπέζι, χωρίς όμως να έχουμε το σχέδιο συναρμολόγησης. Πρέπει να σκεφτούμε πώς θα συναρμολογήσουμε τα κομμάτια. Γι’ αυτό χρειάζεται βούληση για ολική ρήξη με το υπάρχων οικονομικό σύστημα του καπιταλισμού. Επιβάλλεται να δομήσουμε τον αγώνα γύρω από την νεοφιλελεύθερη τάξη και να συσχετίσουμε τη βία της με την πολιτική της άρχουσας τάξης που την επιβάλει και την μορφοποιεί.
Αλλιώς, ας κάτσουμε να μας καρπαζώνουν σαν υποταγμένες ή ακόμα χειρότερα νεκρές υπάρξεις που ψάχνουν την αριστεία, διατεθειμένες ακόμα και να πουλήσουν το αίμα τους για να την πετύχουν…
1)*Θεόδωρος Δαρδαβέσης: Οι Έννοιες της αγοράς της τιμής και της ανταλλαγής στην αιμοδοσία http://www.isth.gr/images/uploads/1-1-DARDABESHS.pdf
2) *Richard Morris Titmuss:The Gift Relationship, From Human Blood to Social Policy και Michael Sandel Τι δεν μπορεί να αγοράσει το χρήμα. Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ
3)*The New York Time: The body as billboard your ad here https://www.nytimes.com/2009/02/18/business/media/18adco.html
4)* Newyorker: Ginea-Pigging. Healthy human subjects for drug-safety trials are in demand. But is it a living? https://www.newyorker.com/magazine/2008/01/07/guinea-pigging
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
