Επιλογές Διευθυντών Σχολείων:Το καλό πράγμα αργεί!.. Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*
Εάν σας φανεί και εάν ακούγεται κάπως ειρωνικός ο τίτλος του σημερινού μου άρθρου θα σας ξαφνιάσω δηλώνοντας φίλες και φίλοι ότι αυτό επιδιώκω!
Διευκρινίζω όμως ότι ΟΧΙ δεν είναι κακοπροαίρετη η πρόθεσή μου και ΟΧΙ δεν ξεκινά από Αντι-Κυβερνητική διάθεση ούτε από επιθυμία Δημόσιας Κριτικής των πράξεων και των παραλείψεων του Υπουργείου Παιδείας!
Πολλά πράγματα έχουν καθυστερήσει να υλοποιηθούν τα τελευταία δύο και κάτι χρόνια και αυτή η καθυστέρηση, σχεδόν κατά κανόνα, και με αντικειμενικά κριτήρια αιτιολογείται και δικαιολογείται με τα δραματικά δεδομένα της πανδημίας covid-19…
Δεν συνιστά, όμως, κατά την ταπεινή μου γνώμη ως Καθηγητή του Μάνατζμεντ «πανάκεια» διαγραφής όλων των καθυστερήσεων και παραλείψεων ο covid-19.
Καθυστέρησαν και συνεχίζουν να καθυστερούν οι επιλογές και οι διορισμοί Διευθυντών των, εάν δε απατώμαι, περίπου 14,000 Σχολείων της Πρωτοβάθμιας και Δευυτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και έτσι παραμένουν στις θέσεις τους, πέραν της επίσημης λήξης της αρχικής τους τοποθέτησης, Διευθυντές και Υποδιευθυντές, Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων.
Θα αναρωτηθείτε, καλοπροαίρετα, φίλες και φίλοι αναγνώστες γιατί αυτό με απασχολεί και γιατί σήμερα τοποθετούμαι δημοσίως και επικριτικά χρησιμοποιώντας εκείνη την κλασσική εκτίμηση ότι «το καλό πράγμα αργεί!…»
Η Παιδεία ήταν και συνεχίζει να είναι, όπως γνωρίζουν όσες και όσοι με γνωρίζουν και όπως αποδεικνύουν δημοσιευμένα τεκμήρια, απόλυτα συνυφασμένη με την φυσική και επαγγελμαγτική μου ύπαρξη και οντότητα.
Ελπίζω ότι σύντομα θα ξεκινήσει η κατάρτιση των μελών των Επιτροπών που θα μελετήσουν τα βιογραφικά των υποψηφίων Διευθυντών Σχολικών Μονάδων και στη συνέχεια σύντομα θα γίνουν από αυτές οι επιλογές ΕΛΠΙΖΩ των «αρίστων» καθότι οι επιλογές θα σηματοδοτήσουν τη δυναμική και επιτυχή πορεία των Σχολείων μας.
Θα καυτηριάσω, όμως, την αναχρονιστική και δυσλειτουργική εμμονή όλων των Υπουργών Παιδείας πρώην και νυν να προσδιορίζουν τις επιλογές Διευθυντικών Στελεχών με χρονολογικά και όχι ποιοτικά κριτήρια όπως θα το εξηγήσω αμέσως.
Για να γίνει κάποιος ή κάποια Διευθυντής Σχολικής Μονάδας χρειάζεται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να έχει πρότερη θητεία τουλάχιστον 12 ετών (και μαζί και άλλα προσόντα).
Με το κριτήριο αυτό αποκλείεται να επιλεγούν άτομα τα οποία έχουν μερικούς μήνες ή ένα χρόνο υπηρεσίας λιγότερο από τα απαιτούμενα 12 χρόνια.
Είναι αυτό άδικο;
Φρονώ ότι είναι δραματικά αρνητικό για την επιλογή των «αρίστων» καθότι έτσι αποκλείονται εξαιτίας της «Αρχής της Αρχαιότητας» άτομα που διαθέτουν ένα και δύο μεταπτυχιακά διπλώματα ίσως και διδακτορικά επειδή ΔΕΝ συμπλήρωσαν τα απαιτούμενα 12 χρόνια υπηρεσίας…
Σημειώστε φίλες και φίλοι αναγνώστες ότι η πλειοψηφία ατόμων που έχουν 12 χρόνια υπηρεσίας ΔΕΝ έχουν τεκμηριωμένα ίσως ούτε ΜΙΑ χρονιά αξιολόγησης του έργου και των υπηρεσιών τους καθώς στις διαδικασίες της αξιολόγησης των στελεχών της Παιδείας υπάρχει διαχρονική αντιπαρατίθεση που την αποκλείει και ουσιασυικά την απαγορεύει!..
Ετσι και φέτος όταν τελικά γίνουν οι επιλογές Διευθυντών θα αποικλειστούν για τα επόμενα ΤΡΙΑ χρόνια άομα που έχουν πάρα πόλλά να προσφέρουν στην Ελληνική Παιδεία.
Και πριν κλείσω, πριν γίνω κουραστικός, θα προτείνω σήμερα στη Διοίκηση του Υπουργείου Παιδείας να περιλάβει στον έλεγχο των βιογραφικών των Διευθυνντών που θα επιλεγούν και μια διαδικασία ελέγχου πιθανών δραστηριοτήτων τους που σχετίζεται με αυτό που αποκαλούμε εμείς οι Ελληνες «μαγαζάκια»…
Είναι νόμιμο, είναι ηθικό, είναι δεκτό κάποιος Διευθυντής, κάποια Διευθύντρια Σχολείου να έχουν μέλος της οικογένειάς τους που διατηρεί επιχείρηση προσφοράς υπηρεσιών που άπτεται των εκπαιδευτικών τους δραστηριοτήτων;
Δεν έχω προσωπική γνώση για να θέσω υπόψη της Κυρίας Υπουργού και των Αρμοδίων Υφυπουργών για το συγκεκριμένο θέμα που, όπως μου λένε και όπως ακούγεται, αφορά όχι μόνο στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αλλά και στην Τριτοβάθμια όταν υπάρχουν «φροντιστήρια» υποβοήθησης φοιτητών και φοιτητριών που «δυσκολεύονται» να περάσουν συγεκριμένα μαθήματα.
Είπα, ΔΕΝ διαθέτω προσωπική γνώση τέτοιων ατόμων αλλά επειδή ζούμε στην Ελλάδα που αγαπάμε (και επειδή την αγαπάμε την πληγώνουμε) καλό θα ήταν να ερευνηθούν και τέτοιες συνάφειες, διασυνδέσεις και «οικογεναικοί» δεσμοί.
Περιμένω την ημέρα που θα ανακοινωθεί ότι έχουν συστηθεί οι αρμόδιες Επιτροπές κρίσεων και επιλογών και θα ολοκληρωθεί η διαδικασία επιλογής των χιλιάδων νέων Διευθυντών και Διευθυντριών σε όλη την Επικράτεια.
——————————————-
*O Γιώργος Πιπερόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας – Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, συνταξιούχος καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Κοινοποίηση άρθρου
Αρθρογράφος
