Tυφλή δικαιοσύνη
Πραγματοποιήθηκε η δίκη ενός νέου ανθρώπου που συνελήφθη σε παλιότερη γενική απεργία, όταν μηχανάκια Δίας και Δέλτα έπεσαν πάνω σε μπλοκ το οποίο πορευόταν ειρηνικά για να το διαλύσουν.
Ο κατηγορούμενος λοιπόν, ακόμη και εάν οι δικαστές έπαιρναν 100% μετρητοίς τις καταθέσεις των αστυνομικών μαρτύρων κατηγορίας και μόνο αυτές, θα έπρεπε να απαλλαχθεί από την πρώτη κατηγορία και (το ελάχιστο) να ελαφρύνει η δεύτερη.
Συγκεκριμένα:
1) Η «διατάραξη κοινής ειρήνης» (που απαιτεί μια ολόκληρη ομάδα να σπάει αυτοκίνητα, να βάζει φωτιές, να πετάει πέτρες ή τέλος πάντων οτιδήποτε τέτοιο) θα έπρεπε να καταπέσει και μόνο από τις μαρτυρίες των αστυνομικών, οι οποίοι αναγκάστηκαν να αναπροσαρμόσουν τους αρχικούς ισχυρισμούς τους («400 άτομα μας επιτέθηκαν με καδρόνια» κ.λπ.) αφότου εμφανίστηκαν φωτογραφίες από τη στιγμή της επίθεσης στο μπλοκ που τους διέψευδαν.
Οι αστυνομικοί μάρτυρες κατηγορίας παραδέχθηκαν, δηλαδή, ότι το μπλοκ πορευόταν ειρηνικά.
2) Επίσης, και ασχέτως των ανωτέρω, η «επικίνδυνη σωματική βλάβη κατά αστυνομικού» θα έπρεπε να καταπέσει, ή τουλάχιστον να μετατραπεί σε «όλως ελαφρά», και μόνο από το γεγονός ότι οι εν λόγω αστυνομικοί δεν προσκόμισαν γνωμάτευση ιατροδικαστή, ούτε καν απλή ιατρική γνωμάτευση περί του δήθεν τραυματισμού τους από τον κατηγορούμενο, ούτε αναρρωτική άδεια έστω και μίας ημέρας.
Τι συνέβη τελικά;
Ο κατηγορούμενος ευρέθη ένοχος για όλες τις κατηγορίες όπως απαγγέλθηκαν, και καταδικάστηκε σε 3 (τρία) έτη φυλάκισης χωρίς αναστολή (παρόλο που την πρότεινε ο εισαγγελέας λόγω «προτέρου εντίμου βίου» κ.λπ.).
Ο καταδικασθείς άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος (η καταδίκη χωρίς αναστολή σημαίνει ότι, αν καταδικαστεί και στο Εφετείο, θα πρέπει να καταβάλει πενταψήφιο ποσό ευρώ για να εξαγοράσει την ποινή του).
Δεν συνεχίζω τα «νομικά», χάνουν πλέον τη σημασία τους.
Και δεν γράφω και τίποτε άλλο, διότι (το ομολογώ) φοβάμαι τις επιπτώσεις των συναισθημάτων τα οποία γεννά η διαρκώς επαναλαμβανόμενη και κατάφωρη Αδικία.