ΧΑΝΣ ΦΑΛΑΝΤΑ, ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΚΟΣΜΟΥ
Μτφ – Επίμετρο – Σημειώσεις, Αγγελική Κορρέ, Εκδόσεις Κοβάλτιο, Δεκέμβριος 2020, σελ. 168
«Τα πέντε από τα έξι διηγήματα που παρουσιάζονται στο ανά χείρας βιβλίο καλύπτουν τη χρονική περίοδο μεταξύ των ετών 1925 και 1933, ενώ ένα διήγημα, το Αναζητώντας τον πατέρα μου [Ich suche den Vater] χρονολογείται στο 1944. Με μια εξαίρεση, λοιπόν, πρόκειται για διηγήματα τα οποία συμπίπτουν με την περίοδο-κλειδί για το ιστορικό περικείμενο του Φαλάντα, την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Είναι γνωστά όσα μαστίζουν την προλεταριοποιημένη κοινωνία της εποχής: φτώχεια, πείνα, εξαθλίωση, ανεργία, οριακές διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά και επικίνδυνοι εθισμοί, για έχοντες και μη: αλκοόλ, ναρκωτικά, ποταπές διασκεδάσεις, μια διεστραμμένη βιομηχανία της ευημερίας απ’ αυτές που ανθίζουν σε καιρούς κρίσεων, προϊόν γαρ κι εκείνη του βασανιστικού αγώνα για επιβίωση, ή ίσως, στην περίπτωση αυτή για επιβίωση πνευματική. Σύμπας ο κόσμος αναδεύεται στη χοάνη της απελπισίας, φαίνεται πως υπάρχει κάτι σκληρότερο, ευρύτερα από την ταξική πάλη, οι όποιοι κι αν είναι- βρίσκονται αντιμέτωποι με κάτι άλλο: το Κράτος. Θα έλεγε κανείς· ενδεχομένως όμως και επιπροσθέτως, με μία ιδέα θολότερη από την ιδέα του Κράτους: το φοβερό, μετέωρο ανάμεσα στην οργή της προδοσίας και στην αμηχανία της μοναξιάς αίσθημα που παραλύει εκείνον ο οποίος έχει εκ των έσω ηττηθεί».
(Από το Επίμετρο της έκδοσης)
Ο Χανς Φάλαντα με μια γραφή-ντοκιμαντέρ δεν σκοπεύει στα πρόσωπα, αλλά στις καταστάσεις, τα πρόσωπα που δεν βιώνουν τις καταστάσεις αλλά είναι οι καταστάσεις, πρόσωπα ανώνυμα, απροσδιόριστης ηλικίας, αυτοκαταστροφικά, απροσδιόριστης ηλικίας πρόσωπα που όπως και ο ίδιος παρανομούν, φυλακίζονται, υφίστανται δεινά, ασθενούν ψυχικά, παλεύουν για την επιβίωση, καταστρέφουν τον εαυτό τους σε μια διαβρωμένη κοινωνία, που μαστίζεται από την ανεργία, σημαδεμένη από την συντριβή του Μεγάλου Πολέμου. Και όμως, ο «εχθρός» για τα πρόσωπα του Φαλάντα δεν είναι ο άλλος άνθρωπος αλλά ο νόμος που επιτείνει τις φοβίες τους, την αβεβαιότητά τους, που γιγαντώνει την απόγνωσή τους από την ζωή σε μια αδιάφορη επαρχία, αλλά και το έθος τους για τη μητρόπολη. Μια μητρόπολη, το Βερολίνο, όπου όλα κινούνται από και προς τον ναζισμό…
Συσπείρωση Αναρχικών
ΠΗΓΗ: anarchypress.wordpress.com
Ετικέτες
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
