Το μπλοκ της Καμάρας σε γραμμή αναμέτρησης με την κυβέρνηση και το κεφάλαιο
Γράφει ο Παναγιώτης Ξοπλίδης
Η ταξική συγκέντρωση στην Καμάρα στα εγκαίνια της ΔΕΘ, έδωσε απαντήσεις στα αμείλικτα ερωτήματα που θέτει κάθε φορά η αστική πολιτική όπως εκφράζεται με την ομιλία του πρωθυπουργού στο Βελλίδειο. Για άλλη μια χρονιά, με ακροατήριο τον κόσμο των επιχειρήσεων και της εργοδοσίας, ακούστηκαν πολιτικές εξαγγελίες που θα φορτώσουν νέα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων.
Η μαζική συμμετοχή εργαζόμενων και νέων στο μπλοκ της Καμάρας ήταν μια πρώτη μαζική απάντηση στο νέο ΤΙΝΑ, τον νέο μονόδρομο που διαφημίζει ο Μητσοτάκης με σημαία νέες φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, το βαθύτερο δέσιμο της χώρας με τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ-ΕΕ, νέα χτυπήματα στο δικαίωμα των εργαζομένων και του λαού για ζωή, δουλειά και ελευθερία.
Η αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ πατάει στο σκαλοπάτι της μνημονιακής κληρονομιάς του ΣΥΡΙΖΑ για να κατεβάσει την κοινωνία στα σκοτάδια της σύγχρονης κοινωνικής βαρβαρότητας που επιχειρείται να γίνει πλέον «κανονικότητα».
Το στίγμα της Καμάρας ήταν: καμιά ανακωχή, οργάνωση, αλληλεγγύη και αγώνας για την αντίσταση, πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής ΝΔ-ΕΕ-κεφαλαίου, σύγκρουση με τη λεηλασία του περιβάλλοντος, τον ιμπεριαλισμό, τον πόλεμο, με τον εθνικισμό και τον ρατσισμό.
Στην συγκέντρωση της Καμάρας συμμετείχαν η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), η Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ), η Πρωτοβουλία για τον Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων στην Αθήνα, το Σωματείο Βιβλίου-Χάρτου Θεσσαλονίκης, το Συντονιστικό Αναπληρωτών-Αδιορίστων Εκπαιδευτικών, η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στη ΒΙΟΜΕ κ.ά.
Συμμετείχαν επίσης οι Παρεμβάσεις στο Δημόσιο, τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, των εργαζομένων ΟΤΑ, η Πρόταση Προοπτικής-Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας καθώς και η Attack στην Ανεργία και την Επισφάλεια και άλλα σχήματα εργαζομένων.
Από το μαχόμενο φοιτητικό κίνημα, που δίνει τη μάχη ενάντια στην πολιτική της ΝΔ σε παιδεία και κοινωνία και την κατάργηση του ασύλου, συμμετείχαν οι φοιτητικοί σύλλογοι Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων ΑΠΘ, Βιολογικού Πάτρας, Φυσικού Αθήνας, Ηλεκτρολόγων Πολυτεχνείου Κρήτης.
Το «παρών» έδωσαν πρωτοβουλίες και κινήσεις αγώνα για το περιβάλλον και την επίθεση που αυτό δέχεται από το κεφάλαιο, όπως η Δικτύωση Κινημάτων για Γη & Ελευθερία, οι Επιτροπές Αγώνα Μεγάλης Παναγίας και Θεσσαλονίκης ενάντια στις εξορύξεις στη Χαλκιδική, η Επιτροπή αντι-ΤΑΠ Σερρών, επιτροπές ενάντια στην επέλαση των ανεμογεννητριών, όπως η Βέρμιο SOS, κινήσεις υπεράσπισης του περιβάλλοντος ενάντια στην κερδοσκοπία του κεφαλαίου από Θεσσαλία, Ήπειρο κ.ά.
Τη διαδήλωση της Καμάρας στήριζαν και μια σειρά πολιτικές οργανώσεις: το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΕΚΚΕ, η ΟΚΔΕ – Σπάρτακος, η Μετάβαση, η ΛΑ-ΑΑΣ, το ΚΚΕ (μ-λ), το Μ-Λ ΚΚΕ, το ΕΕΚ, καθώς και κινήσεις του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου.
Καλέσματα και δηλώσεις συμμετοχής έχουν ανακοινώσει επίσης ο περιφερειακός σύμβουλος της Ανταρσίας στην Κ. Μακεδονία Θαν. Αγαπητός και οι δημοτικές κινήσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, Ανυπακοή σε Αμπελόκηπους-Μενεμένη, Η Πόλη Αλλιώς Συκεών-Νεάπολης, Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής Θέρμης, Δύναμη Ανατροπής-Αντικαπιταλιστική Κίνηση Θεσσαλονίκης.
Στη συγκέντρωση χαιρέτησαν ο γραμματέας της ΠΕΝΕΝ, ο πρόεδρος της ΠΟΚΟΠΚ, ο γραμματέας του Σωματείου Βιβλίου-Χάρτου, εκπρόσωποι του Συντονιστικού Αναπληρωτών -Αδιόριστων Εκπαιδευτικών καθώς και των συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων με αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων ΑΠΘ και Φυσικού Αθήνας.
Ακολούθησε μαχητική πορεία πάνω από 2.500 διαδηλωτών που είχε στην κεφαλή της ένα πολύ μαζικό εργατικό μπλοκ, με τα πανό της ΠΕΝΕΝ, της ΠΟΚΟΠΚ και πολλών ακόμα εργατικών συλλογικοτήτων που εδώ και χρόνια έχουν καταθέσει την πρόταση για ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, μπροστά και στο εμπόδιο που θέτει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Την ίδια στιγμή, οι εξαγγελίες του Μητσοτάκη κάνουν ακόμα πιο επείγουσα την ανάγκη να γίνουν ακόμα πιο θαρραλέα βήματα σε αυτό το αγωνιστικό σχέδιο που βάζει τον στόχο για ένα άλλο κέντρο αγώνα που δεν θα λειτουργεί ως “μοχλός πίεσης” προς τη ΓΣΕΕ αλλά θα λειτουργεί ως ο συνεκτικός δεσμός των αγώνων που ξεσπούν από τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις τοπικές συλλογικότητες, τους φοιτητικούς συλλόγους.
Μια πρώτη απάντηση ανυπακοής ήταν η αμφισβήτηση της ζώνης των οδοφραγμάτων προστασίας του Βελλίδειου από τους διαδηλωτές της Καμάρας καθώς η αστυνομοκρατία ήταν έντονη σε όλη την πόλη και η προσπάθεια καταστολής και φίμωσης κάθε φωνής απέναντι στην κυβερνητική πολιτική της ΝΔ είναι εμφανής. Τα ΜΑΤ έκαναν χρήση χημικών χωρίς να καταφέρουν να διαλύσουν την πορεία. Ιδιαίτερα προκλητική η παρουσία ασφαλιτών με πολιτικά στο πλάι της μεγάλης πορείας που ξεκίνησε από την Καμάρα.
Άμαζη (για μια ακόμα χρονιά) η συγκέντρωση της δοτής διοίκησης της ΓΣΕΕ στο άγαλμα Βενιζέλου. Ο εγκάθετος και αιώνιος πρόεδρος της ΓΣΕΕ δήλωσε χαρακτηριστικά: «Μετά τις εθνικές εκλογές έχουμε μια νέα κυβέρνηση στη χώρα. Προφανώς, δεν μπορούμε να βγάλουμε γρήγορα και άμεσα συμπεράσματα»…
Ενώ λοιπόν η συνδικαλιστική γραφειοκρατία μοιάζει περισσότερο από ποτέ με άταφο νεκρό, το φιλί της ζωής επιχείρησαν να της δώσουν δυνάμεις που θέλουν να αναφέρονται στην πρωτοπορία του κινήματος. Προσπάθησαν μάλιστα να διασπάσουν το μπλοκ της Καμάρας στο όνομα ενός ακαθόριστου «ενιαίου μετώπου» και της «επίδρασης με τα συνδικάτα». Έτσι το ΜΕΤΑ, το μπλοκ του καλέσματος Συνάντησης για μια Αντικαπιταλιστική Διεθνιστική Αριστερά, ΑΡΑΝ, ΔΕΑ και Αναμέτρησης, καθώς και Ξεκίνημα, Κόκκινο Νήμα πλαισίωσαν τη μονοθεματική πορεία των ΑΡΑΣ-ΑΡΙΣ που απομόνωσαν το άσυλο από την προσπάθεια ταξικής αντεπίθεσης, αλλά και από την πάλη ενάντια στην πολιτική ΝΔ σε παιδεία-κοινωνία. Στη συνέχεια, αφού η αστυνομία άνοιξε για λίγη ώρα το μπλόκο της επί της Εγνατίας, στην Αγίας Σοφίας ενώθηκαν μαζί με το ΣΕΚ και πήγαν στη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Αυτή η επιλογή ήρθε από τον ομολογημένο στόχο της προτεραιότητας των «ζυμώσεων» στον χώρο της Αριστεράς, που βάζουν σε ρόλο παρατηρητή τις εργατικές δυνάμεις. Υποτιμούν τη δυναμική του μπλοκ της Καμάρας διαχρονικά, καθώς ουδέποτε συμμετείχαν ουσιαστικά στην προσπάθεια συγκρότησής του σαν συσπείρωση για μια άλλη πορεία στο εργατικό κίνημα από τη διασπαστική γραμμή ταξικής συνεργασίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Δεν έγιναν κομμάτι μιας αγωνιστικής λογικής που έχει δώσει απάντηση με μαζικούς όρους, αποτελώντας μια αυτοτελή και καταγραμμένη δύναμη στο εργατικό κίνημα και το συνδικαλισμό (σε ποσοστά εκλογών σε σωματεία, πρωτοβουλίες συντονισμού, αλλά και ως πυροκροτητής απεργιών και αγώνων).
Από την Αριστοτέλους ξεκίνησε η μαζική πορεία του ΠΑΜΕ με τη συμμετοχή πάνω από 5.000 διαδηλωτών. Οι υψηλοί τόνοι ενάντια στη στάση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ μένει να φανεί αν θα μεταφραστούν και σε συμβολή στην ανεξάρτητη δράση και απεργιακή πρωτοβουλία των εργαζομένων ή θα καθηλωθεί στην κριτική στα πλαίσια, παράλληλα με τη συναίνεση στο πρόγραμμα δράσης του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού. Την πεπατημένη δηλαδή μιας χωρίς προετοιμασία και μάχη απεργίας διαμαρτυρίας τη μέρα που ψηφίζονται τα αντεργατικά-αντιλαϊκά μέτρα. Από την Αγίας Σοφίας έκανε πορεία αυτοτελώς η ΟΚΔΕ επαναλαμβάνοντας τις “ίσες αποστάσεις” από ΓΣΕΕ και Καμάρα.
Η Καμάρα λοιπόν και φέτος ήταν σε γραμμή αναμέτρησης με τα ερωτήματα που θέτουν η κυβέρνηση και το κεφάλαιο και όχι ο μικρόκοσμος της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Προφανώς δεν είναι ακόμα στο μέγεθος που έχει ανάγκη η εποχή, ωστόσο για άλλη μια χρονιά ένα πρώτο βήμα έγινε. Δεν περισσεύει καμία αγωνιστική δύναμη, αλλά ταυτόχρονα είναι πλέον η εποχή που απαιτεί ξεκάθαρες θέσεις, χωρίς κόλπα φθηνού εντυπωσιασμού που αφήνουν απ’ έξω την εργατική και κοινωνική πλειοψηφία.
ΠΗΓΗ:http://pandiera.gr
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
